Body mass loss of laying hens durin

Body mass loss of laying hens during long-term feed deprivation follows the pattern outlined by Cherel et al. (1988). Recalculations of BW data presented in Webster (2000) indicate that Phase 1 lasted about 3.5 d during which specific body mass loss averaged 47 g/kg per d.

Thereafter, Phase 2 continued for the remainder of the feed-deprivation period (18 d) with specific body mass loss averaging 15 g/kg per d during the first half of the period and 13 g/kg per d during the latter half. Total weight loss was 35% of the starting BW.

There was no increase of specific body mass loss rate to suggest transition to Phase 3. Similarly, in a study done more than a century ago, nitrogen excretion of feed-deprived domestic fowl was low and constant, consistent with the protein sparing of Phase 2, until the 24th d of starvation (Schimanski, 1879).


Nitrogen excretion increased after d 24, coincident with increased rate of specific body mass loss. The fowl were reported to retain vigor for the first week of Phase 3 but became motionless after the seventh day (d 31).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร่างกายสูญเสียมวลของไก่ไข่ในระหว่างการกีดกันอาหารระยะยาวตามรูปแบบที่ระบุโดย Cherel et al. (1988) คำนวณข้อมูล BW ในเว็บสเตอร์ (2000) ระบุว่า ระยะที่ 1 กินเวลาประมาณ 3.5 d ซึ่งเฉพาะร่างกายสูญเสียมวลเฉลี่ย 47 กรัมกิโลกรัมต่อ d หลังจากนั้น เฟส 2 ต่อสำหรับส่วนเหลือของรอบระยะเวลากีดกันฟีด (18 d) โดยเฉพาะร่างกายสูญเสียมวลเฉลี่ย 15 กรัมกิโลกรัมต่อ d ในช่วงครึ่งแรกของรอบระยะเวลาและ 13 กรัมกิโลกรัมต่อ d ในระหว่างครึ่งหลัง น้ำหนักรวมเป็น 35% ของ BW เริ่มต้น ก็ไม่มีการเพิ่มขึ้นของอัตราการสูญเสียมวลร่างกายเฉพาะเพื่อแนะนำการเปลี่ยนแปลง 3 ระยะ ในทำนองเดียวกัน ในงานวิจัยมากกว่าศตวรรษแล้ว การขับถ่ายไนโตรเจนของขาดอาหารเป็ดไก่ได้ต่ำ และคง สอดคล้องกับการโปรตีนไม่ต้องยากเฟส 2 จนถึง d 24 ของการอด (Schimanski, 1879) การขับถ่ายไนโตรเจนเพิ่มขึ้นหลังจาก d 24 ตรงกับอัตราการเพิ่มขึ้นของการสูญเสียมวลร่างกายที่เฉพาะเจาะจง ไก่มีรายงานการรักษาความแข็งแรงสำหรับสัปดาห์แรกของเฟส 3 แต่กลายเป็นนิ่งหลังจากวันเจ็ด (d 31)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร่างกายสูญเสียมวลของไก่ไข่ในระหว่างการกีดกันฟีดในระยะยาวตามรูปแบบที่ระบุไว้โดย Cherel et al, (1988) การคำนวณใหม่ของข้อมูล BW นำเสนอในเว็บสเตอร์ (2000) แสดงให้เห็นว่าขั้นตอนที่ 1 กินเวลาประมาณ 3.5 D ในระหว่างที่มีการสูญเสียมวลของร่างกายโดยเฉพาะเฉลี่ย 47 กรัม / กิโลกรัมต่อ d.

หลังจากนั้นระยะที่ 2 อย่างต่อเนื่องในช่วงที่เหลือของรอบระยะเวลา feed-กีดกัน (18 ง) กับร่างกายโดยเฉพาะการสูญเสียมวลเฉลี่ย 15 กรัม / กิโลกรัมต่อ D ในช่วงครึ่งแรกของรอบระยะเวลาและ 13 กรัม / กิโลกรัมต่อ D ในช่วงครึ่งหลัง การสูญเสียน้ำหนักรวมเป็น 35% ของน้ำหนักตัวเริ่มต้น.

มีการเพิ่มขึ้นของร่างกายอัตราการสูญเสียมวลที่เฉพาะเจาะจงที่จะชี้ให้เห็นการเปลี่ยนแปลงเพื่อระยะที่ 3 ในทำนองเดียวกันในการศึกษาทำมานานกว่าศตวรรษที่ผ่านมาคือการขับถ่ายไนโตรเจนของเป็ดไก่ฟีดปราศจากอยู่ในระดับต่ำ และคงสอดคล้องกับประหยัดโปรตีนในระยะที่ 2 จนถึงวันที่ 24 D จากความอดอยาก (Schimanski 1879).


ไนโตรเจนเพิ่มขึ้นหลังจากการขับถ่าย D 24 ประจวบมีอัตราการเพิ่มขึ้นของการสูญเสียมวลของร่างกายโดยเฉพาะ นกได้รับรายงานที่จะรักษาความแข็งแรงสำหรับสัปดาห์แรกของระยะที่ 3 แต่กลายเป็นนิ่งหลังจากวันที่เจ็ด (D 31)