เรียบเรียงประโยคใหม่They looked at

เรียบเรียงประโยคใหม่They looked at each other for a moment without speaking, and then fell into conversation,
explaining the cause of their meeting so far from their homes. It was delightful to find that
they both felt the same wish--to learn a little more of their native country--and as there was
no sort of hurry they stretched themselves out in a cool, damp place, and agreed that they
would have a good rest before they parted to go their ways.
"What a pity we are not bigger," said the Osaka frog; "for then we could see both towns from
here, and tell if it is worth our while going on."
"Oh, that is easily managed," returned the Kyoto frog. "We have only got to stand up on our
hind legs, and hold onto each other, and then we can each look at the town he is traveling to."
This idea pleased the Osaka frog so much that he at once jumped up and put his front paws
on the shoulder of his friend, who had risen also. There they both stood, stretching
themselves as high as they could, and holding each other tightly, so that they might not fall
down. The Kyoto frog turned his nose towards Osaka, and the Osaka frog turned his nose

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียบเรียงประโยคใหม่They มองกันครู่โดยไม่ต้องพูด แล้ว ตกลงไปในการสนทนาอธิบายสาเหตุของการประชุมห่างไกลจากบ้านของพวกเขา ก็พบว่างามพวกเขาทั้งสองรู้สึกต้องเดียว - การเรียนรู้น้อย และเป็น ประเทศบ้านเกิด - มีไม่เรียงรีบจะยืดตัวออกในเย็น ชื้น และตกลงที่จะจะมีบริการด้วยรอยยิ้มก่อนจะศึกษาธิการไปวิธีของพวกเขา"สงสารอะไรเราไม่ใหญ่ กล่าวว่า กบโอซาก้า "ในนั้น เราได้เห็นทั้งหมดจากที่นี่ และบอกถ้า เป็นมูลค่าในขณะที่เราไปบนไว้ ""โอ้ ที่จะจัดการได้อย่างง่ายดาย คืนกบเกียวโต "เราเท่านั้นได้มีการยืนบนของเราขาหลัง ค้างไว้ไปกัน และจากนั้น เราสามารถดูแต่ละเมืองที่เขาเดินทางไป "ความคิดนี้ใจมากว่า เขากันไปค่า และใส่ paws ของเขาหน้ากบโอซาก้าบนไหล่ของเพื่อนของเขา ที่มีการเพิ่มขึ้นยัง มีทั้งคู่ยืน ยืดตัวเองสูงที่สุดเท่าที่พวกเขาไม่สามารถ และจับกันแน่น เพื่อให้พวกเขาอาจไม่ตกลง กบเกียวโตเปิดจมูกของเขาไปยังโอซาก้า โอซาก้ากบเปิดจมูกของเขา และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรียบเรียงประโยคใหม่พวกเขามองกันสักพัก โดยไม่ต้องพูด แล้วตกลงไปในการอธิบายสาเหตุของการสนทนา ,
การประชุมของพวกเขาห่างไกลจากบ้านของพวกเขา มันน่ายินดีที่พบว่าพวกเขาทั้งสองรู้สึกปรารถนาเหมือนกัน
-- เรียนรู้เพิ่มเติมเล็กน้อยของประเทศบ้านเกิดของพวกเขา . . . และมีการจัดเรียงของพวกเขา
ไม่รีบยืดตัวเองออกในสถานที่ชื้นเย็น ,และเห็นด้วยว่าพวกเขา
จะได้พักผ่อนก่อนที่จะแยกไปทางของพวกเขา .
" น่าเสียดายที่เราไม่ใหญ่ " กล่าวว่า กบ โอซาก้า " แล้วเราจะได้เห็นทั้งสองเมืองจาก
ที่นี่ และบอกได้ว่ามันคุ้มค่าของเราในขณะที่ขึ้น "
" โอ้ นั่นคือ จัดการได้อย่างง่ายดาย " กลับมากบเกียวโต " . เราต้องยืนบนขาหลังของเรา
และถือแต่ละอื่น ๆแล้วเราแต่ละคน สามารถดูที่เมือง เขาจะเดินทางไป "
ความคิดนี้ ถูกใจ โอซาก้า กบมากว่า เขา ก็กระโดดขึ้นมาใส่หน้าของเขา paws
บนไหล่ของเพื่อนของเขาที่ได้เพิ่มขึ้นด้วย พวกเขาทั้งคู่ยืนยืด
ตัวเองสูงเท่าที่ทำได้ ค้างกันไว้ให้แน่น เพื่อให้พวกเขาอาจจะไม่ตก
ลง กบเกียวโตหันจมูกของเขาไปโอซาก้าและกบที่โอซาก้า ทำให้จมูกของเขา