“A crucial pillar of authoritarian

“A crucial pillar of authoritarian rule is control of information. Through blogs (there are currently more than a hundred million worldwide), blog sites, online chat rooms, and more formal online media, the Internet provides dramatic new possibilities for pluralizing flows of information and widening the scope of commentary, debate, and dissent.

One of the most successful instances of the latter type is Malaysiakini, an online newspaper that has become Malaysia’s principal alternative source of news and commentary.6 As Freedom House has documented, Malaysia lacks freedom of the press. The regime (both the state and the ruling Barisan Nasional [BN] coalition) dominates print and broadcast media through direct ownership and monopoly practices. Thus it can shape what Malaysians read and see, and it can punish critical journalists with dismissal. Repressive laws severely constrain freedom to report, publish, and broadcast. However, as a rapidly developing country with high literacy, Malaysia has witnessed explosive growth of Internet access (and recently, broadband access), from 15 percent of the population in 2000 to 66 percent in 2009 (equal to Taiwan and only slightly behind Hong Kong).7 The combination of tight government control of the conventional media, widespread Internet access, and relative freedom on the Internet created an opening for online journalism in Malaysia, and two independent journalists—Steven Gan and Premesh Chandran—ventured into it. Opponents of authoritarian rule since their student days, Gan and Chandran became seized during the 1998 reformasi period with the need to reform the media and bring independent news and reporting to Malaysia. Using about US$9,000 of their own money (a tiny fraction of what it would take to start a print newspaper), they launched Malaysiakini in November 1999. Almost immediately, they gained fame by exposing how an establishment newspaper had digitally cropped jailed opposition leader (and former deputy prime minister) Anwar Ibrahim from a group photo of ruling-party politicians.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เสาหลักที่สำคัญของประเทศกฎได้ควบคุมข้อมูล บล็อก (ขณะนี้มีมากกว่าร้อยล้านทั่วโลก), ไซต์บล็อก ห้องสนทนาออนไลน์ และสื่อเพิ่มเติมทางออนไลน์ อินเทอร์เน็ตให้ไปใหม่อย่าง pluralizing การไหลของข้อมูล และขยับขยายขอบเขต ของความเห็น อภิปราย dissentOne of the most successful instances of the latter type is Malaysiakini, an online newspaper that has become Malaysia’s principal alternative source of news and commentary.6 As Freedom House has documented, Malaysia lacks freedom of the press. The regime (both the state and the ruling Barisan Nasional [BN] coalition) dominates print and broadcast media through direct ownership and monopoly practices. Thus it can shape what Malaysians read and see, and it can punish critical journalists with dismissal. Repressive laws severely constrain freedom to report, publish, and broadcast. However, as a rapidly developing country with high literacy, Malaysia has witnessed explosive growth of Internet access (and recently, broadband access), from 15 percent of the population in 2000 to 66 percent in 2009 (equal to Taiwan and only slightly behind Hong Kong).7 The combination of tight government control of the conventional media, widespread Internet access, and relative freedom on the Internet created an opening for online journalism in Malaysia, and two independent journalists—Steven Gan and Premesh Chandran—ventured into it. Opponents of authoritarian rule since their student days, Gan and Chandran became seized during the 1998 reformasi period with the need to reform the media and bring independent news and reporting to Malaysia. Using about US$9,000 of their own money (a tiny fraction of what it would take to start a print newspaper), they launched Malaysiakini in November 1999. Almost immediately, they gained fame by exposing how an establishment newspaper had digitally cropped jailed opposition leader (and former deputy prime minister) Anwar Ibrahim from a group photo of ruling-party politicians.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เสาสำคัญของการปกครองเผด็จการคือการควบคุมข้อมูล ผ่านบล็อก (ปัจจุบันมีมากกว่าหนึ่งร้อยล้านคนทั่วโลก) เว็บไซต์บล็อกห้องสนทนาออนไลน์และสื่อออนไลน์เป็นทางการมากขึ้นอินเทอร์เน็ตให้เป็นไปได้ใหม่ที่น่าทึ่งสำหรับ pluralizing กระแสของข้อมูลและการขยับขยายขอบเขตของความเห็นการอภิปรายและความขัดแย้งหนึ่งในกรณีที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของประเภทหลัง Malaysiakini, หนังสือพิมพ์ออนไลน์ที่ได้กลายเป็นแหล่งทางเลือกหลักของมาเลเซียของข่าวและ commentary.6 เป็นเสรีภาพบ้านมีเอกสารมาเลเซียขาดเสรีภาพของสื่อมวลชน ระบอบการปกครอง (ทั้งของรัฐและผู้ปกครองซัน Nasional [BN] รัฐบาล) ครอบงำสื่อสิ่งพิมพ์และออกอากาศผ่านเจ้าของโดยตรงและการปฏิบัติที่ผูกขาด จึงจะสามารถสร้างรูปร่างของสิ่งที่มาเลเซียอ่านและดูและมันสามารถลงโทษนักข่าวที่สำคัญที่มีการเลิกจ้าง กฎหมายปราบปรามอย่างรุนแรง จำกัด เสรีภาพในการรายงานเผยแพร่และออกอากาศ แต่เป็นประเทศที่กำลังพัฒนาอย่างรวดเร็วด้วยการรู้หนังสือสูงมาเลเซียได้เห็นการเจริญเติบโตระเบิดของอินเทอร์เน็ต (และเมื่อเร็ว ๆ นี้การเข้าถึงบรอดแบนด์) จากร้อยละ 15 ของประชากรในปี 2000 ถึงร้อยละ 66 ในปี 2009 (เท่ากับไต้หวันและเพียงเล็กน้อยหลังฮ่องกง ) 0.7 การรวมกันของการควบคุมของรัฐบาลตึงตัวของสื่อแบบเดิม, อินเทอร์เน็ตอย่างกว้างขวางและเสรีภาพญาติบนอินเทอร์เน็ตที่สร้างขึ้นสำหรับการเปิดสื่อสารมวลชนออนไลน์ในประเทศมาเลเซียและสองนักข่าวอิสระ-Steven กานและ Premesh Chandran-เข้าไปในมัน ฝ่ายตรงข้ามของการปกครองเผด็จการตั้งแต่วันนักเรียนของพวกเขาและกาน Chandran กลายเป็นที่ยึดในช่วงปี 1998 ช่วงเวลา reformasi ที่มีความจำเป็นในการปฏิรูปสื่อและนำข่าวที่เป็นอิสระและการรายงานไปยังประเทศมาเลเซีย ใช้ประมาณ US $ 9,000 เงินของตัวเอง (ส่วนเล็ก ๆ ของสิ่งที่มันจะใช้เวลาที่จะเริ่มต้นหนังสือพิมพ์พิมพ์) พวกเขาเปิดตัว Malaysiakini ในเดือนพฤศจิกายนปี 1999 เกือบจะในทันทีที่พวกเขาได้รับชื่อเสียงโดยการเปิดเผยว่าหนังสือพิมพ์สถานประกอบการได้ตัดดิจิทัลตัดสินจำคุกผู้นำฝ่ายค้าน ( และอดีตรองนายกรัฐมนตรี) นายอันวาร์อิบราฮิมจากภาพกลุ่มของนักการเมืองปกครอง-งานปาร์ตี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" หลักสำคัญของการปกครองเผด็จการ คือ การควบคุมข้อมูล ผ่านบล็อก ( ปัจจุบันมีมากกว่า 100 ล้านคนทั่วโลก ) , เว็บไซต์บล็อกออนไลน์ , ห้องแชท , และสื่อออนไลน์อย่างเป็นทางการมากขึ้น อินเทอร์เน็ตมีความเป็นไปได้อย่างมากสำหรับ pluralizing ไหลของข้อมูลและขยายขอบเขตของความเห็น อภิปราย และความขัดแย้ง .

หนึ่งในตัวอย่างที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของประเภทหลัง คือ มาเลเซียตะวันตก มีหนังสือพิมพ์ออนไลน์ที่ได้กลายเป็นแหล่งหลักของมาเลเซียข่าวและความเห็น 6 บ้านเสรีภาพมีเอกสาร มาเลเซียขาดเสรีภาพของสื่อมวลชนระบอบการปกครอง ( ทั้งรัฐและรัฐบาล Barisan Nasional [ BN ] Coalition ) พนักงานพิมพ์ และสื่อกระจายเสียงผ่านเจ้าของโดยตรง และการผูกขาดการปฏิบัติ ดังนั้นมันจึงสามารถอ่านและดูรูปที่ชาวมาเลเซีย และสามารถลงโทษนักข่าวที่สำคัญกับการเลิกจ้าง กฎหมายปราบปรามอย่างรุนแรง จำกัด เสรีภาพในการรายงาน เผยแพร่และออกอากาศ อย่างไรก็ตามเป็นประเทศที่พัฒนาอย่างรวดเร็ว มีความรู้สูง มาเลเซียมีพยานการเจริญเติบโตระเบิดของอินเทอร์เน็ตและเมื่อเร็ว ๆนี้ , การเข้าถึงบรอดแบนด์ ) จาก 15 เปอร์เซ็นต์ของประชากรในปี 2000 ถึง 66 เปอร์เซ็นต์ใน 2009 ( เท่ากับไต้หวัน และเพียงเล็กน้อยที่ด้านหลังของฮ่องกง ) 7 การรวมกันของการควบคุมของรัฐบาลแน่นของสื่ออินเตอร์เน็ตตามปกติ ฉาวและเสรีภาพญาติบนอินเทอร์เน็ตสร้างการเปิดวารสารออนไลน์ในประเทศมาเลเซีย และสองอิสระผู้สื่อข่าวสตีเว่น กัน และ ปราเมศ จันดรัน ventured ลงในมัน ฝ่ายตรงข้ามของเผด็จการตั้งแต่สมัยเรียนของ กัน และ chandran กลายเป็นยึดในระหว่างปี 1998 reformasi ระยะเวลาที่มีความต้องการที่จะปฏิรูปสื่อและนำข่าวอิสระและการรายงานไปยังประเทศมาเลเซีย