Aim. The aim of this study was to e

Aim. The aim of this study was to evaluate the interview version of the screening of risk for suicide with redefined items for the hospitalised patients. Background. Patients hospitalised in general hospitals with physical illnesses performed suicidal acts more rapidly after admission. Design. A two-hour screening skills training course was provided to general nurses caring for hospitalised patients. The patients were rated by trained nurses according to the screening of risk for suicide. Then, patients did self-rating of repulsion of life scale and symptom distress. The participants were 54 trained nurses and 205 patients, 76 of whom had chronic obstructive pulmonary disease and 129 had lung cancer. Methods. The trained nurses used the screening of risk for suicide to screen patients and compared their results with their trainers within 24 hours for inter-rater consistency, followed by patients' self-rating. Results. The inter-rater reliability between nurses and their trainers was 0·85. The screening of risk for suicide rated by nurses correlated significantly with repulsion to life and symptom distress rated by patients. There were 26·3% (20) of patients with chronic obstructive pulmonary disease and 14·0% (18) of patients with lung cancer who showed moderate-to-high suicide risk, most of them having poor social support. The nurse's score on patient with chronic obstructive pulmonary disease was higher than patient's self-rating. Conclusions. The screening of risk for suicide was useful in alerting the general nurses to high-risk patients and the nurse' screening collected more in-depth data than patients' self-rating. It is suggested that this suicide risk-screening training should incorporate into continuing education in general hospital and the use of Screening of Risk for Suicide incorporating into new patient nursing assessment. Relevance to clinical practice. The two-hour suicide risk-screening training could renew the general nurse skill of risk screening for the hospitalised patients.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมาย จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการประเมินผลการสัมภาษณ์รุ่นของการตรวจคัดกรองความเสี่ยงในการฆ่าตัวตายกับรายการนิยามใหม่สำหรับผู้ป่วยที่รักษาในโรงพยาบาล พื้นหลัง ผู้ป่วยที่รักษาในโรงพยาบาลในโรงพยาบาลทั่วไปที่มีความเจ็บป่วยทางกายภาพดำเนินการกระทำการฆ่าตัวตายมากขึ้นอย่างรวดเร็วหลังจากเข้ารับการรักษา ออกแบบสองชั่วโมงหลักสูตรการฝึกอบรมทักษะการคัดกรองให้กับหอผู้ป่วยทั่วไปการดูแลผู้ป่วยในโรงพยาบาล ผู้ป่วยที่ได้รับการจัดอันดับโดยพยาบาลที่ผ่านการอบรมตามการตรวจคัดกรองความเสี่ยงในการฆ่าตัวตาย จากนั้นผู้ป่วยได้คะแนนตัวเองของการขับไล่ของขนาดชีวิตและอาการความทุกข์ ผู้เข้าร่วมเป็น 54 ผ่านการฝึกอบรมพยาบาลและผู้ป่วยที่ 205,76 ของผู้ที่มีโรคเรื้อรังโรคปอดอุดกั้นและ 129 มีโรคมะเร็งปอด วิธีการ พยาบาลได้รับการฝึกฝนที่ใช้ตรวจคัดกรองความเสี่ยงในการฆ่าตัวตายกับผู้ป่วยที่หน้าจอและเมื่อเทียบกับผลของพวกเขาที่มีการฝึกอบรมของพวกเขาภายใน 24 ชั่วโมงระหว่างผู้ประเมินความสอดคล้องตามด้วยผู้ป่วยด้วยตนเองที่ระดับสูงกว่า ผล ความน่าเชื่อถือระหว่างผู้ประเมินระหว่างพยาบาลและครูผู้ฝึกสอนของพวกเขาคือ 0.85การตรวจคัดกรองความเสี่ยงในการฆ่าตัวตายโดยการจัดอันดับของพยาบาลมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับการเขม่นกับชีวิตและความทุกข์อาการผู้ป่วยที่รับการประเมินจาก มี 2​​6.3% (20) ของผู้ป่วยเรื้อรังโรคปอดอุดกั้นและ 14.0% (18) ของผู้ป่วยที่มีโรคมะเร็งปอดที่แสดงให้เห็นว่ามีความเสี่ยงการฆ่าตัวตายในระดับปานกลางถึงสูงมากของพวกเขามีการสนับสนุนทางสังคมที่ดีคะแนนพยาบาลในผู้ป่วยเรื้อรังโรคปอดอุดกั้นสูงกว่าผู้ป่วยเองที่ระดับสูงกว่า ข้อสรุป การตรวจคัดกรองความเสี่ยงในการฆ่าตัวตายเป็นประโยชน์ในการแจ้งเตือนพยาบาลทั่วไปในผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงและพยาบาล 'คัดกรองที่เก็บรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมในเชิงลึกกว่าของผู้ป่วยเองที่ระดับสูงกว่ามันชี้ให้เห็นว่าการฝึกอบรมการตรวจคัดกรองความเสี่ยงการฆ่าตัวตายควรรวมเข้าไปในการศึกษาต่อเนื่องในโรงพยาบาลทั่วไปและการใช้งานของการตรวจคัดกรองความเสี่ยงในการฆ่าตัวตายรวมเข้าไปในการประเมินผลการพยาบาลผู้ป่วยใหม่ ความเกี่ยวข้องกับการปฏิบัติทางคลินิก การฝึกอบรมความเสี่ยงการฆ่าตัวตายคัดกรองสองชั่วโมงสามารถต่ออายุทักษะพยาบาลทั่วไปของการตรวจคัดกรองความเสี่ยงสำหรับผู้ป่วยที่รักษาในโรงพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมาย จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ ประเมินรุ่นสัมภาษณ์คัดกรองความเสี่ยงฆ่าตัวตายกับสินค้า redefined ผู้ป่วย hospitalised พื้นหลัง ผู้ป่วย hospitalised โดยทั่วไปโรงพยาบาล ด้วยโรคทางกายภาพที่ดำเนินกิจการคล้ายมากขึ้นอย่างรวดเร็วหลังจากเข้า การออกแบบ ทักษะการตรวจ 2 ชั่วโมงหลักสูตรฝึกอบรมให้กับพยาบาลทั่วไปสำหรับ hospitalised ผู้ป่วย ผู้ป่วยมีคะแนนฝึกพยาบาลคัดกรองความเสี่ยงฆ่าตัวตายตาม แล้ว ผู้ป่วยที่ไม่ได้จัดอันดับเองของ repulsion ทุกข์ขนาดและอาการของชีวิต ผู้เข้าร่วมได้ 54 ฝึกอบรมพยาบาลและผู้ป่วย 205 76 คนมีอุปสรรคโรคระบบทางเดินหายใจเรื้อรัง และมะเร็งปอดได้ 129 วิธี พยาบาลฝึกใช้คัดกรองความเสี่ยงฆ่าตัวตายเพื่อผู้ป่วยที่หน้าจอ และเปรียบเทียบผลลัพธ์กับการฝึกอบรมภายใน 24 ชั่วโมงสำหรับความสอดคล้องระหว่าง rater ตามผู้ป่วยประเมินด้วยตนเอง ผลลัพธ์ที่ ความน่าเชื่อถือระหว่าง rater ระหว่างพยาบาลและผู้ฝึกสอนของพวกเขา 0·85 ได้ คัดกรองความเสี่ยงฆ่าตัวตายคะแนนพยาบาล correlated กับ repulsion เพื่อชีวิตและอาการทุกข์มากคะแนนผู้ป่วย มี 26·3% (20) ของผู้ป่วยเรื้อรังผิวสวยภายใต้ระบบทางเดินหายใจโรคและ 14·0% (18) ผู้ป่วยโรคมะเร็งปอดที่พบความเสี่ยงปานกลางสูงฆ่าตัวตาย ส่วนใหญ่จะ มีการสนับสนุนทางสังคมที่ดี คะแนนของพยาบาลกับผู้ป่วยด้วยโรคระบบทางเดินหายใจเรื้อรังอุปสรรคสูงกว่าผู้ป่วยประเมินด้วยตนเองได้ บทสรุปของการ คัดกรองความเสี่ยงฆ่าตัวตายมีประโยชน์ในการแจ้งเตือนให้พยาบาลทั่วไปให้แก่ผู้ป่วยอิกและพยาบาล ' ตรวจเก็บรวบรวมข้อมูลให้ละเอียดมากกว่าผู้ป่วยประเมินด้วยตนเอง ขอแนะนำว่า ฝึกคัดกรองความเสี่ยงฆ่าตัวตายควรรวมในการศึกษาต่อเนื่องในโรงพยาบาลและการใช้การคัดกรองของเสี่ยงสำหรับเพจฆ่าตัวตายเป็นการประเมินผลการพยาบาลผู้ป่วยใหม่ เกี่ยวข้องกับคลินิก การฝึกอบรมการคัดกรองความเสี่ยงฆ่าตัวตาย 2 ชั่วโมงสามารถต่ออายุทักษะพยาบาลทั่วไปของการคัดกรองความเสี่ยงสำหรับผู้ป่วย hospitalised

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป้าหมาย. เป้าหมายของการศึกษานี้เป็นการประเมินเวอร์ชันการให้ สัมภาษณ์ ที่คัดกรองที่มีความเสี่ยงสำหรับนิยามใหม่ของการฆ่าตัวตายพร้อมด้วยรายการสำหรับผู้ป่วยที่ hospitalised พื้นหลัง ผู้ป่วย hospitalised ในโรงพยาบาลโดยทั่วไปแล้วพร้อมด้วยการเจ็บป่วยทาง กายภาพ ดำเนินการการกระทำผู้ฆ่าตัวตายมากขึ้นอย่างรวดเร็วหลังจากการเข้าชม การออกแบบ.หลักสูตรการฝึกอบรมทักษะการตรวจคัดสองชั่วโมงที่จัดให้บริการเพื่อเป็นพยาบาลทั่วไปการดูแลผู้ป่วย hospitalised ผู้ป่วยที่ได้รับการจัดระดับโดยมีพยาบาลได้รับการฝึกอบรมตามการคัดกรองที่มีความเสี่ยงสำหรับการฆ่าตัวตาย จากนั้นผู้ป่วยก็ทำด้วยตนเอง - การจัดอันดับของความทุกข์ใจน่ารังเกียจของอาการและการปรับขยายอายุการใช้งาน ผู้ร่วมประชุมที่มี 54 พยาบาลผู้ป่วยได้รับการฝึกอบรมและ 20576 คนขวางเรื้อรังโรคปอดและ 129 ก็เป็นมะเร็งปอด วิธีใดวิธีหนึ่ง. พยาบาลได้รับการฝึกอบรมที่ใช้ตรวจคัดกรองความเสี่ยงสำหรับการฆ่าตัวตายในหน้าจอผู้ป่วยและเมื่อเทียบกับผลของตนพร้อมด้วยผู้ฝึกสอนจาก ภายใน 24 ชั่วโมงสำหรับความสอดคล้องระหว่าง rater ตามด้วยตนเอง - การจัดอันดับของผู้ป่วย ผล. ความน่าเชื่อถือระหว่าง rater ระหว่างแพทย์พยาบาลและผู้ฝึกสอนของพวกเขาได้ 0 85คัดกรองที่มีความเสี่ยงสำหรับการฆ่าตัวตายโดยกำหนดความสัมพันธ์พยาบาลอย่างมีนัยสำคัญด้วยน่ารังเกียจในความทุกข์ใจและได้รับการจัดระดับโดยอาการผู้ป่วย มี 26 3% ( 20 )ของผู้ป่วยที่มีโรคปอดเรื้อรังขวางและ 14 0% ( 18 )ของผู้ป่วยด้วยโรคมะเร็งปอดที่มีระดับความเสี่ยงให้กับระดับสูงให้การฆ่าตัวตายมากที่สุดมีการสนับสนุนทางสังคมผู้น่าสงสารคะแนนของนางพยาบาลที่ผู้ป่วยด้วยโรคปอดเรื้อรังขวางอยู่ที่ระดับสูงกว่าด้วยตนเอง - การจัดอันดับของผู้ป่วย บทสรุป. คัดกรองที่มีความเสี่ยงในการฆ่าตัวตายก็มีประโยชน์ในการแจ้งเตือนโดยทั่วไปที่พยาบาลเพื่อผู้ป่วยที่มีความเสี่ยงสูงและตรวจคัดกรองของพยาบาลที่เก็บรวบรวมข้อมูลเพิ่มเติมในเชิงลึกมากกว่าแบบบริการตัวเองจัดอันดับความน่าเชื่อถือของผู้ป่วยเป็นที่แนะนำว่าการฝึกการฆ่าตัวตายความเสี่ยง - ตรวจคัดกรองนี้จะมีในการศึกษาอย่างต่อเนื่องในโรงพยาบาลทั่วไปและการใช้ของความเสี่ยงสำหรับการฆ่าตัวตายประกอบด้วยในการประเมินผลการปฏิบัติงานดูแลประคบประหงมผู้ป่วยใหม่ มีความสอดคล้องกับการปฏิบัติทางการแพทย์. การฝึกอบรมการฆ่าตัวตายความเสี่ยง - ตรวจคัดกรองสองชั่วโมงที่ไม่สามารถต่ออายุความชำนาญพยาบาลทั่วไปของการตรวจคัดความเสี่ยงสำหรับผู้ป่วยที่ hospitalised