Meaning of the TermVisakha Puja (Ve

Meaning of the Term

Visakha Puja (Vesak) means the worship of the Buddha on the full moon day of the sixth lunar month. It usually falls in May. In the case of a year with Adhikamasa (a year with an extra eighth lunar period), Visakha Puja Day falls on the full moon day of the seventh lunar month.

Visakha Puja is one of the most important days in Buddhism because of three important events that it commemorates, i.e., the birth, the Enlightenment, and the passing away of the Buddha. These three incidents miraculously fall on the same month and date. Each year throughout the world on the Vesak full moon, Buddhist monks and lay people gather together to worship in a very special way and to recollect the wisdom, purity, and compassion of the Buddha.

Origin of Visakha Puja Day
Birth

The Buddha was a king by birth. His clan name was Gotama. He was born eighty years before the Buddhist Era in the Sakya kingdom at Lumbini Park (now called
Rummindei, in Nepal) in the Middle Country (Madhyama Pradesa, located between Kapilavastu, capital of the Sakya Kingdom, and Devadaha, capital of the Kolya Kingdom). He was born on Friday, the Vesak full moon day in the year of the dog. Prince Siddhattha (the Buddha’s personal name) was the son of King Suddhodana and Queen Sirimahamamaya. On the day Siddhattha was born, Queen Sirimahamaya, who was pregnant, wanted to pay a visit to Devadaha, which was her native country. On the morning of the Vesak full moon, the Queen left Kapilavastu to visit Devadaha. Approaching a lovely park of sal trees called Lumbini, located between the two capitals but nearer to Devadaha, the Queen decided to visit the park. When she reached a sal tree, she started having contractions and soon gave birth to a son. When the kings of Kapilavastu and Devadaha learned of this, they became very happy and arranged a procession back to Kapilavastu.

Enlightenment

Prince Siddhattha, raised in the midst of luxury, led the happy life of a privileged prince and at the age of sixteen married Princess Yasodhara, or Bimda, who bore him a son, Rahula. He became discontent with courtly living and took up the life of a wandering ascetic at the banks of the Anoma River. He was then twenty-nine. He studied the practices of the foremost Brahmin ascetics and realized that such practices were not the way to Enlightenment. He went on his own way, applying the reflective thought of conscious meditation to a simple rational life of moderation. At the age of thirty-five, he attained Enlightenment at Uruvelasenanigama subdistrict, Magadha State (today located at Bodh Gaya in the Bihar State of India) on Wednesday, the Vesak full moon of May, the year of the cock, forty five years before the Buddhist Era.

The Dhamma discovered by the Buddha was Ariyasacca, or the Four Noble Truths, namely:
1. The Noble Truth of Suffering.
2. The Noble Truth of the Origin of Suffering.
3. The Noble Truth of the Extinction of Suffering.
4. The Noble Truth of the Path leading to the Extinction of Suffering.
After having attained Enlightenment, the Buddha wandered from place to place, teaching his discoveries to people who were able to comprehend what he said, helping large numbers of them achieve various levels of spiritual purification. He sent his followers to spread Buddhism in cities and in the country, until Buddhism was widely spread and firmly established.

Parinibbāna (Death)

The Buddha passed away at the age of eighty on Tuesday, the Vesak full moon in the year of the small snake under the two sal trees in the Sal Grove of the Mallas in Kusinara, capital of the Malla State (today located in Kusinagara in Uttarapradesa, India).
Historical Development of Visakha Puja Day

The rituals of Visakha Puja Day had been continuously performed in Jambudipa, or India, the motherland of Buddhism, for a long time before Buddhism spread to Thailand and Sri Lanka. In these countries the Visakha worship has been continually observed to the present day.

In Thailand Visakha Puja observance began during the Sukhothai period because of the close religious relations between Thailand and Sri Lanka. Sri Lankan monks came to propagate Buddhism in Thailand and were highly respected. Thai monks also eventually went to study in Sri Lanka. It is believed that in Thailand Visakha Puja observances began during the Sukhothai period and that monks introduced them.

In the Book of the Royal Twelve-Month Rituals, written by King Rama V, the Visakha Puja observance is said to have been revived in the year of the ox, B.E. 2360, in the Ratanakosin period in the reign of His Majesty King Prabuddhaleudlanaphalai
(Rama II). Under the advice of Somdeiphrasangharaja Mee (the Supreme Patriarch), the King reinstituted the Visakha celebration.
Rama II declared the commemoration of the Visahka Puja by Royal Decree. The King himself, observing the Eight Precepts, enjoined abstention from killing and the consumption of alcohol for three days. For three days there were bright lights, flowers, joss sticks and candles, and offerings to celebrate Visakha Puja. There were also fireworks. In addition, people circumambulated the uposatha hall of the temple or a place of worship three times, and listened to Dhamma talks. They also made merit, offering food to the monks, donating things to the poor, releasing animals, and decorating their houses with lights. These rituals have been observed ever since on the Vesak full moon day.

Activities Observed on the Day

1. Offering food to the monks and novices.
2. Going to temples for special observances and listening to Dhamma preaching.
3. Keeping the Five or Eight Precepts, including abstinence from alcoholic drinks and
all kinds of immoral acts.
4. The practice of meditation and mental discipline.
5. The practice of renunciation for a number of days at the temple, during which white
robes are worn.
6. Attending the triple circumambulation ceremony and other Buddhist activities.
7. Organizing an exhibition of the history of the Visahka Puja Day.
8. Hoisting the flag at houses, temples, and government offices.
The most important are making merit, giving donations, keeping the precepts and practicing meditation.

International Recognition of the Day of Vesak

In 1999, the United Nations, an organization performing various activities on behalf of the worldwide population, unanimously resolved to declare Visakha Puja Day (Vesak Day) an International Day on December 15, 1999. This action brought abundant joy to Buddhists across the globe, including Thais lay people and government officials. In this regard, the government sector, the Sangha, and lay people in Thailand have unanimously promoted the celebration of the Vesak festival throughout the country.

The Day of Vesak, or Visakha Puja Day, which means “worship on the full-moon day of the sixth lunar month,” is an important day of worshipping and merit making for Buddhists. On this sacred day, Buddhists all over the world commemorate three events in the life of the Buddha, namely, his birth, his Enlightenment, and his passing away. These three events ccurred on the same day in the same month. 1) On the full moon day of the sixth lunar month, eighty years before the beginning of the Buddhist Era, Prince Sitthattha was born in Lumbini Park, a royal park that lay between the cities of Kapilavatthu and Devadaha. His birthplace is now called Rummindei, located in Nepal. 2) At twenty-nine years of age, Prince Sitthattha took up a life of renunciation on the banks of the Anoma River in search of the truth. After six years of searching, the thirty-five- year -old prince attained Enlightenment under a bodhi tree on the banks of the Neranjara River in Uruvelasenanigama. This event occurred at dawn on the full moon night, forty-five years before the Buddhist Era. This place is now called Bodh Gaya, located in Bihar, India. 3) After His Enlightenment, the Buddha went on to teach the Dhamma for forty-five years until the night of the full moon in the sixth lunar month. Then at the age of eighty, he entered into Parinibbāna in a grove of sal trees in Kusinara. This place is now called Kusinagara, or Karsia, located in Uttar Pradesh, India.
Buddhism remained strong even after the Buddha’s demise. About 324 B.C. King Asoka the Great sent out nine groups of Buddhist missionaries to propagate Buddhism in other lands. These missions resulted in the flourishing of Buddhism in later times in countries such as Sri Lanka, Myanmar, Thailand, Cambodia, Tibet, Bhutan, Nepal, China, Japan, and Korea.

Buddhism has had a great influence on the improvement of mankind’s behavior, contributing to new conception of human conduct and spiritual well-being. One of the oldest religions in the world, Buddhism has been a great spiritual refuge for over 2,500 years, and will continue to be so. The Buddha’s teaching remains a guiding force for man’s peace and serenity in life.

In November, 1998, at the International Buddhist Conference in Colombo, Sri Lanka, all the member countries unanimously expressed the intention to gain international recognition for the Day of Vesak, a celebration of the birth of Buddhism. United Nations representatives from Buddhist countries, namely Bangladesh, Bhutan, India, Laos, Maldives, Mongolia, Myanmar, Nepal, Sri Lanka and Thailand jointly proposed an agenda to the U.N. General Assembly to adopt the resolution for the International Recognition of the Day Vesak. On December 15, 1999, the Plenary Meeting of the U.N. General Assembly at its fifty-fourth session considered agenda item number 174 and adopted the draft resolution for the International Recognition of the Day of Vesak. Appropriate arrangements were made for its observance at the United Nations Headquarters and other offices of the U.N. Thirty-four countries sponsored the draft resolution.
Since the year 2000, on that most auspicious day of the full moon in the sixth

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความหมายของคำพูจา Visakha (วันวิสาขบูชา) หมายถึง การบูชาพระในวันพระจันทร์เต็มดวงค่ำเดือนหก มันมักจะตกพฤษภาคม ในกรณีของปีกับ Adhikamasa (ปีที่มีรอบระยะเวลาทางจันทรคติแปด), Visakha พูจาวันตรงกับวันเพ็ญขึ้น 1 ค่ำเดือนพูจา Visakha เป็นหนึ่งของวันสำคัญในพระพุทธศาสนาเนื่องจากเหตุการณ์สำคัญสามที่มัน commemorates เช่น การเกิด ตรัสรู้ และผ่านไปพระ เหตุการณ์เหล่านี้สามตกอยู่ในเดือนเดียวกันและวันอัศจรรย์ แต่ละปีทั่วโลกในวันวิสาขบูชา พระภิกษุสงฆ์และวางคนรวบรวมกันเพื่อบูชา ในแบบพิเศษ และระลึกภูมิปัญญา บริสุทธิ์ และความเมตตาของพระพุทธเจ้าจุดเริ่มต้นของวันพูจา Visakhaเกิด พระพุทธเจ้าเป็นกษัตริย์ โดยเกิด ชื่อตระกูลของเขาถูก Gotama เขาเกิด 80 ปีก่อนพุทธศักราชราชอาณาจักรนิกายสักยะในลัมบินีพาร์ค (เดี๋ยวนี้เรียกว่าRummindei เนปาล) ในประเทศกลาง (Madhyama Pradesa อยู่ระหว่าง Kapilavastu เมืองหลวงของราชอาณาจักร นิกายสักยะและเทวทหะ เมืองหลวงของราชอาณาจักร Kolya) ประสูติเมื่อวันศุกร์ วันพระจันทร์เต็มดวงวันวิสาขบูชาในปีสุนัข เจ้าชายสิทธัตถะ (พระชื่อส่วนบุคคล) เป็นบุตรของกษัตริย์ Suddhodana และ Sirimahamamaya ควีน ในวันเกิดสิทธัตถะ ควีน Sirimahamaya ผู้ตั้งครรภ์ อยากเยี่ยมชมเทวทหะ ซึ่งเป็นประเทศบ้านเกิดของเธอ ในเช้าของวันวิสาขบูชาเต็มดวงจันทร์ ราชินีซ้าย Kapilavastu ไปเทวทหะ ใกล้สวนน่ารักของแซลเรียกว่าลัมบินี อยู่ ระหว่างสองเมืองหลวง แต่ใกล้ กับเท วทหะ ราชินีตัดสินใจที่จะไปเที่ยวชม เมื่อเธอมาถึงต้นไม้แซล เธอเริ่มมีการหด และเร็ว ๆ นี้ ให้กำเนิดลูกชาย เมื่อพระมหากษัตริย์ของ Kapilavastu และเทวทหะรู้นี้ พวกเขากลายเป็นความสุขมาก และจัดขบวนไป Kapilavastuตรัสรู้ Prince Siddhattha, raised in the midst of luxury, led the happy life of a privileged prince and at the age of sixteen married Princess Yasodhara, or Bimda, who bore him a son, Rahula. He became discontent with courtly living and took up the life of a wandering ascetic at the banks of the Anoma River. He was then twenty-nine. He studied the practices of the foremost Brahmin ascetics and realized that such practices were not the way to Enlightenment. He went on his own way, applying the reflective thought of conscious meditation to a simple rational life of moderation. At the age of thirty-five, he attained Enlightenment at Uruvelasenanigama subdistrict, Magadha State (today located at Bodh Gaya in the Bihar State of India) on Wednesday, the Vesak full moon of May, the year of the cock, forty five years before the Buddhist Era.The Dhamma discovered by the Buddha was Ariyasacca, or the Four Noble Truths, namely:1. The Noble Truth of Suffering.2. The Noble Truth of the Origin of Suffering.3. The Noble Truth of the Extinction of Suffering.4. The Noble Truth of the Path leading to the Extinction of Suffering.After having attained Enlightenment, the Buddha wandered from place to place, teaching his discoveries to people who were able to comprehend what he said, helping large numbers of them achieve various levels of spiritual purification. He sent his followers to spread Buddhism in cities and in the country, until Buddhism was widely spread and firmly established.
Parinibbāna (Death)

The Buddha passed away at the age of eighty on Tuesday, the Vesak full moon in the year of the small snake under the two sal trees in the Sal Grove of the Mallas in Kusinara, capital of the Malla State (today located in Kusinagara in Uttarapradesa, India).
Historical Development of Visakha Puja Day

The rituals of Visakha Puja Day had been continuously performed in Jambudipa, or India, the motherland of Buddhism, for a long time before Buddhism spread to Thailand and Sri Lanka. In these countries the Visakha worship has been continually observed to the present day.

In Thailand Visakha Puja observance began during the Sukhothai period because of the close religious relations between Thailand and Sri Lanka. Sri Lankan monks came to propagate Buddhism in Thailand and were highly respected. Thai monks also eventually went to study in Sri Lanka. It is believed that in Thailand Visakha Puja observances began during the Sukhothai period and that monks introduced them.

In the Book of the Royal Twelve-Month Rituals, written by King Rama V, the Visakha Puja observance is said to have been revived in the year of the ox, B.E. 2360, in the Ratanakosin period in the reign of His Majesty King Prabuddhaleudlanaphalai
(Rama II). Under the advice of Somdeiphrasangharaja Mee (the Supreme Patriarch), the King reinstituted the Visakha celebration.
Rama II declared the commemoration of the Visahka Puja by Royal Decree. The King himself, observing the Eight Precepts, enjoined abstention from killing and the consumption of alcohol for three days. For three days there were bright lights, flowers, joss sticks and candles, and offerings to celebrate Visakha Puja. There were also fireworks. In addition, people circumambulated the uposatha hall of the temple or a place of worship three times, and listened to Dhamma talks. They also made merit, offering food to the monks, donating things to the poor, releasing animals, and decorating their houses with lights. These rituals have been observed ever since on the Vesak full moon day.

Activities Observed on the Day

1. Offering food to the monks and novices.
2. Going to temples for special observances and listening to Dhamma preaching.
3. Keeping the Five or Eight Precepts, including abstinence from alcoholic drinks and
all kinds of immoral acts.
4. The practice of meditation and mental discipline.
5. The practice of renunciation for a number of days at the temple, during which white
robes are worn.
6. Attending the triple circumambulation ceremony and other Buddhist activities.
7. Organizing an exhibition of the history of the Visahka Puja Day.
8. Hoisting the flag at houses, temples, and government offices.
The most important are making merit, giving donations, keeping the precepts and practicing meditation.

International Recognition of the Day of Vesak

In 1999, the United Nations, an organization performing various activities on behalf of the worldwide population, unanimously resolved to declare Visakha Puja Day (Vesak Day) an International Day on December 15, 1999. This action brought abundant joy to Buddhists across the globe, including Thais lay people and government officials. In this regard, the government sector, the Sangha, and lay people in Thailand have unanimously promoted the celebration of the Vesak festival throughout the country.

The Day of Vesak, or Visakha Puja Day, which means “worship on the full-moon day of the sixth lunar month,” is an important day of worshipping and merit making for Buddhists. On this sacred day, Buddhists all over the world commemorate three events in the life of the Buddha, namely, his birth, his Enlightenment, and his passing away. These three events ccurred on the same day in the same month. 1) On the full moon day of the sixth lunar month, eighty years before the beginning of the Buddhist Era, Prince Sitthattha was born in Lumbini Park, a royal park that lay between the cities of Kapilavatthu and Devadaha. His birthplace is now called Rummindei, located in Nepal. 2) At twenty-nine years of age, Prince Sitthattha took up a life of renunciation on the banks of the Anoma River in search of the truth. After six years of searching, the thirty-five- year -old prince attained Enlightenment under a bodhi tree on the banks of the Neranjara River in Uruvelasenanigama. This event occurred at dawn on the full moon night, forty-five years before the Buddhist Era. This place is now called Bodh Gaya, located in Bihar, India. 3) After His Enlightenment, the Buddha went on to teach the Dhamma for forty-five years until the night of the full moon in the sixth lunar month. Then at the age of eighty, he entered into Parinibbāna in a grove of sal trees in Kusinara. This place is now called Kusinagara, or Karsia, located in Uttar Pradesh, India.
Buddhism remained strong even after the Buddha’s demise. About 324 B.C. King Asoka the Great sent out nine groups of Buddhist missionaries to propagate Buddhism in other lands. These missions resulted in the flourishing of Buddhism in later times in countries such as Sri Lanka, Myanmar, Thailand, Cambodia, Tibet, Bhutan, Nepal, China, Japan, and Korea.

Buddhism has had a great influence on the improvement of mankind’s behavior, contributing to new conception of human conduct and spiritual well-being. One of the oldest religions in the world, Buddhism has been a great spiritual refuge for over 2,500 years, and will continue to be so. The Buddha’s teaching remains a guiding force for man’s peace and serenity in life.

In November, 1998, at the International Buddhist Conference in Colombo, Sri Lanka, all the member countries unanimously expressed the intention to gain international recognition for the Day of Vesak, a celebration of the birth of Buddhism. United Nations representatives from Buddhist countries, namely Bangladesh, Bhutan, India, Laos, Maldives, Mongolia, Myanmar, Nepal, Sri Lanka and Thailand jointly proposed an agenda to the U.N. General Assembly to adopt the resolution for the International Recognition of the Day Vesak. On December 15, 1999, the Plenary Meeting of the U.N. General Assembly at its fifty-fourth session considered agenda item number 174 and adopted the draft resolution for the International Recognition of the Day of Vesak. Appropriate arrangements were made for its observance at the United Nations Headquarters and other offices of the U.N. Thirty-four countries sponsored the draft resolution.
Since the year 2000, on that most auspicious day of the full moon in the sixth

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหมายของระยะวิสาขบูชา (วิสาขบูชา) หมายถึงการบูชาพระพุทธเจ้าในวันที่พระจันทร์เต็มดวงของเดือนจันทรคติที่หก มันมักจะตกพฤษภาคม ในกรณีของปีกับ Adhikamasa (ปีกับช่วงเวลาที่ดวงจันทร์พิเศษแปด) วันวิสาขบูชาตรงกับวันพระจันทร์เต็มดวงของเดือนจันทรคติที่เจ็ด. วิสาขบูชาเป็นหนึ่งในวันที่สำคัญที่สุดในพระพุทธศาสนาเพราะสามเหตุการณ์สำคัญ ว่ามันเอกราชคือเกิดการตรัสรู้และการผ่านไปของพระพุทธเจ้า ทั้งสามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ตกอยู่ในเดือนเดียวกันและวันที่ ในแต่ละปีทั่วโลกในวิสาขบูชาพระจันทร์เต็มดวงพระสงฆ์และวางคนที่รวมตัวกันเพื่อบูชาในลักษณะพิเศษมากและจำภูมิปัญญาความบริสุทธิ์และความเมตตาของพระพุทธเจ้า. ต้นกำเนิดของวันวิสาขบูชาเกิดพระพุทธรูปเป็นพระมหากษัตริย์โดยกำเนิด. ชื่อตระกูลของเขาเป็นพระพุทธเจ้า เขาเกิดแปดสิบปีก่อนยุคที่นับถือศาสนาพุทธในราชอาณาจักรซากที่ลุมพินีพาร์ค (เรียกว่าตอนนี้Rummindei ในประเทศเนปาล) ในประเทศกลาง (Madhyama Pradesa ตั้งอยู่ระหว่างกบิลพัสดุ์เมืองหลวงของซากราชอาณาจักรและเทวทหะซึ่งเป็นเมืองหลวงของ Kolya ราชอาณาจักร ) เขาเกิดเมื่อวันศุกร์ที่วันที่ดวงจันทร์เต็มรูปแบบในวิสาขบูชาปีของสุนัข เจ้าชายประพาส (ชื่อส่วนบุคคลของพระพุทธเจ้า) เป็นบุตรชายของพระเจ้าสุทโธทนะและพระราชินี Sirimahamamaya ในวันเกิดประพาสราชินี Sirimahamaya ที่กำลังตั้งท้องอยากจะไปเยี่ยมชมเทวทหะซึ่งเป็นประเทศบ้านเกิดของเธอ ในตอนเช้าของวันวิสาขบูชาเต็มดวงจันทร์ราชินีซ้ายกบิลพัสดุ์ในการเยี่ยมชมเทวทหะ ใกล้สวนสาธารณะที่น่ารักของต้นไม้พะยอมเรียกว่าลุมพินีตั้งอยู่ระหว่างสองประเทศ แต่ใกล้กับเทวทหะราชินีตัดสินใจที่จะเยี่ยมชมสวนสาธารณะ เมื่อเธอมาถึงต้นไม้พะยอมเธอเริ่มมีการหดตัวและเร็ว ๆ นี้ได้ให้กำเนิดบุตรชาย เมื่อกษัตริย์แห่งกบิลพัสดุ์และเทวทหะเรียนรู้นี้พวกเขากลายเป็นความสุขมากและจัดขบวนกลับไปยังกบิลพัสดุ์. ตรัสรู้เจ้าชายประพาสขึ้นในท่ามกลางของความหรูหราที่นำความสุขในชีวิตของเจ้าชายสิทธิพิเศษและตอนอายุสิบหกเจ้าหญิงแต่งงานYasodhara หรือ Bimda ที่คลอดบุตรชายที่ Rahula เขากลายเป็นความไม่พอใจกับชีวิตเอาใจและเอาขึ้นชีวิตของนักพรตหลงที่ธนาคารของแม่น้ำอโนมา แล้วเขาก็ยี่สิบเก้า เขาศึกษาการปฏิบัติของฤาษีพราหมณ์ที่สำคัญและตระหนักว่าการปฏิบัติดังกล่าวไม่ได้เป็นวิธีที่จะตรัสรู้ เขาเดินไปในทางของเขาเองใช้ความคิดสะท้อนของการทำสมาธิมีสติที่จะมีชีวิตที่มีเหตุผลที่เรียบง่ายของการดูแล ตอนอายุสามสิบห้าเขาบรรลุวิชชาที่ Uruvelasenanigama ตำบลกาดล้ารัฐ (วันนี้ตั้งอยู่ที่พุทธคยาในรัฐพิหารของอินเดีย) ในวันพุธที่วิสาขบูชาพระจันทร์เต็มดวงของเดือนพฤษภาคมปีที่ไก่ที่สี่สิบห้าปีก่อน . พุทธยุคธรรมค้นพบโดยพระพุทธรูปที่เป็นอริยสัจหรืออริยสัจคือ: 1 ความจริงของความทุกข์โนเบิล. 2 ความจริง Noble แหล่งกำเนิดของความทุกข์. 3 ความจริงของโนเบิลสูญพันธุ์ของความทุกข์. 4 โนเบิลความจริงของเส้นทางที่นำไปสู่การสูญพันธุ์ของความทุกข์. หลังจากที่มีการบรรลุการตรัสรู้พระพุทธเจ้าเดินจากสถานที่ที่การเรียนการสอนการค้นพบของเขากับคนที่มีความสามารถที่จะเข้าใจในสิ่งที่เขากล่าวว่าการให้ความช่วยเหลือจำนวนมากของพวกเขาบรรลุระดับต่างๆของจิตวิญญาณ การฟอก เขาส่งลูกน้องของเขาที่จะแพร่กระจายพุทธศาสนาในเมืองและในประเทศจนพุทธศาสนาได้รับการแพร่กระจายอย่างกว้างขวางและมั่นคง. Parinibbāna (ตาย) พระพุทธรูปที่ล่วงลับไปแล้วเมื่ออายุแปดสิบวันอังคารที่ดวงจันทร์วิสาขบูชาเต็มรูปแบบในปีงูเล็ก ภายใต้ต้นไม้สองต้นพะยอมใน Sal โกรฟของ Mallas ใน Kusinara เมืองหลวงของรัฐ Malla (วันนี้อยู่ใน Kusinagara ใน Uttarapradesa, อินเดีย). ประวัติศาสตร์การพัฒนาของวันวิสาขบูชาพิธีกรรมของวันวิสาขบูชาได้รับการดำเนินการอย่างต่อเนื่องใน Jambudipa, หรืออินเดียมาตุภูมิของพระพุทธศาสนามาเป็นเวลานานก่อนที่จะแพร่กระจายไปยังพุทธศาสนาของไทยและศรีลังกา ในประเทศเหล่านี้บูชาวิสาขบูชาได้รับการปฏิบัติอย่างต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน. ในประเทศไทยปฏิบัติวิสาขบูชาเริ่มในช่วงสมัยสุโขทัยเพราะศาสนาใกล้ความสัมพันธ์ระหว่างไทยและศรีลังกา พระสงฆ์ศรีลังกามาเพื่อเผยแพร่พุทธศาสนาในประเทศไทยและได้รับการเคารพอย่างสูง พระสงฆ์ไทยก็ไปเรียนในประเทศศรีลังกา เป็นที่เชื่อกันว่าในข้อวัตรประเทศไทยวิสาขบูชาเริ่มในช่วงสมัยสุโขทัยและพระสงฆ์แนะนำพวกเขา. ในหนังสือของพระสิบสองเดือนพิธีกรรมเขียนโดยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้า, การปฏิบัติวิสาขบูชาบอกว่าจะได้รับการฟื้นฟูในปี ฉลู พ.ศ. 2360 ในสมัยรัตนโกสินทร์ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว Prabuddhaleudlanaphalai (พระรามสอง) ภายใต้คำแนะนำของหมี่ Somdeiphrasangharaja นี้ (สมเด็จพระสังฆราช) กษัตริย์ reinstituted การเฉลิมฉลองวิสาขบูชา. พระรามสองประกาศระลึกของ Visahka Puja โดยพระราชกฤษฎีกา พระมหากษัตริย์ของตัวเองสังเกตแปดศีลกำชับเว้นจากการฆ่าและการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เป็นเวลาสามวัน สามวันมีไฟสว่าง, ดอกไม้, ธูปและเทียน, และการให้บริการที่จะเฉลิมฉลองวิสาขบูชา มีการจุดพลุดอกไม้ไฟนอกจากนี้ยังมี นอกจากนี้ผู้คน circumambulated ห้องโถงอุโบสถของวัดหรือสถานที่เคารพบูชาสามครั้งและได้ฟังการเจรจาธรรม พวกเขายังทำบุญตักบาตรแก่พระสงฆ์บริจาคสิ่งที่ไม่ดีปล่อยสัตว์และการตกแต่งบ้านของพวกเขาที่มีไฟ พิธีกรรมเหล่านี้ได้รับการปฏิบัตินับตั้งแต่ในวันที่ดวงจันทร์เต็มวิสาขบูชา. กิจกรรมสังเกตวันซึ่ง1 ตักบาตรแก่พระสงฆ์และสามเณรได้. 2 ไปวัดสำหรับวัตรพิเศษและฟังธรรมเทศนา. 3 รักษาห้าหรือศีลแปดรวมทั้งการละเว้นจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และทุกชนิดของการกระทำที่ผิดศีลธรรม. 4 การปฏิบัติของการทำสมาธิและวินัยจิต. 5 การปฏิบัติของการสละสำหรับจำนวนของวันที่วัดในระหว่างที่สีขาวเสื้อคลุมที่สวมใส่. 6 เข้าร่วมพิธี circumambulation สามและกิจกรรมอื่น ๆ ที่นับถือศาสนาพุทธ. 7 การจัดนิทรรศการประวัติความเป็นมา Visahka Puja วัน. 8 การชักรอกธงที่บ้านวัดและสถานที่ราชการ. ที่สำคัญส่วนใหญ่จะทำบุญให้การบริจาคการรักษาศีลและการฝึกสมาธิ. นานาชาติรับรู้ในวันวิสาขบูชาในปี 1999 สหประชาชาติองค์กรการดำเนินกิจกรรมต่างๆในนาม ของประชากรทั่วโลกมีมติเป็นเอกฉันท์ที่จะประกาศวันวิสาขบูชา (วันวิสาขบูชา) ความระหว่างวันที่ 15 ธันวาคม 1999 การกระทำนี้นำความสุขความอุดมสมบูรณ์ให้กับชาวพุทธทั่วโลกรวมทั้งคนไทยคนนอนและเจ้าหน้าที่ของรัฐ ในเรื่องนี้หน่วยงานภาครัฐ, พระสงฆ์และวางคนที่อยู่ในประเทศไทยได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นเอกฉันท์การเฉลิมฉลองของเทศกาลวิสาขบูชาทั่วประเทศ. วันวิสาขบูชาหรือวันวิสาขบูชาซึ่งหมายความว่า "การบูชาในวันที่พระจันทร์เต็มดวงของ วันเพ็ญเดือนหก "เป็นวันสำคัญของบูชาและทำบุญสำหรับชาวพุทธ ในวันอันศักดิ์สิทธิ์นี้ชาวพุทธทั่วโลกรำลึกถึงเหตุการณ์ที่สามในชีวิตของพระพุทธเจ้าคือการเกิดของเขาตรัสรู้ของเขาและผ่านเขาออกไป ทั้งสามเหตุการณ์ ccurred ในวันเดียวกันในเดือนเดียวกัน 1) ในวันที่พระจันทร์เต็มดวงของเดือนจันทรคติที่หกสิบปีก่อนที่จะเริ่มต้นของยุคพุทธเจ้าชาย Sitthattha เกิดในลุมพินีพาร์ครอยัลพาร์คที่อยู่ระหว่างเมือง Kapilavatthu และเทวทหะ บ้านเกิดของเขาเรียกว่าตอนนี้ Rummindei ที่ตั้งอยู่ในประเทศเนปาล 2) ที่ยี่สิบเก้าปีเจ้าชาย Sitthattha เอาขึ้นของการสละชีวิตบนฝั่งแม่น้ำอโนมาในการค้นหาความจริง หลังจากหกปีของการค้นหา, ปีที่สามสิบห้า -old เจ้าชายบรรลุการตรัสรู้ใต้ต้นโพธิ์ริมฝั่งแม่น้ำ Neranjara ใน Uruvelasenanigama เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในยามเช้าในคืนพระจันทร์เต็มดวงสี่สิบห้าปีก่อนยุคที่นับถือศาสนาพุทธ สถานที่แห่งนี้เรียกว่าตอนนี้พุทธคยาที่ตั้งอยู่ในแคว้นมคธประเทศอินเดีย 3) หลังจากที่ตรัสรู้ของเขาพระพุทธรูปไปในการสอนธรรมะสำหรับสี่สิบห้าปีจนกระทั่งคืนวันพระจันทร์เต็มดวงในเดือนที่หก จากนั้นเมื่ออายุแปดสิบที่เขาได้ลงนามในParinibbānaในป่าพะยอมใน Kusinara สถานที่แห่งนี้เรียกว่าตอนนี้ Kusinagara หรือ Karsia ตั้งอยู่ในอุตตรประเทศอินเดีย. พระพุทธศาสนายังคงแข็งแกร่งแม้หลังจากการตายของพระพุทธเจ้า เกี่ยวกับ 324 ปีก่อนคริสตกาลกษัตริย์อโศกมหาราชส่งออกเก้ากลุ่มมิชชันนารีชาวพุทธในการเผยแพร่พระพุทธศาสนาในดินแดนอื่น ภารกิจเหล่านี้ส่งผลให้เจริญรุ่งเรืองของพระพุทธศาสนาในเวลาต่อมาในประเทศเช่นศรีลังกาพม่าไทยกัมพูชาทิเบตภูฏานเนปาลจีนญี่ปุ่นและเกาหลี. พระพุทธศาสนามีอิทธิพลอย่างมากในการปรับปรุงพฤติกรรมของมนุษย์ที่ ที่เอื้อต่อความคิดใหม่ของการดำเนินการของมนุษย์และจิตวิญญาณความเป็น หนึ่งในศาสนาที่เก่าแก่ที่สุดในโลกที่พุทธศาสนาได้รับการหลบภัยทางจิตวิญญาณที่ดีสำหรับการกว่า 2,500 ปีที่ผ่านมาและจะยังคงเป็นเช่นนั้น การเรียนการสอนของพระพุทธเจ้ายังคงเป็นแรงแนวทางเพื่อความสงบสุขของมนุษย์และความสงบสุขในชีวิต. ในเดือนพฤศจิกายนปี 1998 ในการประชุมชาวพุทธนานาชาติในโคลัมโบศรีลังกาทุกประเทศสมาชิกมีมติเป็นเอกฉันท์แสดงความตั้งใจที่จะได้รับการยอมรับในระดับสากลสำหรับวันวิสาขบูชาเป็น การเฉลิมฉลองของการเกิดของพระพุทธศาสนา ผู้แทนสหประชาชาติจากประเทศที่นับถือศาสนาพุทธคือบังคลาเทศภูฏานอินเดียลาว, มัลดีฟส์มองโกเลียพม่าเนปาลศรีลังกาและไทยร่วมกันเสนอวาระการประชุมไปประชุมสมัชชาสหประชาชาติลงมติสำหรับการรับรู้ระหว่างประเทศของวันวิสาขบูชา ที่ 15 ธันวาคมปี 1999 Plenary ประชุมสมัชชาสหประชาชาติในเซสชั่น 54 ของการพิจารณาวาระการประชุมจำนวน 174 และนำร่างมติสำหรับการรับรู้ระหว่างประเทศของวันวิสาขบูชา เตรียมการที่เหมาะสมถูกสร้างขึ้นมาสำหรับการปฏิบัติตัวที่สำนักงานใหญ่แห่งสหประชาชาติและสำนักงานอื่น ๆ ของสหประชาชาติประเทศสามสิบสี่ได้รับการสนับสนุนความละเอียดของร่าง. ตั้งแต่ปี 2000 ในวันที่เป็นมงคลที่สุดของพระจันทร์เต็มดวงในหก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความหมายของคำว่า

วันวิสาขบูชา ( วันวิสาขบูชา ) แปลว่า การบูชาพระในวันเพ็ญ วันเพ็ญเดือนหก มันมักจะตกอยู่ในเดือนพฤษภาคม ในกรณีของปีด้วย adhikamasa ( ปีด้วยการเพิ่มระยะเวลาแปดทางจันทรคติ ) , วันวิสาขบูชาตรงกับวันขึ้นเดือนทางจันทรคติ

7วันวิสาขบูชาเป็นหนึ่งในวันที่สำคัญที่สุดในพระพุทธศาสนา เพราะสามเหตุการณ์สำคัญมันรำลึก คือ ประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพานของพระพุทธเจ้าผ่าน . ทั้งสามเหตุการณ์ที่น่าอัศจรรย์อยู่ในเดือนเดียวกัน และวันที่ ในแต่ละปีทั่วโลกในคืนพระจันทร์เต็มดวงวันวิสาขบูชา ,พระสงฆ์และฆราวาสรวมตัวกันเพื่อนมัสการในลักษณะพิเศษเพื่อระลึกและปัญญา ความบริสุทธิ์ และความเมตตาของพระพุทธเจ้า

ที่มาของวันวิสาขบูชา

เกิดพระพุทธเจ้าเป็นกษัตริย์โดยการเกิด ชื่อตระกูลของเขาได้ 5 . เขาเกิดมา 80 ปี ก่อนพุทธศักราช ในอาณาจักรศากยะที่ลุมพินีพาร์ค ( ตอนนี้เรียกว่า รุมมินเด
,ในประเทศเนปาล ) ในประเทศกลาง ( madhyama pradesa ตั้งอยู่ระหว่างกบิลพัสดุ์ เมืองหลวงของอาณาจักรศากยะ และเทวทหะเมืองหลวงของ Kolya ไทย ) เขาเกิดวันศุกร์ วันวิสาขบูชาวันพระจันทร์เต็มดวงปีจอ เจ้าชาย siddhattha ( ชื่อบุคคลของพระพุทธเจ้า ) เป็นบุตรชายของกษัตริย์และราชินี suddhodana sirimahamamaya . ในวันที่ siddhattha เกิด sirimahamaya , ราชินี ,ที่ท้อง อยากไปเยี่ยมเทวทหะ ซึ่งเป็นประเทศบ้านเกิดของเธอ ในช่วงเช้าของวันพระจันทร์เต็มดวงวันวิสาขบูชา พระมเหสีซ้ายกบิลพัสดุ์เพื่อเยี่ยมชมเครฟิช . ใกล้สวนสาธารณะที่น่ารักของ Sal ต้นไม้เรียกว่าลุมพินีวันตั้งอยู่ระหว่างสองเมืองหลวงแต่ใกล้เครฟิช ราชินีจึงตัดสินใจที่จะเยี่ยมชมสวนสาธารณะ เมื่อเธอมาถึง ต้นซาลเธอเริ่มมีการหดตัว และเร็วๆ นี้ได้ให้กำเนิดบุตรชาย เมื่อกษัตริย์แห่งกบิลพัสดุ์ และเทวทหะ เรียนรู้นี้ พวกเขาก็มีความสุขมาก และจัดขบวนกลับกบิลพัสดุ์ .



เจ้าชาย siddhattha ตรัสรู้ขึ้นมาท่ามกลางความหรูหรา ทำให้มีความสุขในชีวิตของเจ้าชายและสิทธิพิเศษที่อายุสิบหก แต่งงานกับเจ้าหญิง yasodhara หรือ bimda ใครเบื่อเขา ลูกชาย rahula , .เขากลายเป็นที่ไม่พอใจกับสนามนั่งเล่น และเอาชีวิตของหลงปะขาวในธนาคารของแม่น้ำอโนมา . เขาถูก 29 เขาศึกษาแนวทางปฏิบัติของชีพราหมณ์ ชั้นดี และตระหนักว่า แนวทางปฏิบัติดังกล่าวไม่ใช่ทางตรัสรู้ เขาไปตามทางของเขาเอง การคิดไตร่ตรองของมีสติสมาธิเพื่อชีวิต เหตุผลง่าย ๆคือตอนอายุสามสิบห้า พระองค์ตรัสรู้ที่ uruvelasenanigama ตำบลแคว้นมคธรัฐ ( วันนี้อยู่ที่พุทธคยา ในรัฐพิหารรัฐของอินเดีย ) ในวันพุธ วันวิสาขบูชาดวงจันทร์พฤษภาคมปีระกา สี่สิบห้าปี ก่อนพุทธศักราช

ธรรมค้นพบโดยพระพุทธเจ้าเป็น ariyasacca , หรือ อริยสัจสี่ ได้แก่ :
1 อริยสัจทุกข์ .
2อริยสัจของที่มาของทุกข์ .
3 อริยสัจของทุกขนิโรธ .
4 อริยสัจของเส้นทางที่นำไปสู่ทุกขนิโรธ .
หลังจากตรัสรู้ พระพุทธเจ้าเดินจากสถานที่สอนการค้นพบของเขา คนที่สามารถเข้าใจในสิ่งที่เขาพูดช่วยให้ตัวเลขขนาดใหญ่ของพวกเขาบรรลุระดับต่าง ๆ ของจิตวิญญาณที่บริสุทธิ์ เขาส่งลูกศิษย์ของเขาเผยแพร่พุทธศาสนาในเมืองและในชนบท จนกว่าพระพุทธศาสนาได้แพร่กระจายอย่างกว้างขวางและก่อตั้งขึ้นอย่างมั่นคง

parinibb อุบาสก ( ตาย )

พระเสียชีวิตในวัยแปดสิบ วันอังคาร