Briassoulis (2001) organized indica

Briassoulis (2001) organized indicators of sustainable development into four groups. A first drawing from the Organization for Economic Co-operation and Development’s (OECD’s) Pressure State Response framework, which specifies indicators of pressures on environmental receptors, and of impacts on the environment and responses. A second grouping classifies indicators, according to spatial scale, as global, national and local. A third grouping concerns the environmental medium to which indicators refer, i.e. air, water, land, etc. A fourth grouping classifies indicators, according to the main dimensions of sustainability, as environmental, economic, social and integrated. In tourism, Ap and Crompton (1998) mainly categorized perceived impacts into three domains, i.e., economic, social and environmental, while developing scales of tourism impacts. Similarly, this paper attempts to investigate stakeholders’ perceptions to evaluate sustainability of an ecotourism site based on an indicator system that covers economic, social and environmental dimensions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Briassoulis (2001) จัดชี้วัดการพัฒนาที่ยั่งยืนเป็นสี่กลุ่ม รูปวาดแรกจากกรอบการตอบสนองรัฐดันองค์กรเพื่อร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา (OECD) ซึ่งระบุตัวชี้วัด ของความดันบนตัวรับสิ่งแวดล้อม และผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมและการตอบสนอง การจัดกลุ่มที่สองจัดประเภทตัวบ่งชี้ ตามขนาดพื้นที่ สากล ชาติและท้องถิ่น บุคคลที่สามในการจัดกลุ่มความกังวลสื่อสิ่งแวดล้อมที่ตัวชี้วัดที่อ้างถึง เช่นดิน น้ำ อากาศ ฯลฯ การจัดกลุ่มที่สี่จัดประเภทตัวบ่งชี้ ตามมิติหลักของความยั่งยืน สิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจ สังคม และบูรณาการ ในการท่องเที่ยว Ap และ Crompton (1998) ส่วนใหญ่การแบ่งประเภทผลกระทบต่อการรับรู้ในโดเมนที่สาม เช่น เศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวด ล้อม พัฒนาเครื่องชั่งผลกระทบต่อการท่องเที่ยว ในทำนองเดียวกัน กระดาษนี้พยายามที่จะตรวจสอบการรับรู้มีส่วนร่วมในการประเมินความยั่งยืนของเว็บไซต์ท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่อิงระบบที่มีตัวบ่งชี้ที่ครอบคลุมมิติทางเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

briassoulis ( 2001 ) จัดตัวชี้วัดการพัฒนาที่ยั่งยืนเป็นสี่กลุ่ม รูปแรกจากองค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนาร่วมปฏิบัติการและพัฒนา ( OECD ) ความดันกรอบสถานะการตอบสนองซึ่งกำหนดตัวชี้วัดของความดันในตัวรับ สิ่งแวดล้อม และผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมและการตอบสนอง กลุ่มที่สองคือตัวชี้วัด ตามขนาดพื้นที่ , ทั่วโลก , ชาติ และท้องถิ่น กลุ่มที่สามเกี่ยวกับสื่อด้านสิ่งแวดล้อมซึ่งตัวชี้วัดที่อ้างถึง เช่น อากาศ น้ำ ดิน ฯลฯ กลุ่มที่สี่ คือตัวชี้วัด ตามมิติหลักของการพัฒนาอย่างยั่งยืน เป็น เศรษฐกิจ สิ่งแวดล้อม สังคม และแบบบูรณาการ ในการท่องเที่ยว , AP และ Crompton ( 1998 ) ส่วนใหญ่ที่แบ่งการรับรู้ผลกระทบออกเป็น 3 โดเมน เช่น เศรษฐกิจ สังคม และ สิ่งแวดล้อม พัฒนาระดับของผลกระทบต่อการท่องเที่ยว ในทํานองเดียวกัน งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการรับรู้ของผู้มีส่วนได้เสียเพื่อประเมินความยั่งยืนของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ เว็บไซต์บนพื้นฐานของตัวระบบที่ครอบคลุมมิติเศรษฐกิจ สังคมและสิ่งแวดล้อม