The rash of privatisations that occ

The rash of privatisations that occurred up to 1999 ceased – and even went into reverse – under the subsequent Labour-led governments. To some extent, this was because the remaining state-owned enterprises would not have been so easily disposed of in a financially profitable manner, without political risk. But, more significantly, during the three terms of the centre-left government, there were some re-nationalizations of previously privatized enterprises. The most prominent were Air New Zealand and the railways. Also, the government used its regulatory powers to prevent Auckland International Airport from falling into the hands of overseas private interests. But these decisions were made in reaction to circumstances (such as the need to inject capital into Air New Zealand to save it from bankruptcy) rather than being driven by an anti-business ideology or electoral manifesto.
The exception to this was the re-nationalization of workers’ compensation. In this case, the previous National-led government had opened the work-injury account of the accident compensation scheme to competitive provision in 1999. Six competing insurers underwrote the employers. But the Labour Party, well before the passage of the relevant legislation in 1998, had warned insurers entering this new market of its intention to renationalize, if elected. Once in power, Labour (and its coalition partner, the Alliance Party) moved quickly to carry out this ‘promise’ (Duncan 2002).
All of the other re-nationalizations, however, were in response to perceived problems arising from special circumstances. But the Labour-led government seemed to prefer re-nationalization to other remedies, even when officials were advising that other options were available. Their policy seemed to be that these were ‘strategic assets’ which needed to remain in New Zealand hands – even though no definition of what constituted a ‘strategic asset’ was ever publicly stated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผื่นของ privatisations ที่เกิดขึ้นถึง 1999 เพิ่ม – และแม้แต่เดินเข้าไปในกลับ – ภายใต้รัฐบาลนำแรงงานตามมา บ้าง นี้เป็น เพราะเหลือรัฐวิสาหกิจจะไม่ได้ดังนั้นตัดอย่างมีกำไรเงิน ไม่มีความเสี่ยงทางการเมือง แต่ มากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ระหว่างสามเงื่อนไขรัฐบาลกลางซ้าย มีบาง nationalizations ใหม่ของวิสาหกิจ privatized ก่อนหน้านี้ เด่นสุดก็แอร์นิวซีแลนด์และการรถไฟ ยัง รัฐบาลใช้อำนาจกำกับดูแลเพื่อป้องกันไม่ให้ตกไปอยู่ในมือของต่างประเทศส่วนตัวสนใจโอ๊คแลนด์ แต่ตัดสินใจเหล่านี้เกิดขึ้นในปฏิกิริยากับสถานการณ์ (เช่นต้องฉีดทุนเข้าแอร์นิวซีแลนด์บันทึกจากล้มละลาย) แทนที่จะถูกขับเคลื่อนโดยอุดมการณ์ทางธุรกิจต่อต้านการประกาศเลือกตั้งข้อยกเว้นนี้ได้มีชาติใหม่ของค่าตอบแทนของแรงงาน ในกรณีนี้ รัฐบาลนำแห่งชาติก่อนหน้านี้ได้เปิดบัญชีงานบาดเจ็บของแผนค่าตอบแทนอุบัติเหตุเพื่อจัดแข่งขันในปี 1999 ญี่ปุ่นแข่งขัน 6 underwrote นายจ้าง แต่พรรคแรงงาน ดีก่อนกาลของกฎหมายที่เกี่ยวข้องในปี 1998 มีเตือนญี่ปุ่นป้อนตลาดใหม่นี้เจตนาของ renationalize ถ้าเลือก ครั้งในพลังงาน แรงงาน (และรัฐบาล พันธมิตร พันธมิตรพรรค) ย้ายอย่างรวดเร็วการดำเนินการนี้ 'สัญญา' (ดันแคน 2002)ทั้งหมดที่อื่น ๆ อีก nationalizations อย่างไรก็ตาม ได้ตอบสนองการรับรู้ปัญหาที่เกิดขึ้นจากสถานการณ์พิเศษ แต่รัฐบาลนำแรงงานดูเหมือน ต้องมีชาติใหม่ให้การเยียวยาอื่น ๆ แม้ว่าเจ้าหน้าที่ปรึกษาอื่น ๆ มี นโยบายของพวกเขาดูเหมือนจะ ว่า มี 'กลยุทธ์สินทรัพย์' ที่จำเป็นยังคงอยู่ในมือนิวซีแลนด์ – แม้ไม่กำหนดอะไรทะลัก 'สินทรัพย์เชิงกลยุทธ์' ถูกเผยเคยระบุไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผื่นของ privatisations ที่เกิดขึ้นในปี 1999 ) และก็กลับหยุด–ภายใต้แรงงานตามมา ทำให้รัฐบาล บ้าง เพราะเหลือรัฐวิสาหกิจได้ง่ายๆ ทิ้งในลักษณะกำไรทางการเงิน โดยไม่มีความเสี่ยงทางการเมือง แต่ขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ระหว่างสามด้านซ้ายของศูนย์ราชการมีอีก nationalizations ของก่อนหน้านี้ แปรรูปรัฐวิสาหกิจ ที่โดดเด่นที่สุดคือ นิวซีแลนด์ และทางรถไฟ นอกจากนี้ รัฐบาลใช้อำนาจบังคับเพื่อป้องกันไม่ให้สนามบินนานาชาติโอ๊คแลนด์จากการตกอยู่ในมือของผลประโยชน์ส่วนตัวในต่างประเทศแต่การตัดสินใจเหล่านี้ได้ในการรับมือกับสถานการณ์ ( เช่น ต้องฉีดเงินทุนในอากาศนิวซีแลนด์บันทึกจากการล้มละลาย ) มากกว่าจะถูกขับเคลื่อนโดยการต่อต้านอุดมการณ์ทางธุรกิจหรือแถลงการณ์การเลือกตั้ง .
ข้อยกเว้นนี้เป็นอีกชาติของค่าตอบแทนแรงงาน ในกรณีนี้ก่อนหน้านี้รัฐบาลได้เปิดประเทศทำให้บาดเจ็บทำงานรายงานอุบัติเหตุชดเชยโครงการการจัดแข่งขันในปี 1999 กริยาช่องที่ 2 ของ underwrite แข่งขัน 6 บริษัทนายจ้าง แต่พรรคแรงงาน ก่อนที่ทางเดินของการออกกฎหมายที่เกี่ยวข้องในปี 1998 ได้เตือนผู้ประกันตนเข้าสู่ตลาดใหม่นี้มีความตั้งใจที่จะ renationalize ถ้าเลือก เมื่ออยู่ในอำนาจแรงงาน ( และแนวร่วมพันธมิตร พรรคพันธมิตร ) ย้ายได้อย่างรวดเร็วเพื่อดำเนินการนี้ ' สัญญา ' ( ดันแคน 2002 ) .
ทั้งหมดของ nationalizations , อื่น ๆ อีกครั้ง อย่างไรก็ตาม มีการรับรู้ปัญหาที่เกิดขึ้นจากสถานการณ์พิเศษ แต่รัฐบาลดูเหมือนจะชอบเป็นแรงงาน LED 4 วิธีแก้อื่น ๆ แม้เมื่อเจ้าหน้าที่แนะนำว่าตัวเลือกอื่น ๆที่มีอยู่ .นโยบายของพวกเขาดูเหมือนจะเป็นว่าเป็น ' ทรัพย์สิน ' กลยุทธ์ ซึ่งต้องอยู่ในมือของนิวซีแลนด์ ( ทั้งๆ ที่ไม่มีนิยามของสิ่งที่บัญญัติ ' กลยุทธ์สินทรัพย์ ' เคยกล่าวต่อหน้าสาธารณชน