The use of lignocellulosic biomass

The use of lignocellulosic biomass (non-food materials) such as forest residues,
agro-wastes, energy grasses, aquatic plants, algae etc., for biofuel production continue to
gain tremendous attention as they are evenly distributed across the globe. These have also
diminished the initial public insecurity associated with first generation biofuels which were
produced from food materials (Margeot et al. 2009; Nigam and Singh 2011; Srirangan et
al. 2012). In addition, these materials have low levels of sulfur, nitrogen, and ash, which
makes them relatively environmentally friendly. Napier grass (Pennisetum purpureum) is
one of the perennial grasses with potentials of high biomass yield typically in the range of
25 to 35 oven dry tons per hectare annually which correspond to 100 barrels of oil energy
equivalent per hectare compared to other herbaceous plants. Other advantages of Napier
grass include compatibility with conventional farming practices, ability to outcompete
weeds, and very little or no need for supplementary nutrients, so they therefore have lower
establishment costs. It can be harvested up to four times within a year with a ratio of energy
output to energy input of around 25:1, which makes it one of the best potential energy crops
for development of efficient and economic bioenergy systems (Samson et al. 2005).
Furthermore, our recent trials in the field have demonstrated that Napier grass can be
intercropped with oil palm. The study was conducted under 70% and 50% shade levels
with a full sunlight treatment as control. The plant showed more potential for higher dry
weights in shaded conditions due to elongated stems, which contained more biomass than
the higher leaf biomass in unshaded conditions. This suggests that shaded Napier grass
accumulates longer and thicker stems in an attempt to reach better quality light.
Intercropping Napier grass with oil palm will offer higher biomass yield, minimize unused
spaces in oil palm plantations (estimated at 26.63% of the total plantation area), and bring
added economic value to the oil palm industries

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้ชีวมวล lignocellulosic (ไม่ใช่อาหารวัสดุ) เช่นป่าตกเกษตรเสีย หญ้าพลังงาน สาหร่าย สาหร่ายฯลฯ สำหรับเชื้อเพลิงชีวภาพ ผลิตต่อไปได้รับความสนใจอย่างมากพวกเขาจะกระจายเท่า ๆ กันทั่วโลก เหล่านี้มีการเริ่มต้นสาธารณะความไม่มั่นคงเกี่ยวข้องกับเชื้อเพลิงชีวภาพรุ่นแรกซึ่งได้ลดลงผลิตจากวัสดุอาหาร (Margeot et al. 2009 Nigam และสิงห์ 2011 Srirangan ร้อยเอ็ดal. 2012) นอกจากนี้ วัสดุเหล่านี้มีระดับต่ำของกำมะถัน ไนโตรเจน และ เถ้า ซึ่งทำให้พวกเขาค่อนข้างเป็นมิตร เปีย (Pennisetum purpureum) ดีกว่าหญ้ายืนต้นด้วยศักยภาพของผลผลิตชีวมวลสูงโดยทั่วไปในช่วงหนึ่งเตาอบ 25-35 แห้งตันต่อ hectare ปีซึ่งสอดคล้องกับ 100 ถังน้ำมันพลังงานเทียบเท่ากับต่อเมื่อเทียบกับพืชอื่น ๆ herbaceous hectare ข้อดีอื่น ๆ ของเปียหญ้ารวมเข้ากันได้กับวิธีทำฟาร์มทั่วไป ความสามารถในการ outcompeteวัชพืช และน้อยมาก หรือไม่ต้องการสารอาหารเสริม ดังนั้นพวกเขาจึงต่ำกว่าต้นทุนของสถานประกอบการ มันสามารถจะเก็บเกี่ยวผลผลิตถึง 4 ครั้งภายในปีที่มีอัตราส่วนของพลังงานผลการพลังงานป้อนสถานศิรา ซึ่งทำให้พืชพลังงานศักย์สุดอย่างใดอย่างหนึ่งการพัฒนาระบบเศรษฐกิจ และประสิทธิภาพพลังงานชีวมวล (แซมสัน et al. 2005)นอกจากนี้ เราทดลองล่าสุดในฟิลด์ได้แสดงให้เห็นว่าหญ้าในนาเปียได้อย่างintercropped กับปาล์มน้ำมัน การวิจัยภายใต้ 70% และระดับสี 50%ด้วยการรักษาแสงแดดเต็มที่เป็นตัวควบคุม พืชที่พบมากอาจแห้งสูงน้ำหนักในสภาพร่มเงาเนื่องจากลำอีลองเกต ที่ประกอบด้วยชีวมวลมากกว่าชีวมวลใบสูงใน unshaded นี้แนะนำที่เงาหญ้านาเปียสะสมลำต้นยาว และหนาในความพยายามที่จะเข้าถึงไฟคุณภาพดีIntercropping เปียหญ้ากับปาล์มน้ำมันจะให้ผลผลิตชีวมวลสูง ลดการใช้ในน้ำมันปาล์มปลูก (ประมาณ 26.63% ของพื้นที่สวนรวม), และนำเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจอุตสาหกรรมปาล์มน้ำมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้ชีวมวลลิกโนเซลลูโลส (วัสดุที่ไม่ใช่อาหาร)
เช่นสารตกค้างป่าเสียเกษตรหญ้าพลังงานพืชน้ำสาหร่ายฯลฯ
สำหรับการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพยังคงได้รับความสนใจอย่างมากที่พวกเขาจะกระจายไปทั่วโลก เหล่านี้ได้ยังลดลงไม่มั่นคงให้กับประชาชนทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับเชื้อเพลิงชีวภาพรุ่นแรกที่ถูกผลิตจากวัสดุอาหาร(Margeot et al, 2009;. Nigam และซิงห์ 2011; Srirangan et al, 2012). นอกจากนี้วัสดุเหล่านี้มีระดับต่ำของซัลเฟอร์ไนโตรเจนและเถ้าซึ่งทำให้พวกเขาค่อนข้างเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม หญ้าเนเปียร์ (Pennisetum purpureum) เป็นหนึ่งในหญ้ายืนต้นที่มีศักยภาพของผลผลิตมวลชีวภาพสูงมักจะอยู่ในช่วงของ25-35 ตันเตาอบแห้งต่อไร่ต่อปีซึ่งสอดคล้องกับ 100 บาร์เรลพลังงานน้ำมันเทียบเท่าต่อเฮกตาร์เมื่อเทียบกับพืชสมุนไพรอื่นๆ ประโยชน์อื่น ๆของเนเปียร์หญ้ารวมเข้ากันได้กับการเลี้ยงแบบเดิมความสามารถในการ outcompete วัชพืชและน้อยมากหรือความจำเป็นในการเสริมสารอาหารไม่ดังนั้นพวกเขาจึงมีต่ำกว่าค่าใช้จ่ายในการจัดตั้ง มันสามารถเก็บเกี่ยวได้ถึงสี่ครั้งภายในหนึ่งปีมีอัตราส่วนของพลังงานออกไปเข้าพลังงานประมาณ 25: 1 ซึ่งจะทำให้มันเป็นหนึ่งในพืชพลังงานที่มีศักยภาพที่ดีที่สุด. สำหรับการพัฒนาของระบบพลังงานชีวภาพที่มีประสิทธิภาพและเศรษฐกิจ (แซมซั่น et al, 2005 ). นอกจากนี้การทดลองล่าสุดของเราในด้านการแสดงให้เห็นว่าหญ้าเนเปียร์สามารถแซมปาล์มน้ำมัน การศึกษาได้ดำเนินการภายใต้ 70% และ 50% ระดับเฉดสีด้วยการบำบัดแสงแดดเต็มรูปแบบเช่นการควบคุม พืชที่แสดงให้เห็นว่ามีศักยภาพมากขึ้นสำหรับผิวแห้งสูงน้ำหนักในสภาพร่มเงาอันเนื่องมาจากลำต้นยาวที่มีชีวมวลมากกว่ามวลชีวภาพใบที่สูงขึ้นในสภาวะที่ไม่มีเงา นี้แสดงให้เห็นว่าหญ้าสีเทาเนเปียร์สะสมอีกต่อไปและหนาเกิดในความพยายามที่จะไปให้ถึงแสงที่มีคุณภาพที่ดีกว่า. หญ้าแซมเนเปียร์กับปาล์มน้ำมันที่จะนำเสนอผลผลิตชีวมวลที่สูงขึ้นลดที่ไม่ได้ใช้ช่องว่างในสวนปาล์มน้ำมัน (ประมาณ 26.63% ของพื้นที่เพาะปลูกทั้งหมด) และนำมูลค่าทางเศรษฐกิจที่เพิ่มให้กับอุตสาหกรรมปาล์มน้ำมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ชีวมวล lignocellulosic ( วัสดุที่ไม่ใช่อาหาร เช่น สารตกค้างป่า
เกษตรของเสีย พลังงาน ต้นหญ้า พืชน้ำ สาหร่าย ฯลฯ สําหรับการผลิตไบโอดีเซลยังคงให้ความสนใจอย่างมาก
ได้รับเท่าที่พวกเขาจะกระจายตัวทั่ว โลก เหล่านี้ยัง
ลดลงประชาชนเริ่มต้นความไม่มั่นคงที่เกี่ยวข้องกับรุ่นแรกเชื้อเพลิงชีวภาพซึ่ง
ผลิตจากวัสดุอาหาร ( margeot et al . 2009 ; และ of ซิงห์ 2011 ; srirangan et
อัล 2012 ) นอกจากนี้ วัสดุเหล่านี้มีระดับต่ำของซัลเฟอร์ ไนโตรเจน และขี้เถ้า ซึ่ง
ทำให้พวกเขาค่อนข้างเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม . หญ้าเนเปียร์ ( ร์ 3 )
1 ชนิดยืนต้น ที่มีศักยภาพของผลผลิตมวลชีวภาพสูงโดยทั่วไปในช่วงของ
25 ถึง 35 เตาอบแห้งตันต่อเฮกตาร์ต่อปี ซึ่งสอดคล้องกับ 100 บาร์เรลเทียบเท่าน้ำมันพลังงาน
ต่อเฮกตาร์เมื่อเทียบกับพืชอื่น ๆ เป็นต้น . ข้อดีอื่น ๆของหญ้าเนเปียร์
รวมถึงความเข้ากันได้กับการทำฟาร์มแบบดั้งเดิม ความสามารถใน outcompete
วัชพืชและน้อยมากหรือไม่ต้องการสารอาหารเสริม ดังนั้นพวกเขาจึงต้องลดค่าใช้จ่าย
ก่อตั้งมันสามารถเก็บได้ถึง 4 ครั้งภายใน 1 ปี ด้วยอัตราส่วนของพลังงานที่ผลิต
ใส่พลังงานประมาณ 25 : 1 ซึ่งทำให้มันเป็นหนึ่งของที่ดีที่สุดที่มีศักยภาพพืชพลังงาน
สำหรับการพัฒนาประสิทธิภาพของระบบเศรษฐกิจและพลังงาน ( แซมซั่น et al . 2005 ) .
นอกจากนี้ การทดลองล่าสุดของเราในเขตข้อมูลแสดงให้เห็นว่าหญ้าเนเปียร์สามารถ
ชุดกับปาล์มน้ำมันศึกษาภายใต้ 70 % และ 50 % ระดับเฉดสี
กับรักษาเต็มรูปแบบแสงแดดเป็นควบคุม พืชมีศักยภาพสูงกว่าบริการ
น้ำหนักในเงื่อนไขสีเทาเนื่องจากอีลองลำต้น ซึ่งมีมวลมากกว่า
สูงกว่าใบมวลชีวภาพในเงื่อนไข unshaded . นี้แสดงให้เห็นว่าหญ้าเนเปียร์
ใต้ร่มเงาสะสมยาว และหนา stems ในความพยายามที่จะเข้าถึงแสงคุณภาพดี .
และหญ้าเนเปียร์กับน้ำมันปาล์ม จะให้ผลผลิตชีวมวลสูงขึ้น ลดการใช้น้ำมัน ปาล์ม สวนยาง
เป็นใน ( ประมาณ X% ของพื้นที่ปลูกทั้งหมด และเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจให้
กับอุตสาหกรรมปาล์มน้ำมัน