3.2. Model validationSimulation out

3.2. Model validation

Simulation outputs in the form of individual dry weights were converted to wet weight values and averaged to yield a grounds for comparison with the experimental results from the full-scale experiments (Fig. 5, Fig. 6 and Fig. 7). Correspondence was best for the first half of the experiment for all cages, after which the model overestimated growth rates for about a month. Near the end of the trial, the experimental data showed a higher growth rate than the simulations in all cages, thus leading to lower deviations between model output and observations in the last stages of the experiments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. แบบตรวจสอบผลการจำลองในรูปของน้ำหนักแห้งแต่ละแปลงเป็นน้ำหนักเปียก และเฉลี่ยให้เหตุผลการเปรียบเทียบกับผลการทดลองจากการทดลองเต็มรูปแบบ (รูป 5, 6 รูป และ 7 รูป) ติดต่อแก้ไขที่ดีที่สุดสำหรับครึ่งปีแรกของการทดสอบสำหรับกรงทั้งหมด หลังจากที่ รุ่นนการเจริญเติบโตและราคาพิเศษประมาณเดือนนี้ ใกล้จะสิ้นสุดการทดลองใช้ ข้อมูลการทดลองพบว่าอัตราการเติบโตสูงกว่าจำลองในกรงทั้งหมด นำเพื่อลดความแตกต่างระหว่างผลลัพธ์ของแบบจำลองและการสังเกตในขั้นสุดท้ายของการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 รุ่นการตรวจสอบ

ผลการจำลองในรูปแบบของน้ำหนักแห้งของแต่ละบุคคลที่ถูกแปลงให้เปียกค่าเฉลี่ยน้ำหนักและเพื่อให้พื้นที่สำหรับการเปรียบเทียบกับผลการทดลองจากการทดลองอย่างเต็มรูปแบบ (รูปที่. 5 รูป. 6 และรูปที่. 7) การติดต่อที่ดีที่สุดในช่วงครึ่งแรกของการทดลองสำหรับกรงทั้งหมดหลังจากที่รูปแบบการประเมินอัตราการเจริญเติบโตประมาณเดือน ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของการพิจารณาคดีที่ข้อมูลจากการทดลองพบว่ามีอัตราการเติบโตสูงกว่าแบบจำลองในกระชังทั้งหมดจึงนำไปสู่การลดการเบี่ยงเบนระหว่างการส่งออกรูปแบบและข้อสังเกตในขั้นตอนสุดท้ายของการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . การตรวจสอบแบบการจำลองผลในรูปแบบของแต่ละน้ำหนักแห้งซึ่งเป็นค่าเฉลี่ยน้ำหนักเปียกและให้ผลผลิตในพื้นที่สำหรับการเปรียบเทียบกับผลการทดลองที่ได้จากการทดลองจริง ( รูปที่ 5 และรูปที่ 6 รูปที่ 7 ) การติดต่อที่ดีที่สุดสำหรับครึ่งแรกของการทดลองสำหรับกรงหลังจากที่รูปแบบประมาณการอัตราการเจริญเติบโตประมาณเดือน ใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของการทดลอง พบมีอัตราการเจริญเติบโตมากกว่าจำลองในกรงจึงนำไปสู่การลดการเบี่ยงเบนระหว่างผลผลิตและแบบสังเกตในขั้นตอนสุดท้ายของการทดลอง