I hope," said Rainsford, "that you

I hope," said Rainsford, "that you will excuse me tonight, General Zaroff. I'm really not feeling well."

"Ah, indeed?" the general inquired solicitously. "Well, I suppose that's only natural, after your long swim. You need a good, restful night's sleep. Tomorrow you'll feel like a new man, I'll wager. Then we'll hunt, eh? I've one rather promising prospect--" Rainsford was hurrying from the room.

"Sorry you can't go with me tonight," called the general. "I expect rather fair sport--a big, strong, black. He looks resourceful--Well, good night, Mr. Rainsford; I hope you have a good night's rest."

The bed was good, and the pajamas of the softest silk, and he was tired in every fiber of his being, but nevertheless Rainsford could not quiet his brain with the opiate of sleep. He lay, eyes wide open. Once he thought he heard stealthy steps in the corridor outside his room. He sought to throw open the door; it would not open. He went to the window and looked out. His room was high up in one of the towers. The lights of the chateau were out now, and it was dark and silent; but there was a fragment of sallow moon, and by its wan light he could see, dimly, the courtyard. There, weaving in and out in the pattern of shadow, were black, noiseless forms; the hounds heard him at the window and looked up, expectantly, with their green eyes. Rainsford went back to the bed and lay down. By many methods he tried to put himself to sleep. He had achieved a doze when, just as morning began to come, he heard, far off in the jungle, the faint report of a pistol.

General Zaroff did not appear until luncheon. He was dressed faultlessly in the tweeds of a country squire. He was solicitous about the state of Rainsford's health.

"As for me," sighed the general, "I do not feel so well. I am worried, Mr. Rainsford. Last night I detected traces of my old complaint."

To Rainsford's questioning glance the general said, "Ennui. Boredom."

Then, taking a second helping of crêpes Suzette, the general explained: "The hunting was not good last night. The fellow lost his head. He made a straight trail that offered no problems at all. That's the trouble with these sailors; they have dull brains to begin with, and they do not know how to get about in the woods. They do excessively stupid and obvious things. It's most annoying. Will you have another glass of Chablis, Mr. Rainsford?"

"General," said Rainsford firmly, "I wish to leave this island at once."

The general raised his thickets of eyebrows; he seemed hurt. "But, my dear fellow," the general protested, "you've only just come. You've had no hunting--"

"I wish to go today," said Rainsford. He saw the dead black eyes of the general on him, studying him. General Zaroff's face suddenly brightened.

He filled Rainsford's glass with venerable Chablis from a dusty bottle.

"Tonight," said the general, "we will hunt--you and I."

Rainsford shook his head. "No, general," he said. "I will not hunt."

The general shrugged his shoulders and delicately ate a hothouse grape. "As you wish, my friend," he said. "The choice rests entirely with you. But may I not venture to suggest that you will find my idea of sport more diverting than Ivan's?"

He nodded toward the corner to where the giant stood, scowling, his thick arms crossed on his hogshead of chest.

"You don't mean--" cried Rainsford.

"My dear fellow," said the general, "have I not told you I always mean what I say about hunting? This is really an inspiration. I drink to a foeman worthy of my steel--at last." The general raised his glass, but Rainsford sat staring at him.

"You'll find this game worth playing," the general said enthusiastically." Your brain against mine. Your woodcraft against mine. Your strength and stamina against mine. Outdoor chess! And the stake is not without value, eh?"

"And if I win--" began Rainsford huskily.

"I'll cheerfully acknowledge myself defeat if I do not find you by midnight of the third day," said General Zaroff. "My sloop will place you on the mainland near a town." The general read what Rainsford was thinking.

"Oh, you can trust me," said the Cossack. "I will give you my word as a gentleman and a sportsman. Of course you, in turn, must agree to say nothing of your visit here."

"I'll agree to nothing of the kind," said Rainsford.

"Oh," said the general, "in that case--But why discuss that now? Three days hence we can discuss it over a bottle of Veuve Cliquot, unless--"

The general sipped his wine.

Then a businesslike air animated him. "Ivan," he said to Rainsford, "will supply you with hunting clothes, food, a knife. I suggest you wear moccasins; they leave a poorer trail. I suggest, too, that you avoid the big swamp in the southeast corner of the island. We call it Death Swamp. There's quicksand there. One foolish fellow tried it. The deplorable part of it was that Lazarus followed him. You can imagine my feelings, Mr. Rainsford. I loved Lazarus; he was the finest hound in my pack. Well, I must beg you to excuse me now. I always' take a siesta after lunch. You'll hardly have time for a nap, I fear. You'll want to start, no doubt. I shall not follow till dusk. Hunting at night is so much more exciting than by day, don't you think? Au revoir, Mr. Rainsford, au revoir." General Zaroff, with a deep, courtly bow, strolled from the room.

From another door came Ivan. Under one arm he carried khaki hunting clothes, a haversack of food, a leather sheath containing a long-bladed hunting knife; his right hand rested on a cocked revolver thrust in the crimson sash about his waist.

Rainsford had fought his way through the bush for two hours. "I must keep my nerve. I must keep my nerve," he said through tight teeth.

He had not been entirely clearheaded when the chateau gates snapped shut behind him. His whole idea at first was to put distance between himself and General Zaroff; and, to this end, he had plunged along, spurred on by the sharp rowers of something very like panic. Now he had got a grip on himself, had stopped, and was taking stock of himself and the situation. He saw that straight flight was futile; inevitably it would bring him face to face with the sea. He was in a picture with a frame of water, and his operations, clearly, must take place within that frame.

"I'll give him a trail to follow," muttered Rainsford, and he struck off from the rude path he had been following into the trackless wilderness. He executed a series of intricate loops; he doubled on his trail again and again, recalling all the lore of the fox hunt, and all the dodges of the fox. Night found him leg-weary, with hands and face lashed by the branches, on a thickly wooded ridge. He knew it would be insane to blunder on through the dark, even if he had the strength. His need for rest was imperative and he thought, "I have played the fox, now I must play the cat of the fable." A big tree with a thick trunk and outspread branches was near by, and, taking care to leave not the slightest mark, he climbed up into the crotch, and, stretching out on one of the broad limbs, after a fashion, rested. Rest brought him new confidence and almost a feeling of security. Even so zealous a hunter as General Zaroff could not trace him there, he told himself; only the devil himself could follow that complicated trail through the jungle after dark. But perhaps the general was a devil--

An apprehensive night crawled slowly by like a wounded snake and sleep did not visit Rainsford, although the silence of a dead world was on the jungle. Toward morning when a dingy gray was varnishing the sky, the cry of some startled bird focused Rainsford's attention in that direction. Something was coming through the bush, coming slowly, carefully, coming by the same winding way Rainsford had come. He flattened himself down on the limb and, through a screen of leaves almost as thick as tapestry, he watched. . . . That which was approaching was a man.

It was General Zaroff. He made his way along with his eyes fixed in utmost concentration on the ground before him. He paused, almost beneath the tree, dropped to his knees and studied the ground. Rainsford's impulse was to hurl himself down like a panther, but he saw that the general's right hand held something metallic--a small automatic pistol.

The hunter shook his head several times, as if he were puzzled. Then he straightened up and took from his case one of his black cigarettes; its pungent incenselike smoke floated up to Rainsford's nostrils.

Rainsford held his breath. The general's eyes had left the ground and were traveling inch by inch up the tree. Rainsford froze there, every muscle tensed for a spring. But the sharp eyes of the hunter stopped before they reached the limb where Rainsford lay; a smile spread over his brown face. Very deliberately he blew a smoke ring into the air; then he turned his back on the tree and walked carelessly away, back along the trail he had come. The swish of the underbrush against his hunting boots grew fainter and fainter.

The pent-up air burst hotly from Rainsford's lungs. His first thought made him feel sick and numb. The general could follow a trail through the woods at night; he could follow an extremely difficult trail; he must have uncanny powers; only by the merest chance had the Cossack failed to see his quarry.

Rainsford's second thought was even more terrible. It sent a shudder of cold horror through his whole being. Why had the general smiled? Why had he turned back?

Rainsford did not want to believe what his reason told him was true, but the truth was as evident as the sun that had by now pushed through the morning mists. The general was playing with him! The general was saving him for another day's sport! The Cossack was the cat; he was the mouse. Then it was that Rainsford knew the full meaning of terror.

"I will not lose my nerve. I will not."

He slid down from the tree, and struck off again into the woods. His face was set and he forced the machinery

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันหวังว่า กล่าวว่า Rainsford "ที่คุณจะขอโทษคืนนี้ Zaroff ทั่วไป ฉันจริง ๆ ไม่รู้สึกดีขึ้น"" Ah จริงหรือไม่" ทูลทั่วไป solicitously "ดี ฉันคิดว่า ที่เป็นเพียงธรรมชาติ หลังจากการว่าย คุณความดี เพื่อการพักผ่อนหลับ พรุ่งนี้คุณจะรู้สึกเหมือนเป็นคนใหม่ ฉันจะเดิมพัน แล้ว เราจะล่า เอ๊ะ ผมโน้มสัญญามากกว่าหนึ่ง- " Rainsford เป็น hurrying จากห้อง"ขออภัยคุณไม่สามารถไปกับฉันคืนนี้ เรียกทั่วไป "ผมคาดว่าค่อนข้างยุติธรรมกีฬา - สีดำขนาดใหญ่ แข็ง แรง การ เขามองกฏหมาย - ดี คืนดี นาย Rainsford ฉันหวังว่า คุณมีพัก"นอนดี และชุดนอนผ้าไหมเบาที่สุด และกำลังเหนื่อยทุกเส้นใยของเขา แต่อย่างไรก็ตาม Rainsford ไม่สามารถเงียบสมองกับยาเสพติดของ เขาวาง เปิดกว้างดวงตา เมื่อเขาคิดว่า เขาได้ยินตอนลับ ๆ ล่อ ๆ ในทางเดินนอกห้องพัก เขาพยายามที่จะโยนเปิดประตู มันจะไม่สามารถเปิด เขาไปที่หน้าต่าง แล้วมองออก ห้องของเขาตั้งของอาคารที่ ไฟของชาได้ออกมาตอนนี้ และมืด และ เงียบ แต่มีส่วนของดวงจันทร์หน้าเหลือง และเบาหวานของเขาสามารถ เห็น มี คอร์ตยาร์ด ทอผ้าและออกในรูปแบบของเงา ไม่มี รูปแบบเสียง สีดำ นายของสุนัขที่ยินที่หน้าต่าง และมองขึ้น expectantly มีตาสีเขียว Rainsford กลับไปเตียง และวาง โดยวิธีการต่างๆ ที่เขาพยายามย้ายตัวเองเข้าสู่โหมดสลี เขาประสบความสำเร็จเป็น doze เมื่อเช้าก็เริ่มมา ได้ยิน เขาหน่อยในป่า รายงานเบาของตัวปืนZaroff ทั่วไปไม่ปรากฏจนกระทั่งอาหารกลางวัน เขาได้แต่งตัว faultlessly ใน tweeds ของประเทศ squire เขา solicitous เกี่ยวกับสถานะของสุขภาพของ Rainsford"สำหรับฉัน ถอนหายใจทั่วไป "ฉันไม่ รู้สึกดีดังนั้น ฉันกังวล นาย Rainsford เมื่อคืนฉันตรวจพบร่องรอยของการบ่นของฉันเก่า"การของ Rainsford อย่างรวดเร็วข้อสงสัย ทั่วไปกล่าวว่า "Ennui ความเบื่อ"จากนั้น การช่วยสองของ crêpes Suzette ทั่วไปอธิบาย: "การล่าสัตว์ไม่ดีคืน คนสูญเสียหัว เขาทำทางตรงที่ไม่มีปัญหาเลย ที่มีปัญหากับลูกเรือเหล่านี้ พวกเขามีสมองน่าเบื่อจะเริ่มต้นด้วย และพวกเขาไม่ทราบว่าจะเกี่ยวกับในป่า พวกเขาทำสิ่งที่โง่ และชัดเจนมากเกินไป เป็นที่น่ารำคาญที่สุด จะมีแก้ว Chablis นาย Rainsford อื่นไหม"Rainsford กล่าวว่า "ทั่วไป แน่นหนา "ฉันต้องการออกจากเกาะนี้ในเวลาเดียวกัน "ทั่วไปยกเขาโกหกคิ้ว เขาดูเหมือนเจ็บ "แต่ เพื่อนรักของฉัน ทั่วไปปฏิเสธจ่าย "คุณเพียงแค่มา คุณเคยล่าสัตว์ไม่ —""ฉันต้องไปวันนี้ กล่าวว่า Rainsford เขาเห็นตาดำตายของทั่วไปบนเขา เรียนเขา ใบหน้าทั่วไป Zaroff ก็สบาย ๆเขาเติมแก้วของ Rainsford กับ Chablis มินท์จากขวดฝุ่น"คืนนี้ กล่าวว่า ทั่วไป "เราจะล่า - คุณและฉัน"Rainsford จับหัวของเขา "ไม่มี ทั่ว ไป, " เขากล่าวว่า "ฉันจะไม่ล่า"ทั่วไปยักไหล่ไหล่เขา และประณีตกินองุ่น hothouse "ตามที่คุณต้องการ เพื่อน เขากล่าวว่า "ทางเลือกอยู่กับคุณทั้งหมด แต่อาจฉันไม่ดีแนะนำว่า คุณจะพบความคิดของฉันของกีฬา diverting ยิ่งกว่าของ Ivan "เขาพยักหน้าไปทางมุมไปที่ยักษ์ยืน scowling แขนหนาของเขาข้ามบนเขา hogshead อก"คุณหมายความว่า-" ร้อง Rainsford"ฉันรักเพื่อน กล่าวว่า ทั่วไป "ฉันไม่บอกคุณผมจะหมายถึง สิ่งที่ฉันพูดเกี่ยวกับการล่าสัตว์หรือไม่ นี้เป็นจริงเป็นแรงบันดาลใจ ฉันดื่มไป foeman ที่น่าเหล็กของฉัน — ในที่สุด" ทั่วไปยกแก้วของเขา แต่ Rainsford นั่งจ้องเขา"คุณจะพบนี้เกมน่าเล่น ทั่วไปกล่าวใหม่ๆ" สมองของคุณกับฉัน Woodcraft ของคุณกับฉัน ของความแข็งแรงและความแข็งแกร่งกับเหมือง กลางรุก และเงินเดิมพัน โดยไม่มีค่า เอ๊ะ""และถ้าฉัน ชนะ-" เริ่ม Rainsford huskily"ฉันจะ cheerfully ยอมรับตัวเองพ่ายแพ้ถ้าไม่พบคุณ โดยเที่ยงคืนของวันที่ 3, " กล่าวว่า ทั่วไป Zaroff "ฉันสลุบแห่งบนแผ่นดินใหญ่ใกล้เมือง" โดยทั่วไปอ่านอะไร Rainsford คิด"โอ้ คุณสามารถเชื่อใจฉัน Cossack กล่าวว่า "จะให้คุณคำของฉันเป็นสุภาพบุรุษและเป็นนักกีฬาชาย แน่นอนคุณ กลับ ต้องยอมรับว่า ไม่มีการเข้าชมที่นี่ ""ฉันจะยอมรับอะไรชนิด กล่าวว่า Rainsford"โอ้ กล่าวว่า ทั่วไป "ใน กรณี - แต่ทำไมพูดคุยที่ตอนนี้ มะเรื่องเราสามารถสนทนาได้ผ่านขวด Veuve Cliquot เว้น-"ทั่วไป sipped ไวน์ของเขาแล้ว อากาศเป็นเคลื่อนไหวเขา "Ivan เขากล่าวว่า การ Rainsford "จะใส่กับเสื้อผ้าการล่าสัตว์ อาหาร มีด คำแนะนำคุณสวมรองเท้าหนังนิ่ม พวกเขาหางย่อม คำแนะนำ เกินไป ให้ คุณหลีกเลี่ยงบึงใหญ่แห่งหนึ่งในตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะ เราเรียกว่าบึงตาย ไม่มีทรายดูด โง่คนหนึ่งพยายามจะ ส่วนแย่จริง ๆ ของมันถูกว่า ท่านกลับตามเขา คุณสามารถจินตนาการความรู้สึกของฉัน นาย Rainsford ฉันรักลาซา เขาเป็นหมาที่ดีที่สุดในชุดของฉัน ดี ฉันต้องขอให้คุณขอโทษฉันเดี๋ยวนี้ ฉันจะ ' ใช้ siesta เป็นหลังอาหารกลางวัน คุณแทบไม่มีเวลาสำหรับนอนเล่น ฉันกลัว คุณต้องการเริ่มต้น มีข้อสงสัย ฉันจะไม่ทำตามจนถึงค่ำ ล่าสัตว์ในเวลากลางคืนคือน่าตื่นเต้นมากขึ้นกว่าวัน อย่าที่คุณคิด Au revoir นาย Rainsford, au revoir " Zaroff ทั่วไป ด้วยธนูลึก เสนอ strolled จากห้องจากประตูอื่นมา Ivan ใต้แขนข้างหนึ่ง เขาทำผ้าล่า khaki กระเป๋าอาหาร sheath เป็นหนังที่ประกอบด้วยมีดล่าสัตว์ลอง bladed มือขวาของเขาคัดสรรใน revolver cocked ที่กระตุกใน sash หลังพิการเกี่ยวกับเอวของเขาRainsford มีสู้เขาผ่านบุชในสองชั่วโมง "ฉันต้องทำให้เส้นประสาทของฉัน ฉันต้องทำให้เส้นประสาทของฉัน เขากล่าวผ่านฟันแน่นเขาไม่ได้ทั้ง clearheaded เมื่อประตูห้องปิดอยู่หลังเขาที่จัดชิด ความคิดของเขาทั้งที่ครั้งแรกถูกวางระยะห่างระหว่างตัวเองและ Zaroff ทั่วไป ก เพื่อการนี้ เขาได้ลดลงไป ดันออกจาก rowers คมของบางสิ่งเช่นตกใจมาก ตอนนี้เขาได้มีการจับตนเอง หยุด และถูกนำหุ้นของตนเองและสถานการณ์ เขาเห็นว่า บินตรงลม ๆ แล้ง ๆ ย่อมจะต้องนำเขา face to face with ทะเล เขามาอยู่ในรูปภาพที่มีกรอบของน้ำ และการดำเนินงานของเขา ชัดเจน ต้องทำภายในกรอบที่"ฉันจะให้เขาเดินไปตาม muttered Rainsford และเขาหลงออกจากเส้นทางหยาบที่เขามีต่อไปนี้ลงในถิ่นทุรกันดาร trackless เขาดำเนินการชุดของลูปซับซ้อน เขาสองเท่าบนเส้นทางของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า นึกถึงตำนานทั้งหมดของการล่าสุนัขจิ้งจอก และ dodges ทั้งหมดของสุนัขจิ้งจอก คืนพบเขาเลกอ่อนล้า ด้วยมือและหน้า lashed โดยสาขา ริดจ์ wooded ต้น เขารู้ว่า มันจะบ้าเพลี่ยงพล้ำในผ่านมืด แม้ว่าเขามีความแข็งแรง เขาต้องการพักผ่อนมีความจำเป็น และเขาคิด ว่า "ฉันได้เล่นจิ้งจอก ตอนนี้ฉันต้องเล่นแมวของนิทาน" ต้นไม้ใหญ่ มีลำตัวหนาและ outspread สาขาใกล้โดย และ การดูแลเพื่อให้ไม่หมายเพียงน้อยนิด เขาปีนขึ้นไปง่าม และ ยืดออกหนึ่งแขนขาออกกำลังกาย หลังแฟชั่น คัดสรร ส่วนที่เหลือนำเขาเกือบความรู้สึกของความปลอดภัยและความเชื่อมั่นใหม่ กระตือรือร้นมากฮันเตอร์เป็น Zaroff ทั่วไปอาจไม่ติดตามเขา เขาบอกว่า ตัวเอง ปีศาจตัวเองสามารถทำตามทางที่ซับซ้อนผ่านป่ามหัศจรรย์ แต่บางทีทั่วไปถูกปีศาจ-การคืน apprehensive ตระเวนช้าด้วยเช่นงูได้รับบาดเจ็บ และนอนได้ชม Rainsford แม้ถูกความเงียบของโลกตายในป่า ต่อเมื่อเทา dingy ถูก varnishing ฟ้าเช้า การร้องของนกบาง startled เน้นความสนใจของ Rainsford ในทิศทางที่ สิ่งที่ได้มาผ่านบุช มาช้า ระมัดระวัง มาตามทางคดเคี้ยวเหมือน Rainsford มา เขา flattened ตัวเองลงบนขา และ ผ่านหน้าจอของใบเกือบจะเป็นหนาเป็นพรมแขวนผนัง เขาดูกัน... ที่มีกำลังคนได้Zaroff ทั่วไปได้ เขาทำของเขากับตาถาวรในความเข้มข้นสูงสุดในเขาดิน เขาหยุดชั่ว คราว เกือบใต้ต้นไม้ ลดลงให้หัวเข่าของเขา และศึกษาพื้น กระแสของ Rainsford ถูกทุ่มตัวเองเหมือนกับเสือดำ แต่เขาเห็นว่า มือขวาของจัดสิ่งโลหะ - เป็นปืนพกอัตโนมัติขนาดเล็กฮันเตอร์ที่จับศีรษะของเขาหลายครั้ง เป็นหากเขาพิศวง เขา straightened ค่า แล้วเอาจากกรณีของบุหรี่ของเขาดำ หนึ่ง ลอยเป็นควัน incenselike หอมฉุนขึ้นจมูกของ RainsfordRainsford จัดลมหายใจของเขา ตาของมีเหลือพื้นดิน และได้เดินทางนิ้วโดยนิ้วขึ้นต้นไม้ Rainsford froze กล้ามเนื้อทุก tensed สำหรับสปริง แต่สายตาคมของพรานหยุดก่อนจะถึงขาที่ Rainsford วาง เป็นราดหน้าสีน้ำตาล มากโดยเจตนาเขา blew แหวนควันไปในอากาศ แล้วเขาเปิดเขาบนต้นไม้ และลวก ๆ ไป เดินไปตามทางที่เขาได้มา สวิชของ underbrush กับรองเท้าของเขาล่าสัตว์เพิ่มขึ้นหวังที่รำไร และหวังที่รำไรการปะทุ pent-up อากาศจากปอดของ Rainsford hotly ความคิดแรกของเขาทำให้เขารู้สึกป่วย และ numb ทั่วไปสามารถทำตามเส้นทางผ่านป่าในเวลากลางคืน เขาสามารถทำตามเส้นทางยากมาก ต้องมีอำนาจเขาพิลึก โดย merest โอกาส ได้ Cossack ล้มเหลวในการดูเหมืองของเขาความคิดที่สองของ Rainsford มากยิ่ง มันส่ง shudder ของสยองขวัญเย็นผ่านการทั้งหมดของเขา ทำไมมีทั่วไปยิ้ม ทำไมมีเขาปิดไม่ Rainsford ไม่อยากเชื่อว่าเหตุผลเขาบอกจริง แต่ความจริงเห็นได้ชัดว่าเป็นดวงอาทิตย์ที่มีตอนผลักดันผ่านสายหมอกยามเช้า ทั่วไปเล่นกับเขา ทั่วไปบันทึกเขาสำหรับวันอื่นกีฬา Cossack ถูกแมว เขาถูกเมาส์ แล้วมันเป็นที่ Rainsford รู้ความหมายเต็มของความหวาดกลัว"ฉันจะไม่สูญเสียเส้นประสาทของฉัน ฉันจะไม่"เขาฝ่อลงจากต้นไม้ และหลงออกจากที่อยู่ในป่าอีก ใบหน้าของเขาถูกตั้ง และเขาบังคับเครื่องจักร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันหวังว่า "กล่าวว่า Rainsford" ที่คุณจะขอโทษคืนนี้ Zaroff ทั่วไป ฉันจริงๆไม่ได้รู้สึกดี. "" อาแน่นอน? "ทั่วไปสอบถาม solicitously." ดีฉันคิดว่าเป็นเพียงธรรมชาติหลังจากการว่ายน้ำยาวของคุณ คุณต้องมีดีนอนหลับพักผ่อน พรุ่งนี้คุณจะรู้สึกเหมือนเป็นคนใหม่ฉันจะเดิมพัน แล้วเราจะล่าใช่มั้ย? ผมเคยเป็นหนึ่งที่มีแนวโน้มค่อนข้าง prospect-- "Rainsford ได้รีบออกจากห้อง." ขออภัยคุณไม่สามารถไปกับฉันคืนนี้ "เรียกว่าทั่วไป." ผมคาดว่ากีฬาที่ค่อนข้างยุติธรรม - ขนาดใหญ่ที่แข็งแกร่งสีดำ เขามองไหวพริบ - ดีคืนนาย Rainsford; ฉันหวังว่าคุณมีส่วนที่เหลือคืนที่ดีของ. "เตียงเป็นสิ่งที่ดีและชุดนอนของผ้าไหมนุ่มและเขารู้สึกเบื่อหน่ายในทุกเส้นใยของการเป็นของเขาแต่อย่างไรก็ตาม Rainsford ไม่สามารถที่เงียบสงบสมองของเขากับยาเสพติดของการนอนหลับ. เขานอน .. ตาเปิดกว้างเมื่อเขาคิดว่าเขาได้ยินขั้นตอนหลบ ๆ ซ่อน ๆ ในทางเดินนอกห้องของเขาเขาพยายามที่จะโยนเปิดประตูนั้นมันจะไม่เปิดเขาเดินไปที่หน้าต่างและมองออกไปนอกห้องของเขาอยู่ในระดับสูงขึ้นในหนึ่งใน.. . เสาไฟของปราสาทที่มีออกมาในขณะนี้และมันเป็นที่มืดและเงียบ แต่มีส่วนของดวงจันทร์ซีดและด้วยแสง wan ของเขาจะได้เห็น, ราง, ลานมีการทอผ้าและออกในรูปแบบ. เงาเป็นสีดำรูปแบบไม่มีเสียง;... สุนัขได้ยินเขาที่หน้าต่างและมองขึ้นลุ้นกับตาสีเขียวของพวกเขา Rainsford เดินกลับไปที่เตียงและล้มตัวลงนอนโดยวิธีการมากมายที่เขาพยายามที่จะทำให้ตัวเองไปนอนเขามี ประสบความสำเร็จเมื่อเคลิ้มเช่นเดียวกับตอนเช้าเริ่มเข้ามาเขาได้ยินไกลออกไปในป่ารายงานลมของปืน. ทั่วไป Zaroff ไม่ปรากฏจนกว่าจะเลี้ยงอาหารกลางวัน เขาได้รับการสวมใส่ปริซึมใน tweeds ของตุลาการประเทศ เขาเป็นคนที่กระวนกระวายเกี่ยวกับสถานะของสุขภาพ Rainsford ของ. "สำหรับฉัน" ถอนหายใจทั่วไป "ผมไม่ได้รู้สึกดี. ผมกังวลนาย Rainsford. เมื่อคืนผมตรวจพบร่องรอยของการร้องเรียนเก่าของฉัน." ในการตั้งคำถาม Rainsford ของ ได้อย่างรวดเร็วทั่วไปกล่าวว่า "ความน่าเบื่อเบื่อ.." จากนั้นการที่สองให้ความช่วยเหลือของเครป Suzette ทั่วไปอธิบายว่า:. "การล่าสัตว์ไม่ดีคืนที่ผ่านมาเพื่อนหายไปหัวของเขาเขาทำทางตรงที่นำเสนอปัญหาใด. . ทั้งหมดที่มีปัญหากับลูกเรือเหล่านั้น... พวกเขามีสมองที่น่าเบื่อที่จะเริ่มต้นด้วยและพวกเขาไม่ทราบวิธีการที่จะได้รับประมาณในป่าพวกเขาทำสิ่งที่มากเกินไปโง่และที่เห็นได้ชัดมันน่ารำคาญมากที่สุดที่คุณจะมีแก้ว Chablis อื่น นาย Rainsford "" นายพล "Rainsford มั่น". ฉันต้องการที่จะออกจากเกาะนี้ในครั้งเดียว "กล่าวว่านายพลดงยกคิ้วของเขา; ดูเหมือนว่าเขาเจ็บ "แต่เพื่อนรักของฉัน" ทั่วไปประท้วง "คุณเพิ่งมา. คุณเคยไม่มี hunting--" "ผมต้องการที่จะไปในวันนี้" กล่าวว่า Rainsford เขาเห็นตาสีดำตายของทั่วไปเขาศึกษาเขา ใบหน้าทั่วไป Zaroff ของกึกสว่าง. เขาเต็มไปด้วยแก้ว Rainsford กับ Chablis เคารพจากขวดเต็มไปด้วยฝุ่น. "คืนนี้" ทั่วไปกล่าวว่า "เราจะล่า - คุณและฉัน" Rainsford ส่ายหัว "ไม่ทั่วไป" เขากล่าว "ฉันจะไม่ล่า." ทั่วไปยักไหล่ของเขาและประณีตกินองุ่นมวล "ในขณะที่คุณต้องการเพื่อนของฉัน" เขากล่าว "ทางเลือกที่อยู่ทั้งหมดกับคุณ. แต่อาจจะไม่กล้าที่จะแสดงให้เห็นว่าคุณจะพบความคิดของฉันเล่นกีฬามากขึ้นการโอนกว่าของอีวาน?" เขาพยักหน้าไปยังมุมที่ยักษ์ยืนอยู่ที่หน้าบึ้งแขนหนาของเขาข้ามในถังของเขา หน้าอก. "คุณไม่ mean--" ร้องไห้ Rainsford. "เพื่อนรักของฉัน" ทั่วไปกล่าวว่า "ฉันไม่ได้บอกคุณฉันมักจะหมายถึงสิ่งที่ผมพูดเกี่ยวกับการล่าสัตว์นี้เป็นแรงบันดาลใจจริงๆ. ฉันดื่มข้าศึก คุ้มค่าของเหล็กของฉัน - ที่สุดท้าย ". ทั่วไปยกแก้วของเขา แต่ Rainsford นั่งจ้องมองที่เขา. "คุณจะได้พบกับเกมนี้มูลค่าการเล่น" ทั่วไปกล่าวว่ากระตือรือร้น. "สมองของคุณกับเหมือง. วิชาช่างไม้ของคุณกับเหมือง. แข็งแรงและความแข็งแกร่งกับเหมืองของคุณ. หมากรุกกลางแจ้ง! และสัดส่วนการถือหุ้นไม่ได้โดยไม่มีค่าใช่มั้ย? "" และถ้าฉัน win-- "เริ่ม Rainsford เปลืกผลไม้." ผมมีความสุขกับตัวเองจะได้รับทราบความพ่ายแพ้ถ้าฉันไม่ได้พบกับคุณตอนเที่ยงคืนของวันที่สาม "นายพล Zaroff กล่าวว่า "ลำของฉันจะวางคุณบนแผ่นดินใหญ่ใกล้เมืองที่." ทั่วไปอ่านสิ่งที่ Rainsford คิด. "โอ้คุณสามารถไว้วางใจฉัน" คอซแซคกล่าวว่า "ฉันจะให้คุณคำของฉันเป็นสุภาพบุรุษและนักกีฬา. แน่นอนคุณในที่สุดก็ต้องยอมรับที่จะพูดอะไรของการเข้าชมของคุณที่นี่." "ฉันจะเห็นด้วยกับอะไรชนิด" Rainsford. กล่าวว่าโอ้" "ทั่วไปกล่าวว่า" ในกรณีที่? - แต่ทำไมหารือว่าตอนนี้สามวันด้วยเหตุนี้เราสามารถพูดคุยมันมากกว่าขวด Veuve Cliquot ที่ unless-- ". ทั่วไปจิบไวน์ของเขาจากนั้นอากาศเคลื่อนไหวกระฉับกระเฉงเขา . "อีวาน" เขาบอกว่าจะ Rainsford "จะจัดหาให้คุณมีเสื้อผ้าล่าสัตว์, อาหาร, มีดผมขอแนะนำให้คุณสวมใส่รองเท้าที่พวกเขาออกจากเส้นทางที่ยากจนผมขอแนะนำเช่นกันว่าคุณหลีกเลี่ยงหนองน้ำขนาดใหญ่ในมุมตะวันออกเฉียงใต้ของ. ...... เกาะเราเรียกมันว่าตายบึงมีทรายดูดมีหนึ่งเพื่อนโง่พยายามมันส่วนที่น่าเสียดายของมันคือการที่ลาซารัสตามเขาคุณสามารถจินตนาการความรู้สึกของฉันนาย Rainsford ฉันรักลาซารัสเขาเป็นหมาที่ดีที่สุดใน แพ็คของฉัน. ดีฉันต้องขอให้คุณยกโทษให้ฉันตอนนี้. ฉันมักจะ 'ใช้เวลานอนพักกลางวันหลังอาหารกลางวัน. คุณแทบจะไม่จะมีเวลาสำหรับการนอนหลับฉันกลัว. คุณจะต้องการที่จะเริ่มต้นอย่างไม่ต้องสงสัย. ฉันจะไม่ปฏิบัติตาม จนถึงค่ำ. ล่าสัตว์ในเวลากลางคืนมากขึ้นน่าตื่นเต้นกว่าโดยวันที่ไม่ได้คุณคิดว่า? Au Revoir นาย Rainsford, ลาก่อน. " Zaroff ทั่วไปที่มีความลึกโบว์เอาใจเดินจากห้อง. จากประตูอีกคนหนึ่งมาอีวาน ภายใต้แขนข้างหนึ่งที่เขาดำเนินการล่าสัตว์สีกากีเสื้อผ้า, กระเป๋าสะพายของอาหารปลอกหนังที่มีมีดล่าสัตว์มีดยาว; มือขวาของเขาที่วางอยู่บนแทงปืนเอียงในสายสะพายสีแดงเข้มเกี่ยวกับเอวของเขา. Rainsford ได้ต่อสู้ทางของเขาผ่านพุ่มไม้สองชั่วโมง "ผมต้องเก็บเส้นประสาทของฉัน. ฉันต้องเก็บเส้นประสาทของฉัน" เขากล่าวผ่านฟันแน่น. เขาไม่ได้รับการ clearheaded สิ้นเชิงเมื่อประตูปราสาท snapped ปิดอยู่ข้างหลังเขา ความคิดทั้งหมดของเขาที่เป็นครั้งแรกที่จะวางระยะห่างระหว่างตัวเองและทั่วไป Zaroff; และเพื่อการนี้เขาได้ลดลงพร้อมกระตุ้นโดยฝีพายคมชัดของบางสิ่งบางอย่างมากเช่นความหวาดกลัว ตอนนี้เขาได้มีการจับตัวเองได้หยุดและได้รับการสต็อกของตัวเองและสถานการณ์ เขาเห็นว่าเที่ยวบินตรงไม่มีประโยชน์อะไร; หลีกเลี่ยงไม่ได้ก็จะนำเขามาเผชิญหน้ากับทะเล เขาอยู่ในภาพด้วยกรอบของน้ำและการดำเนินงานของเขาอย่างชัดเจนจะต้องเกิดขึ้นในกรอบที่. "ฉันจะให้เขาเส้นทางที่จะปฏิบัติตาม" Rainsford พึมพำและเขาหลงออกจากเส้นทางหยาบคายที่เขาได้รับ ต่อไปนี้ในถิ่นทุรกันดารร่องรอย เขาดำเนินการชุดของลูปที่ซับซ้อนนั้น เขาสองเท่าบนเส้นทางของเขาอีกครั้งและอีกครั้งทุกนึกถึงตำนานของการตามล่าสุนัขจิ้งจอกและหลบทั้งหมดของสุนัขจิ้งจอก กลางคืนพบว่าเขาขาที่เหนื่อยล้าด้วยมือและใบหน้าตาโดยสาขาบนสันเขาต้นไม้หนาทึบ เขารู้ว่ามันจะบ้าไปผิดพลาดผ่านความมืดแม้ว่าเขาจะมีความแข็งแรง ความต้องการของเขาสำหรับส่วนที่เหลือเป็นสิ่งจำเป็นและเขาคิดว่า "ฉันได้เล่นสุนัขจิ้งจอกตอนนี้ฉันต้องเล่นแมวของนิทานที่." ต้นไม้ขนาดใหญ่ที่มีลำต้นหนาและสาขากางอยู่ใกล้ด้วยและการดูแลที่จะออกเครื่องหมายไม่น้อยที่เขาปีนขึ้นไปเข้าเป้าและยืดออกที่หนึ่งของแขนขากว้างหลังจากที่แฟชั่น, วาง ส่วนที่เหลือนำเขาเชื่อมั่นใหม่และเกือบความรู้สึกของการรักษาความปลอดภัย แม้กระตือรือร้นเพื่อให้นักล่าขณะที่นายพล Zaroff ไม่สามารถติดตามเขาไปที่นั่นเขาบอกว่าตัวเอง; เพียงปีศาจตัวเองว่าสามารถปฏิบัติตามเส้นทางที่ซับซ้อนผ่านป่าหลังจากที่มืด แต่บางทีทั่วไปเป็น devil-- คืนวิตกคลานอย่างช้าๆโดยเหมือนงูที่ได้รับบาดเจ็บและการนอนหลับไม่ได้เยี่ยมชม Rainsford แม้ว่าเงียบของโลกที่ตายอยู่ในป่า ในช่วงเช้าเมื่อสีเทาสกปรกได้รับการเคลือบเงาท้องฟ้าเสียงร้องของนกตกใจบางมุ่งเน้นความสนใจของ Rainsford ในทิศทางที่ บางสิ่งบางอย่างที่ผ่านมาทางพุ่มไม้มาอย่างช้าๆอย่างระมัดระวังมาโดยวิธีการที่คดเคี้ยวเดียวกัน Rainsford มา เขาแบนตัวเองลงบนกิ่งไม้และผ่านหน้าจอของใบเกือบหนาเป็นผ้าที่เขาเฝ้าดู . . . ที่ซึ่งใกล้ชายคนหนึ่ง. มันเป็น Zaroff ทั่วไป เขาทำทางของเขาพร้อมกับดวงตาของเขาคงความเข้มข้นสูงสุดบนพื้นดินตรงหน้าเขา เขาหยุดชั่วคราวเกือบใต้ต้นไม้ลดลงถึงหัวเข่าของเขาและการศึกษาพื้นดิน แรงกระตุ้น Rainsford ก็คือการโยนตัวเองลงเช่นเสือดำ แต่เขาเห็นว่ามือข้างขวาของทั่วไปที่จัดขึ้นบางสิ่งบางอย่างที่เป็นโลหะ -. ปืนพกอัตโนมัติขนาดเล็กนักล่าส่ายหัวหลายครั้งราวกับว่าเขาเป็นงง จากนั้นเขาก็ยืดตัวขึ้นและเอามาจากกรณีของเขาหนึ่งของบุหรี่สีดำของเขา ควัน incenselike ฉุนของมันลอยขึ้นไปจมูกของ Rainsford. Rainsford จัดลมหายใจของเขา ตาทั่วไปที่ได้ออกจากพื้นดินและกำลังเดินทางนิ้วโดยนิ้วขึ้นต้นไม้ Rainsford แช่แข็งมีกล้ามเนื้อทุก tensed สำหรับฤดูใบไม้ผลิ แต่ดวงตาคมชัดของนักล่าหยุดก่อนที่พวกเขามาถึงแขนขาที่ Rainsford วาง; การแพร่กระจายรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาสีน้ำตาล ความจงใจที่เขาพัดแหวนควันในอากาศ; แล้วเขาก็หันกลับมาของเขาบนต้นไม้และเดินออกไปลวกกลับไปตามเส้นทางที่เขาได้มา หวดของพุ่มไม้ล่าสัตว์กับรองเท้าของเขาเติบโตและจางจาง. อากาศที่ถูกกักระเบิดอย่างรุนแรงจากปอดของ Rainsford ความคิดแรกของเขาทำให้เขารู้สึกไม่สบายและชา ทั่วไปสามารถปฏิบัติตามเส้นทางผ่านป่าในเวลากลางคืน; เขาจะทำตามเส้นทางที่ยากลำบากมาก; เขาจะต้องมีอำนาจลึกลับ; โดยเฉพาะโอกาสที่ merest มีคอซแซคไม่เห็นเหยื่อของเขา. คิด Rainsford ที่สองก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้น มันส่งสั่นของหนังสยองขวัญเย็นผ่านความเป็นอยู่ของเขา ทำไมทั่วไปยิ้ม? ทำไมเขาหันกลับมา? Rainsford ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขาบอกเหตุผลที่เขาเป็นความจริง แต่ความจริงก็เห็นได้ชัดที่สุดเท่าที่ดวงอาทิตย์ที่มีการผลักดันโดยตอนนี้ผ่านหมอกตอนเช้า ทั่วไปกำลังเล่นกับเขา! ทั่วไปที่ได้รับการบันทึกให้เขาสำหรับการเล่นกีฬาวันอื่น! คอซแซคเป็นแมว; เขาเป็นเมาส์ จากนั้นก็คือการที่ Rainsford รู้ความหมายของความหวาดกลัว. "ผมจะไม่สูญเสียเส้นประสาทของฉัน. ฉันจะไม่." เขาเลื่อนตัวลงมาจากต้นไม้และหลงออกไปอีกครั้งเข้าไปในป่า ใบหน้าของเขาได้รับการตั้งค่าและบังคับให้เขาเครื่องจักร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันหวังว่า " เรนส์เฟิร์ด " ขอตัวก่อนนะ คืนนี้ Zaroff ทั่วไป ฉันก็รู้สึกไม่ค่อยสบายจริงๆ "

" อ๊ะ จริงเหรอ ? " ทั่วไปสอบถามด้วยความห่วงใย . ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติ หลังจากว่ายน้ำยาวของคุณ คุณต้องการที่ดี นอนหลับพักผ่อน . พรุ่งนี้คุณจะรู้สึกเหมือนเป็นคนใหม่ ฉันเดิมพัน แล้วพวกเราจะล่า ใช่ไหม ?ผมค่อนข้างหนึ่งสัญญาว่า . . . " เรนส์เฟิร์ดคือรีบออกจากห้อง

" ขอโทษคุณจะไม่ไปกับฉันในคืนนี้ " เรียกทั่วไป” ฉันคาดหวังค่อนข้างยุติธรรม กีฬา . . . ใหญ่ , แข็งแรง , สีดำ เขาดูฉลาด เอ่อ ราตรีสวัสดิ์ คุณเรนส์เฟิร์ด ฉันหวังว่าคุณจะได้พักผ่อน "

เป็นเตียงที่ดีและชุดนอนของผ้าไหมเบาและเขาก็เหนื่อยกับทุกเส้นใยถูกของเขาแต่อย่างไรก็ตามเรนส์เฟิร์ดไม่สามารถเงียบ สมองของเขากับยาเสพติดของการนอนหลับ เขานอนตาเบิกกว้าง เมื่อเขาคิดว่าเขาได้ยินเสียงเดินหลบๆซ่อนๆในทางเดินนอกห้อง เขาพยายามที่จะโยนเปิดประตู มันคงไม่เปิด เขาเดินไปที่หน้าต่างและมองออกไป ห้องของเขาสูงในหนึ่งของอาคาร ไฟของชาโตว์ ออกไปแล้ว และมันก็มืดและเงียบ ;แต่มันมีเศษเสี้ยวของดวงจันทร์ซีดเซียว และด้วยแสงวานเขาสามารถเห็นรางๆ , ลาน มีการทอผ้าในและนอกในรูปแบบของเงาเป็นสีดำ , รูปแบบเสียง ; สุนัขได้ยินที่หน้าต่างและมองขึ้น หวัง กับดวงตาสีเขียว เรนส์เฟิร์ดกลับไปที่เตียง แล้วนอนลง โดยหลายวิธีที่เขาพยายามทำให้ตัวเองหลับ เขามีความเผลอเมื่อไหร่เช่นเดียวกับยามเช้าเริ่มมา เขาได้ยิน ไกลออกไปในป่า , รายงานลมของปืน

ทั่วไป Zaroff ไม่ปรากฏจนกว่าอาหารกลางวัน เขาแต่งตัว faultlessly ใน tweeds ของประเทศ เจ้าหนู เขากระวนกระวายใจเกี่ยวกับสถานะของสุขภาพเรนส์เฟิร์ด .

" ผมถอนหายใจ " ทั่วไป " ผมไม่รู้สึกดีจัง ผมเป็นห่วงคุณเรนส์เฟิร์ด . เมื่อคืนฉันพบร่องรอยของการร้องเรียนเก่าของฉัน "
.
ไปเรนส์เฟิร์ดคำถามรวดเร็วทั่วไปกล่าวว่า " ชีวิตที่ขาดความตื่นเต้น ความเบื่อหน่าย "

แล้วจะช่วยสองของ CR ê pes Suzette ทั่วไป อธิบาย : " ล่าไม่ดีเมื่อคืน คนเสียสติ เขาทำตรงทางเดินที่ปราศจากปัญหาใดๆ ทั้งสิ้น นั่นเป็นปัญหากับลูกเรือเหล่านี้ พวกเขามี ทึบ สมองจะเริ่มต้นด้วยและพวกเขาไม่ทราบวิธีที่จะได้รับถึงในป่าพวกเขาทำมากเกินไปโง่และชัดเจนอย่าง มันน่ารำคาญที่สุด คุณจะได้ชาบ คุณเรนส์เฟิร์ดอีกแก้ว ?

" ทั่วไป " เรนส์เฟิร์ดแน่น " ฉันต้องการออกไปจากเกาะนี้ทันที "

เห็นทั่วไป ยกคิ้ว เขารู้สึกเจ็บปวด " แต่ เพื่อนรัก " ทั่วไปประท้วง " คุณเพิ่งมา คุณไม่เคยล่า . . . "

" ฉันต้องการที่จะไปในวันนี้ " เรนส์เฟิร์ด .