I still had classes in the afternoo

I still had classes in the afternoon and it was the most annoying class of all, calculus. Who would have thought that in the Chinese department, we still had to take calculus! What matrices, what sequences, I didn’t understand it at all!

After eating dinner, I escorted Wan Er back to the dorms. She needed to continue level grinding and I also returned to my dorm to grind for 4 hours straight until 11 at night!

Toot toot…

Beside me, my cellphone rang. I accepted the call in game and it was a number that I don’t know. After taking the call I heard a sweet voice——

“Hello, is this Li Xiao Yao?”

“Yep that’s me. Who is this?”

“Guess!”

“Ru Hua?”

“What!” The caller was angry, “You little Li Xiao Yao. Now you’re all carefree accompanying some wealthy kids at some wealthy University and you forgot about your old colleagues eh?”

I thought for a while, then I said, “Oh, I know! Shen Bing!”

“Hehe, finally remembered me?!”

I laughed, “Of course…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันยังได้เรียนในตอนบ่าย และก็ชั้นรำคาญมากที่สุดทั้งหมด แคลคูลัส ใครจะคิดว่า แผนกภาษาจีน เรายังคงมีการใช้แคลคูลัส เมทริกซ์ใด อะไรลำดับ ฉันไม่เข้าใจเลยหลังจากรับประทานอาหารเย็น ฉันคุ้มกันเรือสัญชาติ Wan Er กลับไปพัก เธอจำเป็นต้องบดระดับ และฉันยังกลับไปหอพักของฉันเพื่อบดชั่วโมง 4 ตรงไปจนถึง 11 ค่ำคืนToot toot ...ข้างฉัน โทรศัพท์มือถือของฉันรัง ฉันยอมรับการเรียกในเกม และเป็นเลขที่ไม่ทราบ หลังจากผมได้ยินเสียงหวานโทร — —"สวัสดี นี่หลี่เสี่ยวยาวหรือไม่""ใช่แล้วนั่นคือฉัน ที่นี่""เดา""Ru หัว""อะไร" ผู้เรียกโกรธ "คุณเสี่ยวลี่น้อยยาว ตอนนี้ คุณใช้ทั้งหมดพร้อมเด็กบางรวยที่รวยบาง และคุณลืมเรื่องเก่าเพื่อนเอ๊ะ"ฉันคิดว่า หนึ่ง แล้วฉันกล่าว ว่า "โอ้ ฉันรู้ Shen Bing ""Hehe สุดท้ายจำฉัน!"ฉันหัวเราะ "ของหลักสูตร..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันยังคงมีการเรียนในช่วงบ่ายและมันก็เป็นระดับที่น่ารำคาญที่สุดของทุกแคลคูลัส ใครจะคิดว่าในแผนกจีน, เรายังคงต้องใช้เวลาแคลคูลัส! สิ่งที่ฝึกอบรมสิ่งที่ลำดับผมไม่เข้าใจมันเลย! หลังจากที่กินอาหารเย็นผมพา Wan Er กลับไปที่หอพัก เธอต้องการที่จะดำเนินการบดระดับและผมก็กลับไปที่หอพักของฉันที่จะบด 4 ชั่วโมงตรงจนถึงวันที่ 11 ในเวลากลางคืน! ตุ๊ดตุ๊ด ... นอกจากฉันรังโทรศัพท์มือถือของฉัน ฉันได้รับการยอมรับการเรียกในเกมและมันก็เป็นตัวเลขที่ผมไม่ทราบ หลังจากที่รับสายผมได้ยิน voice-- หวาน"สวัสดีนี้เป็น Li Xiao Yao?" "อ๋อที่ฉัน ใครนี้คืออะไร? " "เดา" "Ru Hua?" "อะไร!" โทรโกรธ "คุณเล็ก ๆ น้อย ๆ Li Xiao Yao ตอนนี้คุณไม่ห่วงทุกคนที่มาพร้อมกับเด็กที่ร่ำรวยบางที่บางมหาวิทยาลัยที่ร่ำรวยและคุณลืมเกี่ยวกับเพื่อนร่วมงานเก่าของคุณใช่มั้ย? " ผมคิดว่าในขณะที่แล้วผมพูดว่า "โอ้ฉันรู้! Shen ปิง! " "อิอิในที่สุดจำฉัน ?!" ฉันหัวเราะ "แน่นอน ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันยังได้เรียนในตอนบ่าย และมันเป็นชั้นเรียนที่น่ารำคาญที่สุดของทั้งหมด , แคลคูลัส ใครจะคิดว่า ในภาควิชาภาษาจีน เราก็ยังต้องใช้แคลคูลัส ! เรื่องเมทริกซ์ อะไรดับ ฉันไม่เคยเข้าใจมันเลย

หลังจากกินอิ่มแล้ว ผมส่ง วาน เอ้อ กลับหอเธอต้องการที่จะยังคงระดับบดและฉันก็กลับไปที่หอพักบด 4 ชั่วโมงจนถึงห้าทุ่ม !

ตุ๊ดตุ๊ด . . . . . . .

อยู่ข้างๆ มือถือของฉันดังขึ้น ผมยอมรับการเรียกในเกม และมันเป็นเบอร์ที่ฉันไม่ทราบ หลังจากการเรียกฉันได้ยินเสียงหวาน --

" สวัสดี นี่ หลี่เสี่ยวยาว ? "

" ใช่ฉันเอง นี่ใคร ? "

" ว่า ! "

" รุหัวหิน ? "

" แล้ว !" โทรโกรธ " คุณน้อย หลี่เสี่ยวเหยา ตอนนี้คุณกำลังกังวลกับบางอย่างที่ร่ำรวยร่ำรวย เด็กมหาวิทยาลัย และคุณลืมเอ๋เพื่อนร่วมงานเก่าของคุณ ? "

ฉันคิดสักพัก แล้วบอกว่า " โอ้ ผมรู้ Shen ปิง ! "

" อิอิ ยังจำได้มั้ย "

ฉันหัวเราะ " แน่นอน . . . . . . . "