Heavy metal contamination is an env

Heavy metal contamination is an environmental
problem in both developing and developed countries
throughout the world. Human activities increase
the release of heavy metals to natural environment
because most metals are widely used in a
variety of industrial and agricultural applications.
High concentrations of heavy metals could have
toxic effects on living organisms, accumulate in
marine food chain and affect human health through
consumption of contaminated seafood. After being
discharged into aquatic environments, heavy metals
are subsequently deposited into bottom sediments.
However, under some conditions, they can
be released back to the water column as a result of
physical, chemical or biological processes (Bakan
and Balkas, 1999). Thus, sediments serve as a potential
risk source as well as ultimate sink of heavy
metals in aquatic environments and are considered
to be a good environmental indicator of metal pollution
(Soares et al., 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปนเปื้อนของโลหะหนักที่มีสภาพแวดล้อมปัญหาทั้งในการพัฒนา และพัฒนาประเทศทั่วโลก กิจกรรมต่าง ๆ ของมนุษย์เพิ่มขึ้นการปล่อยโลหะหนักเพื่อสภาพแวดล้อมธรรมชาติเนื่องจากโลหะส่วนใหญ่ใช้ในการความหลากหลายของอุตสาหกรรม และการเกษตรความเข้มข้นสูงของโลหะหนักได้ชีวิต ผลพิษสะสมอยู่ในห่วงโซ่อาหารทางทะเลและมีผลต่อสุขภาพของมนุษย์โดยการบริโภคอาหารทะเลที่ปนเปื้อน หลังจากได้ออกเป็นสภาพแวดล้อมน้ำ โลหะหนักต่อมาฝากเป็นตะกอนด้านล่างอย่างไรก็ตาม ในบางสถานการณ์ พวกเขาสามารถออกไปคอลัมน์น้ำเป็นผลมาจากกระบวนการทางกายภาพ ทางเคมี หรือทางชีวภาพ (Bakanก Balkas, 1999) ดังนั้น ตะกอนทำหน้าที่เป็นศักยภาพแหล่งเสี่ยงเป็นอ่างที่ดีที่สุดของหนักโลหะในสภาพแวดล้อมทางน้ำ และกำลังเป็น ตัวบ่งชี้สภาพแวดล้อมดีมลพิษโลหะ(Soares et al., 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปนเปื้อนโลหะหนักเป็นสิ่งแวดล้อมปัญหาทั้งในประเทศกำลังพัฒนาและพัฒนาแล้วทั่วโลก กิจกรรมของมนุษย์เพิ่มขึ้นการเปิดตัวของโลหะหนักกับสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติเพราะโลหะส่วนใหญ่จะใช้กันอย่างแพร่หลายในความหลากหลายของการใช้งานอุตสาหกรรมและเกษตรกรรม. ความเข้มข้นสูงของโลหะหนักอาจมีผลกระทบที่เป็นพิษต่อสิ่งมีชีวิตสะสมในห่วงโซ่อาหารทางทะเลและมีผลต่อสุขภาพของมนุษย์ผ่านการบริโภคอาหารทะเลที่ปนเปื้อน หลังจากที่ถูกปล่อยออกมาในสภาพแวดล้อมน้ำโลหะหนักจะฝากไปในตะกอนด้านล่าง. อย่างไรก็ตามภายใต้เงื่อนไขบางอย่างที่พวกเขาสามารถได้รับการปล่อยตัวกลับไปน้ำคอลัมน์เป็นผลมาจากทางกายภาพเคมีหรือกระบวนการทางชีวภาพ(Bakan และ Balkas, 1999) ดังนั้นตะกอนทำหน้าที่เป็นที่มีศักยภาพแหล่งที่มีความเสี่ยงเช่นเดียวกับอ่างล้างจานที่ดีที่สุดของหนักโลหะในสภาพแวดล้อมที่น้ำและมีการพิจารณาที่จะเป็นตัวบ่งชี้ด้านสิ่งแวดล้อมที่ดีของมลพิษโลหะ(Soares et al., 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปนเปื้อนโลหะหนักเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อมในประเทศทั้งการพัฒนาและการพัฒนา

ทั่วโลก กิจกรรมของมนุษย์เพิ่ม
ปล่อยโลหะหนักในสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ
เพราะโลหะส่วนใหญ่ใช้กันอย่างแพร่หลายในความหลากหลายของการใช้งานอุตสาหกรรมและการเกษตร
.
ความเข้มข้นสูงของโลหะหนักได้ผลเป็นพิษต่อสิ่งมีชีวิต สะสม
ห่วงโซ่อาหารทางทะเลและส่งผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์ผ่านการปนเปื้อน
การบริโภคอาหารทะเล หลังจากถูกปล่อยลงสู่สภาพแวดล้อม

มีปริมาณโลหะหนักในตะกอนที่ต่อมาได้ด้านล่าง .
แต่ภายใต้เงื่อนไขบาง พวกเขาถูกปล่อยตัวกลับไป

คอลัมน์น้ำเป็นผลของกระบวนการทางกายภาพ เคมี หรือชีวภาพ ( รัฐมนตรี
และ balkas , 1999 ) ดังนั้น ตะกอนเป็นศักยภาพ
แหล่งที่มาของความเสี่ยง ตลอดจนอ่างที่ดีที่สุดของโลหะหนักในน้ำ และมีการพิจารณาสภาพแวดล้อม

เป็นตัวบ่งชี้ที่ดีของสิ่งแวดล้อม
มลพิษโลหะ ( Soares et al . , 1999 )