Unlike the EU, regionalization in E

Unlike the EU, regionalization in East Asia started with its globalization. Originally,
the European integration was intended to create a preferential and protected region.
Against this backdrop, the concept of open regionalism was developed to
characterize regional integration in East Asia that would encompass the principles
of open membership, non-discrimination and global liberalization. The open
regionalism was then adopted as a fundamental principle of the APEC. However,
APEC is not an exclusively Asian institution; it is an inter-regional arrangement. The
open regionalism concept is hence not appropriate for characterizing recent
regionalization in East Asia, in particular, the initiatives launched after the 1997
Asian financial crisis because these initiatives were based on the ASEAN+3
framework. In this regard, a more appropriate concept is regionalization cum
globalization. Indeed, despite the fact that East Asian markets are increasingly
regionalized, global market is still important for many East Asian countries. Korea
and many Asian countries will continue to rely on the USA and EU for their policydriven
regionalization as well as market-driven regionalization. Singapore was the
typical case showing that such a regionalization cum globalization policy can be a
successful option. Given that the most serious obstacle for East Asian regionalization
on the basis of the ASEAN+3 framework was the lack of cooperative structure
between China, Japan, and Korea, establishing a core network among these +3 is an
essential precondition for the successful launch of an exclusively Asian regional
arrangement. So far, ASEAN has been the only driving force of regional integration,
although the +3 countries were politically and economically much more important.
Thus, together with ASEAN, the +3 network will contribute to constituting two
pillars of regional integration in East Asia. In this process of building the +3 core
framework, Korea can play a pivotal role and develop itself into a gateway to Asian
markets for economies outside the region such as the USA and EU and a gateway to
the global market for East Asian economies. Indeed, the recent trade and financial
cooperation policy of Korean government shows that Korea can also be a regional
economic hub. Taking maximum advantage of the two recently agreed FTAs with
the USA and the EU, Korea is now pursuing its FTAs with Japan and China. The
future shape of East Asian regionalization is likely to be based on two core subregional
networks, ASEAN and +3 with the latter being driven by Korea

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งแตกต่างจากสหภาพยุโรปภูมิภาคในเอเชียตะวันออกเริ่มต้นกับโลกาภิวัตน์ของ แต่เดิม
การรวมยุโรปตั้งใจที่จะสร้างพื้นที่พิเศษและมีการป้องกัน.
เทียบกับฉากนี้แนวคิดของภูมิภาคเปิดรับการพัฒนาเพื่อ
ลักษณะบูรณาการในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่จะครอบคลุมหลักการ
ของการเป็นสมาชิกเปิดการไม่เลือกปฏิบัติและการเปิดเสรีทั่วโลก เปิด
ภูมิภาคถูกนำมาใช้แล้วเป็นหลักการพื้นฐานของเอเปค อย่างไรก็ตาม
เอเปคไม่ได้เป็นสถาบันเอเชียเฉพาะ; มันเป็นข้อตกลงระหว่างภูมิภาค
แนวคิดภูมิภาคเปิดจึงไม่เหมาะสมสำหรับพัฒนาการที่ผ่านมา
สู่ระดับภูมิภาคในเอเชียตะวันออกโดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิดริเริ่มเปิดตัวหลังจากที่ปี 1997
เกิดวิกฤตทางการเงินในเอเชียเพราะโครงการเหล่านี้อยู่บนพื้นฐานของอาเซียน + 3
กรอบ ในเรื่องนี้เป็นแนวคิดที่เหมาะสมมากขึ้นคือ cum ภูมิภาค
โลกาภิวัตน์ แน่นอนแม้จะมีความจริงที่ว่าตลาดเอเชียตะวันออกมีมากขึ้น
ภูมิภาคตลาดโลกยังคงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับหลายประเทศในเอเชียตะวันออก เกาหลี
และหลายประเทศในเอเชียจะยังคงพึ่งพาสหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรปของพวกเขาสำหรับ policydriven
ภูมิภาคเช่นเดียวกับภูมิภาคตลาดที่ขับเคลื่อนด้วย สิงคโปร์เป็น
กรณีทั่วไปแสดงให้เห็นว่านโยบายดังกล่าวโลกาภิวัตน์ cum ภูมิภาคอาจจะเป็น
ตัวเลือกที่ประสบความสำเร็จ ระบุว่าอุปสรรคที่ร้ายแรงที่สุดสำหรับภูมิภาคเอเชียตะวันออก
บนพื้นฐานของอาเซียน + 3 กรอบคือการขาดของโครงสร้างความร่วมมือ
ระหว่างจีนญี่ปุ่นและเกาหลี, การสร้างเครือข่ายหลักในหมู่เหล่านี้ 3 เป็น
เงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับการเปิดตัวที่ประสบความสำเร็จของ ในภูมิภาคเอเชียโดยเฉพาะ
การจัด จนถึงขณะนี้อาเซียนได้รับแรงผลักดันของการรวมเฉพาะในภูมิภาค
แม้ว่า 3 ประเทศเป็นทางการเมืองและเศรษฐกิจที่สำคัญอื่น ๆ อีกมากมาย.
จึงร่วมกับอาเซียน +3 เครือข่ายจะนำไปสู่การประกอบเป็นสอง
เสาหลักของการรวมกลุ่มในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในขั้นตอนของการสร้างแกน 3 นี้
กรอบเกาหลีสามารถมีบทบาทสำคัญและพัฒนาตัวเองเป็นประตูสู่เอเชีย
ตลาดเศรษฐกิจนอกภูมิภาคเช่นสหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรปและประตูสู่
ตลาดโลกสำหรับประเทศในเอเชียตะวันออก อันที่จริงการค้าและการเงินที่ผ่านมา
นโยบายความร่วมมือของรัฐบาลเกาหลีแสดงให้เห็นว่าเกาหลียังสามารถเป็นภูมิภาค
ศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ การใช้ประโยชน์สูงสุดของทั้งสองเห็นพ้องกันเมื่อเร็ว ๆ นี้เขตการค้าเสรีกับ
ประเทศสหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรปเกาหลีอยู่ในขณะนี้การใฝ่หาการเขตการค้าเสรีกับประเทศญี่ปุ่นและจีน
รูปร่างอนาคตของภูมิภาคเอเชียตะวันออกมีแนวโน้มที่จะขึ้นอยู่กับสองอนุภูมิภาคหลักของ
เครือข่ายอาเซียนและ 3 กับหลังถูกผลักดันด้วยเกาหลี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซึ่งแตกต่างจากสหภาพยุโรปและภูมิภาคในเอเชียตะวันออกเริ่มกับโลกาภิวัตน์ เดิมที
บูรณาการยุโรป มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างสิทธิพิเศษและการคุ้มครองพื้นที่
กับฉากหลังนี้ แนวคิดของการเปิดภูมิภาคพัฒนา

ลักษณะบูรณาการในภูมิภาคในเอเชียตะวันออกที่ครอบคลุมหลักการ
เปิดเป็นสมาชิก เลือกปฏิบัติ ไม่เปิดเสรีโลกเปิด
ภูมิภาคก็ประกาศใช้หลักการพื้นฐานของเอเปค อย่างไรก็ตาม ,
- ไม่ใช่สถาบันโดยเฉพาะระหว่างภูมิภาคเอเชีย มันเป็นข้อตกลง แนวคิด
เปิดภูมิภาคจึงไม่เหมาะสมกับลักษณะล่าสุด
ภูมิภาคเอเชียตะวันออก โดยเฉพาะโครงการเปิดตัวหลังจากปี 1997
วิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชีย เพราะโครงการเหล่านี้ได้ตามกรอบอาเซียน 3

ในการนี้ แนวคิดที่เหมาะสมคือภูมิภาค cum
โลกาภิวัตน์ แน่นอน แม้จะมีความจริงที่ว่าตลาดเอเชียตะวันออกยิ่งขึ้น
regionalized ตลาดโลกยังคงสำคัญสำหรับหลายประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เกาหลี
และหลายประเทศในเอเชียจะยังคงอาศัยในสหรัฐอเมริกาและยุโรป สำหรับ policydriven
ภูมิภาค รวมทั้งตลาดขับเคลื่อนภูมิภาค . สิงคโปร์เป็นปกติกรณีแสดง
เช่นภูมิภาค cum โลกาภิวัตน์นโยบายสามารถ
ตัวเลือกที่ประสบความสำเร็จ ระบุว่าอุปสรรคที่ร้ายแรงที่สุดสำหรับ
ภูมิภาคเอเชียตะวันออกบนพื้นฐานของกรอบอาเซียน 3 คือ ขาดโครงสร้าง
ความร่วมมือระหว่างจีน ญี่ปุ่น และเกาหลี สร้างเป็นเครือข่ายหลักใน 3 เหล่านี้เป็นเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับการเปิดตัวที่ประสบความสำเร็จ

โดยเฉพาะการจัดในภูมิภาคเอเชีย ดังนั้นไกล อาเซียนมีเพียงแรงขับของการรวมกลุ่มในภูมิภาค ,
ถึงแม้ว่า 3 ประเทศในทางการเมืองและทางเศรษฐกิจที่สำคัญกว่า .
จึงร่วมกับอาเซียน ทั้ง 3 เครือข่ายจะสนับสนุนประกอบสอง
เสาหลักของการรวมกลุ่มในภูมิภาคในเอเชียตะวันออก ในกระบวนการของอาคาร 3 หลัก
กรอบนี้ เกาหลีสามารถเล่น pivotal role และพัฒนาตัวเองให้เป็นประตูสู่เอเชีย
ตลาดสำหรับประเทศนอกภูมิภาค เช่น สหรัฐอเมริกา และสหภาพยุโรป และเกตเวย์
ตลาดโลกให้เศรษฐกิจเอเชียตะวันออก แน่นอน ล่าสุดทางการค้าและการเงิน
ความร่วมมือนโยบายของรัฐบาลเกาหลี ที่แสดงให้เห็นว่าเกาหลียังเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจในภูมิภาคและ

ประโยชน์สูงสุดของทั้งสองเพิ่งตกลงเขตการค้าเสรีกับ
สหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรป ที่เกาหลีตอนนี้ใฝ่เสรีกับญี่ปุ่นและจีน
รูปร่างในอนาคตของภูมิภาคเอเชียตะวันออกมีแนวโน้มที่จะขึ้นอยู่กับสองหลัก subregional
เครือข่ายอาเซียนและ 3 หลังถูกขับเคลื่อนโดยเกาหลี