Urban soils are fundamentally diffe

Urban soils are fundamentally different from nonurban soils. We can look to evidence from research on soil formation and taxonomy and soil biogeochemistry to illustrate the differences between urban and nonurban soils. Soil formation is an ecological process that results from the interactions of factors including climate, organisms, parent material, topography, and time that weather parent material into soil mineral particles and add organic matter to soils (Fig. 1; Jenny 1941). Jenny (1941, 1980) suggested that this state factor approach describes soil formation in the absence of humans but also stated that people have the ability to modify the state factors. Although the “organism” factor was initially considered to be insufficient to include the actions of humans, Amundsen and Jenny (1991) include humans as a subset of organisms in a state factor model. More recent advances resulting from urban ecosystem research have altered the state factor model to include the actions of humans in the formation of soils and soil structure, with various conceptualized roles of humans (Fig. 1; Effland & Pouyat 1997; Pickett & Cadenasso in press). Effland and Pouyat (1997) do this by adding an anthropic factor, with people in cities mediating climate, topography, organisms, and time in the formation of urban soils, as well as contributing novel anthropogenic parent materials to soils. Pickett and Cadenasso (in press) take an approach similar to Jenny’s (1941, 1980), where the actions of people modify “natural” soil formation trajectories. However, they describe the more specific anthropogenic influence of disturbance, altered resources, and the creation of heterogeneity on all five of the soil formation factors to yield both novel and modified urban soil types. The main point with either approach to conceptualizing the genesis of urban soils is to highlight that the end result of urbanization is to produce novel soils.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดินในเขตเมืองมีพื้นฐานแตกต่างจากดิน nonurban เราสามารถมองไปที่หลักฐานจากงานวิจัยเกี่ยวกับการก่อตัวของดินและอนุกรมวิธานและดินชีวธรณีเคมีเพื่อแสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างดินในเมืองและ nonurban การก่อตัวของดินเป็นกระบวนการทางนิเวศวิทยาที่เกิดจากการปฏิสัมพันธ์ของปัจจัยรวมทั้งสภาพภูมิอากาศที่มีชีวิตวัสดุแม่ภูมิประเทศและเวลาที่สภาพอากาศวัสดุที่ผู้ปกครองเป็นอนุภาคแร่ดินและเพิ่มอินทรียวัตถุให้กับดิน (รูป. 1; เจนนี่ 1941) เจนนี่ (1941, 1980) ชี้ให้เห็นว่าวิธีการที่ปัจจัยที่รัฐนี้จะอธิบายถึงการก่อตัวของดินในกรณีที่ไม่มีของมนุษย์ แต่ยังระบุว่าคนที่มีความสามารถในการปรับเปลี่ยนปัจจัยรัฐ แม้ว่า "ชีวิต" ปัจจัยที่ได้รับการพิจารณาในขั้นต้นจะไม่เพียงพอที่จะรวมถึงการกระทำของมนุษย์, มุนด์และเจนนี่ (1991) รวมถึงมนุษย์ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งมีชีวิตในรูปแบบปัจจัยรัฐ ก้าวหน้าอื่น ๆ ที่เกิดจากการวิจัยระบบนิเวศในเมืองที่มีการเปลี่ยนแปลงรูปแบบปัจจัยของรัฐที่จะรวมถึงการกระทำของมนุษย์ในการก่อตัวของดินและโครงสร้างของดินที่มีบทบาทแบบสำหรับต่าง ๆ ของมนุษย์ (รูป. 1; Effland & Pouyat 1997; พิกเกตและ Cadenasso ในการกด ) Effland และ Pouyat (1997) ทำเช่นนี้โดยการเพิ่มปัจจัยมานุษยวิทยาที่มีผู้คนในเมืองสภาพภูมิอากาศ mediating, ภูมิประเทศ, สิ่งมีชีวิตและใช้เวลาในการก่อตัวของดินในเมืองเช่นเดียวกับการมีส่วนร่วมในวัตถุต้นกำเนิดของมนุษย์ใหม่ในดิน พิกเกตและ Cadenasso (ในข่าว) ใช้วิธีการคล้ายกับเจนนี่ (1941, 1980) ซึ่งการกระทำของคนที่ปรับเปลี่ยน "ธรรมชาติ" ดินไบก่อ อย่างไรก็ตามพวกเขาอธิบายอิทธิพลเฉพาะเจาะจงมากขึ้นของมนุษย์รบกวนทรัพยากรการเปลี่ยนแปลงและการสร้างความแตกต่างในทุกห้าของปัจจัยการก่อตัวของดินให้ผลผลิตทั้งแปลกใหม่และการปรับเปลี่ยนชนิดของดินในเมือง จุดหลักด้วยวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะ conceptualizing กำเนิดของดินในเมืองคือการเน้นที่ผลลัพธ์สุดท้ายของการขยายตัวของเมืองคือการผลิตดินนวนิยาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดินในเมืองมีพื้นฐานที่แตกต่างจากดิน nonurban . เราสามารถดูหลักฐานจากงานวิจัยดินและสร้างอนุกรมวิธานและชีวธรณีเคมีดินแสดงถึงความแตกต่างระหว่างดินในเมืองและ nonurban . การเกิดดินเป็นนิเวศวิทยากระบวนการที่เป็นผลจากการปฏิสัมพันธ์ของปัจจัยรวมทั้งสภาพอากาศ ภูมิประเทศ สิ่งมีชีวิต วัสดุหลักและเวลาที่สภาพอากาศผู้ปกครองวัสดุเข้าไปในอนุภาคดินแร่ และเพิ่มอินทรียวัตถุให้แก่ดิน ( ภาพที่ 1 ; เจนนี่ 1941 ) เจนนี่ ( 1941 , 1980 ) พบว่าปัจจัยในการเกิดดิน รัฐนี้ได้อธิบายถึงวิธีการในการขาดงานของมนุษย์ แต่ยังระบุว่า ประชาชนมีความสามารถในการปรับเปลี่ยนองค์ประกอบของรัฐแม้ว่าปัจจัย " สิ่งมีชีวิต " โดยถือว่าไม่เพียงพอ รวมถึงการกระทำของมนุษย์ และ เจนนี่ อะมุนด์เซน ( 1991 ) รวมถึงมนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งมีชีวิตในด้านสถานะแบบ ล่าสุดก้าวหน้ามากขึ้น อันเป็นผลจากวิจัยระบบนิเวศเขตเมืองมีการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของรัฐเพื่อรวมรุ่น การกระทำของมนุษย์ในการเกิดดินและโครงสร้างของดินกับหลากหลายแนวคิดบทบาทของมนุษย์ ( ภาพที่ 1 effland & pouyat 1997 ; พิคเก็ต&ที่ตั้งในกด ) และ effland pouyat ( 1997 ) ทำโดยการเพิ่มปัจจัย anthropic กับผู้คนในเมืองขณะ ภูมิอากาศ ภูมิประเทศ สิ่งมีชีวิต และเวลาในการเกิดดินเมือง ตลอดจนสนับสนุนนวนิยายมนุษย์ผู้ปกครองวัสดุดินพิคเก็ต และที่ตั้ง ( ในรูป ) ใช้วิธีการคล้ายกับเจนนี่ ( ค.ศ. 1980 ) ซึ่งการกระทำของประชาชน " การปรับเปลี่ยนวิถี " ดินธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม พวกเขาอธิบายอิทธิพลของมนุษย์ที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นของการรบกวน , การเปลี่ยนแปลงทรัพยากรและการสร้างความหลากหลายทั้งห้าของดินการเกิดปัจจัยผลผลิตทั้งนวนิยายและประเภทของดินในการแก้ไขประเด็นหลักที่มีทั้งแนวทางมโนทัศน์และการกำเนิดของดินในเมือง คือ เน้นที่ผลลัพธ์สุดท้ายของเมืองคือการผลิตดินใหม่