But Ariel remains silent, looking s

But Ariel remains silent, looking shocked.




"Something wrong?"

"... No, now I think about it, it was Derrick's death that caused me to want to be king."




Ariel seems to realize something, placing a hand by her mouth.




"Then, can you discuss that in details?"

"Details, but it was almost 10 years ago. I might have forgotten a lot about Derrick..."

"Please try."




Ariel chugs down her tea, holds down her chin, closes her eyes.

Searching her memories.

Staying like that for some time, suddenly Ariel reopened her eyes.




"Derrick Redbat was my Guardian Magician. He would always lecture me on the path to kingship."

"Yes."

"Back then, I didn't care about fighting against my brothers for the throne, and to be honest, I hated Derrick's lectures."

"So you didn't want to be king then."

"Yes. Back then, I would rather have tea like right now, and scheming with Luke on how to bed the palace girls. That was enough."

"Huh?"




10 years ago, wasn't Ariel-sama only 10 then?

Luke too?

Are all Asura Kingdom nobles this... advanced?

Well, that's fine. To each their own.




"Right. There were others that offered plans to make me king, but they were all pushing me for their own interests."




Yeah, I had friends like that too.




"Back then, only Derrick was earnest about it. He believed that if I were to become king, the country would change for the better. Only now do I realize that..."

"Oh?"




Ariel talks about what happened.

What happened in Asura Kingdom.

Before Sylphy was teleported.




Ariel was having tea in the garden when the Metastasis Event happened.

Derrick went to the toilet, so only Luke was guarding her.

Of course, they never expected a magic beast to appear.




But a magic beast did appear.

The first to notice was Derrick, who's returning from the toilet.

He began an incantation as he rushed towards Ariel.

He prepared a magic attack as soon as he saw it.




But he stopped his incantation to yell and get Ariel's attention.

That's how Ariel finally noticed the magic beast and managed to avoid a fatal blow.

But it was too close.

The magic beast pressed in.

Luke made a move, but it was too late.




It was Derrick that rushed in, squeezing himself between Ariel and the magic beast.

Derrick died instantly due to the blow by the magic beast.

Apparently, the transported Sylphy managed to subdue the magic beast, but... that's a different story.




"If Derrick didn't stop his incantation, he might have subdued the magic beast, and wouldn't have died."

"But if so, Ariel-sama might have died instead."

"Indeed. Death, or at least a serious injury."




Sounds like Derrick bet his life to protect Ariel.




"Derrick's final words were, [No matter what, please be king.] I get the feeling that at that moment I finally realized that Derrick wanted me to be king out of sincere feelings."




Ariel continues.




"Not only that, at death's door because of the magic beast. It was my first time that I felt in the depth of my heart, that I must be king, I can't die here."




Ariel clenches her fist over the table.

Her pupils dilate, focused on that clenched fist.




"How, why did I forget that... something that important."




Ariel, her shoulders shaking, looks downcast.

Regret.

Regret for forgetting what set her on her path.




I don't know how I should respond.

Neither does Sylphy or Luke.




But Ariel, saying nothing, raises her head.




Like casting off a shadow.

Has remembering her beginnings helped her recover what was lodged in her heart?

That's a good thing.




"..."




But right now, the most important factor of a king is still missing.

We're back to where we're started.

Maybe Sylphy and Luke have another idea?




"That's great, but, we still don't have an answer for the king factor. What could it be..."

"No, Rudeus-sama."




To the troubled me, Ariel slowly shakes her head.

An almost invisible smile shines through her radiant face.

A face you can't help but lose yourself in..

To the fascinated me, she says.




"I know the answer."




Oh?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่อาเรียลยังคงเงียบ มองตกใจ "บางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้องหรือไม่" "... ไม่ ตอนนี้ฉันคิดเกี่ยวกับมัน มันได้ตายของ Derrick ที่ทำให้ฉันต้องการให้ พระมหากษัตริย์" อาเรียลน่าจะ ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่าง ทำมือ โดยปากของเธอ "แล้ว สามารถคุณสนทนาซึ่งในรายละเอียดหรือไม่" "รายละเอียด แต่มันได้เกือบ 10 ปีที่ผ่านมา ฉันอาจลืมมากเกี่ยวกับ Derrick..." "กรุณา" อาเรียล chugs ลงของเธอชา เก็บลงเธอชิน ปิดดวงตาของเธอ ค้นหาความทรงจำของเธอ อยู่เช่นนั้นบางครั้ง อย่างฉับพลัน Ariel เปิดตาของเธอ "Derrick Redbat นักมายากล ผู้ปกครองของฉัน เขาจะเสมอเลคเชอร์ฉันบนเส้นทางการโคลัมเบีย" "ใช่" "กลับมาแล้ว ฉันไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับการสู้รบกับพี่น้องของฉันมัว และจะซื่อสัตย์ ผมขี้เกียจบรรยายของ Derrick" "ดังนั้นคุณไม่ต้องการให้ กษัตริย์แล้ว" "ใช่ กลับมาแล้ว ฉันจะค่อนข้างมีชาเช่นขณะนี้ และวางแผนกับลูกาวิธีเตียงหญิงพา ที่ได้เพียงพอ" "ฮะ" 10 ปีที่ผ่านมา ไม่อาเรียล-sama 10 เท่าแล้วหรือไม่ ลุกเกินไป มีขุนนางอสุราราชอาณาจักรทั้งหมดนี้...ขั้นสูงหรือไม่ ดี ที่เป็นเลิศ แต่ละตน "ถูก มีคนที่เสนอแผนให้ฉันคิง แต่พวกเขาได้ทั้งหมดผลักดันฉันเพื่อประโยชน์ของตนเอง" ใช่ ฉันมีเพื่อนเช่นนั้นเกินไป "กลับมาแล้ว Derrick เท่านั้นคนได้ความเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาเชื่อว่า ถ้าเป็น พระมหากษัตริย์ ประเทศจะเปลี่ยนแปลงให้ดีกว่า เฉพาะตอนนี้ ทำฉันตระหนักดีว่า..." "โอ้" Ariel เจรจาเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น เกิดอะไรขึ้นในราชอาณาจักรอสุรา ก่อน Sylphy ถูกวาร์ป อาเรียลถูกมีชาในสวนเมื่อเกิดเหตุการณ์ Metastasis Derrick ก็ไปห้องน้ำ ดังนั้นลูกาเท่านั้นรักษาเธอ แน่นอน พวกเขาไม่เคยคาดว่าสัตว์วิเศษปรากฏ แต่ไม่ปรากฏสัตว์วิเศษ คนแรกที่สังเกตเห็น Derrick ที่กลับมาจากห้องน้ำได้ เขาเริ่มบริกรรมขณะที่เขาวิ่งไปทางอาเรียล เขาเตรียมการโจมตีเวทย์ทันทีที่เขาเห็น แต่เขาหยุดปลุกเสกเขาร้อง และได้รับความสนใจของอาเรียล นั่นคือวิธีอาเรียลสุดท้ายสังเกตสัตว์วิเศษ และจัดการเพื่อหลีกเลี่ยงการระเบิดร้ายแรง แต่ก็ใกล้ชิดเกินไป สัตว์วิเศษที่กด ลูกาทำการย้าย แต่ก็สายเกินไป Derrick ที่รีบ squeezing เองระหว่าง Ariel และสัตว์วิเศษได้ Derrick ตายทันทีเนื่องจากการระเบิด โดยสัตว์วิเศษ เห็นได้ชัด การจัดการปราบสัตว์วิเศษ Sylphy ขนย้าย แต่...นั่นคือเรื่องราวต่าง ๆ "ถ้า Derrick ไม่หยุดการปลุกเสกของเขา เขาอาจได้สงบลงสัตว์วิเศษ และจะไม่ได้ตาย" "แต่ถ้าเป็นเช่นนั้น อาเรียล-sama อาจได้ตายแทน" "แน่นอน ตาย หรือน้อยบาดเจ็บร้ายแรง" เสียงเช่น Derrick เดิมพันชีวิตเพื่อปกป้องอาเรียล "คำสุดท้ายของ Derrick ได้, [ไม่ว่าอะไร โปรดได้คิง] ผมได้ความรู้สึกว่า ขณะที่ ฉันสุดท้ายรู้ว่า Derrick อยากให้ฉันเป็น กษัตริย์ออกจากความรู้สึกจริงใจ" อาเรียลยังคง "ไม่เฉพาะที่ ประตูของตายเพราะสัตว์วิเศษ มันเป็นครั้งแรกของฉันที่ฉันรู้สึกในความลึกของหัวใจของฉัน ว่า ต้องคิง ฉันไม่สามารถตาย " อาเรียล clenches กำปั้นของเธอผ่านตาราง นักเรียนของเธอเบิก เน้นที่กำปั้น clenched "อย่างไร ทำไมไม่ได้ผมลืม...บางสิ่งบางอย่างที่สำคัญ" อาเรียล ไหล่ของเธอสั่น ดู downcast เสียใจ เสียใจสำหรับลืมอะไรตั้งเธอบนเส้นทางของเธอ ฉันไม่รู้ว่าฉันควรตอบ ไม่ไม่ Sylphy หรือลูกา แต่อาเรียล ว่า อะไร ยกศีรษะของเธอ เช่นหล่อปิดเงา ได้จดจำจุดเริ่มต้นของเธอช่วยให้เธอกู้อะไรได้ต่อศาลในหัวใจของเธอหรือไม่ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี "..." แต่ตอนนี้ ปัจจัยสำคัญพระหายยัง เรากลับไปที่ที่เรากำลังเริ่มต้น บางที Sylphy และลูกามีความคิดอื่น "ก็ดี แต่ เรายังไม่ได้คำตอบสำหรับกษัตริย์ปัจจัย อะไรมันอาจเป็น..." "ไม่มี Rudeus sama" การที่ปัญหา ฉัน อาเรียลช้าสั่นเธอใหญ่ รอยยิ้มแทบมองไม่เห็นส่องผ่านใบหน้าสดใส ใบหน้าคุณช่วยไม่ ได้สูญเสียตัวเองใน... การที่หลง ฉัน เธอกล่าว "ฉันรู้คำตอบ" โอ้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่แอเรียลยังคงเงียบมองตกใจ. "อะไรบางอย่างผิดหรือเปล่า?" "... ไม่มีตอนนี้ผมคิดว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็คือการตายของปั้นจั่นที่ทำให้ฉันต้องการที่จะเป็นกษัตริย์." เอเรียลดูเหมือนว่าจะตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างวางมือจากเธอ ปาก. "จากนั้นคุณสามารถพูดคุยว่าในรายละเอียด?" "รายละเอียด แต่มันก็เกือบ 10 ปีที่ผ่านมา. ผมอาจจะลืมมากเกี่ยวกับปั้นจั่น ... " "โปรดลอง." เอเรียลชา chugs ลงเธอถือของเธอลง คางปิดตาของเธอ. ค้นหาความทรงจำของเธอ. เข้าพักเช่นเดียวกับที่บางครั้งก็แอเรียลเปิดตาของเธอ. "ปั้นจั่น Redbat เป็นหมอผีการ์เดียนของฉัน. เขาจะเสมอบรรยายฉันในเส้นทางไปยังกษัตริย์." "ใช่." "กลับมาแล้ว ผมไม่ได้สนใจเกี่ยวกับการต่อสู้กับพี่น้องของฉันสำหรับบัลลังก์และจะซื่อสัตย์ฉันเกลียดการบรรยายของปั้นจั่น. " "ดังนั้นคุณไม่ได้ต้องการที่จะเป็นกษัตริย์แล้ว." "ใช่. กลับมาแล้วผมค่อนข้างจะมีชา เช่นในขณะนี้และวางแผนกับลุคเกี่ยวกับวิธีการเตียงพระราชวังสาว. นั่นก็เพียงพอแล้ว. " "อืมมม?" 10 ปีที่แล้วไม่ได้แอเรียล-sama เพียง 10 แล้ว? ลุคด้วยหรือไม่อยู่ที่ทุกเบนซีอาณาจักรขุนนางนี้ .. . ขั้นสูง? ดีที่ดี โดยให้แต่ละคนของตัวเอง. "ตอน. มีคนอื่น ๆ ที่เสนอแผนการที่จะให้ข้าพเจ้าเป็นกษัตริย์ แต่พวกเขาถูกผลักดันให้ฉันเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง." ใช่ฉันมีเพื่อนแบบนั้นเหมือนกัน. "กลับมาแล้วเท่านั้นปั้นจั่นเป็นอย่างจริงจังเกี่ยวกับเรื่องนี้ . เขาเชื่อว่าถ้าผมกำลังจะกลายเป็นกษัตริย์ประเทศจะเปลี่ยนให้ดีขึ้น. เฉพาะตอนนี้ฉันรู้ว่า ... " "โอ้" เอเรียลพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น. สิ่งที่เกิดขึ้นในราชอาณาจักรเบนซี. ก่อนที่จะได้รับการหายตัว Sylphy แอเรียลก็มีกาแฟในสวนเมื่อเหตุการณ์แพร่กระจายเกิดขึ้น. ปั้นจั่นไปห้องน้ำเท่านั้นดังนั้นลุคได้รับการปกป้องเธอ. แน่นอนพวกเขาไม่เคยคาดว่าเป็นสัตว์วิเศษที่จะปรากฏ. แต่สัตว์วิเศษไม่ปรากฏ. แรกที่สังเกตเห็นคือ ปั้นจั่น, ผู้ที่กลับมาจากห้องน้ำ. เขาเริ่มคาถาขณะที่เขาวิ่งไปทางแอเรียล. เขาเตรียมการโจมตีมายากลเร็วที่สุดเท่าที่เขาเห็นมัน. แต่เขาหยุดคาถาของเขาตะโกนและได้รับความสนใจของแอเรียล. นั่นเป็นวิธีที่แอเรียลในที่สุดก็สังเกตเห็นสัตว์วิเศษ และการจัดการเพื่อหลีกเลี่ยงการระเบิดเสียชีวิต. แต่มันก็ใกล้เกินไป. สัตว์วิเศษกด. ลุคได้ย้าย แต่มันก็สายเกินไป. มันเป็นปั้นจั่นที่วิ่งในการบีบตัวเองระหว่างเอเรียลและสัตว์วิเศษ. ปั้นจั่นเสียชีวิตทันที เนื่องจากการระเบิดโดยสัตว์วิเศษ. เห็นได้ชัดว่า Sylphy ขนส่งการจัดการเพื่อปราบสัตว์วิเศษ แต่ ... นั่นเป็นเรื่องที่แตกต่างกัน. "ถ้าปั้นจั่นไม่ได้หยุดคาถาของเขาเขาอาจจะมีการปราบสัตว์วิเศษและ wouldn 'T มีผู้เสียชีวิต. " "แต่ถ้าเป็นเช่นนั้นแอเรียล-sama อาจมีผู้เสียชีวิตแทน." "แท้จริง ตายหรืออย่างน้อยได้รับบาดเจ็บสาหัส. " เสียงเหมือนปั้นจั่นเดิมพันชีวิตของเขาเพื่อปกป้องแอเรียล. "คำพูดสุดท้ายปั้นจั่นถูก [ไม่ว่าสิ่งที่โปรดเป็นกษัตริย์.] ฉันได้รับความรู้สึกว่าในขณะที่ในที่สุดผมก็ตระหนักว่าปั้นจั่นต้องการ ฉันเป็นกษัตริย์ออกมาจากความรู้สึกจริงใจ. " แอเรียลยังคง. "ไม่เพียงแค่นั้นที่ประตูตายเพราะสัตว์วิเศษ มันเป็นครั้งแรกของฉันที่ฉันรู้สึกในเชิงลึกของหัวใจของฉันที่ฉันจะต้องเป็นกษัตริย์ฉันไม่สามารถตายที่นี่. " เอเรียล clenches กำปั้นเธอมากกว่าตาราง. นักเรียนของเธอขยายมุ่งเน้นไปที่กำปั้น. "วิธี, ทำไมผมลืมว่า ... สิ่งที่สำคัญ. " แอเรียล, ไหล่ของเธอสั่นมองตาละห้อย. เสียใจ. เสียใจลืมสิ่งที่เธอตั้งอยู่บนเส้นทางของเธอ. ผมไม่ทราบว่าผมควรจะตอบสนอง. ทั้งไม่ Sylphy หรือลุคแต่เอเรียลว่าอะไรยกหัวของเธอ. เช่นเดียวกับการหล่อออกเงา. มีความทรงจำที่เป็นจุดเริ่มต้นของเธอช่วยให้เธอกู้คืนสิ่งที่ได้อาศัยอยู่ในหัวใจของเธอ? นั่นเป็นสิ่งที่ดี. "... " แต่ตอนนี้ปัจจัยที่สำคัญที่สุดของ กษัตริย์ยังคงหายไป. เรากลับไปยังที่ที่เรากำลังเริ่มต้น. บางที Sylphy และลุคมีความคิดอื่นได้หรือไม่"นั่นคือดี แต่เราก็ยังไม่ได้คำตอบสำหรับปัจจัยกษัตริย์ สิ่งที่มันอาจจะ ... " "ไม่ Rudeus-sama." เพื่อความสุขฉันแอเรียลช้าสั่นหัวของเธอ. รอยยิ้มที่มองไม่เห็นเกือบส่องผ่านใบหน้าที่สดใสของเธอ. ใบหน้าของคุณไม่สามารถช่วย แต่สูญเสียตัวเองใน .. เพื่อหลงใหลฉันเธอบอกว่า. "ฉันรู้ว่าคำตอบ." โอ้?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่แอเรียลยังคงเงียบ มองตกใจ




" อะไรเหรอ ? "

" . . . . . . . ไม่ ตอนนี้ฉันคิดถึงมัน , มันคือเดอริค ความตาย ที่ทำให้ฉันต้องการที่จะเป็นกษัตริย์ "




แอเรียลเหมือนจะเข้าใจบางอย่าง วางมือจากปากของเธอ




" คุณสามารถหารือในรายละเอียด ?

" รายละเอียด แต่มันเกือบ 10 ปีแล้ว ฉันอาจจะลืมเรื่องคนนั้น . . . . . . . "

" "




โปรดลองแอเรียลอมลงชาของเธอถือลง คางของเธอ ดวงตาปิดลง

ตามหาความทรงจำของเธอ

อยู่แบบนั้นสักพัก อยู่ๆ เอเรียลเปิดดวงตาของเธอ




" ปั้นจั่น redbat คือผู้วิเศษผู้ปกครองของฉัน เขามักจะสอนฉันบนเส้นทาง 1 . "

" ค่ะ "

" ตอนนั้น ผมไม่ได้ดูแลเกี่ยวกับการต่อสู้กับพี่น้องของฉัน พระที่นั่ง และบอกตามตรง ฉันเกลียดเดอริค "

การบรรยาย" ถ้าคุณไม่ต้องการที่จะเป็นกษัตริย์แล้ว "

" ครับ ตอนนั้น ผมค่อนข้างจะมีชาเหมือนตอนนี้ และวางแผนกับลุคบนวิธีการนอนในวังหญิง แค่นั้นก็พอแล้ว . . "

" หือ ? "




10 ปีมาแล้วไม่ใช่แอเรียลซามาเพียง 10 ?

ลุคด้วย

เป็นขุนนางราอาณาจักรทั้งหมดนี้ . . . . . . . ขั้นสูง ?

ไม่เป็นไรครับ แต่ละของพวกเขาเอง




" ถูก มีคนอื่นที่เสนอแผนการเพื่อให้ฉันเป็นราชาแต่พวกเขาก็ผลักดันให้ผมทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง "




ครับ ผมมีเพื่อนแบบนี้เหมือนกัน




" หลังจากนั้นเพียงเดอริคก็จริงจังกับมัน เขาเชื่อว่า ถ้าข้าได้เป็นกษัตริย์ ประเทศไทยจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น ตอนนี้ฉันตระหนักว่า . . . . . . . "

" โอ้ ? "




แอเรียลพูดเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น

เกิดอะไรขึ้นในราอาณาจักร

ก่อนที่ซิลฟี่ก็ข้ามเวลา




แอเรียลกำลังดื่มชาในสวน เมื่อพบเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

เดอริคไปเข้าห้องน้ำเท่านั้นดังนั้นลุคกำลังปกป้องเธอ

แน่นอน พวกเขาไม่เคยคาดว่าสัตว์เวทมนตร์ปรากฏ




แต่สัตว์วิเศษได้ปรากฏขึ้น

คนแรกที่สังเกตเห็นคือ เดอร์ริค ที่กลับมาจากห้องน้ำ

เขาเริ่มคาถาที่เขารีบวิ่งแอเรียล

เขาเตรียมคาถาโจมตีทันทีที่เห็นมัน




แต่เขาหยุดคาถาของเขาตะโกนและได้รับแอเรียล สนใจ

ยังไงเอเรียลก็เห็นสัตว์วิเศษและการจัดการเพื่อหลีกเลี่ยงระเบิดร้ายแรง

แต่มันใกล้เกินไป

สัตว์วิเศษ กดเข้าไป

ลุคได้ย้าย แต่มันสายไปแล้ว




มันเดอริคที่รีบเร่ง บีบตัวเองระหว่างแอเรียลและสัตว์วิเศษ

เดอริค ตายทันทีเนื่องจากการเป่าโดยสัตว์วิเศษ

เห็นแล้วว่า ส่งซิลฟี่จัดการปราบสัตว์วิเศษ แต่ . . . . . . . มันเป็นเรื่องที่แตกต่างกัน




" ถ้าคนนั้นไม่ได้หยุดคาถาของเขา เขาอาจจะพ่ายแพ้ สัตว์วิเศษ และคงไม่ต้องตาย . . . "

" แต่ถ้าเอเรียลซามะอาจตายแทน "

" จริงๆ ความตาย หรืออย่างน้อยก็เป็น "




การบาดเจ็บที่ร้ายแรงฟังดูเหมือน เดอร์ริค เดิมพันด้วยชีวิตของเขาเพื่อปกป้องแอเรียล




" คำสุดท้ายของเดอริค , [ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น กรุณาเป็นกษัตริย์ ] ผมรู้สึกว่าตอนนั้นผมคิดได้ว่า เดอร์ริค ต้องการให้ข้าเป็นกษัตริย์ของความจริงใจ "




แอเรียลต่อไป




" ไม่เพียง แต่ที่ใกล้ตายเพราะสัตว์วิเศษ มันเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าในส่วนลึกของหัวใจฉันข้าต้องเป็นกษัตริย์ ข้าจะตายที่นี่ไม่ได้ "




เอเรียล clenches กำปั้นของเธอบนโต๊ะ

นักเรียนของเธอขยาย เน้นในที่มุฐิ .




" ว่า ทำไมผมถึงลืมว่า . . . . . . . บางอย่างที่สำคัญ . "




แอเรียล เธอไหล่สั่น ดูหดหู่ใจ .

เสียดาย

เสียดายลืมสิ่งที่ทำให้เธอ เส้นทาง




ฉันไม่รู้ว่าควรจะตอบสนอง

ไม่ซิลฟี หรือ ลุค




แต่แอเรียลบอกว่าไม่มีอะไร ยกศีรษะของเธอ




ชอบหล่อออกจากเงา

ได้ระลึกถึงจุดเริ่มต้นของเธอช่วยเธอกู้คืนสิ่งที่ถูกฝังอยู่ในจิตใจของเธอ

มันเป็นสิ่งที่ดี




" . . . . . . . "




แต่ตอนนี้ ปัจจัยที่สำคัญที่สุดของกษัตริย์ก็ยังหายไป

เราก็กลับไปยังที่ที่เราเริ่มต้น

บางทีซิลฟี และ ลุค มีความคิดอย่างอื่น ?




" ที่ดี แต่เรายังไม่มีคำตอบสำหรับปัจจัยกษัตริย์ มันคืออะไร . . . . . . . "

" ไม่ rudeus ซามะ "




ให้ข้าเดือดร้อน แอเรียลค่อยๆ สั่นศีรษะ

ยิ้มเกือบมองไม่เห็นส่องผ่านใบหน้าสดใสของเธอ

หน้าคุณไม่สามารถช่วย แต่แพ้ตัวเอง . . . . . . .

ไปหลงฉัน , เธอกล่าวว่า .




" ฉันรู้คำตอบ "




โอ ?