In the Imperial Study Room.The youn

In the Imperial Study Room.

The young monarch was sitting on his dragon chair. His face was cold and indifferent.

He had gone through his violent rage period, now his expression was as usual, moderate and placid. Only leaving a hint of pent up sadness in his eyes.

His attendant was telling him in a low voice: “Your Majesty, the Little Prince is coming.”

Rui Ze with his wrinkled face stepped into the room, he was clutching the corner of his clothes, softly said: “Big Brother.”

The Emperor oddly looked at the official document in his hand, not even raising his eyes to look up.

“Rui Ze knows, what I’m about to say perhaps will not be liked by Big Brother, however, I felt that I cannot leave it unsaid. The Blind Concubine is being locked in the prison now, Big Brother must also feel uncomfortable. If he did something wrong, just reprimand him slightly harsher would be enough. Why do you have to make it this serious? In the end, the one who will feel the heartache, wouldn’t it be Big Brother? Big Brother is afraid that he might run away, from now on, just keep watch of him all day long, if not successful, then you can fasten a chain on him, make it so he couldn’t run away for the rest of his life.”

The Emperor creased his brows, “You are just a little kid. What kind of nonsense are you talking about?”

The Little Prince hung down his head, he felt wronged: “I was just saying whatever was on my mind. Rui Ze didn’t know if what I said was being heard or not, but each word that I said was the truth.”

The Emperor’s heart was agitated for a while. He clutched the document in his hand until it left marks on his fingers. “This sort of matter is not your responsibility to think of. You just need to study properly with the Great Teacher. Despite there is or there isn’t this problem.”

Rui Ze suddenly lifted up his face, on his small face there were two trails of tears: “The Blind Concubine’s body is weak. His body wouldn’t be able to endure the prison’s cold air. Big Brother, right now you are angry, of course you wouldn’t take this into consideration. If by any chance the person really has gone for good. I would like to see what Big Brother will do!!”

After saying that, he turned his body and ran out, he felt wronged as well as sorrow.

The Emperor threw the document aside. He was pacing back and forth in the Study, eyebrows tautly locked.

His attendant, with a hint of a smile said to sooth him: “Your Majesty, please don’t be angry. What the Little Prince had said, actually has some logic in it. Your humble subject although hasn’t talked with The Blind Concubine, has seen the expression of Your Majesty when Your Majesty was together with The Blind Concubine. Your Majesty is truly treasuring the Blind Concubine, those kinds of eyes, are impossible to be faked.”

The Emperor breathed in a mouthful of air, then slowly said with his gloomy voice: “Prepare the ride.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห้องพักอิมพีเรียนพระมหากษัตริย์หนุ่มนั่งบนเก้าอี้ของเขามังกร ใบหน้าของเขาก็ไม่แยแส และเย็นเขาได้ผ่านความโกรธรุนแรงระยะเวลาของเขา ตอนนี้ที่เขาแสดงออกคือเป็นปกติ ปานกลาง และพลาซิด เฉพาะ ออกจากคำใบ้ของรายได้ค่าความโศกเศร้าในดวงตาของเขาลูกเรือของเขาบอกเขาเสียงต่ำ: "มหาบพิตร เจ้าชายน้อยมา"Rui Ze กับหน้าย่นเดินเข้าสู่ห้อง เขาถูกกำมุมของเสื้อผ้าของเขา นวลกล่าวว่า: "พี่ใหญ่"จักรพรรดิร้างมองที่เอกสารราชการในมือของเขา ไม่ได้เลี้ยงดูตาของเขาในการค้นหา" Rui Ze รู้ สิ่งที่ฉันเกี่ยวกับการพูดอาจจะไม่ชอบ โดยพี่ใหญ่ อย่างไรก็ตาม ผมรู้สึกว่า จะไม่ปล่อยให้มัน unsaid นางสนมคนตาบอดจะถูกล็อคในคุกตอนนี้ พี่ใหญ่ต้องยังรู้สึกอึดอัด ถ้าเขาทำอะไรผิด เพียง ตำหนิเขารุนแรงเล็กน้อยจะเพียงพอ ทำไมคุณต้องทำให้มันร้ายแรงนี้ ในสุด ผู้ที่จะรู้สึกสู่ความโศกเศร้า จะพี่ใหญ่ พี่ใหญ่คือกลัวว่า เขาอาจทำงานออกไป จากนี้ เพียงแค่ให้ดูของเขาตลอดทั้งวัน ถ้า ไม่ประสบความสำเร็จ แล้วคุณสามารถยึดโซ่ เขาให้เขาไม่วิ่งหนีไปที่เหลือของชีวิตของเขา"จักรพรรดิรอยคิ้วของเขา "คุณเด็กเพียงเล็กน้อย ชนิดของเหลวไหลคุณกำลังพูดถึง"เจ้าชายน้อยแขวนลงศีรษะของเขา เขารู้สึกน้อย: "ฉันแค่พูดสิ่งใดก็ตามในใจของฉัน Rui Ze ไม่ทราบว่า อะไรบ้างเราได้ยิน หรือไม่ แต่แต่ละคำที่ผมพูดเป็นความจริง"หัวใจของจักรพรรดินั้นกระตุ้นทำในขณะ เขาคว้าเอกสารในมือของเขาจนมันทิ้งรอยบนนิ้วมือของเขา "การเรียงลำดับเรื่องไม่ได้รับผิดชอบคิด นอกจากนี้คุณก็ต้องเรียนกับครูที่ดีอย่างถูกต้อง แม้จะมี หรือไม่มีปัญหานี้ "Rui Ze ก็ยกขึ้นหน้า ใบหน้าขนาดเล็ก มีสองเส้นทางน้ำตา: "ร่างกายของนางสนมคนตาบอดเป็นอ่อนแอ ร่างกายของเขาจะไม่สามารถทนอากาศหนาวเย็นของเรือนจำ ใหญ่ ขวาตอนนี้ คุณจะโกรธ แน่นอนคุณจะไม่คำนึงถึงนี้ ถ้าโอกาสใดๆ บุคคลจริง ๆ หายไปดี อยากดูพี่ใหญ่จะทำอะไร!!"หลังจากบอกว่า เขาหันร่างกายของเขา และวิ่งออกมา เขารู้สึกน้อยเช่นเดียวกับความเศร้าโศกจักรพรรดิโยนเอกสารไว้ เขาถูก pacing และกลับในการศึกษา คิ้วล็อคเปรี๊ยะกล่าวว่า ลูกเรือของเขา มีรอยยิ้มเอาใจเขา: "มหาบพิตร กรุณาอย่าโกรธ อะไรจริงมีการกล่าวว่า เจ้าชายน้อย มีตรรกะบางอย่างในนั้น เรื่องของคุณอ่อนน้อมถ่อมตนแม้ว่ายังไม่ได้พูดคุยกับนางสนมคนตาบอด ได้เห็นการแสดงออกของพระเมื่อพระร่วมกับนางสนมคนตาบอด มหาบพิตรเป็น treasuring นางสนมตาบอด ชนิดของดวงตาอย่างแท้จริง เป็นไปไม่ได้หลอก"จักรพรรดิในคำหนึ่งของอากาศหายใจ แล้วค่อย ๆ กล่าว ด้วยเสียงที่มืดมนของเขา: "เตรียมความพร้อมการขับขี่"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในห้องอิมพีเรียลศึกษา. พระมหากษัตริย์หนุ่มกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้มังกร ใบหน้าของเขาที่หนาวเย็นและไม่แยแส. เขาได้ผ่านช่วงเวลาที่ความโกรธความรุนแรงในขณะนี้การแสดงออกของเขาคือตามปกติในระดับปานกลางและเงียบสงบ เพียงออกจากคำใบ้ของขึ้นถูกคุมขังความโศกเศร้าในดวงตาของเขา. บริวารของเขาก็เล่าให้เขาฟังเสียงต่ำ ". พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณเจ้าชายน้อยที่กำลังจะมา" Rui Ze มีใบหน้าเหี่ยวย่นของเขาก้าวเข้ามาในห้องเขาก็กำมุมของ เสื้อผ้าของเขาเบา ๆ กล่าวว่า "บิ๊กบราเธอ." The Emperor แปลกมองที่เอกสารอย่างเป็นทางการในมือของเขาไม่ได้ยกดวงตาของเขาจะมองขึ้น. "Rui Ze รู้สิ่งที่ฉันจะบอกว่าบางทีอาจจะไม่ชอบโดย บิ๊กบราเธอ แต่ฉันรู้สึกว่าฉันไม่สามารถปล่อยให้มันถอน นางสนมคนตาบอดจะถูกขังอยู่ในคุกตอนนี้บิ๊กบราเธอยังต้องรู้สึกอึดอัด ถ้าเขาทำอะไรผิดเพียงตำหนิเขากระด้างเล็กน้อยจะเพียงพอ ทำไมคุณต้องทำให้มันร้ายแรงนี้หรือไม่? ในท้ายที่สุดผู้หนึ่งที่จะรู้สึกเสียใจที่มันจะไม่บราเดอร์บิ๊ก? บิ๊กบราเธอกลัวว่าเขาอาจจะวิ่งหนีไปจากนี้เพียงให้นาฬิกาของเขาตลอดทั้งวันหากไม่ได้ประสบความสำเร็จแล้วคุณสามารถยึดห่วงโซ่บนเขาให้มันเพื่อให้เขาไม่สามารถวิ่งหนีไปสำหรับส่วนที่เหลือของเขา ชีวิต. " จักรพรรดิจีบคิ้วของเขา" คุณเป็นเพียงเด็กน้อย ? สิ่งที่ชนิดของเรื่องไร้สาระคุณกำลังพูดถึง " เจ้าชายน้อยแขวนศีรษะของเขาลงเขารู้สึกอธรรม:" ผมก็แค่บอกว่าสิ่งที่อยู่ในใจของฉัน Rui Ze ไม่ทราบว่าสิ่งที่ผมพูดถูกได้ยินหรือไม่ แต่แต่ละคำที่ผมบอกว่าเป็นความจริง. " หัวใจของจักรพรรดิตื่นเต้นในขณะที่ เขากำเอกสารในมือของเขาจนกว่าจะได้ใส่เครื่องหมายบนนิ้วมือของเขา "การจัดเรียงของเรื่องนี้ไม่ได้เป็นความรับผิดชอบของคุณที่จะคิดว่า คุณเพียงแค่ต้องศึกษาอย่างถูกต้องกับครูที่ดี . แม้จะมีหรือไม่มีปัญหานี้ " Rui Ze จู่ ๆ ก็ยกขึ้นใบหน้าของเขาบนใบหน้าเล็ก ๆ ของเขามีสองเส้นทางธารน้ำตา" ร่างกายของคนตาบอดนางสนมของอ่อนแอ ร่างกายของเขาจะไม่สามารถที่จะทนอากาศเย็นเรือนจำ บิ๊กบราเธอตอนนี้คุณกำลังโกรธแน่นอนคุณจะไม่ใช้เวลานี้ในการพิจารณา ถ้าโดยโอกาสที่คนใดคนจริงๆได้ไปให้ดี ผมอยากจะเห็นสิ่งที่บิ๊กบราเธอจะทำ !! " หลังจากบอกว่าเขาหันร่างกายของเขาและวิ่งออกมาเขารู้สึกอธรรมเช่นเดียวกับความเศร้าโศก. จักรพรรดิโยนเอกสารกัน . เขาได้เดินไปเดินไปมาในการศึกษาคิ้วล็อคเปรี๊ยะบริวารของเขากับคำใบ้ของรอยยิ้มกล่าวว่าเพื่อจรรโลงเขา: "มหาบพิตรโปรดอย่าโกรธ สิ่งที่เจ้าชายน้อยได้กล่าวว่าที่จริงมีตรรกะบางอย่างในนั้น เรื่องที่อ่อนน้อมถ่อมตนของคุณแม้จะยังไม่ได้พูดคุยกับคนตาบอดเมียน้อยได้เห็นการแสดงออกของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณเมื่อคุณเป็นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพร้อมด้วยนางสนมคนตาบอด . พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณเป็นจริง treasuring คนตาบอดนางสนมชนิดของตาเป็นไปไม่ได้ที่จะแกล้ง " จักรพรรดิสูดคำหนึ่งของอากาศแล้วค่อยๆพูดด้วยเสียงที่มืดมนของเขา:" เตรียมนั่ง ".