Mars is blanketed by a thin, mostly

Mars is blanketed by a thin, mostly carbon dioxide atmosphere -- one that is far too thin to keep water from freezing or quickly evaporating. However, geological evidence has led scientists to conclude that ancient Mars was once a warmer, wetter place than it is today. To produce a more temperate climate, several researchers have suggested that the planet was once shrouded in a much thicker carbon dioxide atmosphere. For decades that left the question, "Where did all the carbon go?"
The solar wind stripped away much of Mars' ancient atmosphere and is still removing tons of it every day. But scientists have been puzzled by why they haven't found more carbon -- in the form of carbonate -- captured into Martian rocks. They have also sought to explain the ratio of heavier and lighter carbons in the modern Martian atmosphere.
Now a team of scientists from the California Institute of Technology and NASA's Jet Propulsion Laboratory, both in Pasadena, offer an explanation of the "missing" carbon, in a paper published today by the journal Nature Communications.
They suggest that 3.8 billion years ago, Mars might have had a moderately dense atmosphere. Such an atmosphere -- with a surface pressure equal to or less than that found on Earth -- could have evolved into the current thin one, not only minus the "missing" carbon problem, but also in a way consistent with the observed ratio of carbon-13 to carbon-12, which differ only by how many neutrons are in each nucleus.
"Our paper shows that transitioning from a moderately dense atmosphere to the current thin one is entirely possible," says Caltech postdoctoral fellow Renyu Hu, the lead author. "It is exciting that what we know about the Martian atmosphere can now be pieced together into a consistent picture of its evolution -- and this does not require a massive undetected carbon reservoir."
When considering how the early Martian atmosphere might have transitioned to its current state, there are two possible mechanisms for the removal of the excess carbon dioxide. Either the carbon dioxide was incorporated into minerals in rocks called carbonates or it was lost to space.
An August 2015 study used data from several Mars-orbiting spacecraft to inventory carbonates, showing there are nowhere near enough in the upper half mile (one kilometer) or the crust to contain the missing carbon from a thick early atmosphere during a time when networks of ancient river channels were active, about 3.8 billion years ago.
The escaped-to-space scenario has also been problematic. Because various processes can change the relative amounts of carbon-13 to carbon-12 isotopes in the atmosphere, "we can use these measurements of the ratio at different points in time as a fingerprint to infer exactly what happened to the Martian atmosphere in the past," says Hu. The first constraint is set by measurements of the ratio in meteorites that contain gases released volcanically from deep inside Mars, providing insight into the starting isotopic ratio of the original Martian atmosphere. The modern ratio comes from measurements by the SAM (Sample Analysis at Mars) instrument on NASA's Curiosity rover.
This graphic depicts paths by which carbon has been exchanged among Martian interior, surface rocks, polar caps, waters and atmosphere, and also depicts a mechanism by which it is lost from the atmosphere with a strong effect on isotope ratio. Image Credit: Lance Hayashida/Caltech via NASA.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดาวอังคารจะปกคลุม ด้วยความบาง ส่วนใหญ่เป็นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์บรรยากาศ - ที่บางเกินไปเพื่อให้น้ำแช่แข็ง หรือระเหยได้อย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม หลักฐานธรณีวิทยาได้นำนักวิทยาศาสตร์เพื่อสรุปว่า ดาวอังคารโบราณเคยอุ่น wetter มากกว่าที่เป็นอยู่วันนี้ ในการผลิตอุณหภูมิมากขึ้น นักวิจัยหลายได้แนะนำว่า ดาวเคราะห์มีป่าไม้ครั้งในมากหนาคาร์บอนไดออกไซด์บรรยากาศ สำหรับทศวรรษที่ทิ้งคำถาม "คาร์บอนทั้งหมดที่ใด"ลมสุริยะปล้นมากเก็บบรรยากาศโบราณของดาวอังคาร และจะยังคงเอาตันของมันทุกวัน แต่นักวิทยาศาสตร์ได้ถูกพิศวง โดยทำไมพวกเขาไม่พบคาร์บอนเพิ่มเติม - ในรูปของคาร์บอเนต - จับเป็นก้อนหินบนดาวอังคาร พวกเขายังได้พยายามที่จะอธิบายอัตราส่วนของ carbons หนัก และเบาในบรรยากาศดาวอังคารทันสมัยขณะนี้ ทีมนักวิทยาศาสตร์จากสถาบันเทคโนโลยีแคลิฟอร์เนียและ NASA ของ Jet ขับเคลื่อนปฏิบัติการ ทั้งในพาซาดีนา นำเสนอคำอธิบายของคาร์บอน "ขาด" ในเอกสารเผยแพร่ในวันนี้ โดยสมุดรายวันการสื่อสารของธรรมชาติพวกเขาแนะนำว่า 3.8 พันล้านปี ดาวอังคารอาจมีบรรยากาศหนาแน่นปานกลาง ได้มีพัฒนาดังกล่าวมีบรรยากาศ - ความดันที่พื้นผิวเท่ากับ หรือน้อยกว่าที่พบในโลก - ในปัจจุบันบางคน ไม่เพียง ลบปัญหาคาร์บอน "ขาด" แต่ ในทางที่สอดคล้องกับอัตราส่วนที่พบของคาร์บอน-13 ให้คาร์บอน-12 ที่แตกต่าง โดยจำนวน neutrons อยู่ในนิวเคลียสแต่ละ"กระดาษของเราแสดงว่า เปลี่ยนจากบรรยากาศหนาแน่นปานกลางหนึ่งบางปัจจุบันได้ทั้งหมด กล่าวว่า เพื่อนนัก Caltech Renyu Hu ผู้นำ "ก็ตื่นเต้นว่า สิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับบรรยากาศบนดาวอังคารสามารถตอนนี้จะ pieced กันไปที่รูปภาพที่สอดคล้องกันของการวิวัฒนาการ - และนี้ไม่ต้องห้วงคาร์บอนขนาดใหญ่หาย"เมื่อพิจารณาวิธีบรรยากาศบนดาวอังคารก่อนอาจมี transitioned ไปเป็นสถานะปัจจุบัน มีสองกลไกสามารถกำจัดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ส่วนเกิน ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ถูกรวมอยู่ในแร่ในหินเรียกว่า carbonates หรือก็เท่านั้นการศึกษา 2015 สิงหาคมใช้ข้อมูลจากยานอวกาศโคจรดาวอังคารหลาย carbonates สินค้าคงคลัง การแสดงกินมีเพียงพอในไมล์ครึ่งบน (หนึ่งกิโลเมตร) หรือเปลือก มีคาร์บอนจากบรรยากาศช่วงความหนาหายไปในเวลาเมื่อเครือข่ายของสถานีแม่น้ำโบราณถูกใช้งาน ประมาณ 3.8 พันล้านปีที่ผ่านมาสถานการณ์หนีไปพื้นที่ยังได้มีปัญหา เนื่องจากกระบวนการต่าง ๆ สามารถเปลี่ยนแปลงจำนวนคาร์บอน-13 ญาติกับไอโซโทปคาร์บอน-12 ในบรรยากาศ "เราสามารถใช้อัตราส่วนวัดเหล่านี้ที่สามในเวลาลายนิ้วมือที่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับบรรยากาศบนดาวอังคารในอดีต กล่าวว่า หู ข้อจำกัดแรกถูกตั้งค่า โดยวัดอัตราส่วนใน meteorites ที่ประกอบด้วยก๊าซที่ปล่อยออกมาจากส่วนลึกภายในดาวอังคาร volcanically ให้เป็นอัตราส่วน isotopic เริ่มต้นของบรรยากาศบนดาวอังคารเดิม อัตราส่วนทันสมัยมาจากวัด โดยเครื่องมือสาม (ตัวอย่างการวิเคราะห์ที่ดาวอังคาร) บนโรเวอร์ของ NASA อยากรูปภาพนี้แสดงให้เห็นเส้นทาง โดยคาร์บอนที่มีการแลกเปลี่ยนระหว่างภายในดาวอังคาร หิน หมวกขั้วโลก น้ำทะเล และ บรรยากาศ พื้นผิว และยัง แสดงให้เห็นกลไกซึ่งจะหายไปจากบรรยากาศผลอัตราส่วนไอโซโทปแข็งแกร่ง เครดิตภาพ: แลนซ์ Hayashida/Caltech ทางนาซ่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดาวอังคารจะปกคลุมไปด้วยบางส่วนใหญ่บรรยากาศก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ - หนึ่งที่อยู่ไกลบางเกินไปเพื่อให้น้ำจากการแช่แข็งหรือระเหยได้อย่างรวดเร็ว แต่หลักฐานทางธรณีวิทยาได้นำนักวิทยาศาสตร์ที่จะสรุปว่าดาวอังคารโบราณครั้งหนึ่งเคยเป็นที่อบอุ่นสถานที่เปียกมากกว่าที่เป็นอยู่ในวันนี้ การผลิตที่มีอากาศเย็นมากขึ้นนักวิจัยหลายคนบอกว่าดาวเคราะห์ดวงนี้ถูกปกคลุมไปครั้งเดียวในบรรยากาศที่เป็นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์หนามาก สำหรับทศวรรษที่เหลือคำถามที่ว่า "ในกรณีที่ไม่ทั้งหมดคาร์บอนไป?"
ลมแสงอาทิตย์ปล้นไปมากบรรยากาศโบราณของดาวอังคารและยังคงถอดตันของมันทุกวัน แต่นักวิทยาศาสตร์ที่ได้รับการงงงวยโดยเหตุผลที่พวกเขาไม่ได้พบคาร์บอนมากขึ้น - ในรูปแบบของคาร์บอเนต - จับเข้าไปในหินดาวอังคาร พวกเขาได้พยายามยังที่จะอธิบายถึงอัตราส่วนของคาร์บอนหนักและเบาในบรรยากาศดาวอังคารที่ทันสมัย.
ตอนนี้ทีมงานของนักวิทยาศาสตร์จากสถาบันเทคโนโลยีแคลิฟอร์เนียและนาซา Jet Propulsion Laboratory ทั้งในพาซาดีนาเสนอคำอธิบายของ "หายไป" คาร์บอน, ในบทความที่ตีพิมพ์ในวันนี้โดยวารสารการสื่อสารธรรมชาติ.
พวกเขาแสดงให้เห็นว่า 3800000000 ปีที่ผ่านมาดาวอังคารอาจจะมีบรรยากาศที่หนาแน่นปานกลาง บรรยากาศดังกล่าว - มีความดันพื้นผิวเท่ากับหรือน้อยกว่าที่พบบนโลก - จะได้พัฒนาเป็นหนึ่งบางในปัจจุบันไม่เพียง แต่ลบ "หายไป" ปัญหาคาร์บอน แต่ยังอยู่ในลักษณะที่สอดคล้องกับอัตราการตั้งข้อสังเกตของ คาร์บอน 13 ถึงคาร์บอน 12 ซึ่งแตกต่างกันโดยเฉพาะวิธีการหลายนิวตรอนที่อยู่ในนิวเคลียสแต่ละ.
"กระดาษของเราแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนจากบรรยากาศที่หนาแน่นปานกลางถึงหนึ่งบางปัจจุบันเป็นไปได้ทั้งหมด" คาลเทคเพื่อนหลังปริญญาเอก Renyu Hu นำกล่าวว่า ผู้เขียน "มันเป็นที่น่าตื่นเต้นว่าสิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับบรรยากาศดาวอังคารขณะนี้คุณสามารถปะติดปะต่อเป็นภาพที่สอดคล้องกันของวิวัฒนาการของมัน -. นี้และไม่จำเป็นต้องมีอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่คาร์บอนตรวจไม่พบ"
เมื่อพิจารณาว่าบรรยากาศดาวอังคารในช่วงต้นอาจจะมีการเปลี่ยนไปของมัน สถานะปัจจุบันมีสองกลไกที่เป็นไปได้สำหรับการกำจัดของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ส่วนเกิน ทั้งก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ถูกรวมอยู่ในแร่ธาตุในหินเรียกว่าคาร์บอเนตหรือมันก็หายไปในพื้นที่.
สิงหาคม 2015 การศึกษาที่ใช้ข้อมูลจากหลายยานอวกาศดาวอังคารโคจรไปคาร์บอเนตสินค้าคงคลัง, การแสดงมีไม่มีที่ไหนเลยใกล้มากพอในไมล์ครึ่งบน (หนึ่งกิโลเมตร) หรือเปลือกจะมีคาร์บอนหายไปจากบรรยากาศในช่วงต้นหนาในช่วงเวลาที่เครือข่ายของช่องทางแม่น้ำโบราณมีการใช้งานประมาณ 3800000000 ปีที่ผ่านมา.
หนีไปพื้นที่สถานการณ์ยังเป็นปัญหา เพราะกระบวนการต่างๆสามารถเปลี่ยนแปลงจำนวนเงินที่ญาติของคาร์บอน 13 ถึงคาร์บอน 12 ไอโซโทปในบรรยากาศ "เราสามารถใช้การวัดเหล่านี้อัตราส่วนที่จุดที่แตกต่างกันในเวลาที่เป็นลายนิ้วมือเพื่อสรุปว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับบรรยากาศดาวอังคารในอดีตที่ผ่านมา "หูกล่าวว่า ข้อ จำกัด แรกถูกกำหนดโดยการวัดอัตราส่วนในอุกกาบาตที่มีก๊าซที่ปล่อยออกมา volcanically โหม่งดาวอังคารให้ข้อมูลเชิงลึกในอัตราส่วนไอโซโทปเริ่มต้นของเดิมบรรยากาศดาวอังคาร อัตราส่วนที่ทันสมัยมาจากการวัดโดย SAM (การวิเคราะห์ตัวอย่างที่ดาวอังคาร) เครื่องมือในรถแลนด์โรเวอร์อยากรู้อยากเห็นของนาซา.
กราฟิกนี้แสดงให้เห็นถึงเส้นทางโดยที่คาร์บอนได้รับการแลกเปลี่ยนในหมู่ภายในอังคารหินพื้นผิว, หมวกขั้วโลกน้ำและบรรยากาศและยังแสดงให้เห็นถึงกลไก โดยที่มันจะหายไปจากชั้นบรรยากาศที่มีผลกระทบอย่างมากต่ออัตราส่วนไอโซโทป เครดิตภาพ: แลนซ์ Hayashida / คาลเทคผ่านทางนาซ่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดาวอังคารถูกปกคลุมโดยบาง ส่วนใหญ่เป็นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์บรรยากาศ -- หนึ่งที่ไกลบางเกินไปที่จะเก็บน้ำจากการแช่แข็งหรือระเหยได้อย่างรวดเร็ว . อย่างไรก็ตาม หลักฐานทางธรณีวิทยาได้นำนักวิทยาศาสตร์สรุปได้ว่าโบราณดาวอังคารเมื่ออุ่นเปียกสถานที่กว่ามันคือวันนี้ ผลิตอากาศเย็นสบายมากขึ้นนักวิจัยหลายคนได้ชี้ให้เห็นว่าโลกเคยปกคลุมไปด้วยบรรยากาศคาร์บอนไดออกไซด์มากหนา สำหรับทศวรรษที่ทิ้งคำถาม " ที่ได้คาร์บอนไป ? "
ลมสุริยะเวทย์มากของดาวอังคารบรรยากาศโบราณ และยังเอาตันทุกวันแต่นักวิทยาศาสตร์ก็สงสัย ทำไมพวกเขายังไม่พบมากกว่าคาร์บอน -- ในรูปแบบของหินคาร์บอเนต -- บันทึกเป็นมนุษย์ดาวอังคาร พวกเขายังพยายามที่จะอธิบายอัตราส่วนของหนักและเบา คาร์บอนในชั้นบรรยากาศของดาวอังคารที่ทันสมัย .
ตอนนี้ทีมนักวิทยาศาสตร์จากสถาบันเทคโนโลยีแห่งแคลิฟอร์เนีย และนาซาเครื่องบินของห้องทดลองการขับเคลื่อนทั้งในพาซาดีน่าเสนอคำอธิบายของ " หายไป " คาร์บอน ในกระดาษที่เผยแพร่ในวันนี้โดยวารสารการสื่อสารธรรมชาติ .
เขาแนะว่า 3.8 พันล้านปีก่อน ดาวอังคารน่าจะมีบรรยากาศหนาแน่นปานกลาง บรรยากาศแบบนั้น . . . กับพื้นผิวความดันเท่ากับหรือน้อยกว่าที่พบบนโลก -- อาจจะพัฒนาเป็น ปัจจุบันบางหนึ่งไม่เพียงลบ " หายไป " ปัญหาคาร์บอนแต่ยังเป็นวิธีที่สอดคล้องกับการตรวจสอบอัตราส่วนของ carbon-13 เพื่อ carbon-12 ซึ่งแตกต่างกัน โดยจํานวนนิวตรอนอยู่ในนิวเคลียสแต่ละ .
" กระดาษของเราแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนจากปานกลางหนาแน่นบรรยากาศปัจจุบันบางหนึ่งเป็นไปได้ทั้งหมด กล่าวว่า คณะนักวิจัยปริญญาเอกเพื่อน renyu Hu , นำผู้เขียน" มันเป็นที่น่าตื่นเต้นว่า สิ่งที่เรารู้เกี่ยวกับดาวอังคารบรรยากาศตอนนี้สามารถปะติดปะต่อเป็นภาพที่สอดคล้องกันของวิวัฒนาการของมัน . . . และไม่ต้องใช้แหล่งคาร์บอนพบขนาดใหญ่ . "
เมื่อพิจารณาว่าบรรยากาศของดาวอังคารก่อนอาจได้เปลี่ยนสถานะปัจจุบันของมันมีสองกลไกสำหรับการกำจัดของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ คาร์บอนส่วนเกินให้คาร์บอนไดออกไซด์ถูกรวมเข้าไปในแร่ธาตุในหินคาร์บอเนต หรือเรียกว่ามันเสียพื้นที่ .
สิงหาคม 2015 การศึกษาใช้ข้อมูลจากหลายดาวอังคารโคจรยานอวกาศคาร์บอเนตสินค้าคงคลัง