So here we are. Sometime between fo

So here we are. Sometime between four and however many years it took, we’re leaving college.
Where to from here? The answer to that question is as varied as the students who make up this year’s graduating class. Many of us know (or claim to know) exactly the next step to take, whether that step is an internship, a full-time job, or even a backpacking trip through Europe. Others, like me, will tell you we have no idea. The big thing about college is learning about yourself, and many of us will leave our majors with some vague idea of the job we’d like to get or business we’d like to start, but nothing more.

To everyone who touched our lives, we say thank you. To parents who stood by us no matter what. To teachers who tried to instill in us a passion for learning. To administrators who wanted to make our college experiences as amazing as possible. To advisors who helped us decide what path to take. To friends who were there for pizza parties, study sessions, and everything in between. And to all those others we depend on. Without you—without each other there would be no purpose to being here, no way to advance. Life, like society, is exactly what we make of it. Thanks to all the loving, kind people I’ve met during my time in Pleasantville, my concerns about both life AND society are much smaller. If even half the people I encounter after I leave here are anything like my Pleasantville cohorts, I know I’ll have nothing to worry about.
It’s certainly a huge milestone. I’m sure most of us will remember this day if not the night after clearly for the rest of our lives.
Sincerely, and from the bottom of my heart, thank you all.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้นที่นี่เรามี บางครั้งระหว่างสี่ ถึงอย่างไรก็ตามหลายปีเอา เรากำลังจะออกจากวิทยาลัยที่ไหนนี่ ตอบคำถามที่แตกต่างกันเป็นนักเรียนที่ทำขึ้นในปีนี้เรียน graduating เป็นได้ พวกเราหลายคนรู้จัก (หรืออ้างรู้) ขั้นต่อไปว่าขั้นตอน การฝึกงาน งานประจำ หรือแม้แต่การเดินทางแบกเป้ผ่านยุโรป ใช้ อื่น ๆ เช่นฉัน จะบอกเรามีความคิด สิ่งใหญ่เกี่ยวกับวิทยาลัยจะเรียนรู้ด้วยตนเอง และพวกเราหลายคนจะปล่อยให้สาขาของเรา มีบางความคิดที่คลุมเครือของงานที่เราต้องการรับ หรือเราอยากเริ่มต้นธุรกิจ แต่ไม่มีอะไรเพิ่มเติมเราบอกว่า ขอบคุณทุกคนที่สัมผัสชีวิตของเรา ให้ผู้ปกครองที่ยืนอยู่เราไม่ว่าอะไร ครูที่พยายามจะปลูกฝังในความรักการเรียนรู้ ผู้ดูแลระบบ ที่อยากให้ประสบการณ์วิทยาลัยของเราเป็นที่น่าอัศจรรย์ที่สุด การที่ปรึกษา ที่ช่วยให้เราตัดสินใจเลือกเส้นทางใดที่จะ เพื่อน ๆ ที่มีสำหรับพิซซ่าปาร์ตี้ ศึกษาเซสชัน และทุกอย่างในระหว่าง และอื่น ๆ ทั้งหมดที่เราขึ้นกับ โดยคุณ — โดยไม่มีกัน จะไม่มีวัตถุประสงค์จะเป็นที่นี่ ไม่มีทางจะล่วงหน้า ชีวิต สังคม เป็นสิ่งที่เราทำมัน ขอบคุณทุกความรัก เมตตาคนวิจารณ์ในช่วงเวลาต่าง ๆ ใน Pleasantville ฉันกังวลเกี่ยวกับชีวิตและสังคมทั้งมีขนาดเล็กมาก ถ้าแม้แต่ครึ่งคนที่ผมพบหลังจากฉันออกจากที่นี่อะไรเช่นรุ่น Pleasantville ของฉัน จะรู้จะมีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับ แน่นอนมันเป็นก้าวใหญ่ ผมแน่ใจว่า ส่วนใหญ่เราจะจดจำวันนี้ถ้าไม่คืนหลังสำหรับส่วนเหลือของชีวิตของเราอย่างชัดเจนจริงใจ และ จากด้านล่างของหัวใจของฉัน ขอบคุณทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นที่นี่เรามี ช่วงระหว่างสี่ แต่หลายปีมันเอาเรากำลังจะออกจากวิทยาลัย.
ที่จะจากที่นี่? คำตอบสำหรับคำถามที่แตกต่างกันถึงนักเรียนที่ทำขึ้นชั้นเรียนจบในปีนี้ พวกเราหลายคนรู้ (หรือเรียกร้องให้รู้) ว่าขั้นตอนต่อไปจะใช้ไม่ว่าจะเป็นขั้นตอนนั้นมีการฝึกงานซึ่งเป็นงานเต็มเวลาหรือแม้กระทั่งการเดินทางแบกเป้ไปทั่วยุโรป อื่น ๆ เช่นฉันจะบอกคุณว่าเราไม่มีความคิด สิ่งที่ใหญ่เกี่ยวกับวิทยาลัยคือการเรียนรู้เกี่ยวกับตัวเองและพวกเราหลายคนจะออกจากสาขาของเรากับบางความคิดที่คลุมเครือของงานที่เราต้องการที่จะได้รับหรือธุรกิจของเราต้องการที่จะเริ่มต้น แต่ไม่มีอะไรมาก.

ทุกคนที่ได้สัมผัสชีวิตของเรา เราบอกว่าขอบคุณ กับพ่อแม่ที่ยืนอยู่ข้างเราไม่ว่าสิ่งที่ ให้กับครูที่พยายามที่จะปลูกฝังให้เราหลงใหลในการเรียนรู้ ผู้บริหารที่ต้องการที่จะให้ประสบการณ์ที่วิทยาลัยของเราเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุดเท่าที่ทำได้ หากต้องการที่ปรึกษาที่ช่วยให้เราตัดสินใจเลือกสิ่งที่เส้นทางที่จะใช้ ให้เพื่อนที่อยู่ที่นั่นสำหรับงานปาร์ตี้พิซซ่าช่วงที่ศึกษาและทุกสิ่งในระหว่าง และกับคนอื่น ๆ ทุกคนเราขึ้นอยู่กับ โดยที่คุณไม่ได้โดยไม่ต้องแต่ละอื่น ๆ จะมีจุดประสงค์ที่จะอยู่ที่นี่ไม่มีไม่มีทางที่จะก้าวไป ชีวิตเช่นสังคมเป็นสิ่งที่เราทำมัน ขอขอบคุณทุกความรัก, คนชนิดฉันได้พบในช่วงเวลาของฉันใน Pleasantville กังวลของฉันเกี่ยวกับทั้งชีวิตและสังคมมีขนาดเล็กมาก หากแม้ครึ่งคนที่ผมพบหลังจากที่ผมออกจากที่นี่เป็นอะไรที่ชอบผอง Pleasantville ของฉันฉันรู้ว่าฉันจะมีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับ.
แน่นอนมันเป็นความสำเร็จครั้งใหญ่ ฉันแน่ใจว่าส่วนใหญ่ของเราจะจำได้ว่าวันนี้ถ้าไม่ได้คืนหลังจากที่เห็นได้ชัดสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเรา.
ขอแสดงความนับถือและจากด้านล่างของหัวใจของฉันขอขอบคุณทุกท่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นที่นี่เรามี . บางครั้งระหว่างสี่และอย่างไรก็ตามหลายปีมันเอาเราออกจากวิทยาลัยที่ไปจากที่นี่ ตอบคำถามที่แตกต่างกันเป็นนักเรียนที่สร้างขึ้นในปีนี้จบชั้นเรียน คนเรารู้ ( หรืออ้างว่ารู้ ) ว่า ขั้นตอนต่อไปที่จะใช้ ว่าขั้นตอนที่ฝึกงาน งานเต็มเวลา หรือแม้แต่การสะพายเป้เดินทางผ่านยุโรป คนอื่น ๆ เหมือนผม จะบอกว่า เราไม่มีความคิด สิ่งยิ่งใหญ่เกี่ยวกับวิทยาลัยคือการเรียนรู้เกี่ยวกับตัวเอง และอีกมากมายที่เราจะปล่อยให้เอกของเรามีความคิดที่คลุมเครือของงานที่เราต้องการ หรือธุรกิจที่เราต้องการเริ่มต้น แต่ไม่มีอะไรมากกว่านั้นทุกคนที่สัมผัสชีวิตของเราเราพูดขอบคุณ กับพ่อแม่ที่ยืนอยู่ข้างเรา ไม่ว่ายังไงก็ตาม ครูที่พยายามที่จะปลูกฝังในเรา รักการเรียนรู้ ที่อยากให้ผู้บริหารวิทยาลัยของเราเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุด ที่ปรึกษาที่ช่วยให้เราตัดสินใจเลือกเส้นทางที่ใช้ เพื่อนๆใครมีสำหรับปาร์ตี้พิซซ่า , การศึกษาการประชุมและทุกสิ่งในระหว่าง และบรรดาคนอื่นที่เราพึ่งพาได้ ไม่มีคุณไม่มีแต่ละอื่น ๆ จะไม่มีจุดประสงค์ที่จะอยู่ที่นี่ ไม่มีทางก้าวหน้า ชีวิต เช่น สังคม เป็นสิ่งที่เราทำ ขอบคุณทุกความรัก คนที่ฉันได้พบในระหว่างเวลาของฉันใน Pleasantville , ความกังวล เกี่ยวกับชีวิตและสังคมมีขนาดเล็กมาก ถ้าครึ่งหนึ่งของคนที่ผมพบหลังจากที่ฉันออกจากที่นี่มีอะไรที่เหมือนเพื่อน Pleasantville ของผม ผมรู้ว่าผมจะได้ไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับแน่นอนมันเป็น บริษัท ขนาดใหญ่ ฉันแน่ใจว่าคนส่วนใหญ่จะจดจำวันนี้ ถ้าไม่คืนหลังจากที่ชัดเจนสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเราอย่างจริงใจ และจากด้านล่างของหัวใจของฉัน ขอบคุณทุกคน