เรื่อง Grace Darlingตอนที่ 1Daniel

เรื่อง Grace Darling
ตอนที่ 1

Daniel Donovan was a passenger on the Forfarshire. He stood on the deck of the ship, and looked at the sea. It was difficult to stand on the deck, because the wind was so strong The ship was moving up and down uncomfortably and Daniel felt ill. Then a big wave hit the side of the ship, and salt water flew into his face. The wind is getting stronger said a passenger beside him. He was a tall, dark man with a black coat-Mr Robb, a churchman. And it's getting darker, too.' Yes,' said Daniel. "I can't see the land now.' He looked to the west, but he could see no land, no lights Only water big grey waves with white tops, which went up and down, up and down.


But the Forfarshire is a good modern ship," said Mr Robb. "Nothing can happen to a new ship like this. Listen to those fine strong engines!' Daniel looked down at the big paddle wheel on the side of the ship. It went round and round, down under the white water, and up again under the water, and up. Then he looked up at the black smoke which came from the Forfarshire's funnel. Yes,' he said. "They're good, strong engines.' But he was not really sure. He was an engineer, so he knew about engines. Sometimes the Forfarshire's engines made strange noises, and the paddle wheels went round slowly. Then there was a crash, and they went quickly again. Daniel was not happy. A sea bird flew low across the white tops of the big grey waves. Daniel watched it, and felt wind and rain on his face. Then a door opened behind him, and a woman screamed. Simon, come back! Come back at once!' Daniel looked behind him, and saw a small boy. He was running across the deck. He was only three or four years old, and the wind was much too strong for him. He fell over on the deck and began to cry. Then another big wave hit the side of the ship. The white water came over the side and carried the boy along the deck.

Yes, I know, the woman said. "Come here, Simon!' She sat down and held the boy with one arm. She had another child in her other arm a little girl, about one or two years old. Thank you, sir,' she said. The ship moved up and down very quickly, and Daniel sat down beside the woman. She smiled at him, but she looked very white and ill. "I'm Daniel Donovan,' he said. "What's your name?' Mary Dawson,' she said. This is my son Simon, and my daughter Sarah. Isn't your husband with you?' "No,' she said. "He's in Scotland. We're going home to see him. It's good we're in a strong, modern ship.' Yes,' said Daniel. Then for a few seconds he said nothing. It was quiet in this room. Much quieter than outside. Mr Donovan, said Mrs Dawson suddenly. "What's happened to the engines? I can't hear them now. Can you ?

Daniel listened. "My God,' he thought. She's right! The engines have stopped!' He could hear the noise of the wind and the sea, but not the engines. "You're right, Mrs Dawson he said. He stood up, and ran to the door. But then he opened the door, and his Excuse me. I words were lost in the wind. Outside, he looked up at the ship's funnel. There was no smoke above it. He looked over the side of the ship, at the big paddle wheels. He watched them for two minutes, but they did not move. And all the time the big grey waves lifted the Forfarshire up and down, and white water blew over the deck. 'What's happening?' screamed Mr Robb. "Why aren't we moving? "The engines have broken down! shouted Donovan. This isn't a sailing ship it can't move without its engines ! A big wave hit the side of the padde wheel and sent white water over their heads. Some sailors were trying to ut up a small sail, but the wind blew it out of their hands, away across the sea into the night. There are women and children on this ship, shouted Mr Robb. "It's nearly dark, and the weather is getting worse. What can we do?' Daniel looked at him. 'I don't know, my friend, he shouted back. can't do anything. Why not ask God you're a churchman! Perhaps He'll send an angel to save us!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องโปรดปรานดาร์ลิงตอนที่ 1โดโนแวน Daniel ถูกผู้โดยสารในการ Forfarshire เขายืนอยู่บนดาดฟ้าของเรือ และมองทะเล มันเป็นเรื่องยากที่จะยืนบนดาดฟ้า เนื่องจากลมแรงมากเรือถูกย้ายขึ้นและลง uncomfortably และ Daniel รู้สึกป่วย คลื่นขนาดใหญ่ตีด้านข้างของเรือ และน้ำเค็มที่บินไปยังใบหน้าของเขา ลมกำลังแข็งแกร่งกล่าวว่า ผู้โดยสารข้าง ๆ เขา เขาเป็นผู้ชายคนหนึ่งสูง สีเข้มกับเสื้อดำนายโซเฟียร็อบ churchman เป็น และได้รับเข้ม เกินไป.' ใช่ กล่าวว่า Daniel "ฉันไม่เห็นแผ่นดินนี้ได้ ' เขามองไปทางตะวันตก แต่เขาได้เห็นแผ่นดินไม่ ไม่มีไฟน้ำคลื่นขนาดใหญ่สีเทากับขาวท็อปส์ ที่ไปขึ้นและลง ขึ้นและลงเท่านั้นแต่ Forfarshire เป็นเรือทันสมัยดี กล่าวว่า นายโซเฟียร็อบ "ไม่มีอะไรสามารถเกิดขึ้นกับเรือใหม่เช่นนี้ ฟังที่เครื่องยนต์แรงดี!' Daniel มองลงที่สไปใหญ่ด้านของเรือ ไปรอบ รอบ ลงใต้น้ำสีขาว และขึ้นอีกครั้งภาย ใต้น้ำ และค่า แล้ว เขามองค่าสีดำควันที่มาจากกรวยของ Forfarshire ใช่ เขากล่าวว่า "พวกเขาได้ดี เครื่องยนต์แรง ' แต่เขาไม่แน่ใจจริง ๆ เขาเป็นวิศวกร เพื่อให้เขารู้เกี่ยวกับเครื่องยนต์ บางครั้งเครื่องยนต์ของ Forfarshire ทำเสียงแปลก และล้อพายไปรอบช้า แล้ว มีเสียงดัง และพวกเขาไปอย่างรวดเร็วอีกครั้ง Daniel ไม่มีความสุข นกทะเลบินต่ำผ่านท็อปส์ซูสีขาวของคลื่นสีเทาขนาดใหญ่ Daniel ดูมัน และรู้สึกว่าลม และฝนบนใบหน้าของเขา จากนั้น ประตูเปิดด้านหลัง และผู้หญิงกรีดร้อง Simon กลับมา กลับมาในครั้งเดียว!' Daniel วิด และเห็นเด็กเล็ก ๆ เขาถูกใช้ในสำรับ เขาเพียงสาม หรือสี่ปี และลมมีมากแข็งแกร่งเกินไปสำหรับเขา เขาล้มลงไปบนดาดฟ้า และเริ่มร้องไห้ แล้ว คลื่นอื่นใหญ่ตีด้านข้างของเรือ น้ำสีขาวมาด้าน และดำเนินการเด็กตามสำรับใช่ ฉันรู้ พ่อ "มานี่ Simon !' เธอนั่งลง และจัดเด็กกับแขนข้างหนึ่ง เธอมีลูกอีกในที่อื่น ๆ ของเธอที่แขนสาวน้อย เกี่ยวกับหนึ่ง หรือสองปี ขอขอบคุณคุณ ที่รัก ก็ เรือย้ายขึ้นและลงอย่างรวดเร็ว และ Daniel นั่งลงข้างผู้หญิง เธอยิ้มที่เขา แต่เธอดูขาว และป่วย "ฉัน Daniel โดโนแวน เขากล่าวว่า . " ชื่อของคุณคืออะไร? " แมรีดอว์สัน ก็ นี่คือลูก Simon และลูกสาวของฉันซาราห์ ไม่ใช่คุณสามีกับคุณ? " "ไม่มี ก็" เขาอยู่ในสกอตแลนด์ เรากำลังจะไปดูเขา เราอยู่ในเรือที่แข็งแกร่ง ทันสมัยดี ' ใช่ กล่าวว่า Daniel แล้ว ที่ เขากล่าวว่า ไม่มีอะไร ได้พักในห้องนี้ มากไกลจากภายนอก นายโดโนแวน กล่าวว่า นางดอว์สันทันที "อะไรเกิดขึ้นกับเครื่องยนต์ ฉันไม่ฟังพวกเขาตอนนี้ คุณทำได้ไหมDaniel ฟัง "พระเจ้า เขาคิด เธอเหมาะสม เครื่องยนต์จะหยุด!' เขาสามารถได้ยินเสียงรบกวนของลม และทะเล แต่เครื่องยนต์ไม่ "คุณขวา นางดอว์สันเขากล่าวว่า เขาลุกขึ้นยืน และวิ่งไปประตู แต่แล้ว เขาเปิดประตู และแก้ตัวของฉัน ฉันคำถูกลมหายไป ภายนอก เขาหาที่กรวยของเรือ มีควันไม่มีดังกล่าวข้างต้น เขามองผ่านด้านข้างของเรือ ที่ล้อพายขนาดใหญ่ เขาดูสองนาที แต่พวกเขาไม่ได้ย้าย เวลาคลื่นสีเทาขนาดใหญ่ยก Forfarshire ขึ้นและลง และน้ำได้พัดผ่านดาดฟ้า 'สถานการณ์' กรีดร้องนายโซเฟียร็อบ "ทำไมไม่เราย้าย" เครื่องยนต์มีแบ่ง ตะโกนโดโนแวน นี้ไม่ใช่จะไม่สามารถย้าย โดยเครื่องยนต์ของเรือล่องเรือ คลื่นขนาดใหญ่ตีด้านข้างของล้อ padde และส่งน้ำผ่านหัวของพวกเขา ชาวเรือบางพยายาม ut อัพเซลขนาดเล็ก แต่ลมพัดมันออกจากมือ ไปทะเลในยามค่ำคืน มีผู้หญิงและเด็กบนเรือลำนี้ ตะโกนโซเฟียร็อบนาย "ก็เกือบมืด และอากาศกำลังแย่ เราทำอะไร? " Daniel มองที่เขา ' ฉันไม่รู้ เพื่อนของฉัน เขาตะโกนกลับ ไม่ทำอะไร ทำไมไม่ถามพระเจ้าคุณเป็น churchman บางทีเขาจะส่งทูตสวรรค์กับเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องเกรซที่รักตอนที่ 1 แดเนียลโดโนแวนเป็นผู้โดยสารบน Forfarshire ที่ เขายืนอยู่บนดาดฟ้าของเรือและมองไปที่ทะเล มันเป็นเรื่องยากที่จะยืนอยู่บนดาดฟ้าเพราะลมที่แข็งแกร่งเพื่อให้เรือถูกย้ายขึ้นและลงไม่สบายและแดเนียลรู้สึกไม่ดี จากนั้นคลื่นขนาดใหญ่ตีด้านข้างของเรือและเกลือน้ำล่องลอยไปในใบหน้าของเขา ลมเดินทางแข็งแกร่งผู้โดยสารข้างเขากล่าวว่า เขาเป็นคนร่างสูงคนเข้มกับเสื้อโค้ทนาย Robb สีดำนักบวช และก็เริ่มเข้มเกินไป. ใช่ 'แดเนียลกล่าวว่า "ผมไม่สามารถเห็นแผ่นดินในขณะนี้. เขามองไปทางทิศตะวันตก แต่เขาจะได้เห็นแผ่นดินไม่มีไฟไม่มีน้ำเท่านั้นคลื่นสีเทาขนาดใหญ่ที่มีท็อปส์ซูสีขาวซึ่งก็ขึ้นไปและลงขึ้นและลง. แต่ Forfarshire เป็นเรือที่ทันสมัยที่ดี "นายบ์กล่าวว่า "ไม่มีอะไรที่สามารถเกิดขึ้นกับเรือใหม่เช่นนี้. ฟังเครื่องมือที่แข็งแกร่งผู้ดี! ' แดเนียลมองลงไปที่ล้อพายเรือขนาดใหญ่ที่ด้านข้างของเรือ. มันไปรอบและรอบลดลงภายใต้น้ำสีขาวและขึ้นมาอีกครั้งภายใต้น้ำและขึ้น. จากนั้นเขาก็มองมาที่ควันสีดำที่มาจาก Forfarshire ของ ช่องทาง. ใช่ "เขากล่าว." พวกเขากำลังดีเครื่องยนต์ที่แข็งแกร่ง. แต่เขาก็ไม่แน่ใจจริงๆ เขาเป็นวิศวกรเพื่อให้เขารู้เกี่ยวกับเครื่องมือ บางครั้งเครื่องมือ Forfarshire ทำเสียงแปลกและล้อไปรอบช้า จากนั้นก็มีความผิดพลาดและพวกเขาไปได้อย่างรวดเร็วอีกครั้ง แดเนียลก็ไม่มีความสุข นกทะเลบินต่ำในท็อปส์ซูสีขาวของคลื่นสีเทาขนาดใหญ่ แดเนียลดูมันและรู้สึกลมและฝนบนใบหน้าของเขา จากนั้นประตูเปิดอยู่ข้างหลังเขาและผู้หญิงกรีดร้อง ไซมอนกลับมา! กลับมาในครั้งเดียว! แดเนียลมองอยู่ข้างหลังเขาและเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็ก เขาเป็นคนที่วิ่งข้ามดาดฟ้า เขาเป็นเพียงสามหรือสี่ปีและลมได้มากที่แข็งแกร่งเกินไปสำหรับเขา เขาล้มลงไปบนดาดฟ้าและเริ่มที่จะร้องไห้ แล้วอีกคลื่นลูกใหญ่ตีด้านข้างของเรือ น้ำสีขาวเดินเข้ามาด้านข้างและดำเนินเด็กพร้อมดาดฟ้า. ใช่ฉันรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นกล่าวว่า "มาที่นี่ไซมอน! เธอนั่งลงและจัดขึ้นเด็กที่มีแขนข้างหนึ่ง. เธอมีลูกอีกคนที่แขนอื่น ๆ ของเธอเป็นสาวน้อยประมาณหนึ่งหรือสองปี. ขอบคุณครับ 'เธอกล่าว. เรือย้ายขึ้นและลงอย่างรวดเร็วและแดเนียล นั่งลงข้างผู้หญิงคนนั้น. เธอยิ้มให้เขา แต่เธอดูขาวมากและไม่ดี. "ฉันแดเนียลโดโนแวน" เขากล่าว "คุณชื่ออะไร?' แมรี่ดอว์สัน 'เธอกล่าว. นี้เป็นลูกชายของฉันไซมอนและลูกสาวของซาร่าห์ฉัน. ไม่ได้เป็นสามีของคุณกับคุณ? "ไม่" เธอกล่าวว่า "เขาเป็นในสกอตแลนด์. เรากำลังจะกลับบ้านที่จะเห็นเขา. เป็นเรื่องที่ดีที่เราอยู่ในที่แข็งแกร่งเรือที่ทันสมัย. ใช่ 'กล่าวว่าแดเนียล. แล้วไม่กี่วินาทีเขากล่าวว่าไม่มีอะไร. มันเป็นที่เงียบสงบในห้องนี้. มากเงียบกว่านอก. นายโดโนแวนนางดอว์สันกล่าวว่าทันใดนั้น. "สิ่งที่เกิดขึ้นกับเครื่องยนต์? ฉันไม่สามารถได้ยินพวกเขาตอนนี้ คุณสามารถ? แดเนียลฟัง "พระเจ้าของฉัน 'ที่เขาคิดว่า. ด้านขวาของเธอ! เครื่องยนต์ได้หยุด! เขาอาจจะได้ยินเสียงของลมและน้ำทะเล แต่ไม่เครื่องยนต์. "คุณขวานางดอว์สันเขากล่าวว่า เขาลุกขึ้นยืนและวิ่งไปที่ประตู แต่แล้วเขาก็เปิดประตูและเขาขอโทษ คำพูดที่ฉันถูกกลืนหายไปในสายลม นอกเขามองมาที่ช่องทางเรือ มีควันเหนือมันไม่ได้ เขามองไปด้านข้างของเรือที่ล้อขนาดใหญ่ เขาเฝ้าดูพวกเขาสองนาที แต่พวกเขาไม่ได้ย้าย และทุกครั้งที่คลื่นสีเทาขนาดใหญ่ยก Forfarshire ขึ้นและลงสีขาวและน้ำพัดมากกว่าดาดฟ้า 'เกิดอะไรขึ้น?' กรีดร้องนายบ์ "ทำไมเราจะไม่ย้าย?" เครื่องมือได้หักลงมา! ตะโกนโดโนแวน นี้ไม่ได้เป็นเรือแล่นเรือใบมันไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้โดยไม่ต้องเครื่องมือของมัน! คลื่นลูกใหญ่ตีด้านข้างของล้อ padde และส่งน้ำสีขาวหัวของพวกเขา ลูกเรือบางคนพยายามที่จะขึ้น ut แล่นเรือขนาดเล็ก แต่ลมพัดมันออกมาจากมือของพวกเขาออกไปข้ามทะเลในเวลากลางคืน มีผู้หญิงและเด็กที่อยู่บนเรือลำนี้ตะโกนนายบ์ "มันเป็นสีเข้มเกือบและสภาพอากาศจะเลวร้ายลง. เราสามารถทำอะไร? แดเนียลมองไปที่เขา. 'ผมไม่ทราบว่าเพื่อนของฉันเขาตะโกนกลับ. ไม่สามารถทำอะไร. ทำไมไม่ขอให้พระเจ้าคุณนักบวชกัน! บางทีเขาจะส่งทูตสวรรค์ที่จะช่วยเรา!