A comparison between amniotic fluid

A comparison between amniotic fluid index and the single deepest vertical pocket technique in predicting adverse outcome in prolonged pregnancy.
Rosati P, et al. J Prenat Med. 2015 Jan-Jun.
Show full citation
Abstract
OBJECTIVE: to compare perinatal outcome in induced postterm pregnancies with normal amniotic volume and in patients with prolonged pregnancy undergone induction for oligohydramnios, evaluated by two different ultrasonographic methods.

METHODS: amniotic fluid volume was measured, using Single Deepest Vertical Pocket (SDVP) and Amniotic Fluid Index (AFI), in 961 singleton uncomplicated prolonged pregnancies. In 109 of these patients, hospitalization was planned for induction of labor, during or after 42 weeks of gestation, for oligohydramnios, postterm pregnancy and other indications in 47, 51 and 11 cases, respectively. Perinatal outcome included: rate of caesarean section, fetal distress, non reassuring fetal heart tracing, presence of meconium, umbilical artery pH < 7.1, Apgar score at 5 minutes < 7, admission to neonatal intensive care unit (NICU).

RESULTS: oligohydramnios was diagnosed in 4.89% of cases, when at least one of the two methods was used. A reduced AFI and SDVP value identified 4.47% and 3.75% of cases, respectively, even if without statistical difference. No statistical differences were reported in perinatal outcomes in postterm versus prolonged pregnancies with oligohydramnios, also in relation to the two different ultrasonographic methods.

CONCLUSIONS: oligohydramnios is more frequently diagnosed using AFI than SDVP, consequently determining a higher rate of induction of labor. Moreover, perinatal outcome in prolonged induced pregnancies is not affected by oligohydramnios.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเปรียบเทียบระหว่างดัชนีน้ำคร่ำของไหลและเทคนิคท่องเที่ยวแนวลึกเดียวในการทำนายผลไม่พึงประสงค์ในการตั้งครรภ์เป็นเวลานานP Rosati, Prenat et al. J med.ม.ค. 2015 มิ.ย.แสดงการอ้างอิงเต็มบทคัดย่อวัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบผลปริกำเนิดในเกิด postterm ตั้งครรภ์ปริมาณน้ำคร่ำปกติ และ ในผู้ป่วยตั้งครรภ์ที่ยาวนานผ่านการเหนี่ยวนำสำหรับ oligohydramnios ประเมิน โดยวิธีสอง ultrasonographicวิธีการ: ปริมาณน้ำคร่ำของเหลวโดยวัด ใช้เดี่ยวลึกแนวท่องเที่ยว (SDVP) และน้ำคร่ำน้ำดัชนี (ซร่วมแสดง), ในการตั้งครรภ์เดี่ยวที่ไม่ยุ่งยากนาน 961 ใน 109 ของผู้ป่วยเหล่านี้ โรงพยาบาลวางแผนสำหรับการเหนี่ยวนำของแรงงาน ในระหว่าง หรือ หลัง 42 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์ oligohydramnios ตั้งครรภ์ postterm และตัวชี้วัดอื่น ๆ ในกรณี 47, 51 และ 11 ตามลำดับ ปริกำเนิดผลรวม: อัตราการคลอด ภาวะเครียด ไม่มั่นใจการติดตาม การปรากฏตัวของ meconium หลอดเลือดแดง umbilical pH < 7.1 คะแนนแอพการ์นาที < 7 เข้าห้องดูแลทารกคลอด (NICU) หัวใจทารกในครรภ์ผลลัพธ์: oligohydramnios ถูกวินิจฉัยใน 4.89% ของกรณี เมื่ออย่างน้อยหนึ่งในสองวิธีใช้ A ลดลงซร่วมแสดง และ SDVP มูลค่าระบุ 4.47% และ 3.75% ของกรณี ตามลำดับ แม้ไม่ มีความแตกต่างทางสถิติ ความแตกต่างทางสถิติไม่ได้รับการรายงานในผลปริกำเนิดใน postterm เมื่อเทียบกับการตั้งครรภ์เป็นเวลานานกับ oligohydramnios ยังสัมพันธ์กับสอง ultrasonographic วิธีสรุป: oligohydramnios เป็นบ่อยมากวินิจฉัยใช้ซร่วมแสดงกว่า SDVP ดังนั้น การกำหนดอัตราการเหนี่ยวนำของแรงงานที่สูงขึ้น นอกจากนี้ ผลปริกำเนิดในการตั้งครรภ์เกิดเป็นเวลานานจะไม่ถูกกระทบ โดย oligohydramnios

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปรียบเทียบระหว่างดัชนีน้ำคร่ำและเทคนิคกระเป๋าแนวตั้งที่ลึกที่สุดเดียวในการทำนายผลที่ไม่พึงประสงค์ในการตั้งครรภ์เป็นเวลานาน
Rosati P, et al J Med Prenat 2015 ม.ค. มิ.ย.
แสดงอ้างอิงเต็ม
บทคัดย่อ
วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบผลปริกำเนิดในการชักนำให้เกิดการตั้งครรภ์ postterm มีปริมาณน้ำคร่ำปกติและในผู้ป่วยที่มีการตั้งครรภ์เป็นเวลานานที่ผ่านการเหนี่ยวนำสำหรับ oligohydramnios ประเมินโดยสองวิธีคลื่นเสียงความถี่สูงที่แตกต่างกัน

วิธีการ: ปริมาณน้ำคร่ำวัดโดยใช้เดี่ยวที่ลึกที่สุดในแนวตั้งท่องเที่ยว (SDVP) และน้ำคร่ำดัชนีของไหล (AFI) ใน 961 Singleton การตั้งครรภ์ที่ไม่ซับซ้อนเป็นเวลานาน ใน 109 ของผู้ป่วยเหล่านี้โรงพยาบาลได้วางแผนสำหรับการชักนำของแรงงานในระหว่างหรือหลังจาก 42 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์สำหรับ oligohydramnios ตั้งครรภ์ postterm และตัวชี้วัดอื่น ๆ 47, 51 และ 11 รายตามลำดับ ผลปริรวม: อัตราการผ่าความทุกข์ของทารกในครรภ์ที่ไม่มั่นใจการติดตามหัวใจทารกในครรภ์การปรากฏตัวของ meconium ค่า pH หลอดเลือดสะดือ <7.1 Apgar คะแนนใน 5 นาที <7 เข้าศึกษาต่อในหน่วยดูแลผู้ป่วยหนักทารกแรกเกิด (NICU)

ผลการศึกษา: oligohydramnios ได้รับการวินิจฉัยใน 4.89% ของกรณีเมื่ออย่างน้อยหนึ่งในสองวิธีที่ถูกนำมาใช้ ลด AFI และค่า SDVP ระบุ 4.47% และ 3.75% ของกรณีตามลำดับแม้ว่าโดยไม่แตกต่างทางสถิติ ไม่มีความแตกต่างทางสถิติที่ได้รับรายงานในผลปริกำเนิดใน postterm เมื่อเทียบกับการตั้งครรภ์เป็นเวลานานกับ oligohydramnios ยังอยู่ในความสัมพันธ์กับทั้งสองวิธีคลื่นเสียงความถี่สูงที่แตกต่างกัน

สรุปคือการวินิจฉัย oligohydramnios บ่อยครั้งมากขึ้นโดยใช้ AFI กว่า SDVP ดังนั้นการกำหนดอัตราที่สูงขึ้นของการเหนี่ยวนำของแรงงาน นอกจากนี้ยังมีผลในการตั้งครรภ์ปริเหนี่ยวนำให้เกิดเป็นเวลานานจะไม่ได้รับผลกระทบจาก oligohydramnios