7.4 Evaluation of the Fifth Plan Af

7.4 Evaluation of the Fifth Plan
After the second oil crisis, the Korean economy worst economic stagnation, and sociopolitical turmoil prevailed in the extreme. Therefore, the annual growth rate slowed to -5.7% in 1980. The fifth plan, begun in 1980 and completed in 1981. e emphasized price stabilization as its top priority . However, as the Korean economy and the world economy began to have an upswing from the bottom, the conditions for economic planning were greatly enhanced. In the first 6 two years of the plan, price stabilization was achieved. In 1983, the economic growth rate recovered to more than 6% by reducing the current account deficits. Since the growth rate of the world economy was slowing down and oil prices were spiraling downward, the government had to inevitably revise the contents of the plan due to the changing external environment. Under this plan, the Korean economy enjoyed price stability for five consecutive years as result of a tight fiscal policy and stable money supply, supporting the international competitiveness of its industries. The government's strong policies undermined speculation in real estate and blocked the channels of easy moneymaking. At the same time, the government tried to promote savings by supporting the increase of the real interest rate up to an appropriate level. These efforts became the basis of the balance of payments surplus as well as self-sustained growth. They provided the opportunity for the Korean economy achieve a trade surplus in the midst of the price stability of the late 1980s, However, even though these accomplishments improved the quality of daily life, there was criticism that the government had not enhanced the welfare-adjusting function of its fiscal policy. Furthermore, the government did not meet the rapidly growing demand for improved welfare and equity among the social classes. Moreover, the proportion of economic development expenditure was reduced and social overhead capital was insufficient from the late 1980s on, creating bottleneck in social infrastructure in the 1990s. The assessment of the fifth plan is that it attempted to promote market function, to resolve the diverse issues of comprehensive socioeconomic development and to meet the changing needs of the people. However, it was also recognized that the government did not successfully achieve the goal of liberalization, openness and socioeconomic issues as planned. It may have been too ambitious a plan. The government adopted the policy to support market friendly targets while it adopted a policy to strengthen government intervention rather than support market friendly targets. It was a good lesson that, under the changing circumstances, the goal, strategies and policy means of the plan had to dynamically change in response to new environments, if necessary

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

7.4 การประเมินแผนห้า หลังจากน้ำมันสอง วิกฤต เกาหลีเศรษฐกิจเลวร้ายที่สุดเศรษฐกิจซบเซา และ sociopolitical ความวุ่นวายควรที่สุด ดังนั้น อัตราการชะลอตัว-5.7% ในปี 1980 ต่อห้าปี เริ่มต้นในปี 1980 และเสร็จสมบูรณ์ในปี 1981 อีเน้นรักษาเสถียรภาพราคาเป็นของสำคัญ อย่างไรก็ตาม เศรษฐกิจเกาหลีและเศรษฐกิจโลกเริ่มมีการแกว่งจากด้านล่าง มีเงื่อนไขสำหรับการวางแผนเศรษฐกิจได้มากเพิ่มขึ้น ใน 6 ครั้งแรกสองปีของแผน รักษาเสถียรภาพราคาสำเร็จ ในปี 1983 อัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจกู้ไปกว่า 6% โดยการลดการขาดดุลบัญชี เนื่องจากเป็นการชะลออัตราการเติบโตของเศรษฐกิจโลก และราคาน้ำมันถูกปฏิลง รัฐบาลมีการแก้ไขเนื้อหาของแผนเนื่องจากสภาพแวดล้อมภายนอกที่เปลี่ยนแปลงย่อม ภายใต้แผนนี้ เศรษฐกิจเกาหลีสุขเสถียรภาพราคาห้าปีลไบต์แน่นนโยบายทางการเงินและปริมาณเงินมั่นคง สนับสนุนการแข่งขันนานาชาติของการอุตสาหกรรม นโยบายของรัฐแรงทำลายการเก็งกำไรในอสังหาริมทรัพย์ และถูกบล็อคของ moneymaking ง่าย ในเวลาเดียวกัน รัฐบาลพยายามส่งเสริมการออมทรัพย์ โดยการสนับสนุนการเพิ่มขึ้นของอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงถึงระดับที่เหมาะสม ความพยายามเหล่านี้กลายเป็น พื้นฐานของดุลการชำระเงินเช่นเดียว กับตนเองอย่างยั่งยืนเติบโต พวกเขาให้มีโอกาสสำหรับเศรษฐกิจเกาหลีได้เปรียบดุลการค้าท่ามกลางเสถียรภาพราคาของปลายทศวรรษ 1980 อย่างไรก็ตาม แม้ว่าความสำเร็จเหล่านี้ปรับปรุงคุณภาพของชีวิตประจำวัน มีการวิจารณ์ว่า รัฐบาลมีการปรับปรุงฟังก์ชันการปรับสวัสดิการของนโยบายทางการเงิน นอกจากนี้ รัฐบาลไม่ตรงกับความต้องการเติบโตอย่างรวดเร็วสำหรับการปรับปรุงสวัสดิการและทุนในชั้นทางสังคม นอกจากนี้ สัดส่วนของรายจ่ายพัฒนาเศรษฐกิจลดลง และทุนค่าใช้จ่ายทางสังคมไม่เพียงพอจากปลายทศวรรษ 1980 ใน สร้างคอขวดในสังคมโครงสร้างพื้นฐานในปี 1990 การประเมินผลของแผนห้าเป็นที่พยายามส่งเสริมตลาดฟังก์ชัน การแก้ไขปัญหาพัฒนา socioeconomic ครอบคลุมหลากหลาย และความเปลี่ยนแปลงของคน อย่างไรก็ตาม มันก็ยังรู้จักว่า รัฐบาลทำไม่สำเร็จบรรลุเป้าหมายเปิดเสรี การเปิดกว้าง และปัญหา socioeconomic ตามแผน มันอาจมีแผนทะเยอทะยานเกินไป รัฐบาลนำนโยบายในการสนับสนุนตลาดเป้าหมายเป็นมิตรในขณะที่มันใช้นโยบายการแทรกแซงของรัฐบาลในการเสริมสร้าง แทนที่สนับสนุนตลาดเป้าหมายเป็นมิตร มันเป็นบทเรียนดีว่า ภายใต้สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง หมายถึงเป้าหมาย กลยุทธ์ และนโยบายของแผนมีการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิกในการตอบสนองสภาพแวดล้อมใหม่ ถ้าจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

7.4 การประเมินผลของแผนห้า
หลังจากวิกฤตการณ์น้ำมันที่สองเศรษฐกิจเกาหลีซบเซาทางเศรษฐกิจที่เลวร้ายที่สุดและความวุ่นวายทางการเมืองชนะในที่สุด ดังนั้นอัตราการเติบโตปีชะลอตัวลง -5.7% ในปี 1980 แผนห้าเริ่มในปี 1980 และเสร็จสมบูรณ์ในปี 1981 E เน้นการรักษาเสถียรภาพราคาเป็นสำคัญด้านบน อย่างไรก็ตามในขณะที่เศรษฐกิจของเกาหลีและเศรษฐกิจโลกเริ่มที่จะมีการแกว่งขึ้นจากด้านล่างเงื่อนไขสำหรับการวางแผนทางเศรษฐกิจเพิ่มขึ้นอย่างมาก ในครั้งแรก 6 สองปีของการวางแผนการรักษาเสถียรภาพราคาก็ประสบความสำเร็จ ในปี 1983 อัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่หายไปกว่า 6% โดยการลดการขาดดุลบัญชีเดินสะพัด เนื่องจากอัตราการเติบโตของเศรษฐกิจโลกที่ชะลอตัวลงและราคาน้ำมันที่ถูกลงลอยรัฐบาลอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะแก้ไขเนื้อหาของแผนเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมภายนอก ภายใต้แผนนี้เศรษฐกิจเกาหลีมีความสุขเสถียรภาพราคาห้าปีติดต่อกันเป็นผลมาจากนโยบายการคลังแน่นและปริมาณเงินที่มีเสถียรภาพ, สนับสนุนการแข่งขันระหว่างประเทศของอุตสาหกรรมของตน นโยบายที่แข็งแกร่งของรัฐบาลที่ทำลายการเก็งกำไรในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และปิดกั้นช่องทางของ Moneymaking ง่าย ในขณะเดียวกันรัฐบาลพยายามที่จะส่งเสริมการออมโดยการสนับสนุนการเพิ่มขึ้นของอัตราดอกเบี้ยที่แท้จริงขึ้นไปในระดับที่เหมาะสม ความพยายามเหล่านี้ได้กลายเป็นพื้นฐานของความสมดุลของการชำระเงินส่วนเกินเช่นเดียวกับการเจริญเติบโตของตัวเองอย่างต่อเนื่อง พวกเขาให้โอกาสสำหรับเศรษฐกิจเกาหลีประสบความสำเร็จเกินดุลการค้าในท่ามกลางของเสถียรภาพด้านราคาในช่วงปลายปี 1980 อย่างไรก็ตามแม้ความสำเร็จเหล่านี้ปรับปรุงคุณภาพของชีวิตประจำวันที่มีการวิจารณ์ว่ารัฐบาลไม่ได้เพิ่มสวัสดิการปรับ ฟังก์ชั่นของนโยบายการคลังของมัน นอกจากนี้รัฐบาลไม่ได้ตอบสนองความต้องการที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อสวัสดิการที่ดีขึ้นและส่วนได้เสียในหมู่ชนชั้นทางสังคม นอกจากนี้สัดส่วนของค่าใช้จ่ายในการพัฒนาทางเศรษฐกิจลดลงและเงินทุนค่าใช้จ่ายทางสังคมไม่เพียงพอตั้งแต่ปลายปี 1980 ในการสร้างคอขวดในโครงสร้างพื้นฐานทางสังคมในปี 1990 การประเมินผลของแผนห้าคือว่ามันพยายามที่จะส่งเสริมการทำงานของตลาดในการแก้ปัญหาที่มีความหลากหลายของการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคมที่ครอบคลุมและตอบสนองความต้องการที่เปลี่ยนแปลงไปของผู้คน อย่างไรก็ตามมันก็ยังได้รับการยอมรับว่ารัฐบาลไม่ได้ประสบความสำเร็จบรรลุเป้าหมายของการเปิดเสรีการเปิดกว้างและปัญหาทางสังคมและเศรษฐกิจตามแผนที่วางไว้ มันอาจจะเป็นความทะเยอทะยานเกินไปแผน รัฐบาลใช้นโยบายเพื่อสนับสนุนเป้าหมายการเป็นมิตรกับตลาดในขณะที่มันใช้นโยบายเพื่อเสริมสร้างการแทรกแซงของรัฐบาลมากกว่าเป้าหมายที่เป็นมิตรกับตลาดการสนับสนุน มันเป็นบทเรียนที่ดีว่าภายใต้สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงเป้าหมายกลยุทธ์และวิธีการที่นโยบายของแผนมีการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิกในการตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมใหม่ในกรณีที่จำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

7.4 การประเมินแผนห้าหลังจากวินาทีวิกฤตน้ำมัน เศรษฐกิจของเกาหลีที่เลวร้ายที่สุดเศรษฐกิจซบเซา และความวุ่นวาย sociopolitical มีชัยในสุดขีด ดังนั้นอัตราการเติบโตชะลอตัว - 5.7% ในปี 1980 แผนการที่ 5 เริ่มขึ้นในปี 1980 และเสร็จสมบูรณ์ในปี 1981 เน้นการรักษาเสถียรภาพของราคาและความสำคัญของด้านบน อย่างไรก็ตาม ขณะที่เศรษฐกิจเกาหลี และเศรษฐกิจโลกเริ่มมีการแกว่งขึ้นจากด้านล่าง สภาพการวางแผนทางเศรษฐกิจมีเพิ่มขึ้นอย่างมาก ในช่วง 6 ปีแรกของแผน การรักษาเสถียรภาพของราคาพบว่า ในปี 1983 อัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจได้มากกว่า 6 % โดยลดการขาดดุลบัญชีเดินสะพัด . เนื่องจากอัตราการเติบโตของเศรษฐกิจโลกได้ชะลอตัวลงและราคาน้ํามันเป็น spiraling ลง รัฐบาลต้องไม่แก้ไขเนื้อหาของแผนเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมภายนอก . ภายใต้แผนการนี้ เศรษฐกิจของเกาหลีชอบเสถียรภาพราคาสำหรับห้าปีติดต่อกัน เป็นผลจากนโยบายการคลังแน่นและมั่นคงจัดหาเงินสนับสนุนขีดความสามารถในการแข่งขันของอุตสาหกรรมนานาชาติ รัฐบาลนโยบายที่แข็งแกร่งถึงการเก็งกำไรในอสังหาริมทรัพย์ และปิดกั้นช่องทางของความมั่งคั่งที่ง่าย ในเวลาเดียวกัน รัฐบาลพยายามส่งเสริมการออมทรัพย์ โดยสนับสนุนการเพิ่มขึ้นของอัตราดอกเบี้ยจริงขึ้นให้อยู่ในระดับที่เหมาะสม ความพยายามเหล่านี้กลายเป็นพื้นฐานของดุลการชำระเงินเกินดุล รวมทั้งตนเอง การเติบโตอย่างยั่งยืน . พวกเขาให้โอกาสสำหรับเศรษฐกิจเกาหลีบรรลุการเกินดุลการค้าในท่ามกลางของเสถียรภาพราคาในช่วงปลายทศวรรษที่ 1980 แต่ถึงแม้ว่าความสำเร็จเหล่านี้ปรับปรุงคุณภาพของชีวิต มีการวิจารณ์ว่า รัฐบาลได้ปรับปรุงสวัสดิการ ฟังก์ชั่นการปรับนโยบายการคลังของ นอกจากนี้ รัฐบาลไม่ตอบสนองความต้องการเติบโตอย่างรวดเร็วสำหรับการปรับปรุงสวัสดิการและความเสมอภาคระหว่างชนชั้น นอกจากนี้ สัดส่วนของค่าใช้จ่ายในการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมถูกลดทุน ค่าใช้จ่ายไม่เพียงพอจากปลายทศวรรษที่ 1980 ในการสร้างโครงสร้างพื้นฐานของสังคมในยุค การประเมินผลของแผนห้าที่พยายามส่งเสริมหน้าที่ทางการตลาด เพื่อแก้ไขปัญหาที่หลากหลายของการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมให้ครอบคลุม และตอบสนองความต้องการที่เปลี่ยนแปลงของผู้คน . อย่างไรก็ตาม , มันก็ยังยอมรับว่า รัฐบาลไม่ประสบความสำเร็จบรรลุเป้าหมายของการเปิดเสรี การเปิดกว้างและปัญหาทางเศรษฐกิจและสังคม ตามแผน มันอาจจะทะเยอทะยานด้วยแผน รัฐบาลประกาศใช้นโยบายสนับสนุนเป้าหมายเป็นกันเองตลาดในขณะที่นโยบายเพื่อเสริมสร้าง การแทรกแซงของรัฐบาลมากกว่าเป้าหมายเป็นมิตร ตลาดรองรับ มันเป็นบทเรียนที่ดีว่า ภายใต้สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง เป้าหมาย กลยุทธ์ และนโยบายการแผนต้องเปลี่ยนแปลงในการตอบสนองไปยังสภาพแวดล้อมใหม่ ถ้าจำเป็น