My biggest fear is finishing senten

My biggest fear is finishing sentences, because once you finish it, there's no more to say, and that's kind of sad, the way we hastily slap on periods to justify a full thought; a thought that probably deserved more time and effort than we gave it, a thought that could have blossomed into a bigger idea, but was viciously, and prematurely silenced because we just didn't have the time or energy to complete the process, a thought that I refuse to mangle, to this very day

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความกลัวที่ใหญ่ที่สุดของฉัน คือจบประโยค เมื่อคุณเสร็จสิ้น เพิ่มเติมไม่ว่า เป็นชนิดเศร้า ทางเรารีบตบในรอบระยะเวลาการคิดเต็ม ความคิดที่อาจสำคัญเวลา และความพยายามมากกว่าเราให้ ความคิดที่ไม่มีดอกเป็นความคิดที่ใหญ่กว่า แต่ถูก viciously และก่อนกำหนด silenced เนื่องจากเราเพียงไม่มีเวลาหรือพลังงานที่ต้องการ คิดว่าหรอก mangle วันนี้มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือการจบประโยคเพราะเมื่อคุณจบมันมีไม่มากที่จะพูดและที่ชนิดของเศร้าวิธีที่เรารีบตบกับระยะเวลาที่จะปรับความคิดเต็มรูปแบบ; คิดว่าอาจจะสมควรได้รับเวลามากขึ้นและความพยายามกว่าที่เราให้ความคิดที่จะได้แตกแขนงออกไปเป็นความคิดที่ใหญ่กว่า แต่ก็เลวทรามต่ำช้าและเงียบก่อนเวลาอันควรเพราะเราก็ไม่ได้มีเวลาหรือพลังงานที่จะเสร็จสิ้นกระบวนการคิด ที่ฉันปฏิเสธที่จะฉีกถึงวันนี้มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือจบประโยค เพราะเมื่อคุณเสร็จ ไม่มีอะไรจะพูด และที่น่าเศร้า ที่เรารีบตบเกี่ยวกับระยะเวลาที่จะปรับความคิดเต็ม คิดว่าอาจจะสมควรได้รับเวลาและความพยายามมากกว่าที่เราให้มัน ความคิดที่สามารถเบ่งบานในความคิดใหญ่ แต่ความโหดร้ายของพวกเราแล้วยังเงียบ เพราะเราก็ไม่ได้มีเวลาหรือพลังงานที่จะเสร็จสมบูรณ์ขั้นตอนความคิดที่ฉันปฏิเสธที่จะผนึก

วันนี้ , มาก