Rapid transit, also known as metro,

Rapid transit, also known as metro, subway, underground, or colloquially as "the train", is a type of high-capacity public transport generally found in urban areas.[1][2][3] Unlike buses or trams, rapid transit systems are electric railways that operate on an exclusive right-of-way, which cannot be accessed by pedestrians or other vehicles of any sort,[4] and which is often grade separated in tunnels or on elevated railways

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รถไฟฟ้าใต้ดิน หรือที่เรียกว่ารถไฟใต้ดิน ใต้ดิน ใต้ดิน หรือ colloquially เป็น "รถไฟ" เป็นชนิดของกำลังการผลิตขนส่งสาธารณะที่พบโดยทั่วไปในเขตเมือง [1] [2] [3] ซึ่งแตกต่างจากรถหรือนี่ รถไฟฟ้าใต้ดินระบบเป็นรถไฟไฟฟ้าที่ดำเนินงานในการร่วมวางท่อแก๊ส ซึ่งไม่สามารถเข้าถึง โดยชิดหรือยานพาหนะอื่น ๆ ของ การเรียง ลำดับ, [4] และที่มักจะเป็นเกรดแยก ในอุโมงค์ หรือ บนรถไฟ elevated

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนที่เรียกว่าเป็นรถไฟใต้ดินที่สถานีรถไฟใต้ดินใต้ดินหรือเรียกขานว่า "รถไฟ" เป็นประเภทของการขนส่งสาธารณะที่มีความจุสูงที่พบโดยทั่วไปในพื้นที่เมือง. [1] [2] [3] ซึ่งแตกต่างจากรถโดยสารหรือรถรางอย่างรวดเร็ว ระบบขนส่งทางรถไฟเป็นไฟฟ้าที่ทำงานบนพิเศษทางด้านขวาของทางที่ไม่สามารถเข้าถึงได้โดยการเดินเท้าหรือยานพาหนะอื่น ๆ ของการจัดเรียงใด ๆ [4] และซึ่งมักจะเป็นระดับจุลภาคในอุโมงค์หรือบนทางรถไฟยกระดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขนส่งมวลชน , ที่รู้จักกันเป็น รถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน รถไฟใต้ดิน หรือเรียกขานเป็น " รถไฟ " คือ ชนิดของผลิตภัณฑ์ การขนส่งสาธารณะ พบได้ทั่วไปในเขตเมือง [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] ซึ่งแตกต่างจากรถบัสหรือรถราง ระบบรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนเป็นรถไฟฟ้าที่ใช้งานบนขวาเฉพาะทาง ซึ่งไม่สามารถ สามารถเข้าถึงได้โดยคนเดินเท้าหรือยานพาหนะอื่น ๆใด ๆ ประเภท[ 4 ] และที่มักจะเป็นเกรดแยกในอุโมงค์ หรือบนทางรถไฟยกระดับ