Delay discounting was measured usin

Delay discounting was measured using a computer program
used in previous research (Baker, Johnson, & Bickel, 2003) and
administered using a PC-compatible computer. Participants made a
series of choices between a large monetary outcome after a delay
(e.g., $1000 in 6 months) and a smaller monetary outcome available
immediately (e.g., $100 right now). All choices were for hypothetical
outcomes, and participants did not receive any of the rewards
they chose. The computer program began by selecting a smallersooner
amount at random from within a range established by
two outer limits, which adjusted (in $20 increments) until the
smaller-sooner amount was subjectively equivalent to the largerlater
amount (i.e., the indifference point was established)
(Richards, Zhang, Mitchell, & de Wit, 1999). This procedure prevented
an erroneous choice from incorrectly determining an
indifference point by resetting the limits if a current response was
inconsistent with previous responses and continued until indifference
values were established across seven delays: 1 day, 1 week,
1 month, 6 months, 1 year, 5 years, and 25 years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความล่าช้าให้ถูกวัดโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ใช้ในการวิจัยก่อนหน้านี้ (เบเกอร์ Johnson, & Bickel, 2003) และจัดการโดยใช้คอมพิวเตอร์พีซีเข้ากันได้ ผู้เข้าร่วมทำการชุดตัวเลือกระหว่างผลการเงินขนาดใหญ่หลังจากการเลื่อนเวลา(เช่น $1000 ใน 6 เดือน) และมีขนาดเล็กเงินผลมีทันที (เช่น $100 ขณะนี้) ตัวเลือกทั้งหมดมีการสมมุติผลที่ได้ และผู้เข้าร่วมไม่ได้รับของรางวัลพวกเขาเลือก โปรแกรมเริ่มต้น โดยเลือก smallersoonerจำนวนสุ่มจากภายในช่วงก่อตั้งโดยข้อจำกัดภายนอกสอง การปรับปรุง (ในที $20) จนถึงการเล็กเร็วยอดถูก subjectively เท่ากับ largerlaterจำนวนเงิน (เช่น จุดท่านก่อตั้ง)(ริชาร์ด จาง Mitchell และเดอ ปัญญา 1999) ขั้นตอนนี้ป้องกันไม่ให้ตัวเลือกมีข้อผิดพลาดจากการถูกกำหนดเป็นจุดท่านได้ขีดจำกัดถ้ามีการตอบสนองปัจจุบันสอดคล้องกับคำตอบก่อนหน้านี้ และต่อเนื่องจนกระทั่งท่านค่าก่อตั้งขึ้นในความล่าช้าที่เจ็ด: 1 วัน 1 สัปดาห์1 เดือน 6 เดือน 1 ปี 5 ปี 25 ปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลดความล่าช้าในการได้รับการวัดโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่ใช้ในการวิจัยก่อนหน้านี้ (เบเคอร์, จอห์นสันแอนด์บิซเคล, 2003) และการบริหารงานโดยใช้เครื่องคอมพิวเตอร์พีซีได้ ผู้เข้าร่วมทำชุดของตัวเลือกระหว่างผลทางการเงินขนาดใหญ่หลังจากที่ล่าช้า(เช่น $ 1,000 ในรอบ 6 เดือน) และผลทางการเงินที่มีขนาดเล็กสามารถใช้ได้ทันที(เช่น $ 100 ตอนนี้) ทางเลือกสำหรับทุกคนสมมุติผลและผู้เข้าร่วมไม่ได้รับของรางวัลที่พวกเขาเลือก โปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่เริ่มต้นด้วยการเลือก smallersooner จำนวนที่สุ่มจากในช่วงที่จัดตั้งขึ้นโดยสองข้อ จำกัด ด้านนอกซึ่งปรับ (ใน $ 20 เพิ่มขึ้น) จนจำนวนเงินที่มีขนาดเล็กไม่ช้าก็เร็วเป็นผู้กระทำเทียบเท่ากับ largerlater จำนวนเงิน (เช่นจุดไม่แยแสก่อตั้งขึ้น) (ริชาร์ดจางมิทเชลและเดวิทย์, 1999) ขั้นตอนนี้จะป้องกันไม่ให้เกิดทางเลือกที่ผิดพลาดจากการไม่ถูกต้องการกำหนดจุดไม่แยแสโดยการตั้งค่าขีดจำกัด ถ้ามีการตอบสนองในปัจจุบันก็ไม่สอดคล้องกับการตอบสนองที่ก่อนหน้านี้และต่อเนื่องจนถึงไม่แยแสค่าที่ถูกจัดตั้งขึ้นทั่วเจ็ดความล่าช้า: 1 วัน, 1 สัปดาห์, 1 เดือน, 6 เดือน, 1 ปี 5 ปีและ 25 ปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลดการวัดโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์
ใช้ในงานวิจัยก่อนหน้านี้ ( เกอร์ , จอห์นสัน , &บิกเกิล , 2003 ) และผู้ใช้พีซีเข้ากันได้
คอมพิวเตอร์ เข้าร่วมทำ
ชุดตัวเลือกระหว่างผลการเงินขนาดใหญ่ หลังจากล่าช้า
( เช่น $ 1 , 000 ใน 6 เดือน ) และมีการเงินผลใช้ได้
ทันที ( เช่น $ 100 ตอนนี้ ) ทั้งหมดเลือกสำหรับผลสมมุติ
,และผู้เข้าร่วมไม่ได้รับของรางวัล
ที่พวกเขาเลือก โปรแกรมที่เริ่มต้นโดยการเลือก smallersooner
ปริมาณที่สุ่มจากในช่วงก่อตั้งโดย
2 นอกเขต ซึ่งปรับได้ ( ในราคา $ 20 เพิ่มขึ้น ) จนกระทั่ง
เล็กเร็วจำนวนเงินอย่างเทียบเท่ากับ largerlater
จํานวน ( เช่น จุดแยแสก่อตั้ง )
( ริชาร์ด จาง มิทเชล &เดอ ปัญญา1999 ) ขั้นตอนนี้ให้
ทางเลือกที่ผิดพลาดจากการพิจารณาความผิด
จุดโดยการตั้งค่าขีด จำกัด ถ้าการตอบสนองในปัจจุบัน คือการตอบสนองและสอดคล้องกับก่อนหน้านี้

ค่าขึ้นอย่างต่อเนื่องจนถึงความล่าช้าข้ามเจ็ด : 1 วัน , 1 สัปดาห์ ,
1 เดือน , 6 เดือน , 1 ปี , 5 ปี และ 25 ปี