Although the bookshop was no more t

Although the bookshop was no more than 50ft or 60ft away, I discovered that there was no way to get there on foot. There was a traffic crossing for cars, but no provision for pedestrians and no way to cross without dodging through three lanes of swiftly turning traffic. I had to get in the car and drive across. At the time it seemed ridiculous and exasperating, but afterwards I realised that I was probably the only person ever even to have entertained the notion of negotiating that intersection on foot.

The fact is, Americans not only don't walk anywhere, they won't walk anywhere, and woe to anyone who tries to make them, as a town here in New Hampshire called Laconia discovered to its cost. A few years ago Laconia spent $5m on pedestrianising its town centre, to make it a pleasant shopping environment. Aesthetically it was a triumph - urban planners came from all over to coo and take photos - but commercially it was a disaster. Forced to walk one whole block from a car park, shoppers abandoned downtown Laconia for suburban malls.

In 1994 Laconia dug up its pretty brick paving, took away the benches and tubs of geraniums and decorative trees, and put the street back to the way it had been in the first place. Now people can park right in front of the shops again and downtown Laconia thrives anew. And if that isn't sad, I don't know what is.

`Notes from a Big Country' by Bill Bryson is published by Doubleday, price pounds 16.99

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ bookshop ไม่เกิน 50 ฟุตหรือ 60 ฟุต ผมพบว่า มันมีวิธีการเดินเท้า มีข้ามจราจรสำหรับรถยนต์ แต่ไม่จัดเดินเท้า และไม่มีทางข้ามไม่กะล่อนผ่านสามเลนการจราจรอย่างรวดเร็ว รับในรถและขับรถผ่านได้ ในขณะดูเหมือนไร้สาระ และไม่แดก แต่หลังจากนั้น ผมยังรู้อีกว่า ผมอาจจะคนเดียวเคยแม้จะมีความบันเทิงของการเจรจาต่อรองที่แยกเท้าความจริง ชาวอเมริกันไม่เพียงแต่ไม่เดินทุก พวกเขาจะไม่เดินทุก และ ได้เรียกว่าฉิบหายใครก็ตามที่พยายามทำให้พวกเขา เป็นเมืองที่นี่ในนิวแฮมป์เชียร์ Laconia ค้นพบทุน ปีที่ผ่าน Laconia ใช้ 5m ใน pedestrianising ของเมือง ให้มีความสุขค้า น่าจะเป็นชัยชนะ- ผู้วางแผนเมืองมาจากทุก ความตั้งใจบริการถ่ายภาพ - แต่ในเชิงพาณิชย์เป็นภัยพิบัติ บังคับให้เดินหนึ่งบล็อกทั้งจอดรถ นักช้อปทิ้งดาวน์ทาวน์ Laconia สำหรับห้างสรรพสินค้าชานเมืองในปี 1994 Laconia ขุดหาของอิฐสวยปู เอาไปม้านั่งและอ่างอาบน้ำของเจอเรเนี่ยมและและตกแต่งต้นไม้ และใส่ถนนกลับไปที่วิธีได้ในสถานที่แรก ตอนนี้คนสามารถจอดขวาหน้าร้านอีก และดาวน์ Laconia ปลูกสร้างนั้นใหม่ และถ้าที่ไม่ใช่เศร้า ฉันไม่รู้ว่าคืออะไร'หมายเหตุจากประเทศใหญ่' โดยเก็บเงินท่องเผยแพร่ โดย Doubleday ปอนด์ราคา 16.99

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าร้านหนังสือได้ไม่เกิน 50 ฟุตหรือ 60ft ออกไปผมค้นพบว่ามีวิธีที่จะได้มีการเดินเท้าไม่มี มีการจราจรข้ามสำหรับรถยนต์ แต่บทบัญญัติสำหรับคนเดินเท้าและไม่มีทางที่จะข้ามได้โดยไม่ต้องผ่านสามหลบการจราจรถนนอย่างรวดเร็วเปลี่ยนไม่ได้ ฉันได้รับในรถและขับรถข้าม ในขณะที่ดูเหมือนว่ามันไร้สาระและทำให้โกรธ แต่หลังจากนั้นผมก็รู้ว่าผมก็อาจจะเป็นคนเดียวที่เคยแม้จะมีความบันเทิงความคิดของการเจรจาต่อรองที่จุดตัดด้วยการเดินเท้า. ความจริงก็คือคนอเมริกันไม่เพียง แต่ไม่ได้เดินได้ทุกที่ที่พวกเขาได้รับรางวัล ' T เดินทุกที่และความฉิบหายให้กับทุกคนที่พยายามที่จะทำให้พวกเขาเป็นเมืองที่นี่ใน New Hampshire เรียกว่าลาโคเนียพบว่าค่าใช้จ่ายของ ไม่กี่ปีที่ผ่านมา Laconia ใช้จ่าย $ 5m บน pedestrianising ใจกลางเมืองในการที่จะทำให้มันเป็นสภาพแวดล้อมที่ช้อปปิ้งสบาย สกอร์มันเป็นชัยชนะ - นักผังเมืองมาจากทั่วทุกมุมเพื่อ COO และถ่ายภาพ - แต่ในเชิงพาณิชย์มันเป็นภัยพิบัติ บังคับให้เดินหนึ่งบล็อกทั้งจากที่จอดรถผู้ซื้อที่ถูกทิ้งร้างย่านใจกลางเมืองลาโคเนียสำหรับห้างสรรพสินค้าชานเมือง. ในปี 1994 ลาโคเนียขุดขึ้นมาปูอิฐสวยเอาไปม้านั่งและอ่างของ Geraniums และต้นไม้ตกแต่งและใส่สถานที่กลับไปทางมัน เคยอยู่ในสถานที่แรก ตอนนี้ผู้คนสามารถจอดอยู่ตรงหน้าของร้านค้าอีกครั้งและเมืองลาโคเนียปลูกสร้างใหม่ และถ้าเกิดว่าไม่เศร้าผมไม่ทราบว่าสิ่งที่เป็น. `บันทึกจากบิ๊กของประเทศโดยบิลไบร์ถูกตีพิมพ์โดยดับเบิลราคา 16.99 ปอนด์