'Regional resilience' and competenc

'Regional resilience' and competence power in ASEAN
Together, Wendt, Carroll and Arendt help us understand power in ASEAN in terms of the competence motive. From constructivists we learn that conceptions of power, like all 'social facts' are not given by a state of anarchy but are constructed endogenously through socialization processes; hence we can expect particular intersubjective understandings of power to vary across time and space. Carroll's research bears this point out. For present purposes, then, this raises the possibility that power in the context of ASEAN is a distinct social construction, one that departs from the 'top dog', hegemonic power/force equation. Indeed, Carroll's suggestion that 'underdogs', or in Dahl's formulation 'B' states, are likely to be global norm innovators suggests to us the that is a point worth investigating further. To assess how ASEAN members view their relation to the wider world, we examine several key ASEAN institutions and practices which have emerged from the interaction of the group's members over the years (Taylor 1979:88-9, quoted in Manzer 2003: 381).Following constructivist logic, the intersubjective view of power developed among the ASEAN states will be embedded in the group's constitutive and regulative norms, which serve to 'define and regulate appropriate state behaviour and assign rights and responsibilities regarding' particular issues (Bernstein 2001: 5).
A common underpinning of several key ASEAN institutions and practices is the principle of 'regional resilience' a concept that is functionally similar to the competence view of power advanced by Carroll.Regional resilience which Wanandi (2001: 26) identifies as a stated principle of the 1977 Kuala Lampur Declaration, is closely related to Soeharto's doctrine of 'national resilience'. According to Dewi Fortuna Anwar (2000: 82-3), national resilience has two distinctive features: first, it is oriented towards internal rather than external threats and, second, it is marked by nationalist sentiment that is the legacy of a long history of colonialism. If national resilience is realized in the achievement of domestic stability regional resilience has a largely parallel aim. Wanandi (quoted in Drwitt 1994:4) describes the intent of the principle as follows: 'if each member nation can accomplish overall national development and overcome internal threats, regional resilience can result in much the same way as a chain derives its overall strength from the strength if its constituent part'. We see in the chain analogy that regional resilience is both an other - and environment-referent principle. Implicitly a strong chain is desirable because it is something to draw across the region with which to keep intrusive forces out.However, the concept is also environment referent in so far as regional resilience is associated with intrinsic benefits for each member in terms of political stability and national development. Particularly instructive in divining the high value that ASEAN members place on the principle of regional resilience are two agreements that the Association's members negotiated in the 1970s. First, the 1971 Declaration calling for a Zone of Peace, Freedom and Neutrality (ZOPFAN) initially sought to have the three major powers, the United States, the Soviet Union and China, guarantee Southeast Asia's neutrality but was later modified to request that the great powers respect the region as a Zone of Peace, Freedom and Neutrality (Khaw 1992).Hence, ZOPFAN was an attempt to turn back the pressure that the great powers were putting on ASEAN members in the interests of regional autonomy. Second at the first ASEAN Summit in Bali in 1976 the leaders signed a benchmark treaty known as the treaty of Amity and Cooperation (TAC). The TAC set out five key guiding principles for conduct of relations among the member states: 'mutual respect for the independence, sovereignty, equality, territorial integrity and identity of all nations'; 'the right of every state to lead its national existence free from external interference, subversion or coercion'; 'non-interference in the internal affairs of one another'; 'settlement of differences or disputes by peaceful means'; 'renunciation of the threat of force; effective cooperation among themselves’. The norms set out in the TAC essentially became the norms associated with the ASEAN Way and have, by and large, governed intra-ASEAN relations since 1976. Certainly, both these agreements, along with the practices of the ASEAN states, demonstrate that the ASEAN members were intent on employing the Association in order to try to ensure that they gained as much autonomy as they could.It terms of ASEAN members’ exercise of power, then, it was as a means of promoting regional autonomy, not in trying to coerce other into action they would otherwise not have undertaken.
This approach to power underpins constructivists' assessment that in fact ASEAN is powerful. ASEAN has been able to reduce regional tensions and increase regional economic cooperation to its advantage by having regional states sign on to norms and follow its practices. To be sure, as realist are quick to remind us, part of what draws ASEAN members together is perception of a 'common fate' which means, essentially, that they choose to hang together rather than hang separately in the face of certain external threats (Buzan, quoted in Nabers 2003:115).However, We argue that this is not a sufficient explanation for the evident 'bindingness' of the region. It seems that a good deal of ASEAN's success is attributable to the marshalling of competence power in pursuit of the intrinsic aim of regional resilience.The most recent manifestation of ASEAN success in this regard was the formal signing of the TAC by China and India at the Ninth ASEAN Summit and the APT Summit in Bali in early October 2003. Since then Japan and South Korea have acceded to the treaty with, most recently, New Zealand and Australia also agreeing to sing (ASEAN 2005). With so many key Asian states agreeing to the TAC principles, ASEAN can quite justifiably feel it has set the stage more stable relations across much of the region. As Dr. N. Hassan Wisajuda, Indonesian foreign minister has noted, there are now 'almost three billion people grouped under the same rules of good conduct' (BBC News Online 2003). This is major achievement for ASEAN and would seem to be ample demonstration of its power to act.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'ความยืดหยุ่นในระดับภูมิภาคและพลังความสามารถในอาเซียน
ร่วมกัน Wendt แครอลและ Arendt ช่วยให้เราเข้าใจอำนาจในอาเซียนในแง่ของแรงจูงใจความสามารถ จาก constructivists เรารู้ว่ามโนทัศน์ของอำนาจเช่นเดียวกับ 'ข้อเท็จจริงของสังคมไม่ได้รับจากรัฐอนาธิปไตย แต่จะสร้าง endogenously ผ่านกระบวนการขัดเกลาทางสังคม;ด้วยเหตุนี้เราสามารถคาดหวังความเข้าใจ intersubjective โดยเฉพาะอำนาจที่จะแตกต่างกันในเวลาและพื้นที่ การวิจัยของแครอลหมีจุดนี้ออก เพื่อวัตถุประสงค์ในปัจจุบันแล้วนี้เพิ่มความเป็นไปได้ว่าอำนาจในบริบทของอาเซียนคือการก่อสร้างทางสังคมที่แตกต่างกันหนึ่งที่ออกจาก 'สุนัข' สมการพลังงาน / force hegemonic แน่นอนข้อเสนอแนะของแครอลที่ underdogs 'หรือในรัฐที่สูตรของดาห์ล 'B', มีแนวโน้มที่จะสร้างนวัตกรรมบรรทัดฐานทั่วโลกแนะนำให้เราที่เป็นจุดมูลค่าการตรวจสอบต่อไป เพื่อประเมินวิธีการที่สมาชิกอาเซียนดูความสัมพันธ์ของพวกเขาไปยังโลกกว้างเราตรวจสอบสถาบันอาเซียนหลายที่สำคัญและวิธีปฏิบัติที่ได้โผล่ออกมาจากปฏิสัมพันธ์ของสมาชิกในกลุ่มของปีที่ผ่านมา (เทย์เลอร์ 1979:88-9 อ้างใน Manzer 2003: 381)ดังต่อไปนี้ตรรกะคอนสตรัคติมุมมอง intersubjective อำนาจของการพัฒนาในหมู่รัฐสมาชิกอาเซียนจะถูกฝังอยู่ในบรรทัดฐานที่เป็นส่วนประกอบและ Regulative ของกลุ่มที่ให้บริการไปยัง 'กำหนดและควบคุมพฤติกรรมรัฐที่เหมาะสมและกำหนดสิทธิและความรับผิดชอบเกี่ยวกับประเด็นเฉพาะ (Bernstein 2001: 5)
.จุดยืนร่วมกันของหลายสถาบันอาเซียนที่สำคัญและวิธีปฏิบัติที่เป็นหลักการของ 'ภูมิภาคความยืดหยุ่นและทนทานแนวคิดที่มีหน้าที่คล้ายกับมุมมองที่ความสามารถของการใช้พลังงานสูงโดยความยืดหยุ่น carroll.regional ซึ่ง wanandi (2001: 26) ระบุว่าหลักการดังกล่าวมี 1977 kuala lampur ประกาศที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับหลักคำสอน Soeharto ของ 'ความยืดหยุ่นของชาติ'ตาม Dewi Fortuna อันวาร์ (2000: 82-3), ความยืดหยุ่นของชาติมีสองคุณสมบัติที่โดดเด่น: แรกเป็นเชิงต่อภายในมากกว่าภัยคุกคามภายนอกและสองมันถูกทำเครื่องหมายด้วยความเชื่อมั่นของต่างชาติที่เป็นมรดกของประวัติศาสตร์อันยาวนานของ ลัทธิล่าอาณานิคม ถ้าความยืดหยุ่นของชาติตระหนักในความสำเร็จของความยืดหยุ่นในประเทศเสถียรภาพในภูมิภาคมีจุดมุ่งหมายขนานใหญ่wanandi (อ้างใน drwitt 1994:4) อธิบายเจตนาของหลักการดังต่อไปนี้: 'ถ้าประเทศสมาชิกแต่ละคนสามารถประสบความสำเร็จการพัฒนาประเทศโดยรวมและเอาชนะภัยคุกคามภายในความยืดหยุ่นในระดับภูมิภาคจะส่งผลในลักษณะเดียวกับห่วงโซ่มาแข็งแรงโดยรวมของ บริษัท จาก ความแข็งแรงถ้าส่วนประกอบส่วนหนึ่งของ 'เราเห็นในการเปรียบเทียบห่วงโซ่ที่ความยืดหยุ่นในระดับภูมิภาคเป็นทั้งอื่น ๆ - หลักการและสภาพแวดล้อมในการอ้างอิง- โดยปริยายห่วงโซ่ที่แข็งแกร่งเป็นที่พึงปรารถนาเพราะมันเป็นสิ่งที่จะวาดในภูมิภาคท​​ี่จะให้กองกำลังล่วงล้ำ out.however,แนวคิดนี้ยังมีการอ้างอิงในสภาพแวดล้อมที่ไกลที่สุดเท่าที่ความยืดหยุ่นในระดับภูมิภาคท​​ี่เกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ที่แท้จริงสำหรับสมาชิกแต่ละคนในแง่ของความมั่นคงทางการเมืองและการพัฒนาประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งให้คำแนะนำใน divining มีมูลค่าสูงว่าสถานที่สมาชิกอาเซียนบนหลักการของความยืดหยุ่นในระดับภูมิภาคเป็นสองข้อตกลงที่สมาชิกของสมาคมการเจรจาต่อรองในปี 1970 ครั้งแรก,1971 ประกาศเรียกร้องให้เขตแห่งสันติภาพเสรีภาพและความเป็นกลาง (zopfan) ในขั้นต้นจึงต้องสามมหาอำนาจสหรัฐอเมริกาและสหภาพโซเวียตจีนกลางรับประกันเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่มีการปรับเปลี่ยนในภายหลังเพื่อขอให้เคารพอำนาจที่ยิ่งใหญ่ ภูมิภาคเป็นเขตแห่งสันติภาพเสรีภาพและความเป็นกลาง (khaw 1992). ด้วยเหตุนี้zopfan เป็นความพยายามที่จะหันหลังกลับความดันที่มีอำนาจยิ่งใหญ่ถูกวางบนสมาชิกอาเซียนในความสนใจของแคว้นอิสระ ครั้งที่สองในการประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งแรกในบาหลีในปี 1976 ผู้นำลงนามสนธิสัญญามาตรฐานที่รู้จักกันในสนธิสัญญาไมตรีและความร่วมมือ (TAC) แทคที่กำหนดไว้ห้าหลักการที่สำคัญสำหรับการดำเนินงานของความสัมพันธ์ระหว่างประเทศสมาชิก:'ความเคารพซึ่งกันและกันเพื่อเอกราชอธิปไตยความเสมอภาคบูรณภาพแห่งดินแดนและเอกลักษณ์ของชาติ'; 'ด้านขวาของทุกรัฐเพื่อนำไปสู่​​การดำรงอยู่ของชาติปลอดจากการแทรกแซงภายนอกล้มล้างหรือการข่มขู่'; 'การไม่แทรกแซงในกิจการภายในของ การตั้งถิ่นฐานของความแตกต่างหรือข้อพิพาทโดยสันติวิธี; อีกคนหนึ่ง ''; 'สละภัยคุกคามของการบังคับ;ความร่วมมือที่มีประสิทธิภาพในตัวเอง ' บรรทัดฐานที่กำหนดไว้ใน TAC เป็นหลักกลายเป็นบรรทัดฐานที่เกี่ยวข้องกับวิธีการที่อาเซียนและมีขนาดใหญ่และความสัมพันธ์ภายในอาเซียนปกครองตั้งแต่ปี 1976 แน่นอนข้อตกลงทั้งสองเหล่านี้พร้อมกับการปฏิบัติของรัฐอาเซียนแสดงให้เห็นว่าสมาชิกอาเซียนมีความตั้งใจในการจ้างสมาคมเพื่อพยายามเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาได้รับความเป็นอิสระมากที่สุดเท่าที่พวกเขา could.it แง่ของการออกกำลังกายสมาชิกอาเซียน 'อำนาจแล้วมันก็เป็นวิธีการในการส่งเสริมการปกครองตนเองในระดับภูมิภาคไม่ ในความพยายามที่จะบังคับให้เข้าสู่การกระทำอื่น ๆ ที่พวกเขาจะเป็นอย่างอื่นไม่ได้ดำเนินการ.
วิธีนี้จะประเมิน constructivists อำนาจรมย์ 'ที่ในความเป็นจริงอาเซียนที่มีประสิทธิภาพ อาเซียนได้รับการสามารถที่จะลดความตึงเครียดในภูมิภาคและเพิ่มความร่วมมือทางเศรษฐกิจในระดับภูมิภาคเพื่อความได้เปรียบโดยมีรัฐในระดับภูมิภาคลงนามในบรรทัดฐานและปฏิบัติตามวิธีปฏิบัติของตน เพื่อให้แน่ใจว่าเป็นจริงอย่างรวดเร็วเพื่อเตือนเราส่วนหนึ่งของสิ่งที่ดึงสมาชิกอาเซียนร่วมกันคือการรับรู้ของ 'ร่วมชะตากรรม' ซึ่งหมายความว่าเป็นหลักที่พวกเขาเลือกที่จะแขวนร่วมกันมากกว่าที่จะแขวนแยกต่างหากในการเผชิญกับภัยคุกคามจากภายนอกบาง (Buzan อ้างใน nabers 2003:115). อย่างไรก็ตาม เรายืนยันว่านี้ไม่ได้เป็นคำอธิบายที่เพียงพอสำหรับ 'bindingness' ที่เห็นได้ชัดของภูมิภาคดูเหมือนว่าการจัดการที่ดีของความสำเร็จของอาเซียนเป็นส่วนที่จัดสรรอำนาจของความสามารถในการแสวงหาจุดมุ่งหมายที่แท้จริงของภูมิภาคการประกาศล่าสุด resilience.the ของความสำเร็จของอาเซียนในเรื่องนี้การลงนามอย่างเป็นทางการของแทคโดยจีนและอินเดียที่เป็น ประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งที่สิบเก้าและการประชุมสุดยอดฉลาดในบาหลีในช่วงต้นเดือนตุลาคม 2003ตั้งแต่นั้นมาญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ได้ภาคยานุวัติสนธิสัญญาที่มีมากที่สุดเมื่อเร็ว ๆ นี้, นิวซีแลนด์และประเทศออสเตรเลียยังเห็นพ้องที่จะร้องเพลง (ASEAN 2005) ที่มีจำนวนมากดังนั้นรัฐเอเชียที่สำคัญเห็นพ้องที่จะหลักการ TAC อาเซียนค่อนข้างแก้ตัวสามารถความรู้สึกว่ามันมีการตั้งเวทีความสัมพันธ์ที่มีเสถียรภาพมากขึ้นทั่วมากของภูมิภาค ขณะที่ ดร. n wisajuda ฮัสซัน, อินโดนีเซียรัฐมนตรีต่างประเทศได้ตั้งข้อสังเกต,ขณะนี้มี 'เกือบสามพันล้านคนอยู่ภายใต้กฎระเบียบเดียวกันของการปฏิบัติที่ดี (ข่าวบีบีซีออนไลน์ 2003) นี่คือความสำเร็จที่สำคัญสำหรับอาเซียนและดูเหมือนจะสาธิตเพียงพอของอำนาจของตนที่จะทำหน้าที่.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'ความยืดหยุ่นภูมิภาค' และพลังความสามารถในอาเซียน
กัน Wendt คาร์และ Arendt ช่วยเราเข้าใจพลังงานในอาเซียนในด้านแรงจูงใจความสามารถ จาก constructivists เราเรียนที่ conceptions อำนาจ ชอบ ทั้งหมด 'ข้อมูลสังคม' ไม่ได้กำหนด โดยรัฐอนาธิปไตย แต่สร้าง endogenously ผ่านทางกระบวนการขัดเกลาทางสังคม ดังนั้น เราสามารถคาดหวังเปลี่ยนความเข้าใจ intersubjective เฉพาะจะแตกต่างกันเวลาและพื้นที่ งานวิจัยของคาร์หมีจุดนี้ออก สำหรับการนำเสนอ แล้ว นี้เพิ่มความเป็นไปได้ว่าในบริบทของอาเซียนทั้งสังคมสร้าง ที่ออกจาก 'บนสุนัข' สมการพลังงานแรงเจ้า ข้อจริง คาร์ของเสนอแนะว่า 'underdogs' หรือของเล็นดาห์ลกำหนด 'B' อเมริกา จะมีแนวโน้มเป็น บรรทัดฐานสากล innovators แนะนำให้เราที่เป็นจุดคุ้มค่าการตรวจสอบเพิ่มเติม เพื่อประเมินว่าสมาชิกอาเซียนดูความสัมพันธ์ของพวกเขาสู่โลกกว้าง เราตรวจสอบหลายสถาบันอาเซียนที่สำคัญและการปฏิบัติซึ่งได้เกิดขึ้นจากปฏิสัมพันธ์ของสมาชิกในกลุ่มปี (Taylor 1979:88-9 การเสนอราคาใน Manzer 2003:381)ต่อตรรกะแบบสร้างสรรค์นิยม ดู intersubjective ของพลังงานที่ได้รับการพัฒนาจากรัฐอาเซียนจะถูกฝังตัวในของกลุ่มขึ้น และ regulative บรรทัดฐาน เป็น ' กำหนด และควบคุมพฤติกรรมของรัฐที่เหมาะสม และกำหนดสิทธิและความรับผิดชอบเกี่ยวกับ ' ปัญหาเฉพาะ (นาร์ดเบิร์นสไตน์ 2001:5)
Underpinning ทั่วไปหลายหลักสถาบันอาเซียนและปฏิบัติเป็นหลักการของความ 'ภูมิภาคยืดหยุ่น' แนวคิดที่มีฟังก์ชันคล้ายกับดูความสามารถของการใช้พลังงาน ขั้นสูงโดยความยืดหยุ่นของ Carroll.Regional ซึ่ง Wanandi (2001:26) ระบุว่าเป็นหลักที่ระบุไว้ของการรายงานภาษีเฟิร์สกัวลาลัมเปอร์ 1977 สัมพันธ์ใกล้ชิดกับหลักคำสอนของ Soeharto ของ 'แห่งชาติความยืดหยุ่น' ตามเดวี่ฟอร์จูน่าอันวา (2000:82-3), ความยืดหยุ่นชาติมีคุณสมบัติที่โดดเด่นสอง: ครั้งแรก เป็นแนวต่อภัยคุกคามภายใน มากกว่าภายนอก และ สอง มันไว้ ด้วยความเชื่อมั่นของที่เป็นมรดกของลัทธิอาณานิคมนาน ถ้าความยืดหยุ่นของชาติถูกรับรู้ในความสำเร็จของความมั่นคงในภูมิภาค ความยืดหยุ่นมีจุดมุ่งหมายส่วนใหญ่ขนาน Wanandi (เสนอราคาใน Drwitt 1994:4) อธิบายจุดประสงค์ของหลักการดังนี้: ' ถ้าแต่ละชาติสมาชิกสามารถดำเนินการพัฒนาการแห่งชาติโดยรวมและการคุกคามภายใน overcome ความยืดหยุ่นภูมิภาคอาจมีผลมากเหมือนเป็นลูกโซ่มาถ้าความแข็งแรงโดยรวมจากความแข็งแรงขององค์ ' ได้ เราดูในคำว่าลูกโซ่ว่า ความยืดหยุ่นของภูมิภาคเป็นทั้ง-และหลักการใช้สภาพแวดล้อม นัยโซ่แข็งแรงถูกต้องเนื่องจากเป็นสิ่งที่จะวาดทั่วภูมิภาคซึ่งจะให้บุกกองกำลังออกอย่างไรก็ตาม แนวคิดก็ได้ใช้สภาพแวดล้อมในตราบความยืดหยุ่นภูมิภาคจะเกี่ยวข้องกับ intrinsic สวัสดิการสำหรับสมาชิกแต่ละคนในด้านเสถียรภาพทางการเมืองและการพัฒนาแห่งชาติ ให้คำแนะนำในการ divining ค่าสูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสถานที่สมาชิกอาเซียนบนหลักการของความยืดหยุ่นภูมิภาคเป็นสองข้อตกลงว่า สมาชิกของสมาคมเจรจาในทศวรรษ 1970 ครั้งแรก ประกาศปี 1971 ที่เรียกเป็นเขตสันติภาพ อิสระและความเป็นกลาง (ZOPFAN) เริ่มพยายามที่จะมีสามหลักอำนาจ สหรัฐอเมริกา สหภาพโซเวียต และ จีน รับประกันความเป็นกลางของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่ถูกปรับเปลี่ยนในภายหลังเพื่อขอให้ อำนาจมากเคารพภูมิภาคเป็นเขตสันติภาพ อิสระ และความเป็นกลาง (Khaw 1992)ดังนั้น ZOPFAN พยายามที่จะกลับความดันที่อำนาจดีถูกวางไว้ในสมาชิกอาเซียนในผลประโยชน์ของภูมิภาคอิสระ ประการที่สอง ที่ประชุมสุดยอดอาเซียนครั้งแรกในปี 1976 ใน ผู้นำเซ็นสนธิสัญญามาตรฐานเรียกว่าสนธิสัญญาทางไมตรีและความร่วมมือ (มาตรวัด) มาตรวัดที่กำหนด 5 คีย์หลักแนวทางการดำเนินความสัมพันธ์ระหว่างรัฐสมาชิก: "เคารพในเอกราช อำนาจอธิปไตย ความเสมอภาค ความสมบูรณ์ของดินแดน และอัตลักษณ์ของประชาชาติทั้งหมด' 'ด้านขวาของทุกรัฐเพื่อนำดำรงอยู่ของชาติปราศจากสัญญาณรบกวนภายนอก โค่นล้ม หรือแกมบังคับ' 'ไม่ใช่รบกวนในกิจการภายในของคนอื่น' 'บัญชีความแตกต่างหรือข้อขัดแย้ง โดยสันติวิธี' ' renunciation ของการคุกคามของกองทัพ ความร่วมมือที่มีประสิทธิภาพในของตัวเอง บรรทัดฐานที่กำหนดในมาตรวัดจะเป็นกลายเป็น บรรทัดฐานที่เกี่ยวข้องกับทางอาเซียน และโดย large และ ได้ ควบคุมความสัมพันธ์ภายในอาเซียนตั้งแต่ 1976 แน่นอน ทั้งนี้ตกลง พร้อมปฏิบัติรัฐอาเซียน แสดงให้เห็นว่า สมาชิกอาเซียนมีเจตนาในการใช้ความสัมพันธ์เพื่อพยายามให้แน่ใจว่า พวกเขาได้รับอิสระมากที่สุดเท่าที่พวกเขาได้เรื่องเงื่อนไขของออกกำลังกายของสมาชิกอาเซียนของพลังงาน ก็เป็นวิธีส่งเสริมอิสระภูมิภาค ในการพยายามบังคับอื่น ๆ ไปสู่การปฏิบัติไม่ ว่าจะมิฉะนั้นไม่มีดำเนินการ
วิธีการนี้อำนาจ underpins ประเมินของ constructivists ในอาเซียนที่มีประสิทธิภาพ อาเซียนได้สามารถลดความตึงเครียดในภูมิภาค และเพิ่มความร่วมมือทางเศรษฐกิจภูมิภาคเพื่อประโยชน์ของภูมิภาคอเมริกาจะบรรทัดฐานลง และปฏิบัติตามแนวทางของการ เพื่อให้แน่ใจ เป็น realist ด่วนเพื่อเตือนให้เรา ส่วนหนึ่งของสิ่งดึงดูดสมาชิกอาเซียนด้วยกันจะรับรู้ของการ 'ร่วมชะตา' ซึ่งหมายถึง หลัก ที่ พวกเขาเลือกที่จะแขวนกัน มากกว่าที่วางแยกจากกันหน้าคุกคามภายนอกบางอย่าง (Buzan เสนอราคาใน Nabers 2003:115)อย่างไรก็ตาม เราโต้แย้งว่า นี่ไม่ใช่คำอธิบายเพียงพอสำหรับ 'bindingness' ที่เห็นได้ชัดของภูมิภาค ดูเหมือนว่าข้อเสนอดีของความสำเร็จของอาเซียนรวมจัดสรรอำนาจความสามารถแสวงหาจุดมุ่งหมายของความยืดหยุ่นภูมิภาค intrinsicยามที่ล่าสุดอาเซียนประสบความสำเร็จในการนี้ได้ลงเป็นนามของมาตรวัดโดยจีนและอินเดียที่ไนน์อาเซียนและการประชุมสุดยอดฉลาดในบาหลีในช่วง 2546 ตุลาคม ตั้งแต่นั้น ญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ได้ภาคยานุวัติสนธิสัญญาด้วย ส่วนใหญ่เพิ่ง นิวซีแลนด์และออสเตรเลียที่ยัง เห็นการร้องเพลง (อาเซียน 2005) มีหลายคีย์เอเชียอเมริกาภายใต้หลักการมาตรวัด อาเซียนค่อนข้าง justifiably ท่านสามารถตั้งค่าระยะความสัมพันธ์ที่มั่นคงในภูมิภาคมาก เป็นดร. N. Hassan Wisajuda รัฐมนตรีต่างประเทศอินโดนีเซียได้สังเกต ตอนนี้มี 'เกือบสามพันคนจัดกลุ่มภายใต้กฎเดียวกันของดี' (BBC ข่าวออนไลน์ 2003) นี้คือ ความสำเร็จที่สำคัญสำหรับอาเซียน และดูเหมือนจะ สาธิตเพียงพอของพลังงานทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

"ความยืดหยุ่นในระดับ ภูมิภาค และการใช้พลังงานความสามารถในอาเซียนร่วมกัน wendt
ลีแครอลและ Hannah Arendt ฉันศึกษาหนังสือของ Max Stirner ช่วยให้เราทำความเข้าใจใช้พลังงานในประเทศอาเซียนในเรื่องของความรู้ความสามารถที่เคลื่อน. จาก(เราเรียนรู้ว่าแนวความคิดที่ไม่มีการจ่ายพลังงานอย่าง''ทางสังคมข้อเท็จจริงทั้งหมดไม่ใช่โดยรัฐของอนาธิปไตยแต่ได้รับการก่อสร้างขึ้น endogenously โดยผ่านกระบวนการทำให้เป็นสังคมดังนั้นเราจึงสามารถคาดหวังว่าจะได้รับความรู้ความเข้าใจ intersubjective เฉพาะของพลังงานจะแตกต่างกันในพื้นที่และเวลา การวิจัยของลีแครอลหมีจุดนี้ออกไป สำหรับปัจจุบันมีการใช้งานแล้ว,นี้ก่อให้เกิดความเป็นไปได้ว่าการจ่ายไฟในบริบทของประเทศอาเซียนคือที่โดดเด่นทางสังคมการก่อสร้างที่จะออกเดินทางจาก'ด้านบนสุนัข',อำนาจนำ/ Force สมการ. จริงๆแล้วการแนะนำของลีแครอลที่ว่า"เบี้ยล่าง'หรือในของดาห์ลสูตร' B 'รัฐจะมีแนวโน้มที่จะเป็นผู้สร้างนวัตกรรมระดับโลกเป็นเรื่องปกติแนะนำให้เข้าไปในสหรัฐฯที่เป็นจุดที่มีการสอบสวนเพิ่มเติม สำหรับการประเมินว่าสมาชิกอาเซียนดูความสัมพันธ์ของพวกเขาที่มีต่อโลกกว้างที่เราตรวจสอบการปฏิบัติและการกำกับสถาบันการเงินกลุ่มประเทศอาเซียนหลายปุ่มที่มีขึ้นมาจากการทำงานร่วมกันของสมาชิกในกลุ่มที่มาหลายปี( Taylor ปี 1979 : 88-9 อ้างใน manzer 2003381 มม.ต่อไปนี้เน้นดูเชิงตรรกะ intersubjective ของพลังงานพัฒนาในหมู่ประเทศอาเซียนจะฝังอยู่ในบรรทัดฐานและจัดตั้ง regulative ของกลุ่มซึ่งจัดให้บริการเพื่อไปยัง'กำหนดและควบคุมการทำงานของรัฐที่เหมาะสมและกำหนดหน้าที่รับผิดชอบและสิทธิเกี่ยวกับปัญหา'( 2001 , 5 ).
ที่หนักหน่วงยิ่งขึ้นโดยทั่วไปของหลายประเทศอาเซียนคีย์การกำกับสถาบันการเงินและการปฏิบัติเป็นหลักการของ'ในระดับ ภูมิภาค เพิ่มความยืดหยุ่นของแนวความคิดที่เป็นการทำงานคล้ายกับที่ความรู้ความสามารถรับชมวิวทิวทัศน์ของพลังงานขั้นสูงโดยลีแครอล.ในระดับ ภูมิภาค ความยืดหยุ่นซึ่ง wanandi ( 2001 : 26 )ระบุว่าได้กล่าวหลักการของที่ 1977 กัวลา lampur คำประกาศ,มีความใกล้ชิดกับ soeharto ของหลักความยืดหยุ่นของแห่งชาติ''.ตาม dewi Fortuna ให้เลี้ยว Anwar ( 2000 82-3 )ความยืดหยุ่นของประเทศทั้งสองมีลักษณะที่โดดเด่นเป็นครั้งแรกเป็นไปสู่ ภายใน มากกว่า ภัย คุกคาม ภายนอก และประการที่สองจะถูกทำเครื่องหมายด้วยความรู้สึกชาตินิยมว่ามีรุ่นเก่าที่มีประวัติความเป็นมาอันยาวนานของลัทธิล่าอาณานิคม หากความยืดหยุ่นประเทศชาติเป็นรู้ตัวในความสำเร็จของการรักษา เสถียรภาพ ในประเทศเพิ่มความยืดหยุ่นในระดับ ภูมิภาค ได้ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเป้าหมายแบบขนานwanandi (อ้างใน drwitt 1994 : 4 )อธิบายถึงจุดประสงค์ของหลักการที่เป็นดังนี้:'หากชาติสมาชิกแต่ละคนจะสามารถทำงานต่างๆได้การพัฒนาประเทศโดยรวมและการป้องกันการคุกคาม ภายใน เพิ่มความยืดหยุ่นในระดับ ภูมิภาค จะส่งผลให้ในที่อย่างเดียวกันกับห่วงโซ่ที่มาจากความแรงของโดยรวมของความแรงของ สภา ร่างรัฐธรรมนูญที่หากส่วนใดส่วนหนึ่งของพื้นที่เราได้เห็นในสถานการณ์ที่ว่าความยืดหยุ่นในระดับ ภูมิภาค เป็นหลักการอื่นๆและ สภาพแวดล้อม แบบที่แข็งแรงที่สุดเพราะสร้างความเชื่อมั่นทั้งสอง ถือได้ว่าเป็นอย่างที่มีความเหมาะสมเนื่องจากเป็นสิ่งที่ต้องใช้ใน ภูมิภาค นี้ด้วยซึ่งจะใช้กำลังบุกรุกออกไปได้แต่ถึงอย่างไรก็ตามเป็นแนวความคิดที่มี สภาพแวดล้อม แข็งแรงที่สุดเพราะสร้างความเชื่อมั่นในความยืดหยุ่นในระดับ ภูมิภาค มีการเชื่อมโยงกับสิทธิประโยชน์แท้จริงสำหรับสมาชิกแต่ละคนในเรื่องของความมั่นคงทางการเมืองและการพัฒนาประเทศ บรรษัทข้ามชาติในแขนงมูลค่าสูงที่ว่าสมาชิกอาเซียนที่อยู่บนหลักการของความยืดหยุ่นในระดับ ภูมิภาค มีทั้งสองสัญญาว่าสมาชิกของสมาคมที่เจรจาในช่วงทศวรรษที่ 1970 s ครั้งแรกปี 1971 ประกาศที่การโทรสำหรับโซนที่มีความสงบและความเป็นกลางอิสระ( zopfan )ในครั้งแรกจึงต้องมีอำนาจที่สำคัญที่ประเทศสหรัฐอเมริกาที่ สหภาพโซเวียต และจากการที่จีนรับประกันความเป็นกลางของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แต่มีการเปลี่ยนแปลงในการร้องขอให้อำนาจที่ดีเยี่ยมที่เขตพื้นที่ความเคารพที่เป็นโซนที่มีความสงบเรียบร้อยมีอิสระและความเป็นกลาง( khaw 1992 )ดังนั้นใน ภายหลังzopfan เป็นความพยายามที่จะกลับไปกดดันที่หน้านี้จะมีการนำสมาชิกอาเซียนอยู่ในความสนใจของความเป็นอิสระในระดับ ภูมิภาค ที่สองในระหว่างการประชุมสุดยอดครั้งแรกในบาหลีในปี 1976 ผู้นำที่ได้ลงนามในสนธิสัญญาการวัด ประสิทธิภาพ ที่เรียกว่าสนธิสัญญาไมตรีและความร่วมมือ( TAC ) TAC ได้ตั้งห้าหลักการที่แนะนำสำหรับการดำเนินความสัมพันธ์ในหมู่ประเทศสมาชิก"ส่วนกองทุนรวมเพื่อบูรณ ภาพ แห่งดินแดนอธิปไตยความเป็นอิสระที่มีความเท่าเทียมกันและรหัสประจำตัวของประเทศทั้งหมด"ทางด้านขวาของรัฐทุกครั้งเพื่อนำไปสู่การมีอยู่ของตนโดยไม่เสียค่าบริการจากการรบกวน ภายนอก หรือข้อหาข่มขืนใจผู้อื่นความจริง)"ไม่แทรกแซงในกิจการ ภายใน ของอีกคนหนึ่ง"การตกลงความแตกต่างหรือข้อพิพาทโดยสันติวิธี"สละของ ภัย คุกคามที่มีผลใช้บังคับความร่วมมือระหว่างกันเอง'. บรรทัดฐานที่กำหนดไว้ในอาเซียนโดยกลายเป็นบรรทัดฐานที่เชื่อมโยงกับกลุ่มประเทศอาเซียนและมีขนาดใหญ่และอยู่ ภายใต้ ความสัมพันธ์ระหว่างกัน ภายใน กลุ่มอาเซียนมาตั้งแต่ปี 1976 แน่นอนว่าความตกลงนี้ทั้งสองพร้อมด้วยการปฏิบัติของรัฐอาเซียนแสดงให้เห็นว่าสมาชิกอาเซียนที่มีวัตถุประสงค์ในการเชื่อมโยงที่ใช้ในการทดลองใช้ในการตรวจสอบให้แน่ใจว่าพวกเขาได้รับเป็นความเป็นอิสระมากที่สุดเท่าที่พวกเขาสามารถทำได้และเป็นเรื่องของการใช้สิทธิของสมาชิกอาเซียนของพลังงานก็เป็นวิธีการหนึ่งของการส่งเสริมความเป็นอิสระในระดับ ภูมิภาค ไม่ได้ในการพยายามที่จะบังคับอื่นๆเข้าในการดำเนินการที่จะเป็นอย่างอื่นไม่ได้ดำเนินการ.
วิธีนี้เป็นการใช้ระบบการประเมินผลการปฏิบัติงานของ(อย่างยิ่งเป็นสิ่งที่อยู่ในกลุ่มประเทศอาเซียนมีความเป็นจริงแล้วทรงพลัง อาเซียนได้รับการสามารถลดความตึงเครียดใน ภูมิภาค และเพิ่มความร่วมมือทางเศรษฐกิจในระดับ ภูมิภาค เพื่อประโยชน์ของรัฐในระดับ ภูมิภาค โดยมีป้ายบนเพื่อเป็นบรรทัดฐานและปฏิบัติตามแนวทางปฏิบัติของบริษัท เพื่อทำให้แน่ใจว่าเป็นผลงานเป็นอย่างรวดเร็วเพื่อเตือนให้เราเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ดึงดูดความสนใจด้วยสมาชิกอาเซียนด้วยกันเป็นการรับรู้ของ'โชคชะตาทั่วไปที่'ซึ่งหมายความว่าจำเป็นที่จะเลือกที่จะแขวนคอด้วยกันมากกว่าแขวนแยกต่างหากในหน้าที่ของ ภัย คุกคาม ภายนอก บางอย่าง( buzan อ้างใน nabers 2003 : 115 )อย่างไรก็ตามเราให้เหตุผลว่านี้ไม่ได้ชี้แจงอย่างเพียงพอสำหรับเห็นได้ชัด' bindingness 'ของ ภูมิภาคว่าที่ข้อตกลงของอาเซียนที่ดีของความสำเร็จเป็นผลสืบเนื่องมาจากการที่ marshalling ของความรู้ความสามารถในการไล่ตามที่ผู้ประกอบการไม่มีเป้าหมายใน ภูมิภาค เพิ่มความยืดหยุ่นได้มากที่สุดเมื่อไม่นานมานี้แสดงออกถึงความสำเร็จของอาเซียนในการนี้เป็นที่เซ็นชื่ออย่างเป็นทางการของอาเซียนโดยจีนและอินเดียที่เก้าระหว่างการประชุมสุดยอดอาเซียนและการประชุมสุดยอดที่มักจะอยู่ในบาหลีในช่วงต้นเดือนตุลาคม 2003 .นับแต่นั้นมาประเทศญี่ปุ่นและเกาหลีใต้ได้ประท้วงในสนธิสัญญาที่มีเมื่อไม่นานมานี้ประเทศนิวซีแลนด์และออสเตรเลียยังตกลงที่จะร้องเพลง(อาเซียน 2005 ) พร้อมด้วยดังนั้นรัฐแห่งเอเชียสำคัญจำนวนมากตกลงที่จะปฏิบัติตามหลักการที่อาเซียนอาเซียนสามารถรู้สึกได้ถึงจะมีการตั้งเวทีและมี เสถียรภาพ มากกว่าความสัมพันธ์ที่อยู่ทางฝั่งด้านตรงข้ามมากของเขตพื้นที่ที่ค่อนข้างแก้ตัวได้ เป็นดร. N . Hassan wisajuda รัฐมนตรีต่างประเทศอินโดนีเซียได้ระบุไว้"ตอนนี้มีเกือบสามล้านคนรวมเป็นกลุ่ม ภายใต้ กฎเดียวกันกับที่ของการดำเนินการที่ดี'( BBC ข่าวออนไลน์ 2003 ) โรงแรมแห่งนี้คือความสำเร็จครั้งสำคัญสำหรับประเทศอาเซียนและดูเหมือนว่าจะมีการสาธิตการใช้พลังงานของขนาดกว้างขวางของการ.