「How’s it? Asuka-sama?」Yuuto looks

「How’s it? Asuka-sama?」

Yuuto looks at Asuka.

「…U, Uu」

Asuka’s face blushed and she squirms bashfully.

「What’s wrong, Asuka-sama? You were the one who told that you’re going to do it?」
「B-Because. This kind of thing… Y-You, what were you doing with the captain?」

Asuka stared at her own appearance while hiding her skin by her arm.

Dog. In a nutshell; Asuka’s dressed as a dog.

A dropping dog ear. Both her wrists and feet are covered with a fluffy ornament. Of course, there’s also a tail shaking in her ass.

「N~, How far should I speak. I became captain Risty’s master」
「M-Master you say? E-eeeeeee. Why!?」

Asuka looks at Yuuto as he speak, she speaks her surprise. ‘Even if you’re that surprised’, honestly, Yuuto also doesn’t know why it has come to this.

「Since captain Risty pestered, so I played with her sometimes」
「Eh…Eh? Captain? …Eh?」

Asuka too looks at Yuuto as she can’t swallow the situation. However, the atmosphere was somehow guessed by the two people from Yuuto’s expression. Because she actually saw Risty fall into disorder, she believes even she can’t believe it.

「Well, I’m the one who took the opportunity. At first, I tried to threaten her since she’s an eyesore」
「No, I got it somehow. That person is a pervert after all」

Asuka gritted her mollar thinking of that brown girl. The hero she yearned for just fell to perversion.2 ‘What is life?’

「Ah, But. This dog costume’s first time is Asuka’s. Captain isn’t normally interested on non-ass stuff」
「Ehh? I-Is that so?…Fuun. Is that so. I-I’m the first?」

For some reason, Asuka’s expression turned happy, Yuuto inclined his neck. However, he didn’t lie. This dog equipment is something he made while thinking of Asuka.

「…I-In short, You’re going along reluctantly with captain’s perverted hobby. 」
「Eh? No, I’m also enjoying myself」

*Glare* Asuka’s eyes penetrated Yuuto. Yuuto was ‘Aah, why I’m so idiotic’, he regrets it.

「Let’s start」
「Eh?」

Yuuto trembles on the intimidating Asuka. Raising a pathetic voice, Yuuto watched Asuka’s face.

「Do it, hora. Do it just like captain Risty. Aren’t you the master? Hora」

Yuuto stepped backward from the daunting pose yet almost naked Asuka. He doesn’t understand why Asuka’s so angry but Yuuto quietly began to prepare.

「…Uhm, Asuka-sama. …Are you angry?」

Yuuto glanced at Asuka. Hearing that, Asuka declared with a smile on her face.

「Noope. Do I look like I’m angry?」

‘I-It seems iit’, Yuuto returned his eyes to his hand. Asuka kept watching Yuuto with a smile.
The night has just began.
◆ ◆ ◆
「…D-Don’t do it halfway」

Asuka drank her saliva inside the room where the two people are alone.
Chain. Thin chain made of lead extends from Asuka’s collar.

Of course, Yuuto’s hand holds it. Yuuto thought of what good to do but he can’t speak it out.

「I’m your dog right? What a nice hobby, really」

She speaks ‘fool’ in her mouth as Asuka’s face dyed in shame. Still, Asuka stared at Yuuto like it’s trivial.

She wants to seize the initiative by all means it seems.

「W-what are you going to do? Should I just bark like before?」

Asuka’s motivation is high and Yuuto scratched his head asking his head what to do. Asuka’s too far to go back so Yuuto doesn’t know what to do if this continues.

Yuuto regains his calm soon enough, ‘fumu’, he put his hand in his chin.
Honestly, his feelings is dancing in joy. That Asuka is standing in front of him like a dog. Seeing a glimpse of her fair skin, Yuuto decided.

「Should we take a stroll?」
「…Fue!?」

Seeing Asuka raised a small cry, Yuuto smiled.
Yuuto’s right hand pulled Asuka’s collar.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

It ของ 「How กะจา? ถูกYuuto ค้นที่กะ「… U, Uu」ขวยเขินใบหน้าของอาสึกะ และเธอ squirms เหนียมผิดของ 「What กะจา คุณเป็นผู้หนึ่งที่บอกว่า คุณจะทำมันหรือไม่ถูก「B-เพราะ ชนิดของสิ่งนี้... Y-คุณ สิ่งคุณทำกับกัปตัน? ถูกอาสึกะจ้องไปที่ลักษณะของเธอเองในขณะที่ซ่อนผิวของเธอโดยแขนของเธอสุนัข สรุป อาสุกะของแต่งตัวเป็นสุนัขหูของสุนัขลดลง ทั้งข้อมือและเท้าของเธออยู่กับเครื่องประดับอ่อนนุ่ม แน่นอน ยังมีหางสั่นในตูดของเธอ「N ~, ไกลเท่าไรฉันควรพูด ฉันกลายเป็นกัปตัน Risty master」「M ต้นแบบที่คุณว่า อย่างไร E-eeeeeee ทำไม 」Asuka มอง Yuuto เขาพูด เธอพูดเธอแปลกใจ 'แม้ว่าคุณจะประหลาดใจที่' สุจริต Yuuto ยังไม่รู้ว่าทำไมมันมานี้「Since กัปตัน Risty ติดตั้งโดยปราศจาก ดังนั้นผมเล่นกับเธอ sometimes」「Eh ... เอ๊ะ กัปตัน … เอ๊ะ? ถูกกะไปดูที่ Yuuto ตามเธอไม่กลืนกับสถานการณ์ อย่างไรก็ตาม บรรยากาศถูกอย่างใดเดาคนสองจากนิพจน์ของ Yuuto เพราะเธอเห็น Risty ตกโรคจริง เธอเชื่อแม้เธอไม่เชื่อ「Well ฉันเป็นผู้หนึ่งที่เอาโอกาส ครั้งแรก พยายามข่มขู่เธอตั้งแต่เธอเป็น eyesore」 การ「No ผมได้อย่างใด คนที่เป็นในทางที่ผิดหลังจาก all」กะ gritted ของเธอคิดว่าที่สาวสีน้ำตาล mollar ฮีโร่ที่เธอวันเวลาสำหรับเพียงลดลง perversion.2 'ชีวิตคืออะไร'「Ah แต่ ครั้งแรกของเครื่องแต่งกายสุนัขนี้เป็นของอาสึกะ กัปตันไม่สนใจตามปกติบน stuff」 ไม่ใช่ตูด「Ehh ฉัน-เป็นที่ดังนั้น? ... Fuun เป็นที่ดังนั้น ฉัน-ฉัน? ถูกเหตุผลบางอย่าง นิพจน์ของ Asuka เปิดมีความสุข Yuuto แนวโน้มคอของเขา อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้โกหก อุปกรณ์สุนัขนี้เป็นสิ่งที่เขาทำในขณะที่ความคิดของอาสึกะ「… ผมในระยะสั้น คุณจะไปฝืนกับกัปตันหนุ่มงานอดิเรก 」「Eh ไม่ ฉันยังมีความสนุกสนาน myself」* จ้า * กะตาทะลุ Yuuto Yuuto ถูก 'Aah ทำไมฉันจึง idiotic' เขาความเสียใจStart」 ของ 「Let「Eh ? ถูกTrembles Yuuto บนกะข่มขู่ เพิ่มเสียงน่าสงสาร Yuuto ดูใบหน้าของอาสึกะ「Do รา ทำมันเหมือนกับกัปตัน Risty ไม่หลัก Hora」Yuuto ก้าวถอยหลังจากท่าน่ากลัวยังกะเกือบเปลือยกาย เขาไม่เข้าใจทำไมกะของโกรธ แต่ Yuuto เงียบ ๆ เริ่มเตรียมการ「… Uhm กะจา … คุณโกรธหรือไม่ถูกYuuto glanced ที่อาสึกะ ได้ยินที่ Asuka ประกาศ ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ「Noope ผมมองเหมือนผมโกรธ? ถูก'-มันดูเหมือนว่า iit', Yuuto กลับดวงตาของเขาไปยังมือของเขา กะเก็บไว้ดู Yuuto กับรอยยิ้มเพียงแค่ได้เริ่มคืน◆ ◆ ◆「… D-อย่าทำ halfway」อาสึกะดื่มน้ำลายของเธอภายในห้องที่คนสองคนอยู่คนเดียวโซ่ โซ่ที่ทำจากตะกั่วบางขยายจากคอของอาสึกะแน่นอน ของ Yuuto มือถือมัน Yuuto คิดสิ่งดีทำ แต่เขาไม่สามารถพูดออกมา「I am สุนัขของคุณขวา สิ่งดีงานอดิเรก really」เธอพูดหลอกในปากของเธอเป็นใบหน้าของอาสึกะที่ย้อมในความอัปยศ ยังคง Asuka จ้องที่ Yuuto เหมือนมันน่ารำคาญเธอต้องการจะยึดพระราชดำริโดยทั้งหมดดูเหมือนว่า「W สิ่งคุณจะทำ ควรฉันเพียงเปลือกก่อน? ถูกแรงจูงใจของอาสึกะจะสูง และ Yuuto ขูดหัวของเขาขอให้หัวของเขาจะทำอย่างไร อาสุกะของไกลไปกลับเพื่อ Yuuto ไม่รู้จะทำอย่างนี้อย่างต่อเนื่องเร็ว ๆ นี้พอ 'fumu' Yuuto ฟื้นความสงบของเขา เขาใส่มือของเขาในชิ้นของเขาอย่างสุจริต ความรู้สึกของเขาจะเต้นรำในความสุข อาสึกะที่ยืนอยู่หน้าเขาเหมือนสุนัข Yuuto เห็นวิถีของเธอผิว ตัดสินใจ「Should เราเดินอย่างไรถูก「… Fue 」เห็นกะยกเล็กร้องไห้ Yuuto ยิ้มของ Yuuto มือขวาดึงคอของอาสึกะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มันเป็นอย่างไร? Asuka-sama? 」ยูโตะมีลักษณะที่ Asuka. 「 ... U, UU 」ใบหน้าอะซึกะและเธอเขินอาย squirms. 「มีอะไรผิดปกติอะซึกะซามะ? คุณเป็นคนหนึ่งที่บอกว่าคุณกำลังจะทำมันได้หรือไม่」「 B-เพราะ ชนิดของสิ่งนี้ ... Y-คุณสิ่งที่คุณกำลังทำกับกัปตัน? 」ซึกะจ้องที่การปรากฏตัวของเธอเองในขณะที่ซ่อนผิวของเธอโดยแขนของเธอ. สุนัข โดยสังเขป; อะซึกะแต่งตัวเป็นสุนัข. หูสุนัขลดลง ทั้งสองข้อมือและข้อเท้าของเธอถูกปกคลุมไปด้วยเครื่องประดับปุย แน่นอนนอกจากนี้ยังมีหางสั่นในตูดของเธอ. 「 N ~ ไกลเท่าไหร่ฉันควรจะพูด ฉันกลายเป็นกัปตัน Risty โท」「 M-Master ที่คุณพูด? E-eeeeeee ทำไม !? 」ซึกะดูที่ยูโตะขณะที่เขาพูดเธอพูดเธอประหลาดใจ 'แม้ว่าคุณจะประหลาดใจว่า' สุจริตยูโตะยังไม่ทราบว่าทำไมมันได้มาถึงนี้. 「ตั้งแต่กัปตัน Risty รบกวนดังนั้นฉันเล่นกับเธอบางครั้ง」「เอ๊ะ ... ใช่มั้ย? กัปตัน? ... ใช่มั้ย? 」ซึกะเกินไปดูที่ยูโตะขณะที่เธอไม่สามารถกลืนสถานการณ์ แต่บรรยากาศก็เดาอย่างใดโดยทั้งสองคนจากการแสดงออกของยูโตะ เพราะเธอเห็นจริง Risty ตกอยู่ในความผิดปกติของเธอเชื่อว่าแม้เธอไม่สามารถเชื่อว่ามัน. 「ดีฉันคนหนึ่งที่เข้ามามีโอกาสที่ ตอนแรกผมพยายามที่จะคุกคามเธอตั้งแต่เธอเป็นรกหูรกตา」「ไม่ฉันได้รับมันอย่างใด คนที่อยู่ในทางที่ผิดหลังจากทั้งหมด」ซึกะ gritted ความคิด Mollar ของเธอว่าผู้หญิงสีน้ำตาล พระเอกที่เธอปรารถนาจะลดลงไปเพียง perversion.2 'คือชีวิตคืออะไร?' 「อ่า แต่ เครื่องแต่งกายของสุนัขตัวนี้ครั้งแรกคืออะซึกะ กัปตันไม่ปกติมีความสนใจในสิ่งที่ไม่ใช่ตูด」「 Ehh? ฉันเป็นเช่นนั้น ... Fuun เป็นเช่นนั้น I-ฉันเป็นคนแรก? 」ด้วยเหตุผลบางอย่างแสดงออกซึกะหันความสุขยูโตะเอียงคอของเขา แต่เขาไม่ได้โกหก อุปกรณ์สุนัขตัวนี้เป็นสิ่งที่เขาทำในขณะที่ความคิดของ Asuka. 「 ... I-ในระยะสั้นคุณจะไม่เต็มใจพร้อมกับงานอดิเรกในทางที่ผิดของกัปตัน 」「ใช่มั้ย? ไม่ฉันยังเพลิดเพลินกับตัวเอง」* * * * * * * * ตาแสงจ้าอะซึกะทะลุยูโตะ ยูโตะคือ 'แอ๊ะทำไมฉันจึงงี่เง่า' เขาเสียใจมัน. 「เริ่มต้นให้」「ใช่มั้ย? 」ยูโตะสั่นบนข่มขู่ซึกะ เพิ่มเสียงน่าสงสารยูโตะดูใบหน้าอะซึกะ. 「ทำมัน Hora มันทำเช่นเดียวกับกัปตัน Risty คุณไม่ต้นแบบ? Hora 」ยูโตะก้าวย้อนหลังจากที่น่ากลัวก่อให้เกิดยังเปลือยกายเกือบซึกะ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมอะซึกะจึงโกรธ แต่ยูโตะเงียบ ๆ เริ่มที่จะเตรียมความพร้อม. 「 ... อืมอะซึกะซามะ ... คุณโกรธ? 」ยูโตะเหลือบมองไปที่อะซึกะ ได้ยินว่าอะซึกะประกาศด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ. 「 Noope ฉันมองเหมือนฉันโกรธ? 」'ฉันดูเหมือนว่าไอไอที' ยูโตะกลับสายตาของเขาไปมือของเขา อะซึกะเก็บไว้ดูยูโตะด้วยรอยยิ้ม. คืนได้เพียงแค่เริ่มต้น. ◆◆◆ 「 ... D-อย่าทำมันครึ่ง」ซึกะดื่มน้ำลายของเธอเข้าไปในห้องที่ทั้งสองคนเป็นคนเดียว. เชน ห่วงโซ่บางที่ทำจากตะกั่วยื่นออกมาจากคออะซึกะ. แน่นอนมือถือยูโตะมัน ยูโตะคิดในสิ่งที่ดีที่จะทำ แต่เขาไม่สามารถพูดออก. 「ฉันขวาสุนัขของคุณ? สิ่งที่เป็นงานอดิเรกที่ดีจริงๆ」เธอพูด 'คนโง่' ในปากของเธอในขณะที่ใบหน้าของอะซึกะย้อมในความอัปยศ ยังคง Asuka จ้องที่ยูโตะเหมือนมันจิ๊บจ๊อย. เธอต้องการที่จะยึดความคิดริเริ่มโดยทั้งหมดหมายความว่ามันดูเหมือนว่า. 「 W-สิ่งที่คุณจะทำอย่างไร ฉันควรจะเพียงแค่เห่าเหมือนก่อน? 」แรงจูงใจอะซึกะอยู่ในระดับสูงและยูโตะมีรอยขีดข่วนหัวของเขาขอให้หัวของเขาว่าจะทำอย่างไร อะซึกะไกลเกินไปที่จะกลับไปเพื่อให้ยูโตะไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรถ้านี้ยังคง. ยูโตะฟื้นความสงบของเขาเร็วพอ 'fumu' เขาใส่มือของเขาในคางของเขา. สุจริตความรู้สึกของเขากำลังเต้นรำในความสุข ที่อะซึกะจะยืนอยู่ในด้านหน้าของเขาเหมือนสุนัข เห็นแวบหนึ่งของผิวขาวของเธอตัดสินใจที่ยูโตะ. 「เราควรใช้เวลาเดินเล่นหรือไม่? 」「 ... !? Fue 」เห็นอะซึกะยกร้องไห้ขนาดเล็ก, ยูโตะยิ้ม. มือข้างขวาของยูโตะดึงปกอะซึกะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

「เป็นอย่างไรบ้าง ? อาสุกะซามะ ? 」ยูโตะมองอาสุกะ「」 U , สหรัฐอเมริกา . . . . . . .ใบหน้าของ Asuka หน้าแดง เธอ squirms เหนียม .「เป็นอะไรกะซามะ ? เธอบอกว่าเธอจะทำมัน ? 」「เพราะ เพราะว่า . ชนิดของสิ่งนี้ . . . . . . . . . นายทำอะไรกับกัปตัน ? 」อาสุกะจ้องรูปร่างหน้าตาของเธอเองในขณะที่ซ่อนผิวของเธอด้วยแขนของเธอสุนัข สรุป ; กะ แต่งตัวเหมือนสุนัขมีปล่อยหูสุนัข ทั้งข้อมือและเท้า ถูกปกคลุมด้วยเครื่องประดับปุย แน่นอน มันมีหางสั่นในตัวเธอเลย「 N ~ ว่าฉันควรจะพูด ฉันเป็นกัปตันของ risty 」มาสเตอร์「นายน้อย คุณพูดอะไร ? e- eeeeeee . ทำไม ! ? 」อาสึกะมองยูโตะอย่างที่เขาพูด เธอพูดได้เซอร์ไพรส์เธอ " แม้ว่าคุณจะประหลาดใจ " จริงๆนะ ยูโตะยังไม่รู้ว่าทำไมมันถึงเป็นอย่างนี้「ตั้งแต่กัปตัน risty ตื้อดังนั้นฉันเล่นกับเธอ บางครั้ง」「 เอ๊ะ . . . เอ๊ะ . . . กัปตัน . . . . . . . เอ๊ะ ? 」อาสึกะด้วยมองยูโตะที่เธอไม่สามารถกลืนสถานการณ์ อย่างไรก็ตาม บรรยากาศก็เดาอีกสองคนจากการแสดงออกของยูโตะ เพราะว่าเธอเห็น risty ตกอยู่ในความวุ่นวาย เธอเชื่อว่า เธอไม่อยากจะเชื่อเลย「ผมเอาโอกาส ตอนแรก , ฉันพยายามที่จะขู่เธอรำคาญตา」「ฉันเข้าใจมัน เขาเป็นคนโรคจิตหลังจากทั้งหมด」อาซูกะเธอคิด mollar gritted ที่สีน้ำตาลผู้หญิง พระเอกที่เธออยากตกอยู่ : 2 " ชีวิตคืออะไร ? "「แต่ สุนัขชุดนี้เป็นครั้งแรกคืออาซูกะ . กัปตันไม่ได้สนใจในสิ่งที่」ปกติไม่ก้น「เอ๋ ? ง - งั้นเหรอ ? . . . . . . . fuun . งั้นเหรอ ฉันเป็นคนแรก 」สำหรับเหตุผลบางอย่าง สีหน้าของ Asuka ก็มีความสุข ยูโตะเอียงคอ อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้โกหก นี้สุนัขอุปกรณ์บางอย่างที่เขาทำในขณะที่คิด อาสุกะ「 . . . นะ . . . ในสั้น คุณจะเห็นด้วยอย่างไม่เต็มใจกับกัปตันเลย งานอดิเรก 」「เอ๊ะ ? ไม่ ฉันยัง สนุกกับตัวเอง」* * กะ แสงจ้าตาทะลุ ยูโตะ ยูโตะถูก " อ่า ทำไมผมมันโง่ " เขาจะเสียใจ「เริ่ม」「เอ๊ะ ? 」ยูโตะสั่นที่น่าวิตก อาสุกะ เพิ่มเสียงน่าสงสาร ยูโตะมองหน้า กะของ「ทำ เอ้า . ทำเหมือนกัปตัน risty . คุณไม่ใช่เจ้านาย ? เอ้า」ยูโตะก้าวถอยหลังจากท่าทางน่ากลัวแต่เกือบเปลือย อาสุกะ เขาไม่เข้าใจว่าทำไม กะ โกรธมาก แต่ยูโตะเริ่มเตรียมตัวอย่างเงียบๆ「 . . . . . . . อืม กะ ซามะ . . . . . . . คุณโกรธเหรอ 」ยูโตะเหลือบที่ อาสุกะ ได้ยินว่า อาสุกะประกาศพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ「 noope . ผมดูเหมือนโกรธ ? 」" มันดูเหมือนมัน " ยูโตะกลับดวงตาของเขา มือของเขา กะเก็บไว้ดูยูโตะด้วยรอยยิ้มคืนนี้เพิ่งจะเริ่มต้น◆◆◆「 . . . . . . . อย่าได้ทำมันอีก」อาสุกะเมาน้ำลายด้านใน ห้องที่ สอง คน เท่านั้นโซ่ บางโซ่ทำจากตะกั่ว ขยายจากอาสึกะที่ปกแน่นอน มือของยูโตะถือมัน ยูโตะคิดสิ่งที่ดีที่จะทำ แต่เขาไม่สามารถพูดมันออกมาได้「ผมถูกสุนัขของคุณ ? อะไรที่เป็นงานอดิเรกที่ดีจริงๆ」เธอพูด " โง่ " ในปากของเธออย่างกะหน้าย้อมด้วยความอับอาย แต่กะจ้องยูโตะเหมือนมันไร้สาระเธอต้องการที่จะยึดความคิดริเริ่มโดยทั้งหมดหมายความว่า มันดูเหมือนว่า「อะ คุณจะทำอะไร ? ผมควรแค่เห่าเหมือนก่อน 」Asuka เป็นแรงจูงใจสูงและยูโตะเกาหัวถามหัวของเขาจะทำอย่างไร กะ ก็ไกลเกินกว่าจะกลับไป ยูโตะไม่รู้จะทำอะไรต่อไปยูโตะฟื้นความสงบของเขาในไม่ช้า " fumu " เขาเอามือเกยคางอยู่จริงๆแล้ว ความรู้สึกของเขามันเต้นในความสุข ที่ Asuka ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเหมือนสุนัข เห็นเหลือบผิวยุติธรรมของเธอยูโตะตัดสินใจ「เราไปเดินเล่น ? 」「 . . . FUE ! ? 」เห็นอาสึกะยกร้องไห้เล็ก ยูโตะยิ้มมือขวาของยูโตะดึงของอาสุกะปลอกคอ