Welfare of Group-Housed SowsThe mar

Welfare of Group-Housed Sows
The market-driven shift from individual stalls to group housing of pregnant sows is based on an expected improvement in sow welfare. Improvements in sow welfare resulting from the increased freedom of movement can be erased quickly by excessive and un-controlled aggression among sows in group-housing systems. Aggression at the time sows are mixed in the group and daily aggression, particularly at feeding time, can causeinjury, lameness, low feed intake, and poor performance of sows (Kemp and Soede, 2012). Young sows are usually subordinate to older sows in groups and become the recipients of greater aggression than older, dominate sows. The negative effects of this aggression against subordinate sows can be dramatic. Li et al. (2012) reported that farrowing rate increased from 67% to 94% when first-parity sows were mixed and housed with gilts compared with sows. In pens with sows, the first-parity sows were the subordinate females and the recipients of increased aggression and injuries. However, in gilt pens, first-parity sows were not the focus of aggression from older sows. Interestingly, performance of gilts housed with first-parity sows was not reduced. Reduced feed intake during pregnancy, even drastic reductions for as little as 36 hours, can reduce pregnancy rate of sows and litter size. Kongsted (2006) studied 14 commercial herds to understand the relationship among feeding intake, stress, and reproductive performance. Backfat gain in the first three weeks after mating was used as a proxy for feed intake of sows mixed in groups at about 8 days postmating. She reported over a 9 percentage point greater pregnancy rate in sows that gained 1 mm of backfat depth weekly compared with sows that lost 1 mm of backfat depth weekly (Fig. 1). So, pork producers need to consider feeding and management approaches to mitigate the negative effects of aggression among sows in group-housing systems so that individual sow performance and welfare can be optimized.
Nutrition and feeding management can play a role in controlling aggression among sows. Historically, producers and swine nutritionists have focused on the nutrient needs of sows to optimize reproductive performance and more recently, sow longevity. However, as the industry moves sows to group-housing systems, we might have to consider nutritional requirements for optimal sow welfare in addition to those needed to satisfy performance and longevity goals. There might be one level of nutrient/feed intake necessary to support optimal reproductive performance and a higher level required to support optimal sow welfare (Johnston and Holt, 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สวัสดิการของลักษณะที่ตั้งกลุ่มการเปลี่ยนแปลงตลาดที่ขับเคลื่อนจากแต่ละร้านเพื่อจัดกลุ่มของการตั้งครรภ์ลักษณะที่อยู่อาศัยเป็นไปตามการปรับปรุงที่คาดไว้ในเสาสวัสดิการ ปรับปรุงสวัสดิการเสาที่เกิดจากเสรีภาพที่เพิ่มขึ้นสามารถลบได้อย่างรวดเร็ว โดยความก้าวร้าวมากเกินไป และยกเลิกการควบคุมในลักษณะกลุ่มอาศัยระบบ ความก้าวร้าวในขณะที่ลักษณะที่ผสมในกลุ่มและรุกรานทุก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลา การให้อาหารสามารถ causeinjury ความอ่อนแอ การกินต่ำ และประสิทธิภาพของลักษณะ (นาและ Soede, 2012) ลักษณะหนุ่มมีลักษณะเก่าในกลุ่มย่อยปกติ และกลายเป็น ผู้รับความก้าวร้าวมากขึ้นกว่าเก่า ครองลักษณะ ผลของการรุกรานนี้กับลักษณะย่อยได้อย่างมาก Li et al. (2012) รายงานว่า ปัญหาในเล้าคลอดอัตราเพิ่มขึ้นจาก 67% เป็น 94% เมื่อผสม และอยู่กับแม่สุกรที่เปรียบเทียบกับลักษณะลักษณะแรกเท่าเทียมกัน ลักษณะแรกเท่าเทียมกันได้ในปากกามีลักษณะ หญิงผู้ใต้บังคับบัญชาและผู้รับของเพิ่มความก้าวร้าวและอาการบาดเจ็บ อย่างไรก็ตาม ในปากกาทอง ลักษณะแรกเท่าเทียมกันไม่ได้โฟกัสของความก้าวร้าวจากลักษณะเก่า เรื่องน่าสนใจ ประสิทธิภาพการทำงานของแม่สุกรที่ตั้ง มีลักษณะเท่าเทียมกันก่อนถูกลดลง ลดการบริโภคอาหารขณะตั้งครรภ์ แม้ลดรุนแรงสำหรับน้อยได้ตาม 36 ชั่วโมง สามารถลดอัตราการตั้งครรภ์ของลักษณะ และครอกขนาด Kongsted (2006) ศึกษา 14 ค้าฝูงเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างปริมาณ ความเครียด และสมรรถภาพการสืบพันธุ์การให้อาหาร กำไร Backfat ในสามสัปดาห์แรกหลังจากผสมพันธุ์ใช้เป็นพร็อกซีสำหรับการบริโภคอาหารของลักษณะผสมในกลุ่มที่วัน postmating เธอรายงานผ่าน 9 จุดมากกว่าตั้งครรภ์อัตราเปอร์เซ็นต์ในลักษณะที่ได้รับ 1 มม.ความลึก backfat สัปดาห์เปรียบเทียบกับลักษณะที่หายไป 1 มม.ความลึก backfat รายสัปดาห์ (รูปที่ 1) ดังนั้น ผู้ผลิตเนื้อหมูต้องพิจารณาวิธีการให้อาหารและการจัดการเพื่อลดผลกระทบเชิงลบของความก้าวร้าวในลักษณะระบบกลุ่มที่อยู่อาศัยเพื่อให้สามารถปรับประสิทธิภาพการทำงานของแต่ละเสาและสวัสดิการโภชนาการและการให้อาหารการจัดการสามารถมีบทบาทในการควบคุมความก้าวร้าวในลักษณะ ประวัติ นักโภชนาการผู้ผลิตและสุกรได้เน้นความต้องการสารอาหารของลักษณะประสิทธิภาพของการสืบพันธุ์ และเมื่อเร็ว ๆ นี้ หว่านอายุยืน อย่างไรก็ตาม เป็นอุตสาหกรรมเคลื่อนลักษณะกลุ่มอาศัยระบบ เราอาจต้องพิจารณาความต้องการทางโภชนาการสำหรับเสาสูงสวัสดิการนอกเหนือจากที่จำเป็นเพื่อตอบสนองเป้าหมายประสิทธิภาพ อาจมีหนึ่งระดับของปริมาณสารอาหาร/อาหารที่จำเป็นเพื่อสนับสนุนประสิทธิภาพการสืบพันธุ์และระดับสูงต้องสนับสนุนสวัสดิการสูงสุดเสา (Johnston และโฮลท์ 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สวัสดิการของกลุ่มซึ่งอยู่-หมู
กะตลาดที่ขับเคลื่อนจากคอกม้าของแต่ละบุคคลเพื่อที่อยู่อาศัยในกลุ่มของแม่สุกรตั้งครรภ์อยู่บนพื้นฐานของการปรับปรุงที่คาดหวังในการจัดสวัสดิการสุกร การปรับปรุงในการจัดสวัสดิการหว่านผลมาจากการเพิ่มขึ้นของการมีเสรีภาพในการเคลื่อนไหวสามารถลบได้อย่างรวดเร็วโดยการรุกรานมากเกินไปและยกเลิกการควบคุมในหมู่แม่สุกรในระบบกลุ่มที่อยู่อาศัย การรุกรานที่แม่สุกรเวลาที่มีการผสมในกลุ่มและรายวันรุกรานโดยเฉพาะอย่างยิ่งการให้อาหารเวลาที่สามารถ causeinjury, อ่อนแอ, ปริมาณอาหารที่กินต่ำและประสิทธิภาพการทำงานที่ดีของแม่สุกร (เคมพ์และ Soede 2012) แม่สุกรหนุ่มสาวมักจะมีผู้ใต้บังคับบัญชาเพื่อแม่สุกรสูงอายุในกลุ่มและกลายเป็นผู้รับของความก้าวร้าวมากขึ้นกว่าเก่าแม่สุกรครอง ผลกระทบเชิงลบของการรุกรานนี้กับแม่สุกรผู้ใต้บังคับบัญชาสามารถเป็นอย่างมาก Li et al, (2012) รายงานว่าอัตราการคลอดเพิ่มขึ้นจาก 67% เป็น 94% เมื่อแม่สุกรแรกเท่าเทียมกันถูกผสมและตั้งอยู่กับสุกรเมื่อเทียบกับแม่สุกร ในปากกากับแม่สุกรที่แม่สุกรแรกเท่าเทียมกันเป็นเพศหญิงผู้ใต้บังคับบัญชาและผู้รับของการรุกรานที่เพิ่มขึ้นและได้รับบาดเจ็บ อย่างไรก็ตามในปากกาทองแม่สุกรแรกเท่าเทียมกันไม่ได้มุ่งเน้นการรุกรานจากแม่สุกรที่มีอายุมากกว่า ที่น่าสนใจประสิทธิภาพการทำงานของสุกรตั้งอยู่กับแม่สุกรแรกเท่าเทียมกันก็ไม่ได้ลดลง ลดปริมาณอาหารที่กินในระหว่างตั้งครรภ์แม้ลดลงรุนแรงเป็นเพียง 36 ชั่วโมงสามารถลดอัตราการตั้งครรภ์ของแม่สุกรและขนาดครอก Kongsted (2006) การศึกษา 14 ฝูงในเชิงพาณิชย์ที่จะเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคอาหารความเครียดและประสิทธิภาพการทำงานของระบบสืบพันธุ์ กำไรไขมันในสามสัปดาห์แรกหลังจากการผสมพันธุ์ถูกใช้เป็นพร็อกซี่สำหรับปริมาณอาหารที่กินของแม่สุกรผสมในกลุ่มที่ประมาณ 8 วัน postmating เธอรายงานในจุดที่ 9 เปอร์เซ็นต์อัตราการตั้งครรภ์มากขึ้นในแม่สุกรที่ได้รับ 1 มิลลิเมตรของความลึกไขมันรายสัปดาห์เมื่อเทียบกับแม่สุกรที่หายไป 1 มิลลิเมตรของความลึกไขมันรายสัปดาห์ (รูปที่ 1). ดังนั้นผู้ผลิตเนื้อหมูต้องพิจารณาการให้อาหารและการจัดการวิธีการเพื่อลดผลกระทบเชิงลบของการรุกรานในหมู่แม่สุกรในระบบกลุ่มที่อยู่อาศัยเพื่อให้การปฏิบัติงานของแต่ละบุคคลหว่านและสวัสดิการสามารถเพิ่มประสิทธิภาพ.
โภชนาการและการจัดการให้อาหารสามารถมีบทบาทในการควบคุมความก้าวร้าวในหมู่แม่สุกร อดีตโปรดิวเซอร์และนักโภชนาการหมูได้มุ่งเน้นไปที่ความต้องการสารอาหารของแม่สุกรเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการสืบพันธุ์และเมื่อเร็ว ๆ หว่านยืนยาว อย่างไรก็ตามในขณะที่อุตสาหกรรมย้ายสุกรไปยังระบบกลุ่มที่อยู่อาศัยที่เราอาจจะต้องพิจารณาความต้องการทางโภชนาการเพื่อสวัสดิการสุกรที่ดีที่สุดนอกเหนือจากที่จำเป็นเพื่อตอบสนองประสิทธิภาพและอายุยืนเป้าหมาย อาจจะมีหนึ่งระดับของสารอาหารปริมาณอาหารที่กิน / ที่จำเป็นเพื่อสนับสนุนการสืบพันธุ์ที่ดีที่สุดและระดับสูงกว่าที่จำเป็นเพื่อสนับสนุนการจัดสวัสดิการที่เหมาะสมสุกร (จอห์นสันและโฮลท์, 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สวัสดิการของกลุ่มตัวแม่สุกรตลาดขับเคลื่อน เปลี่ยนจากคอกม้าแต่ละกลุ่มที่อยู่อาศัยของแม่สุกรท้องโดยคาดว่าการปรับปรุงสวัสดิการหว่าน การปรับปรุงสวัสดิการ หว่าน อันเป็นผลจากการเพิ่มเสรีภาพในการเคลื่อนไหวสามารถลบออกได้อย่างรวดเร็วโดยการรุกรานของสหประชาชาติควบคุมมากเกินไป และแม่สุกรในระบบกลุ่มที่อยู่อาศัย . การรุกรานในเวลาที่แม่สุกรปะปนในกลุ่มและการรุกรานทุกวัน โดยเฉพาะเวลาให้อาหารก็ causeinjury พิการ , การบริโภคอาหาร , ต่ำ , และการปฏิบัติที่ไม่ดีของแม่สุกร ( Kemp และ soede , 2012 ) หนุ่มหว่านมักจะลูกน้องเก่าแม่สุกรในกลุ่มและเป็นผู้รับของความก้าวร้าวมากขึ้นกว่าเก่า ครองแม่สุกร ผลกระทบเชิงลบของการรุกรานนี้กับลูกน้องแม่สุกรได้เป็นอย่างมาก Li et al . ( 2012 ) รายงานว่า อัตราการเพิ่มขึ้นจาก 67% ในโรงเรือน 94 เมื่อสุกรผสมอยู่ด้วยกันก่อนโดยเปรียบเทียบกับแม่สุกร ในปากกากับแม่สุกร , สุกรกันก่อนเป็นลูกน้องของผู้หญิงและผู้รับเพิ่มความก้าวร้าวและการบาดเจ็บ อย่างไรก็ตาม ใน ปิดทอง ปากกา หว่านลำดับแรกไม่เน้นความก้าวร้าวจากแม่สุกรที่มีอายุมากกว่า ทั้งนี้ ผลการดำเนินงานของสุกรโดยตั้งอยู่ด้วยกันครั้งแรกยังไม่ลดลง ลดปริมาณอาหารในระหว่างตั้งครรภ์ แม้ลดลงรุนแรงเป็นเพียง 36 ชั่วโมง สามารถลดอัตราการตั้งท้องของแม่สุกร และขนาดครอก . kongsted ( 2549 ) ได้ศึกษา 14 ฝูงพาณิชย์เพื่อให้เข้าใจถึงความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคอาหาร ความเครียด และประสิทธิภาพการสืบพันธุ์ กันได้ในสัปดาห์แรก หลังจากผสมพันธุ์ถูกใช้เป็นพร็อกซี่สำหรับการกินอาหารของแม่สุกรที่ผสมในกลุ่มที่ประมาณ 8 วัน postmating . เธอรายงานเหนือจุด 9 เปอร์เซ็นต์มากกว่าอัตราการตั้งครรภ์ในแม่สุกรที่ได้รับ 1 มม. ความลึกกันรายสัปดาห์เมื่อเทียบกับสุกรที่หาย 1 มม. ความลึกรายสัปดาห์กัน ( รูปที่ 1 ) ดังนั้น ผู้ประกอบการต้องพิจารณาให้อาหารหมู และแนวทางการจัดการเพื่อลดผลกระทบเชิงลบของการรุกรานของแม่สุกรในระบบกลุ่มที่อยู่อาศัยเพื่อให้งานบุคคลและสวัสดิการ หว่าน สามารถปรับให้เหมาะสมอาหารและการจัดการให้อาหารสามารถมีบทบาทในการควบคุมการรุกรานของแม่สุกร ในอดีตผู้ผลิตสุกรและนักโภชนาการได้มุ่งเน้นความต้องการสารอาหารของแม่สุกรเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการสืบพันธุ์ และเมื่อเร็วๆ นี้ หว่าน ยืนยาว อย่างไรก็ตาม ในฐานะที่เป็นอุตสาหกรรมการย้ายแม่สุกรระบบกลุ่มที่อยู่อาศัยที่เราอาจจะต้องพิจารณาความต้องการทางโภชนาการสำหรับสวัสดิการที่เหมาะสม นอกจากนี้ผู้ที่ใช้หว่านเพื่อตอบสนองประสิทธิภาพและอายุการใช้งานของเป้าหมาย อาจจะมีในระดับหนึ่งของสารอาหารที่จำเป็นเพื่อสนับสนุน / ปริมาณอาหารการสืบพันธุ์ที่เหมาะสมและระดับที่สูงขึ้นต้องสนับสนุนสวัสดิการหว่านที่เหมาะสม ( Johnston และ Holt , 2005 )