Caretakers were given access to boo

Caretakers were given access to books and training on techniques
for (a) book selection for children at different ages, (b) reading
aloud, and (c) extending the impact of books. The program
was evaluated with a random sample of 400 3- and 4-year-olds
who received the intervention, as well as 100 children in a comparison
group. Results showed that literacy interaction increased
in the intervention classrooms; literacy interactions averaged 5
per hour before the intervention and increased to 10 per hour after
the intervention. Before the intervention, classrooms had few
book centers for children; after the intervention, 93 percent of the
classrooms had such centers. Children with caretakers who received
the intervention performed significantly better on concepts
of print (Clay, 1979), narrative competence (Purcell-Gates and
Dahl, 1991), concepts of writing (Purcell-Gates, 1996), and letter
names (Clay, 1979) than did the children in the comparison group.
At follow-up in kindergarten, the children were examined on concepts
of print (Clay, 1979), receptive vocabulary (Dunn and Dunn,
1981), concepts of writing (Purcell-Gates, 1996), letter names
(Clay, 1979), and two phonemic awareness measures based on
children’s rhyming and alliteration capacity (MacLean et al.,
1987). Of these measures, children in the intervention group performed
significantly better on letter names, phonemic awareness,
and concepts of writing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ดูแลได้รับการเข้าถึงหนังสือและการฝึกอบรมเกี่ยวกับเทคนิค(ก) สมุดเลือกสำหรับเด็กที่อายุต่างกัน, (b) อ่านออกเสียง และ (ค) ขยายผลกระทบของหนังสือ โปรแกรมประกอบ ด้วยตัวอย่างที่สุ่มของ 400 3 และ 4-ขวบที่ได้รับการแทรกแซง เช่นเดียวกับเด็กในการเปรียบเทียบกลุ่ม ผลการศึกษาพบว่า ปฏิสัมพันธ์ความรู้เพิ่มขึ้นในห้องเรียนแทรกแซง ปฏิสัมพันธ์ความรู้เฉลี่ย 5ต่อชั่วโมงก่อนการแทรกแซง และเพิ่มขึ้นเป็น 10 ต่อชั่วโมงหลังจากการแทรกแซง ก่อนการแทรกแซง ห้องเรียนมีน้อยศูนย์หนังสือสำหรับเด็ก หลังจากการแทรกแซง ร้อยละ 93 ของการห้องเรียนศูนย์ดังกล่าวได้ เด็กกับผู้ดูแลที่ได้รับการแทรกแซงการดำเนินการอย่างมีนัยสำคัญดีกว่าบนแนวคิดการพิมพ์ (ดินเหนียว 1979), ความสามารถเล่าเรื่อง (ประตูเพอร์เซลล์ และดาห์ 1991) แนวคิดของการเขียน (เพอร์เซลล์ประตู 1996), และตัวอักษรชื่อ (ดินเหนียว 1979) กว่าเด็กในกลุ่มเปรียบเทียบที่ติดตามในโรงเรียนอนุบาล เด็กถูกตรวจสอบตามแนวคิดการพิมพ์ (ดินเหนียว 1979), คำศัพท์ที่เปิดกว้าง (ร็อคและร็อค1981), ชื่อตัวอักษรแนวคิดของการเขียน (เพอร์เซลล์ประตู 1996),(ดิน 1979) และสองมาตรการสัทศาสตร์ให้ความรู้ตามเด็กคล้องจองและ alliteration จุ (MacLean et al.,1987) ดำเนินการมาตรการเหล่านี้ เด็กในกลุ่มแทรกแซงอย่างมีนัยสำคัญดีกว่าชื่อตัวอักษร สัทศาสตร์ให้ความรู้และแนวคิดของการเขียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ดูแลได้รับการเข้าถึงหนังสือและการฝึกอบรมเกี่ยวกับเทคนิค
สำหรับ (ก) การเลือกหนังสือสำหรับเด็กที่อายุที่แตกต่างกัน (ข) การอ่าน
ออกเสียงและ (ค) การขยายผลกระทบของหนังสือ โปรแกรมที่
ได้รับการประเมินด้วยตัวอย่างที่สุ่มจาก 400 3- 4 ปี olds
ที่ได้รับการแทรกแซงเช่นเดียวกับ 100 เด็กในการเปรียบเทียบ
กลุ่ม ผลการศึกษาพบว่าการมีปฏิสัมพันธ์ความรู้เพิ่มขึ้น
ในห้องเรียนแทรกแซง; ปฏิสัมพันธ์การรู้หนังสือเฉลี่ย 5
ต่อชั่วโมงก่อนที่จะมีการแทรกแซงและเพิ่มขึ้นถึง 10 ต่อชั่วโมงหลังจาก
การแทรกแซง ก่อนที่จะแทรกแซงห้องเรียนมีไม่กี่
ศูนย์หนังสือสำหรับเด็ก; หลังจากการแทรกแซงร้อยละ 93 ของ
ห้องเรียนที่มีศูนย์ดังกล่าว เด็กที่มีผู้ดูแลเด็กที่ได้รับ
การแทรกแซงการดำเนินการอย่างมีนัยสำคัญที่ดีขึ้นในแนวความคิด
ของการพิมพ์ (Clay, 1979), ความสามารถในการเล่าเรื่อง (เพอร์เซลล์เกตส์และ
ดาห์ล, 1991) แนวคิดของการเขียน (เพอร์เซลล์เกตส์, 1996) และตัวอักษร
ชื่อ (Clay 1979 ) กว่าเด็กในกลุ่มเปรียบเทียบ.
ในการติดตามในโรงเรียนอนุบาลเด็กมีการตรวจสอบเกี่ยวกับแนวคิด
ของการพิมพ์ (Clay, 1979), คำศัพท์ที่อ่อนไหว (ดันน์และดันน์,
1981) แนวคิดของการเขียน (เพอร์เซลล์เกตส์ 1996 ) ชื่อตัวอักษร
(Clay, 1979) และสองมาตรการการรับรู้สัทศาสตร์อยู่บนพื้นฐานของ
เด็กบทกวีและสัมผัสอักษรความจุ (คลีน et al.,
1987) มาตรการเหล่านี้เด็กในกลุ่มแทรกแซงการดำเนินการ
อย่างมีนัยสำคัญที่ดีขึ้นในชื่อตัวอักษร, การรับรู้สัทศาสตร์
และแนวความคิดของการเขียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ดูแลได้รับการเข้าถึงหนังสือและฝึกอบรมเทคนิค( A ) การเลือกหนังสือสำหรับเด็กในวัยต่าง ๆ , ( B ) อ่านดัง และ ( ค ) การขยายอิทธิพลของหนังสือ โปรแกรมทดสอบกับตัวอย่างสุ่มของ 400 3 - 4-year-oldsที่ได้รับกิจกรรมแทรกแซง รวมทั้งเด็ก 100 ในการเปรียบเทียบกลุ่ม ผลการวิจัยพบว่ามีปฏิสัมพันธ์ที่เพิ่มขึ้นในการแทรกแซงของการรู้หนังสือเฉลี่ย 5 ห้องเรียนต่อชั่วโมง ก่อนการทดลอง และเพิ่มขึ้นเป็น 10 ต่อ ชั่วโมง หลังจากแทรกแซง ก่อนการทดลอง ห้องเรียนมีไม่กี่จองศูนย์เด็ก หลังกิจกรรมแทรกแซง ร้อยละ 93 ของห้องเรียนมีศูนย์ดังกล่าว เด็กกับผู้เลี้ยงดูที่ได้รับการทดลองปฏิบัติที่ดีในแนวคิดพิมพ์ ( ดิน , 1979 ) , ความสามารถบรรยาย ( ประตู และ เพอร์เซลดาห์ล , 1991 ) , แนวคิดของการเขียน ( เพอร์เซลเกต , 1996 ) , และ หนังสือชื่อ ( ดิน , 1979 ) สูงกว่าเด็กในกลุ่มควบคุมที่ติดตามในโรงเรียนอนุบาล เด็กถูกตรวจสอบในแนวคิดพิมพ์ ( ดิน , 1979 ) , ความเข้าใจคำศัพท์ ( ดันน์ กับ ดันน์1981 ) แนวคิดของการเขียน ( เพอร์เซลเกต , 1996 ) , ชื่อ ตัวอักษร( ดิน , 1979 ) และสองเปรียบเทียบความตระหนักอิงบทกวีของเด็ก และใช้ความสามารถ ( คลีน et al . ,1987 ) มาตรการเหล่านี้ เด็กในกลุ่มแสดงดีขึ้น ในหนังสือชื่อ เปรียบเทียบความตระหนักและแนวคิดของการเขียน