abstractEffects of steeping conditi

abstract
Effects of steeping conditions (time, temperature and soaking solution) and anaerobic storage on the
gamma-aminobutyric acid (GABA) content in waxy hull-less barley grains during germination was
examined. The barley kernel was steeped for 16 h at different temperatures (5, 15 or 35 C) either in
water or in a buffer solution (pH 6.0, 50 mmol/L sodium acetate) and then germinated at 15 C for 72 h.
To reach the optimum water content (36–44 g/100 g) for germination, a longer steeping period was
required when steeping temperature was lower (16 h at 5 C vs. 8 h at 15 C). At 35 C for steeping,
however, the water content in the grains increased excessively, and thus germination percentage became
much less than those at 5 and 15 C. The GABA content increased with increasing germination time and
was higher in the buffer solution than water. These findings indicate that the glutamate decarboxylase
(GAD), which is the rate-limiting enzyme for GABA synthesis, is more activated by extending germination
at controlled pH (6.0). An anaerobic storage with nitrogen in the dark for the germinated barley grains
substantially raised the GABA content: 14.3 mg/100 g after the treatment for 12 h, which was four times
higher than that of control sample (3.7 mg/100 g). Overall results suggest that the steeping prior to
germination greatly affects the GABA production during the germination of barley, and the anoxia
storage with nitrogen after the germination increases the GABA content.
200



2. Materials and methods
2.1. Materials
The waxy hull-less barley used in this study was harvested in
2005, and provided by the Honam Agricultural Research Center
(Iksan, Korea).
2.2. Steeping and germination
The barley grains were surface-sterilized by dipping in sodium
hypochlorite solution (0.1 g/100 g) for 30 min and thoroughly
rinsed in deionized water. Steeping was carried out by placing the
barley grains (30 g) in a flask containing 100 ml of sterilized
deionized water or a buffer solution (pH 6.0, 50 mmol/L sodium
acetate) for 8, 16, and 24 h at 5, 15, and 35 C. The optimal pH for
GABA production has been reported to be around 6.0 (Streeter &
Thompson, 1972). Generally, steeping is carried out without cooling
or heating (Bamforth & Barclay, 1993; Rimsten, 2003), but steeping
was done at 5 and 35 C in this study because temperature stress
with cold or heat shocks could enhance the GABA levels (Shelp
et al., 1999). After steeping, the barley grains were subjected to
germination on two layers of moist filter paper in Petri dish (9 cm)
for 24, 48, and 72 h (100% relative humidity) at 15 C, the temperature
recommended for germination of barley (Bamforth & Barclay,
1993; Rimsten, 2003). The germinated barley grains were freezedried
and ground in a laboratory mill (A10 analytical mill, Tekmar
Co., Cincinnati, OH) to a fine powder for analyses.
2.3. Water content during steeping
After steeping, the barley grains were placed on the paper towel
to remove surface water and weighted. The moisture content of the
grains was determined by drying in a convection oven at 100 C for
24 h.
2.4. Germination percentage
The barley grains were considered to be germinated when the
radicle was 1 mm or longer. The germination percentage was
calculated as the number percentage of germinated grains to total
grains tested.
2.5. Anaerobic treatment
The effect of anaerobic treatment was evaluated with the barley
grains germinated for 48 h at 15 C after steeping for 8 h at 15 C in
50 mmol/L sodium acetate buffer solution (pH 6.0). The germinated
barley grains (5 g) were placed in a 250 ml flask, and then purged
with nitrogen gas for 1 min. After covering tightly, the flask was
stored in a dark room at an ambient temperature for 12 h. The
grains were then removed from the containers, immediately
freeze-dried, and ground by a laboratory mill (A10 analytical mill,
Tekmar Co., Cincinnati, OH).
2.6. Analysis of GABA content
The GABA content in the germinated barley grains was determined
by following the procedure of Baum et al. (1996) with
a minor modification. Ground barley flour (200 mg) was added to
a solution (800 ml) of methanol:chloroform:water mixture (12:5:3,
volume basis) in a centrifuge tube. The tube was vortexed and then
centrifuged at 12,000 g at 4 C for 15 min. The supernatant was
collected in a flask, and the residue was extracted again with
a chloroform:water (3:5, v/v) solution (800 ml). The second
supernatant was combined with the first supernatant. The
collected sample was dried and then re-dissolved in water. The
sample was then filtered through a 0.45 mm filter and the GABA
content was measured by an amino acid analysis system (Waters,
Milford, MA) after 6-aminoquioly-N-hydroxysuccinimidyl
carbonate (AQC) derivatization.
2.7. Statistical analysis
All analyses were performed in triplicate. Statistical analyses
were carried out with a Duncan’s multiple test (P < 0.05) using
statistical software SPSS V. 8.2 (SPSS Institute Inc., Cary, NC).
3. Results and discussion
3.1. Water uptake
Fig. 1 represents the water content of the barley grains steeped
in water at different temperatures. The grains steeped in the buffer
displayed similar results (data not shown). The water content was
increased by steeping, and the increment was significant at the
early stage of steeping (up to 8 h). It was reported that at the
beginning of steeping, the embryo and hull absorbed water more
rapidly than did the starchy endosperm (Bamforth & Barclay, 1993).
0
10
20
30
40
50
60
0 5 10 15 20 25
Steeping time (h)
Water content (g/100g)
Fig. 1. Moisture content of barley grains steeped in water for 0, 8, 16, and 24 h at 5
(–$A$–$), 15 (d) and 35 (..) C. Data reported are the mean  SD of triplicate
determinations.
H.-J. Chung et al. / LWT - Food Science and Technology 42 (2009) 1712–1716 1713
The rapid increase in water content at the early stage was attributed
to the water uptake by embryo since the barley used was hull-less.
The water content was greater as the steeping temperature was
increased (Fig. 1). For instance, the water content after steeping for
24 h reached 38, 43, and 51 g/100 g at 5, 15, and 35 C, respectively.
Dewar et al. (1997) reported that steeping temperature had
a significant effect on water uptake of sorghum grains. Shimoda,
Ogawa, Takashita, and Omori (1998) observed that increased
steeping temperature enhanced the water uptake of barley grains.
However, it was found that the barley grains steeped at 35 C in this
study promoted mold growth on surface, resulting in an undesired
flavor. With rice grains, soaking in warm water (30 C) for several
hours caused microorganisms to grow rapidly (Bandara, Vithanege,
& Bean, 1991). Similar result has also been reported by Dewar et al.
(1997) with sorghum. They claimed that the steeping for an
extended period with excess water might lead to anoxic conditions,
which might be compounded by microbial proliferation because
the oxygen requirements by the grains could not be satisfied.
3.2. Germination percentage
The germination percentage was significantly affected by
steeping temperature (Fig. 2). When the steeping was done in water
(Fig. 2a), the barley grains germinated rapidly within 24 h at all
steeping temperatures tested. The germination percentages after
steeping at 5 and 15 C were 80.9 and 85.5%, respectively, whereas
that after steeping at 35 C was much lower (48.0%). The water
content after steeping is one of the critical factors in determining
the germination percentage (Davidson, Eastman, & Thomas, 1976;
Rimsten, 2003). Rimsten (2003) suggested that steeping was
important for controlling the development of enzymes needed for
germination because the grains absorbed water during steeping.
The optimum water content for germination in barley grains has
been reported to be from 39 to 44 g/100 g (Haraldsson et al., 2004),
and from 38 to 48 g/100 g (Son et al., 2002). The water content of
the barley in this study ranged between 36 and 44 g/100 g by
steeping at 5 and 15 C, respectively, which was near optimal for
germination. However, the water content of the barley steeped at
35 C was 51 g/100 g, which was too high. Therefore, steeping at the
low temperatures resulted in higher germination percentages than
that at 35 C. Bamforth and Barclay (1993) reported that steeping at
a high temperature could lead to the inhibition in growth of rootlet
and damage to the embryo, which resulted in reduced germination.
In this study, the chit length after germination was much shorter in
barley grain steeped at 35 C than that at 5 or 15 C (data not
shown). Therefore, it could be concluded that the germination
percentage was highly dependent on the steeping temperature, and
if the steeping temperature was too high the germination was
impaired.
When the steeping of barley grains was carried out in the buffer
solution (pH 6.0), the germination percentage increased continually
with germination time regardless of steeping temperature
(Fig. 2b). At the early stage of germination (24 h), the germination
percentage of barley grains steeped in a buffer solution (20–40%)
was lower than that in water (45–65%). This result was in agreement
with the studies that have reported retardations in germination
and growth of seedlings under saline conditions (Al-Karaki,
2001; Othman, Al-Karaki, Al-Tawaha, & Al-Horani, 2006). Ions in
the buffer solution might affect the germination ratio, but the
germination percentages at 72 h after steeping in the buffer solution
at 5 and 15 C were similar to that after steeping in water
(Fig. 2a vs. b). Like the case of water steeping, the higher temperature
(35 C) resulted in lower germination percentages. However,
the germination percentage after steeping at 35 C in buffer was
higher than that in water (63% vs. 48% at 72 h). In addition, the
steeping in buffer produced much less amount of off-flavors than
that in water. This could possibly suggest that the buffer solution
inhibited microorganism growth. Se

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อลักษณะพิเศษของ steeping เงื่อนไข (เวลา อุณหภูมิ และแช่โซลูชั่น) และจัดเก็บที่ไม่ใช้ออกซิเจนในการแกมมา– aminobutyric กรด (น้ำนมข้าวกล้องงอก) เนื้อหาในธัญพืชข้าวบาร์เลย์ฮัลล์ไม่แว็กซี่ในระหว่างการงอกตรวจสอบ เมล็ดข้าวบาร์เลย์มีคุณค่าสำหรับ 16 h ที่อุณหภูมิต่าง ๆ (5, 15 หรือ 35 C) อย่างใดอย่างหนึ่งในน้ำ หรือปัญหาบัฟเฟอร์ (pH 6.0, 50 acetate โซเดียม mmol/L) และเปลือกงอกแล้ว ที่ 15 C สำหรับ 72 hไปถึงปริมาณน้ำที่เหมาะสม (36-44 g/100 g) สำหรับการงอก ระยะ steeping อีกต่อไปได้จำเป็นเมื่อ steeping อุณหภูมิต่ำ (16 h ที่ 5 C เทียบกับ h 8 ที่ 15 C) ที่ 35 C สำหรับ steepingอย่างไรก็ตาม ปริมาณน้ำในแป้งจะเพิ่มขึ้นมากเกินไป และทำ เป็นเปอร์เซ็นต์การงอกมากน้อยกว่าที่ 5 และ 15 ซี เนื้อหาสารกาบาที่เพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มเวลาการงอก และมีมากกว่าในการแก้ปัญหาบัฟเฟอร์น้ำ ค้นพบเหล่านี้บ่งชี้ว่า glutamate decarboxylase(GAD), ซึ่งเป็นเอนไซม์จำกัดอัตราการสังเคราะห์น้ำนมข้าวกล้องงอก เรียกการงอกขยายมากขึ้นที่ควบคุม pH (6.0) การเก็บที่ไม่ใช้ออกซิเจนกับไนโตรเจนในมืดสำหรับแป้งข้าวบาร์เลย์เปลือกงอกยกเนื้อหาสารกาบามาก: 14.3 มิลลิกรัม/100 กรัมหลังจากการรักษาสำหรับ h 12 ซึ่งเป็นครั้งที่สี่สูงกว่าที่ตัวอย่างควบคุม (3.7 มิลลิกรัม/100 กรัม) คำ แนะนำผลที่ steeping ก่อนการงอกมากส่งผลกระทบต่อการผลิตน้ำนมข้าวกล้องงอกในระหว่างการงอกที่ข้าวบาร์เลย์ และ anoxiaจัดเก็บกับไนโตรเจนหลังจากการงอกจะเพิ่มเนื้อหาสารกาบา 2002. วัสดุและวิธีการ2.1. วัสดุข้าวบาร์เลย์ฮัลล์ไม่แว็กซี่ที่ใช้ในการศึกษานี้ได้เก็บเกี่ยวผลผลิต2005 และการบริการ โดยศูนย์วิจัยเกษตรโฮนัม(Iksan เกาหลี)2.2. steeping การงอกและธัญพืชข้าวบาร์เลย์มี sterilized ผิว โดยจุ่มในโซเดียมไฮโปโซลูชัน (0.1 g/100 g) 30 นาที และอย่างละเอียดrinsed น้ำ deionized Steeping ถูกดำเนินการ โดยทำการข้าวบาร์เลย์ธัญพืช (30 g) ในหนาวที่ประกอบด้วย 100 ml ของ sterilizedน้ำ deionized หรือโซลูชันบัฟเฟอร์ (pH 6.0 โซเดียม mmol/L 50acetate) 8, 16 และ 24 h ที่ 5, 15 และ 35 c PH ที่เหมาะสมสำหรับมีการรายงานการผลิตน้ำนมข้าวกล้องงอกจะ ประมาณ 6.0 (Streeter &ทอมป์สัน 1972) ทั่วไป steeping ดำเนินการโดยไม่ต้องระบายความร้อนหรือความร้อน (Bamforth และบาร์เคลย์ 1993 Rimsten, 2003) แต่ steepingทำที่ 5 และ 35 C ในการศึกษานี้เนื่องจากอุณหภูมิความเครียดเย็นหรือความร้อน แรงกระแทกสามารถเพิ่มระดับสารกาบา (Shelpร้อยเอ็ด al., 1999) หลังจาก steeping ธัญพืชข้าวบาร์เลย์ถูกต้องการงอกที่บนชั้นสองของกระดาษกรองชุ่มชื่นในจานเพาะเชื้อ (9 ซม.)สำหรับ 24, 48, 72 h (ความชื้นสัมพัทธ์ 100%) ที่ 15 C อุณหภูมิแนะนำสำหรับการงอกของข้าวบาร์เลย์ (Bamforth และบาร์เคลย์1993 Rimsten, 2003) ธัญพืชข้าวบาร์เลย์เปลือกงอกได้ freezedriedและดินในห้องปฏิบัติการโรงสี (A10 วิเคราะห์โรงสี Tekmarบริษัท ซินซินนาติ OH) ให้ละอองสำหรับวิเคราะห์2.3. เนื้อหาระหว่าง steeping น้ำหลังจาก steeping ธัญพืชข้าวบาร์เลย์ถูกวางบนกระดาษเอาน้ำผิวดิน และถ่วงน้ำหนัก เนื้อหาของความชื้นกำหนด โดยการอบในเตาอบที่ 100 C สำหรับการพาธัญพืช24 ชม2.4 เปอร์เซ็นต์การงอกธัญพืชข้าวบาร์เลย์ได้ถือเป็น germinated เมื่อการradicle 1 มม. หรืออีกต่อไป มีเปอร์เซ็นต์การงอกคำนวณเป็นเปอร์เซ็นต์ของธัญพืชเปลือกงอกหมายเลขรวมทั้งหมดธัญพืชที่ผ่านทดสอบ2.5 การไม่ใช้ออกซิเจนบำบัดมีประเมินผลการรักษาที่ไม่ใช้ออกซิเจนกับข้าวบาร์เลย์ธัญพืชเปลือกงอกสำหรับ h 48 ที่ 15 C หลัง steeping สำหรับ h 8 ที่ 15 C ใน50 mmol/L โซเดียม acetate บัฟเฟอร์โซลูชัน (pH 6.0) เปลือกที่งอกข้าวบาร์เลย์ธัญพืช (5 กรัม) ถูกวางในหนาว 250 ml และลบออกแล้วมีก๊าซไนโตรเจนใน 1 นาที หลังจากครอบคลุมแน่น หนาวถูกเก็บไว้ในห้องมืดที่มีอุณหภูมิใน 12 h.ธัญพืชแล้วออกจากภาชนะบรรจุ ทันทีกรอบ และพื้นดิน โดยห้องปฏิบัติการโรงสี (A10 วิเคราะห์มิลล์Tekmar Co. ซินซินนาติ OH)2.6 การวิเคราะห์เนื้อหาของสารกาบากำหนดเนื้อหาสารกาบาในเม็ดข้าวบาร์เลย์เปลือกงอกโดยทำตามขั้นตอนของการจัดและ al. (1996) ด้วยเป็นการแก้ไขเล็กน้อย มีเพิ่มแป้งข้าวบาร์เลย์ดิน (200 มิลลิกรัม)โซลูชั่น (800 มล.) ของเมทานอล: คลอโรฟอร์ม: น้ำผสม (12:5:3ปริมาณพื้นฐาน) ในหลอดเครื่องหมุนเหวี่ยง หลอดเป็น vortexed แล้วcentrifuged ที่ g 12000 ที่ C 4 ใน 15 นาที Supernatant ถูกเก็บในหนาว และสารตกค้างถูกสกัดอีกครั้งด้วยคลอโรฟอร์ม: น้ำ (3:5, v/v) การแก้ไข (800 มล.) ที่สองsupernatant ถูกรวมกับ supernatant แรก ที่รวบรวมตัวอย่างแห้ง และจากนั้น การละลายในน้ำ ที่ตัวอย่างแล้วกรองผ่านตัวกรอง 0.45 มม.และสารกาบาเนื้อหาที่ถูกวัด โดยระบบการวิเคราะห์กรดอะมิโน (น้ำดพา MA) หลังจาก 6-aminoquioly-N-hydroxysuccinimidylคาร์บอเนต (AQC) derivatization2.7. สถิติวิเคราะห์มีดำเนินการวิเคราะห์ทั้งหมดใน triplicate วิเคราะห์ทางสถิติได้ดำเนินการกับการทดสอบหลายของดันแคน (P < 0.05) โดยใช้สถิติซอฟต์แวร์โปรแกรม V. 8.2 (โปรแกรมสถาบัน Inc. แครีแกรนต์ NC)3. ผลลัพธ์ และสนทนา3.1 ดูดซับน้ำFig. 1 แสดงปริมาณน้ำของแป้งข้าวบาร์เลย์ดองในน้ำที่อุณหภูมิแตกต่างกัน ธัญพืชที่ดองในบัฟเฟอร์แสดงผลลัพธ์ที่คล้ายกัน (ข้อมูลไม่แสดง) เนื้อหาน้ำเพิ่มขึ้น steeping และการเพิ่มขึ้นสำคัญในการระยะแรก ๆ ของ steeping (สูงสุด 8 h) มีรายงานที่จะจุดเริ่มต้นของ steeping ตัวอ่อนและตัวเรือดูดซึมน้ำมากขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าไม่เอนโดสเปิร์มฟูม (Bamforth และบาร์เคลย์ 1993)01020304050600 5 10 15 20 25Steeping เวลา (h)ปริมาณน้ำ (g / 100g)Fig. 1 ชื้นของข้าวบาร์เลย์ธัญพืชดองน้ำ 0, 8, 16 และ 24 ชมที่ 5(– $A$- $), 15 (d) และ 35 (.) C. ข้อมูลรายงานเป็น SD หมายถึงของ triplicatedeterminationsH. J. Chung et al. / LWT - วิทยาศาสตร์การอาหารและเทคโนโลยี 42 (2009) ค.ศ. 1712-1716 1713เกิดจากการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในน้ำในระยะแรก ๆการดูดซับน้ำโดยตัวอ่อนตั้งแต่ข้าวบาร์เลย์ที่ใช้เป็นตัวเรือน้อยปริมาณน้ำมีมากขึ้นเป็นอุณหภูมิ steepingเพิ่มขึ้น (Fig. 1) ตัวอย่าง เนื้อหาน้ำหลัง steeping สำหรับ24 ชมถึง 38, 43 และ 51 g/100 g ที่ 5, 15 และ C, 35 ตามลำดับAl. ร้อยเอ็ด Dewar (1997) รายงานว่า steeping อุณหภูมิมีลักษณะพิเศษที่สำคัญในการดูดซับน้ำของข้าวฟ่างธัญพืช ชิโมดะโอะงะวะ Takashita และโอโมริ (1998) สังเกตที่เพิ่มขึ้นsteeping อุณหภูมิเพิ่มดูดซับน้ำของข้าวบาร์เลย์ธัญพืชอย่างไรก็ตาม พบว่า แป้งข้าวบาร์เลย์ดองที่ 35 C นี้ศึกษาแม่พิมพ์ส่งเสริมการเจริญเติบโตบนพื้นผิว ในการสั่งรส ด้วยข้าวธัญพืช แช่น้ำอุ่น (30 C) การชั่วโมงทำให้จุลินทรีย์เติบโตอย่างรวดเร็ว (บัญดารา Vithanegeและถั่ว 1991) ผลคล้ายยังได้รายงานโดย Dewar et al(1997) กับข้าวฟ่าง พวกเขาอ้างว่า ที่ steeping สำหรับการระยะเกินน้ำอาจนำไปสู่เงื่อนไข anoxicซึ่งอาจจะเพิ่ม โดยการขยายจุลินทรีย์เนื่องจากความต้องการออกซิเจน โดยธัญพืชไม่พอใจ3.2 เปอร์เซ็นต์การงอกเปอร์เซ็นต์การงอกได้รับผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญโดยsteeping อุณหภูมิ (Fig. 2) เมื่อ steeping ที่ทำน้ำ(Fig. 2a), ธัญพืชข้าวบาร์เลย์เปลือกงอกอย่างรวดเร็วภายใน 24 ชมเลยsteeping อุณหภูมิทดสอบ เปอร์เซ็นต์การงอกหลังsteeping ที่ 5 และ 15 C ได้ 80.9 และ 85.5% ตามลำดับ ในขณะที่ที่หลัง steeping ที่ 35 C ได้ต่ำกว่ามาก (ร้อยละ 48.0) น้ำเนื้อหาหลังจาก steeping เป็นหนึ่งปัจจัยสำคัญในการกำหนดเปอร์เซ็นต์การงอก (Davidson อีสต์แมน & Thomas, 1976Rimsten, 2003) Rimsten (2003) แนะนำว่า steeping ถูกสำคัญสำหรับการพัฒนาเอนไซม์ที่จำเป็นสำหรับการควบคุมการงอกได้เนื่องจากแป้งดูดซึมน้ำระหว่าง steepingมีปริมาณน้ำเหมาะสมสำหรับการงอกในข้าวบาร์เลย์ธัญพืชรับรายงานว่า จาก 39 ถึง 44 g/100 g (Haraldsson et al., 2004),จาก 38 การ 48 g/100 g (สนและ al., 2002) ปริมาณน้ำของข้าวบาร์เลย์ในการศึกษานี้อยู่ในช่วงระหว่าง 36 และ 44 กรัม/100 กรัมโดยsteeping ที่ 5 และ 15 C ตามลำดับ ซึ่งถูกใกล้ดีที่สุดสำหรับการงอก อย่างไรก็ตาม ปริมาณน้ำของข้าวบาร์เลย์ที่คุณค่าที่35 C ถูก 51 g/100 g ซึ่งไม่สูงเกินไป ดังนั้น steeping ที่อุณหภูมิต่ำส่งผลให้เปอร์เซ็นต์การงอกสูงกว่าว่า ที่ 35 C. Bamforth และบาร์เคลย์ (1993) รายงานว่า steeping ที่อุณหภูมิสูงอาจทำให้การยับยั้งในการเจริญเติบโตของ rootletและความเสียหาย ตัวอ่อนซึ่งส่งผลให้การงอกลดลงในการศึกษานี้ หมอชิตหลังการงอกมีสั้นกว่าในข้าวบาร์เลย์ดองที่ 35 C มากกว่าที่ 5 หรือ 15 C (ข้อมูลไม่แสดง) ดังนั้น จึงสามารถสรุปได้ที่การงอกที่เปอร์เซ็นต์สูงขึ้นอยู่กับอุณหภูมิ steeping และถ้า steeping อุณหภูมิสูงเกินไป ในการงอกได้ความบกพร่องทางด้านการเมื่อ steeping ธัญพืชข้าวบาร์เลย์ถูกดำเนินในบัฟเฟอร์โซลูชั่น (pH 6.0), เปอร์เซ็นต์การงอกเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องมีระยะเวลาการงอกไม่ steeping อุณหภูมิ(Fig. 2b) ในระยะแรกของการงอก (24 ชม), ในการงอกเปอร์เซ็นต์ของข้าวบาร์เลย์ธัญพืชดองปัญหาบัฟเฟอร์ (20-40%)ไม่ต่ำกว่าในน้ำ (45-65%) ผลลัพธ์นี้ได้ตกลงมีการศึกษาที่มีรายงาน retardations ในการงอกและเจริญเติบโตของกล้าไม้ภายใต้เงื่อนไข saline (อัล-Karaki2001 อุษมาน อัล-Karaki อัล Tawaha และอัล Horani, 2006) ประจุในการแก้ปัญหาบัฟเฟอร์อาจมีผลต่ออัตราการงอก แต่เปอร์เซ็นต์การงอกที่ h 72 หลัง steeping ในโซลูชันบัฟเฟอร์ที่ 5 และ 15 C ได้คล้ายกับที่หลัง steeping ในน้ำ(Fig. 2a เทียบกับ b) เช่นกรณีของน้ำ steeping อุณหภูมิสูงขึ้น(35 C) ส่งผลให้เปอร์เซ็นต์การงอกต่ำ อย่างไรก็ตามมีเปอร์เซ็นต์การงอกหลัง steeping ที่ 35 C ในบัฟเฟอร์สูงกว่าในน้ำ (63% เทียบกับ 48% 72 h) แห่งsteeping ในบัฟเฟอร์ผลิตจำนวนน้อยมากออกรสมากกว่าที่ในน้ำ นี้อาจจะสามารถแนะนำที่โซลูชันบัฟเฟอร์ห้ามการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ Se

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลนามธรรม
ของ steeping เงื่อนไขเวลา อุณหภูมิ และโซลูชันเปียก ) และกระเป๋าถังบน
แกมมา aminobutyric acid ( GABA ) เนื้อหาในข้าวเหนียวเปลือกน้อยกว่าธัญพืชข้าวบาร์เลย์ในระหว่างการงอกคือ
ตรวจสอบ ข้าวบาร์เลย์เมล็ดถูกดองสำหรับ 16 ชั่วโมง ในอุณหภูมิที่แตกต่างกัน ( 5 , 15 หรือ 25 C ) ทั้งในน้ำหรือในสารละลาย
บัฟเฟอร์ pH 6.0 ,50 mmol / L โซเดียมอะซิเตต ) แล้วงอกที่ 15 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 72 ชั่วโมง
ถึงปริมาณน้ำที่เหมาะสม ( 36 - 44 กรัม / 100 กรัม ) สำหรับการงอกของเมล็ด แล้วทำเรื่องระยะเวลาที่ถูก
เมื่อใช้อุณหภูมิต่ำกว่า steeping ( 16 ) 5 C และ 8 H ที่ 15 C ) ที่ 35 C steeping
, อย่างไรก็ตาม , ปริมาณน้ำในธัญพืชเพิ่มขึ้นมากเกินไป และทำให้ความงอกกลายเป็น
มากน้อยกว่าผู้ที่ 5 และ 15 Cาเนื้อหาที่เพิ่มขึ้นและการงอกเวลา
สูงกว่าสารละลายบัฟเฟอร์กว่าน้ำ จากผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า กลูตาเมตดีคาร์บอกซิเลส
( กาด ) ซึ่งเป็นเอนไซม์สำหรับการสังเคราะห์สารอัตราจำกัด เป็นใช้งานได้โดยการขยายงอก
ควบคุม ( pH 6.0 ) เป็นกระเป๋าแบบที่มีไนโตรเจนในที่มืดสำหรับข้าวบาร์เลย์งอกธัญพืช
าเนื้อหาเพิ่มขึ้นอย่างมาก : 14.3 มิลลิกรัม / 100 กรัม หลังจากการรักษาเป็นเวลา 12 ชั่วโมง ซึ่งเป็นสี่ครั้ง
สูงกว่าของตัวอย่างควบคุม ( 3.7 มิลลิกรัม / 100 กรัม ) ผลลัพธ์โดยรวมขอแนะนำให้ทำเรื่องก่อน
งอกมากมีผลต่อาการผลิตในระหว่างการงอกของเมล็ดข้าว และผู้ร่วมอภิปราย
กระเป๋าด้วยไนโตรเจนหลังงอกเพิ่มปริมาณกรดแกมมา .
200



2วัสดุและวิธีการ
2.1 . วัสดุ
เรือเทียนน้อยกว่าข้าวที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือใช้
2005 และโดยโฮนัม ศูนย์วิจัยการเกษตร
( Iksan , เกาหลี ) .
2.2 . และทำเรื่องการงอก
ข้าวบาร์เลย์เป็นธัญพืชฟอกฆ่าเชื้อโดยจุ่มในสารละลายโซเดียมไฮโปคลอไรต์
( 0.1 กรัม / 100 กรัม ) 30 นาที และถี่ถ้วน
ล้างในน้ำคล้ายเนื้อเยื่อประสาน . ทำเรื่อง ทำโดยวาง
ข้าวธัญพืช ( 30 กรัม ) ในขวดบรรจุ 100 มิลลิลิตร ฆ่าเชื้อ
คล้ายเนื้อเยื่อประสานน้ำหรือสารละลายบัฟเฟอร์ pH 6.0 , 50 mmol / L โซเดียม
Acetate ) 8 , 16 และ 24 ชั่วโมง ที่ 5 , 15 และ 35 องศาเซลเซียส pH ที่เหมาะสมสำหรับการผลิตกรดแกมมา
ได้ประมาณ 6.0 ( & Streeter
ทอมป์สัน , 1972 ) โดยทั่วไป , steeping จะดําเนินการโดย
หรือความร้อนเย็น ( bamforth & Barclay , 1993 ; rimsten , 2003 ) แต่ steeping
าที่ 5 และ 35 องศาเซลเซียส ในการศึกษานี้เนื่องจาก
ความเครียดอุณหภูมิเย็นหรือความร้อนแรงกระแทกสามารถเพิ่มระดับ GABA ( shelp
et al . , 1999 ) หลังจาก steeping , ธัญพืชข้าวบาร์เลย์ถูก
งอกบนสองชั้นของกรองกระดาษชื้นในจานเพาะเชื้อ ( 9 ซม. )
เป็นเวลา 24 , 48 และ 72 ชั่วโมง ( 100 % ความชื้น ) ที่อุณหภูมิ 15 C
แนะนำสำหรับการงอกของเมล็ดข้าว ( bamforth & Barclay ,
1993 ;