To identify factors associated with

To identify factors associated with teen spending
behavior and to map the teen consumption and saving
pattern, this study examined the effects of several
characteristics pertaining to teens and their families.
Several factors revealed statistically significant
relationships to the four categories of spending. Most of
the findings seem to be consistent and plausible. For
example, the suggestion that teens allocate less money
for food and snacks as they grow older could be
explained by their growing needs for other consumer
products such as clothing and personal care and
entertainment. In fact, a look at the age variable across
the second and third equations (Table 2) would confirm
the age effect in increasing the expenditures on clothing
and personal care and entertainment. It seems that as
they grow older, teens appreciate entertainment items
more than they do for clothing and personal care items.
The suggestion that boys spend less than girls on clothing
and personal care could be explained by the wellestablished
socioeconomic and cultural norm which
offers girls a wider variety of clothing and personal care
products such as apparel, jewelry, make-up, and hair
supplies and accessories. Further, girls found to be more
likely to save than boys. This could be interpreted that
girls may have developed a higher level of responsibility
related to the use of money since they have been found to
handle family purchases more often than boys (Stipp
1988).
The finding that teenagers who have jobs spend
significantly more on food than those who do not have
jobs could be explained by the fact that they had to spend
more time out of their homes to meet the job
requirements. It was interesting to find that teenagers
who get an allowance may spend less on food and
clothing than those who do not get an allowance which
may sounds contradictory. It may, however, be
interpreted that teenagers who do not receive an
allowance may tend to exhibit a certain level of
independence in their behavior especially when their
spending priorities are concerned. The finding of the
negative effect of Respondent's income on food, and its
positive effect on both clothing and entertainment could
be seen as an indication that teenagers' food and snacks
represent an inferior good to clothing and entertainment
which were considered normal goods. The finding of the
teens' perception of own spending may suggest that those
teenagers who consider themselves generally spending
too little are willing to spend more on entertainment, and
therefore, appreciate it more than those who consider
themselves generally spending too much. Family size
was the only significant variable among all family
characteristics to affect food expenditures. This could be
explained that being in a larger size family may lower the
per capita share of food and snacks, and therefore, raise
the individual motivation to eat out or to share some of
the household costs of food by using personal money to
buy additional food for the family. The finding that
suggests teenagers of non-married mothers may save
more than those of married mothers could be explained
that those teenagers may attempt to lessen the financial
burden on their mothers, and it could reflect the
increasing motivation of those mothers to enforce their
kids discipline because those mothers are most likely to
be the major, and probably the sole responsible adult in
the household.
Based on the R2 values, the independent variables were
able to explain the variation in the entertainment
spending better than any other spending category.
However, number of the significant variables in the first
three equations, and particularly in Food equation, may
indicate that it is the individual characteristics more than
the family characteristics that are more relevant in
explaining the teens' spending behavior.
The findings of this study have implications for youth
education program and public school system. They also
have implications on marketing and on consumer
research. Parents, educators, counselors, and family
practitioners should be aware of the prevalent norms in
spending and saving among adolescents. Mapping the
consumption pattern and knowing the spending priorities
may help identify the direction of a better consumer
education and financial literacy programs for
adolescents.
Considering the findings of this study, there are two
major outcomes which would pose enormous economic
and ethical challenges for the future. First, there is some
evidence indicating that most of the adolescents'
discretionary income would be spent on recreation and
luxury items, and second, there is virtually little evidence
that adolescents practice or even appreciate saving.
Although it is not surprising to find teens as highly
interested as the results show in spending on ageappropriate
items such as clothing and entertainment, it
is essential that they develop skills in money a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบุปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับวัยรุ่นในการใช้จ่ายลักษณะการทำงานและเมื่อต้องการใช้วัยรุ่น และการบันทึกรูปแบบ การศึกษานี้ตรวจสอบผลของหลายลักษณะที่เกี่ยวข้องกับวัยรุ่นและครอบครัวปัจจัยต่าง ๆ พบว่า มีนัยสำคัญทางสถิติความสัมพันธ์กับประเภทที่ 4 ของการใช้จ่าย ส่วนใหญ่ของประเด็นที่ดูเหมือนจะสอดคล้อง และเป็นไปได้ สำหรับตัวอย่าง คำแนะนำว่า วัยรุ่นจัดสรรเงินน้อยอาหารและอาหารว่างตามพวกเขา อาจจะอธิบาย โดยความต้องการเติบโตสำหรับผู้บริโภคอื่น ๆผลิตภัณฑ์เช่นเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคล และความบันเทิง ในความเป็นจริง ดูที่ตัวแปรอายุระหว่างสมการที่สอง และสาม (ตาราง 2) จะยืนยันผลของอายุในการเพิ่มค่าใช้จ่ายบนเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคลและความบันเทิง ดูเหมือนว่าเป็นพวกเขาโต วัยรุ่นชื่นชอบรายการบันเทิงมากขึ้นกว่าที่พวกเขาทำสำหรับสินค้าเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคลคำแนะนำที่ใช้เด็กชายน้อยกว่าหญิงบนเสื้อผ้าและสามารถอธิบายการดูแลส่วนบุคคล โดยการ wellestablishedปกติ socioeconomic และวัฒนธรรมซึ่งมีสาวใช้ส่วนบุคคลและเสื้อผ้าที่หลากหลายผลิตภัณฑ์เช่นเครื่องแต่งกาย เครื่องประดับ เครื่องสำอาง และผมวัสดุและอุปกรณ์ เพิ่มเติม สาวที่พบจะมากขึ้นน่าจะประหยัดกว่าเด็กผู้ชาย นี้อาจจะตีความที่หญิงอาจมีพัฒนาระดับความรับผิดชอบสูงที่เกี่ยวข้องกับการใช้เงิน เพราะพวกเขาได้พบกับจัดการซื้อครอบครัวมากกว่าชาย (Stipp1988)พบว่าวัยรุ่นที่มีงานใช้อย่างมีนัยสำคัญเพิ่มเติมในอาหารมากกว่าผู้ที่ไม่มีงานที่สามารถอธิบายความจริงที่พวกเขาต้องใช้เวลาเพิ่มเติมเวลาออกจากบ้านเพื่อตอบสนองงานความต้องการ มันน่าสนใจจะพบว่าวัยรุ่นใครได้รับค่าอาจใช้อาหารน้อยลงบน และเสื้อผ้ามากกว่าผู้ที่ไม่ได้รับค่าที่อาจเสียงขัดแย้ง อย่างไรก็ตาม อาจ เป็นตีความว่าวัยรุ่นที่ไม่ได้รับการค่าอาจจะ แสดงระดับของความเป็นอิสระในการทำงานของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาใช้ระดับความสำคัญเกี่ยวข้อง ค้นพบของการลบอาหาร ผลของรายได้ของผู้ตอบและสามารถผลบวกทั้งเสื้อผ้าและความบันเทิงจะเห็นเป็นลักษณะของเด็กที่อาหารและอาหารว่างแสดงถึงการรองดีเสื้อผ้าและความบันเทิงซึ่งได้ถือว่าเป็นสินค้าปกติ ค้นพบของการรับรู้ของวัยรุ่นการใช้เองอาจแนะนำให้ผู้วัยรุ่นที่คิดว่าตัวเองใช้จ่ายโดยทั่วไปน้อยเกินไปจะยอมจ่ายเพิ่มเติมในบันเทิง และดังนั้น ขอบคุณมันมากกว่าคนที่พิจารณาตัวเองมักใช้จ่ายมากเกินไป ขนาดครอบครัวเป็นตัวแปรสำคัญเท่านั้นในบรรดาครอบครัวทั้งหมดลักษณะมีผลต่อค่าใช้จ่ายอาหาร นี้อาจจะอธิบายว่า การอยู่ในครอบครัวขนาดใหญ่อาจลดการฟิลิปปินส์แบ่งปันอาหารและอาหารว่าง และดังนั้น เพิ่มแรงจูงใจแต่ละบ่อน หรือใช้ร่วมกันบางค่าใช้จ่ายในครัวเรือนของอาหารโดยใช้เงินส่วนตัวซื้ออาหารเพิ่มเติมสำหรับครอบครัว การค้นพบที่แนะนำวัยรุ่นแม่ไม่แต่งงานอาจบันทึกมากกว่าของแม่แต่งงานสามารถอธิบายซึ่งวัยรุ่นเหล่านั้นอาจพยายามที่จะลดงบการเงินสามารถสะท้อนภาระแม่ของพวกเขา และการเพิ่มแรงจูงใจของมารดาในการบังคับใช้ของพวกเขาเด็กมีวินัยเนื่องจากมารดามักมีเป็นหลัก และอาจจะผู้ใหญ่รับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียวในครัวเรือนตามค่า R2 ตัวแปรอิสระได้สามารถอธิบายความผันแปรในความบันเทิงใช้จ่ายดีกว่าประเภทค่าใช้จ่ายอื่น ๆอย่างไรก็ตาม หมายเลขของตัวแปรที่สำคัญในครั้งแรกสมการที่สาม และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในอาหารสมการ พฤษภาคม บ่งชี้ว่า ลักษณะเฉพาะบุคคลมากกว่าลักษณะครอบครัวที่เกี่ยวข้องในอธิบายลักษณะการทำงานค่าใช้จ่ายของวัยรุ่นผลการศึกษานี้มีผลกระทบสำหรับเยาวชนระบบโรงเรียนสาธารณะและโปรแกรมการศึกษา พวกเขายังมีผลกระทบ ในด้านการตลาด และผู้บริโภคงานวิจัย ผู้ปกครอง นักการศึกษา ปรึกษา และครอบครัวผู้เข้าอบรมควรทราบบรรทัดฐานแพร่หลายในใช้จ่าย และประหยัดในหมู่วัยรุ่น การแม็ปการรูปแบบการใช้และรู้ระดับความสำคัญของการใช้จ่ายช่วยในการระบุทิศทางของผู้บริโภคดีขึ้นการศึกษาและโปรแกรมการเงินวัยรุ่นพิจารณาผลการศึกษานี้ มีสองผลที่จะเกิดอย่างมากที่สำคัญทางเศรษฐกิจและความท้าทายจริยธรรมสำหรับอนาคต แรก มีบางหลักฐานที่บ่งชี้ว่า ส่วนใหญ่ของวัยรุ่นรายได้ discretionary จะใช้ในการสันทนาการ และสินค้าหรูหรา และที่สอง มีหลักฐานจริงน้อยที่วัยรุ่นปฏิบัติ หรือแม้แต่ขอบคุณบันทึกนี้ถึงแม้ว่าไม่สามารถทำการค้นหาวัยรุ่นเป็นอย่างมากสนใจเป็นการแสดงผลลัพธ์ในการใช้ ageappropriateสินค้าเช่นเสื้อผ้าและความบันเทิง มันเป็นสิ่งจำเป็นที่พวกเขาพัฒนาทักษะในการเงินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อระบุปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการใช้จ่ายของวัยรุ่น
พฤติกรรมและแผนที่การบริโภควัยรุ่นและบันทึก
รูปแบบการศึกษาครั้งนี้การตรวจสอบผลกระทบของหลาย
ลักษณะที่เกี่ยวข้องกับวัยรุ่นและครอบครัวของพวกเขา.
มีหลายปัจจัยที่เผยให้เห็นนัยสำคัญทางสถิติ
ความสัมพันธ์กับสี่ประเภทของการใช้จ่าย ส่วนใหญ่ของ
การค้นพบดูเหมือนจะสอดคล้องและเป็นไปได้ สำหรับ
ตัวอย่างเช่นข้อเสนอแนะว่าวัยรุ่นจัดสรรเงินน้อยลง
สำหรับอาหารและขนมที่พวกเขาโตขึ้นอาจจะ
อธิบายได้ด้วยความต้องการที่เพิ่มมากขึ้นของพวกเขาสำหรับอุปโภคบริโภคอื่น ๆ
ผลิตภัณฑ์เช่นเสื้อผ้าและดูแลส่วนบุคคลและ
ความบันเทิง ในความเป็นจริงดูที่ตัวแปรอายุทั่ว
สมการที่สองและสาม (ตารางที่ 2) จะยืนยัน
ผลอายุในการเพิ่มค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับการแต่งกาย
และการดูแลส่วนบุคคลและความบันเทิง มันดูเหมือนว่าจะเป็น
พวกเขาเติบโตเก่าวัยรุ่นชื่นชมรายการบันเทิง
มากขึ้นกว่าที่พวกเขาทำเพื่อเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคลรายการ.
ข้อเสนอแนะว่าชายใช้จ่ายน้อยกว่าสาว ๆ ในเครื่องแต่งกาย
และการดูแลส่วนบุคคลสามารถอธิบายได้โดย wellestablished
บรรทัดฐานทางสังคมและเศรษฐกิจและวัฒนธรรมซึ่ง
มีสาว ๆ ความหลากหลายของเสื้อผ้าและการดูแลส่วนบุคคล
ผลิตภัณฑ์เช่นเครื่องแต่งกาย, เครื่องประดับ, แต่งหน้าและเครื่องเป่าผม
วัสดุและอุปกรณ์ นอกจากนี้สาว ๆ พบว่ามีมากขึ้น
แนวโน้มที่จะประหยัดกว่าเด็กผู้ชาย นี้อาจตีความได้ว่า
สาว ๆ อาจจะมีการพัฒนาในระดับที่สูงขึ้นของความรับผิดชอบ
ที่เกี่ยวข้องกับการใช้เงินตั้งแต่พวกเขาได้พบว่า
การจัดการการซื้อครอบครัวบ่อยกว่าเด็กผู้ชาย (Stipp
1988).
การค้นพบว่าวัยรุ่นที่มีงานที่จะใช้จ่าย
อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นเกี่ยวกับอาหาร กว่าผู้ที่ไม่ได้มี
งานที่สามารถอธิบายได้ด้วยความจริงที่ว่าพวกเขามีการใช้จ่าย
มากขึ้นเวลาออกจากบ้านของพวกเขาเพื่อให้ตรงกับงานที่
ต้องการ มันน่าสนใจที่จะพบว่าวัยรุ่น
ที่ได้รับค่าเผื่ออาจใช้จ่ายน้อยลงในอาหารและ
เสื้อผ้ากว่าผู้ที่ไม่ได้รับเงินสงเคราะห์ซึ่ง
อาจฟังดูขัดแย้ง มันอาจจะอย่างไรจะ
ตีความว่าวัยรุ่นที่ไม่ได้รับการ
ตั้งค่าเผื่ออาจมีแนวโน้มที่จะแสดงระดับหนึ่งของ
ความเป็นอิสระในการทำงานของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขา
จัดลำดับความสำคัญการใช้จ่ายมีความกังวล การค้นพบของ
ผลกระทบจากรายได้การตอบแบบสอบถามเกี่ยวกับอาหารและ
ผลบวกต่อทั้งเครื่องแต่งกายและความบันเทิงที่สามารถ
มองเห็นได้เป็นตัวบ่งชี้ว่าอาหารวัยรุ่นและอาหารว่าง
เป็นตัวแทนของความด้อยกว่าที่ดีในการแต่งกายและความบันเทิง
ซึ่งได้รับการพิจารณาสินค้าปกติ การค้นพบของ
การรับรู้ของวัยรุ่นของการใช้จ่ายของตัวเองอาจแนะนำว่าผู้ที่
วัยรุ่นที่คิดว่าตัวเองโดยทั่วไปการใช้จ่าย
น้อยเกินไปยินดีที่จะใช้จ่ายมากขึ้นกับความบันเทิงและ
จึงเห็นคุณค่าของมันมากขึ้นกว่าผู้ที่คิดว่า
ตัวเองโดยทั่วไปใช้จ่ายมากเกินไป ครอบครัวขนาด
เป็นเพียงตัวแปรที่สำคัญในหมู่ทุกคนในครอบครัว
ลักษณะที่จะส่งผลกระทบต่อค่าใช้จ่ายอาหาร นี้อาจจะ
อธิบายว่าการอยู่ในครอบครัวขนาดที่ใหญ่กว่าอาจลด
ได้ต่อหัวส่วนแบ่งของอาหารและอาหารว่างและดังนั้นจึงเพิ่ม
แรงจูงใจของแต่ละบุคคลที่จะกินหรือจะแบ่งปันบางส่วนของ
ค่าใช้จ่ายในครัวเรือนของอาหารโดยใช้เงินส่วนบุคคลที่จะ
ซื้ออาหารเพิ่มเติม สำหรับครอบครัว ผลการวิจัยที่
แสดงให้เห็นวัยรุ่นของมารดาที่ไม่แต่งงานอาจจะช่วย
มากขึ้นกว่าที่ของมารดาแต่งงานสามารถอธิบายได้
ว่าวัยรุ่นเหล่านั้นอาจพยายามที่จะช่วยลดการเงิน
ภาระให้กับแม่ของพวกเขาและมันอาจสะท้อนให้เห็นถึง
แรงจูงใจที่เพิ่มขึ้นของคุณแม่เหล่านั้นในการบังคับใช้ของพวกเขา
เด็กมีระเบียบวินัย เพราะคุณแม่เหล่านั้นมักจะ
เป็นคนที่สำคัญและอาจจะเป็นผู้ใหญ่ที่มีความรับผิดชอบ แต่เพียงผู้เดียวใน
ครัวเรือน.
ขึ้นอยู่กับค่า R2, ตัวแปรอิสระที่มีความ
สามารถที่จะอธิบายการเปลี่ยนแปลงในความบันเทิง
การใช้จ่ายดีกว่าหมวดหมู่การใช้จ่ายอื่น ๆ .
อย่างไรก็ตามจำนวน ตัวแปรที่สำคัญในครั้งแรก
สมสามและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสมอาหารอาจ
แสดงให้เห็นว่ามันเป็นลักษณะของแต่ละบุคคลมากกว่า
ลักษณะของครอบครัวที่มีความเกี่ยวข้องมากขึ้นในการ
อธิบายพฤติกรรมการใช้จ่ายวัยรุ่น '.
ผลการศึกษาครั้งนี้มีความหมายสำหรับเด็กและเยาวชน
โปรแกรมการศึกษาและระบบโรงเรียน พวกเขายัง
มีผลกระทบด้านการตลาดและผู้บริโภค
การวิจัย พ่อแม่ผู้ปกครองครูที่ปรึกษาและครอบครัวของ
ผู้ปฏิบัติงานควรจะตระหนักถึงบรรทัดฐานที่แพร่หลายใน
การใช้จ่ายและประหยัดในหมู่วัยรุ่น การทำแผนที่
รูปแบบการบริโภคและรู้ลำดับความสำคัญของการใช้จ่าย
อาจช่วยในการระบุทิศทางของผู้บริโภคที่ดีขึ้น
การศึกษาและโปรแกรมความรู้ทางการเงินสำหรับ
วัยรุ่น.
พิจารณาผลการศึกษานี้มีสอง
ผลลัพธ์ที่สำคัญซึ่งจะก่อให้เกิดเศรษฐกิจมหาศาล
ท้าทายและจริยธรรมสำหรับอนาคต แรกมีบาง
หลักฐานแสดงว่าส่วนใหญ่ของวัยรุ่น
รายได้การตัดสินใจจะต้องใช้เวลาในการพักผ่อนหย่อนใจและ
หรูหรารายการและครั้งที่สองมีแทบหลักฐานเพียงเล็กน้อย
ที่วัยรุ่นปฏิบัติหรือแม้กระทั่งขอขอบคุณที่ประหยัด.
แม้ว่ามันจะไม่น่าแปลกใจที่จะหาวัยรุ่นเป็นอย่างมาก
สนใจเป็นผลการแสดงในการใช้จ่ายใน ageappropriate
รายการเช่นเสื้อผ้าและความบันเทิงก็
เป็นสิ่งสำคัญที่พวกเขาพัฒนาทักษะในการใช้เงิน