Using the federal Maternal and Chil

Using the federal Maternal and Child Health Bureau definition of children with special health care needs, we estimate that 18% of US children under 18 years old had an existing special health care need in 1994–1995. An estimated 89% of these children had some form of health insurance coverage, most often private health insurance. Insured children were more likely than uninsured children to have a usual source of care (96.9% vs 79.2%). Among those with a usual source of care, insured children were more likely than uninsured children to have an identified regular clinician (87.6% vs 80.7%). Insured children were less likely to report unmet health needs, including medical care (2.2% vs 10.5%), dental care (6.1% vs 23.9%), prescriptions, and/or eyeglasses (3.1% vs 12.3%), and mental health care (.9% vs 3.4%). Insured children were also more likely to have a physician contact in the past year (89.3% vs 73.6%) and have more physician contacts on an annual basis (8.5 vs 4.1 contacts). Unexpectedly, no differences were found between insured and uninsured children in availability of after hours medical care (evenings and weekends) or satisfaction with care. We also found some modest differences in access between publicly and privately insured children. Privately insured children were more likely to have a usual source of care (97.6% vs 95.3%) and a regular clinician (91.0% vs 81.1%). Privately insured children were also less likely to report dissatisfaction with care at their usual site of care (14.9% vs 21.0%) and have access to care on evenings and weekends (6.8% vs 13.4%). No substantial differences were found between privately and publicly insured children in prevalence of unmet health needs or delays in obtaining care due to cost.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราใช้ข้อกำหนดของรัฐบาลกลางของอนามัยแม่และเด็กสุขภาพสำนักเด็กกับความต้องการดูแลสุขภาพพิเศษ ประเมินว่า 18% สหรัฐอเมริกาเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีมีความต้องพิเศษดูแลสุขภาพที่มีอยู่ในปี 1994 – 1995 ประมาณ 89% ของเด็กเหล่านี้มีรูปแบบของการประกันสุขภาพ ประกันสุขภาพส่วนตัวบ่อยที่สุด ประกันเด็กยิ่งกว่าเด็กไม่มีประกันมีแหล่งปกติดูแล (96.9% เทียบกับ 79.2%) ได้ ระหว่างผู้ที่มีแหล่งปกติดูแล เด็กประกันถูกยิ่งกว่าเด็กที่ไม่มีประกันภัยให้เป็น clinician ประจำระบุ (87.6% เทียบกับ 80.7%) ประกันเด็ก ๆ สู่รายงานความต้องการ สุขภาพ unmet แพทย์ (2.2% เทียบกับ 10.5%), ดูแลทันตกรรม (เทียบกับ 6.1% 23.9%), สถานี ตำรวจ หรือแว่นตา (ร้อยละ 12.3 บาทเทียบกับ 3.1%), และสุขภาพจิต (9% เทียบกับ 3.4%) เด็กประกันก็ยังมีแนวโน้มที่จะมีแพทย์ติดต่อในปีผ่านมา (89.3% เทียบกับ 73.6%) และได้เพิ่มเติมติดต่อแพทย์ประจำ (8.5 เทียบกับ 4.1 ติดต่อ) โดยไม่คาดคิด ไม่พบความแตกต่างระหว่างประกัน และไม่มีประกันเด็กในความดูแลแพทย์ชั่วโมง (ช่วงเย็นและวันหยุด) หรือความพึงพอใจกับการดูแล เรายัง พบความแตกต่างบางอย่างเจียมเนื้อเจียมตัวในระหว่างการเข้าถึงสาธารณะ และเอกชนประกันเด็ก เด็กประกันเอกชนมีแนวโน้มที่จะมีแหล่งปกติของ (97.6% เทียบกับ 95.3%) และ clinician ประจำ (91.0% เทียบกับ 81.1%) ส่วนตัวประกันเด็กแนะนำสู่ความไม่พอใจรายงานด้วยการดูแลที่ความปกติของ (14.9% เทียบกับ 21.0%) และได้เข้าไปดูแลใน evenings และวันหยุดสุดสัปดาห์ (6.8% เทียบกับร้อยละ 13.4) พบความแตกต่างไม่พบระหว่างเด็กเอกชน และสาธารณะประกันในชุกต้อง unmet สุขภาพ หรือความล่าช้าในการรับดูแลครบกำหนดต้นทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้ของรัฐบาลกลางของมารดาและความหมายสำนักสุขภาพเด็กของเด็กที่มีความต้องการการดูแลสุขภาพเป็นพิเศษเราประเมินว่า 18% ของเด็กสหรัฐต่ำกว่า 18 ปีมีการดูแลสุขภาพเป็นพิเศษที่มีอยู่ในความต้องการ 1994-1995 ประมาณ 89% ของเด็ก ๆ เหล่านี้มีรูปแบบของการประกันสุขภาพบางส่วนใหญ่มักจะประกันสุขภาพเอกชน เด็กผู้เอาประกันภัยมีโอกาสมากกว่าเด็กที่ไม่มีประกันภัยที่จะมีแหล่งที่มาของการดูแลตามปกติ (96.9% เทียบกับ 79.2%) ในบรรดาผู้ที่มีแหล่งที่มาตามปกติของการดูแลเด็กผู้ประกันตนมีโอกาสมากกว่าเด็กที่ไม่มีประกันจะมีการระบุแพทย์ปกติ (87.6% เทียบกับ 80.7%) เด็กผู้เอาประกันภัยมีโอกาสน้อยที่จะรายงานความต้องการด้านสุขภาพ unmet รวมถึงการดูแลทางการแพทย์ (2.2% เทียบกับ 10.5%), การดูแลทันตกรรม (6.1% เทียบกับ 23.9%), ใบสั่งยาและ / หรือแว่นตา (3.1% เทียบกับ 12.3%) และการดูแลสุขภาพจิต (0.9% เทียบกับ 3.4%) เด็กที่เอาประกันภัยก็มีแนวโน้มที่จะมีการติดต่อแพทย์ในปีที่ผ่านมา (89.3% เทียบกับ 73.6%) และมีรายชื่อแพทย์มากขึ้นเป็นประจำทุกปี (8.5 vs 4.1 รายชื่อ) โดยไม่คาดคิดที่แตกต่างกันไม่พบระหว่างเด็กและผู้ประกันตนที่ไม่มีประกันในความพร้อมของหลังเวลาดูแลรักษาทางการแพทย์ (ตอนเย็นและวันหยุด) หรือความพึงพอใจกับการดูแล นอกจากนี้เรายังพบความแตกต่างเล็กน้อยในการเข้าถึงระหว่างเด็กและผู้ประกันตนต่อสาธารณชนเอกชน เด็กที่เอาประกันภัยเอกชนมีแนวโน้มที่จะมีแหล่งที่มาของการดูแลตามปกติ (97.6% เทียบกับ 95.3%) และผู้เชี่ยวชาญในการรักษาปกติ (91.0% เทียบกับ 81.1%) เด็กได้รับการประกันเอกชนก็มีโอกาสน้อยที่จะรายงานความไม่พอใจกับการดูแลที่เว็บไซต์ของพวกเขาตามปกติของการดูแล (14.9% เทียบกับ 21.0%) และมีการเข้าถึงการดูแลในตอนเย็นและวันหยุดสุดสัปดาห์ (6.8% เทียบกับ 13.4%) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่พบระหว่างเอกชนและเด็กผู้ประกันตนต่อสาธารณชนในความชุกของความต้องการด้านสุขภาพกระทําหรือความล่าช้าในการได้รับการดูแลเนื่องจากค่าใช้จ่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้ของแม่และเด็กสุขภาพสำนักงานความหมายของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ การดูแลสุขภาพ เราประมาณการว่าร้อยละ 18 ของพวกเราเด็ก 18 ปีมีที่มีอยู่พิเศษดูแลสุขภาพต้องการใน 1994 - 1995 ประมาณ 89 % ของเด็กเหล่านี้มีรูปแบบของการประกันสุขภาพส่วนใหญ่มักจะส่วนบุคคลประกันสุขภาพบุตรผู้ประกันตนมีแนวโน้มมากกว่าเด็กไม่มีประกันภัยให้มีแหล่งปกติของการดูแล ( 96.9 % vs 79.2 % ) ในผู้ที่มีแหล่งที่มาตามปกติของการดูแลบุตร ผู้ประกันตนมีแนวโน้มมากกว่าเด็กปกติ ไม่มีประกัน มีระบุแพทย์ ( 87.6 % ต่อ 80.7 % ) เด็กตนเป็นโอกาสน้อยที่จะรายงานความต้องการด้านสุขภาพ ผู้ป่วย รวมทั้งการดูแลทางการแพทย์ ( 2.2% และ 10.5% ) , การดูแลทันตกรรม ( 6.1% vs 23.9 % )ใบสั่งยา , และ / หรือแว่นตา ( 3.1% vs 12.3 % ) และการดูแลสุขภาพจิต ( 9 % ต่อ 3.4% ) บุตร ผู้ประกันตนก็มีแนวโน้มที่จะมีแพทย์ติดต่อในปีที่ผ่านมา ( 89.3 % ต่อ 1.5 % ) และมีรายชื่อแพทย์ในแต่ละปี ( 8.5 vs 4.1 ติดต่อ ) โดยไม่คาดคิดไม่พบความแตกต่างระหว่างผู้เอาประกันภัยและเด็กไม่มีประกันภัยในความพร้อมของหลังจากชั่วโมงการดูแลทางการแพทย์ ( ตอนเย็นและวันหยุด ) หรือความพึงพอใจกับการดูแล เราพบว่า มีความแตกต่างในการเข้าถึงระหว่างเจียมเนื้อเจียมตัวและสาธารณชนประกันส่วนตัวเด็ก ประกันเอกชนเด็กมีแนวโน้มที่จะมีแหล่งที่มาปกติของการดูแล ( 97.6 % vs ร่วง ) และแพทย์ประจำ ( 91.0 % vs 81.1 % )ประกันเอกชน เด็กยังมีโอกาสน้อยที่จะรายงานไม่พอใจกับการดูแลที่เว็บไซต์ปกติของการดูแล ( 14.9% vs ร้อยละ 21.0 ) และมีการเข้าถึงการดูแลในตอนเย็นและวันหยุดสุดสัปดาห์ ( 6.8% vs ร้อยละ 13.4 ) ไม่พบความแตกต่างอย่างมากระหว่างเอกชนและประกันสาธารณะเด็กในความชุกของความต้องการ unmet หรือความล่าช้าในการได้รับการดูแลสุขภาพ เนื่องจากต้นทุน