Chapter 034 – WarActing as chaperon

Chapter 034 – War

Acting as chaperone for ojousama, we saw Karen and her other friends off.

Then we accompanied ojousama back to her room.

The head maid Mercè-san brewed some scented tea to calm down ojousama’s mood.

Seated beside the bed, ojousama made an anxious face.

[I wonder if father and the others are alright……]

“I’m sure they are fine. No matter who the enemy was, we have master who is an A-ranked mage, right? He won’t lose no matter what.”

I had Mercè-san, who was returning after she finished brewing the scented tea, replace me in accompanying ojousama.

“I need to leave my post for a while, so please take care of ojousama.”

“…… All right. Don’t do anything rash.”

“?”

Mercè-san guessed my intentions, and immediately gave her approval.

But ojousama made an anxious face again and grasped the hem of my shirt with her small hand.

[Lute-oniichan, where are you going?]

“Don’t worry, I forgot something in my room, I’m only going to go back and get it.”

[Is…. that so.]

Ojousama also seemed to have guessed and released her tiny fingers, making a gloomy expression.

She bravely put on a bitter smile like she’s trying to endure something.

[Be careful, and godspeed.]

“Yes, I’ll be off. I’ll be back soon.”

I left ojousama’s room and hurriedly made for the great dining hall.

▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼

“No way. We can’t possibly bring Lute along.”

Master and the others proceeded with the preparations in the dining hall.

The remaining food were put in ceramic bowls and became instant field rations.

Weapons and armor were taken out of armories and were checked for damage.

Master had already taken off his coat, and was warming up by doing shadowboxing.

Madam was putting on the equipment brought by the maids in a practiced manner.

In all likelihood, these are the weapons and armor she used in her pirate hunting days.

I ran up to Gigi-san who is directing the battle preparations and reported that I wanted to participate in the war this time.

It’s because of the matter the other day—when the baka-brothers insulted not only ojousama but master and madam, I won’t be satisfied unless I get to hit them at least once.

But Gigi-san refused.

I snapped back at him.

“Why!? I can use magic a little, I can be useful for the war!”

“No. Lute is ojousama’s guardian, right? Do you intend to leave your post for the battlefield. You don’t have battle experience in the first place, right? Bringing a green soldier along is just going to hold us back.”

My arguments were cut off by Gigi-san’s valid reasoning.

Master’s side has only a few participants.

Probably no more than 50 people.

However, every one of them are people with experience from the previous war or former adventurers he got to know a long time ago.

Therefore they were at the level where they can cooperate without any complaints.

If an inexperienced newcomer were to come in, that could become a source for discord.

Furthermore, even the head butler Merry-san sided with Gigi-san.

“That’s right Lute. You’re ojousama’s guard and blood bag. Just leave this war to us. If it’s that kind of rabble we’ll finish them off in the blink of an eye baa~”

Certainly, our side has master.

The other servants’ morale were high, too

Some of the maids participating in the battle were menacing, wearing armor and shields on top of their maid uniforms and carrying weapons.

Even the head chef Malcolm-san seems to be participating with kitchen knives hanging from all over his body.

He was scary in an absurd way, like something out of a horror flick.

However, I was told off.

“C, certainly I don’t have battle experience, but I’m sure I can be helpful…”

“I told you you can’t, give it up. Rather, you should stay by ojousama. Then… protect ojousama with your life. I beg of you.”

“Gigi-san?”

Strangely, Gigi-san pleaded me with a stern look and tone of voice.

Questions popped up in my mind for an instant, but he started with the preparations once again.

“Gigi, prepare the anti-silver drug for curing silver poison just in case. We still have some in the stores don’t we baa~?”

Like Dracula in my previous life, silver is poison to the vampire race.

This poison can’t be removed with normal antidote, it’s the natural enemy of vampires.

Silver poison cannot be cured other than by using special medication, the anti-silver drug.

Therefore normally, tableware and accessories made of silver are never ever used.

“Of course. It’s the head of the guards’ duty to prepare enough to deal with it once the need arises. I already ordered to stuff it inside the carriages.”

“As expected from Gigi, you’re quick when it comes to your work baa~”

If I’m here any longer, I’ll be a nuisance….

With a bow, I left the great dining hall.

Like a child who left home with harsh words and came back, I returned to ojousama’s room.

I knocked and entered after receiving a response.

“Excuse me. I apologize for leaving my post.”

Seeing my face, ojousama let out a sigh of relief.

[Welcome back, Lute-oniichan. Did you find the thing you’re looking for?]

Perhaps revenge for making her worry, ojousama gave a strangely malicious retaliation.

I made an ironic smile.

“No, I remembered that I forgot the important thing here and came back in a hurry”

Hearing my reply, ojousama’s face turned red and she shyly hid behind her mini blackboard.

Ojousama’s reaction is really cute, huh.

*cough*

With Merce-san’s cough, the pink atmosphere went back to normal.

She relaxed her expression a little.

“Well then, let’s wish for master and the others’ victory and safety and wait in the castle.”

We nodded at Merce-san’s words.

I should also stop selfishly insisting to go fight together with them and just wish for their safety.

▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท 034 – สงครามทำหน้าที่เป็น chaperone สำหรับ ojousama เราเห็นกะเหรี่ยงและเธอเพื่อน ๆ ปิดแล้ว เรามา ojousama กลับไปยังห้องของเธอทำความสะอาดหัวซาน Mercè รับการต้มกลั่นชาหอมสงบอารมณ์ของ ojousamaนั่งข้างเตียง ojousama ทำหน้าเป็นกังวล[ไม่ทราบถ้า บิดาและคนอื่น ๆ อยู่ครับ...]"ผมมั่นใจว่า จะดีขึ้น ไม่ว่าที่ข้าศึกถูก เรามีหลักที่เป็นการจัดอันดับ A mage ขวา เขาจะไม่สูญเสียไม่ว่าสิ่งนั้น"ผม Mercè ซัง ที่ถูกพบหลังจากที่เธอเสร็จแล้วทำการหมักชาหอม แทนฉันในพร้อม ojousama"ต้องปล่อยโพสต์ของฉันหนึ่ง ดังนั้น กรุณาใช้เวลาดูแล ojousama "“…… ก็ได้ อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม"“?”Mercè ซังเดาความตั้งใจของฉัน และให้อนุมัติของเธอทันทีแต่ ojousama ทำหน้ากังวลอีก และ grasped เฮ็มของเสื้อของฉันด้วยมือเล็ก ๆ ของเธอ[ลูท-oniichan คุณจะไปไหน]"ไม่ต้องกังวล ฉันลืมบางสิ่งบางอย่างในห้องของฉัน ฉันเท่านั้นจะกลับไป และได้รับมัน"[หมู่เกาะ... ที่ให้]Ojousama ยังดูเหมือนจะ มีเดา และปล่อยนิ้วมือเล็ก ๆ ของเธอ ทำนิพจน์มืดมนเธออย่างกล้าหาญใส่ยิ้มขมเหมือนเธอพยายามที่จะอดทนอะไร[ระวัง และ godspeed]"ใช่ ฉันจะได้ปิด ฉันจะได้กลับเร็ว ๆ นี้"ด้านซ้ายของ ojousama ห้อง และรีบทำศาลารับประทานอาหารที่ดี▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼"เปล่าหรอก เราไม่อาจนำลูทไป"หลักและอื่น ๆ ครอบครัวเตรียมในห้องรับประทานอาหารอาหารที่เหลือใส่ในชามเซรามิค และเป็น ฟิลด์ทันทีได้อาวุธและชุดเกราะที่ถ่ายจาก armories และมีการตรวจสอบความเสียหายมาสเตอร์ได้แล้วนำมาปิดตราของเขา และร้อนขึ้น ด้วยการทำ shadowboxingม่ายถูกวางไว้ในอุปกรณ์ที่นำ โดยแม่บ้านที่ฝึกอย่างในทุกโอกาส นี่คืออาวุธและเกราะที่เธอใช้ในวันเธอล่าโจรสลัดฉันวิ่งขึ้นกับ Gigi ซานที่เป็นผู้กำกับเตรียมรบ และรายงานที่ ต้องการเข้าร่วมในสงครามครั้งนี้มันเป็น เพราะเรื่องวัน — เมื่อพี่ baka insulted ojousama ไม่เพียง แต่หลัก และผู้หญิง ไม่มีพอเว้นแต่ได้รับการตีน้อยครั้งแต่ Gigi ซังปฏิเสธผมจัดชิดกลับที่เขา"ทำไม สามารถใช้เวทมนตร์น้อย ฉันสามารถเป็นประโยชน์สำหรับสงคราม"หมายเลข" ลูทเป็นผู้ปกครองของ ojousama ขวา คุณต้องการที่จะปล่อยของลงในสนามรบ คุณไม่ได้รบประสบการณ์ในสถานที่แรก ขวา นำทหารสีเขียวพร้อมเป็นเพียงไปกดค้างไว้เรากลับ"อาร์กิวเมนต์ของฉันถูกตัด โดย Gigi ซานเหตุผลถูกต้องโทด้านมีเพียงไม่กี่คนคงไม่เกิน 50 คนอย่างไรก็ตาม ทุกหนึ่งของพวกเขาเป็นผู้ มีประสบการณ์จากสงครามก่อนหน้าหรือ adventurers อดีตที่เขาได้รับรู้เป็นเวลานานที่ผ่านมาดังนั้น พวกเขาได้ในระดับที่พวกเขาสามารถร่วมมือกัน โดยไม่มีข้อร้องเรียนถ้าผู้มีมือใหม่เข้า มา ที่อาจเป็นแหล่งข้อมูลสำหรับความนอกจากนี้ แม้แต่คนใหญ่ที่แมรี่ซังหน้ากับ Gigi ซัง"นั่นคือลูทขวา คุณยามของ ojousama และถุงเลือด ปล่อยสงครามนี้เรา ถ้าเป็นแบบของ rabble เราจะเสร็จพวกเขาออกในชั่วพริบตาบาเป็น ~ "แน่นอน ด้านของเรามีหลักขวัญกำลังใจของข้าราชการอื่น ๆ ได้ สูงเกินไปของแม่บ้านที่เข้าร่วมในการต่อสู้ได้ menacing สวมใส่เกราะและโล่อยู่ด้านบนของเครื่องทำความสะอาด และพกพาอาวุธแม้จะหัวหน้าพ่อครัว Malcolm ซังน่าจะ ได้เข้าร่วมกับมีดทำครัวลอยจากทั่วร่างกายของเขาเขาในวิธีไร้สาระ เช่นอะไรตวัดสยองขวัญน่ากลัวอย่างไรก็ตาม ฉันไม่บอกปิด"C แน่นอนไม่มีประสบการณ์ต่อสู้ แต่ผมมั่นใจว่า ได้ประโยชน์...""ฉันบอกคุณคุณไม่ ให้มันขึ้น ค่อนข้าง คุณควรอยู่ โดย ojousama จากนั้นปกป้อง ojousama กับชีวิตของคุณ ผมขอของคุณ""Gigi ซัง"แพงกว่า Gigi ซัง pleaded ฉันดูตรง ๆ และเสียงถาม popped ขึ้นในใจของฉันในทันที แต่เขาเริ่มต้น ด้วยการเตรียมครั้ง" Gigi จัดเตรียมยาต้านเงินสำหรับบ่มพิษเงินในกรณีนี้ เรายังมีบางอย่างในร้านค้า ไม่เราบา ~ ? "เช่นแดรกคูลาในชีวิตก่อนหน้านี้ เงินเป็นพิษการแข่งขันแวมไพร์พิษนี้ไม่ถูกกับยาแก้พิษปกติ เป็นศัตรูธรรมชาติของแวมไพร์พิษเงินไม่หายเป็น โดยใช้ยาพิเศษ เงินต่อต้านยาเสพติดได้ดังนั้น โดยปกติ จานชามและอุปกรณ์เสริมที่ทำเงินจะเคยใช้"แน่นอน มันเป็นหัวหน้าที่ของเจ้าหน้าที่เพื่อเตรียมความพร้อมพอที่จะจัดการกับมันเมื่อต้อง ฉันแล้วสั่งให้สิ่งภายในนับ""ตามที่คาดไว้จาก Gigi คุณอย่างรวดเร็วเมื่อมาถึงคุณบางาน ~ "ถ้าฉันอยู่ที่นี่อีกต่อไป จะเป็นการรบกวน...ด้วยธนู ข้าพเจ้าศาลารับประทานอาหารที่ดีเช่นเด็กที่ออกจากบ้าน ด้วยคำรุนแรง และกลับมา ฉันกลับห้องของ ojousamaโบว์ลิ่ง และใส่หลังจากได้รับการตอบสนอง"ขอโทษ ขอโทษที่ออกโพสต์ของฉัน"เห็นใบหน้าของฉัน ojousama ให้ออกแยกกันของบรรเทาทุกข์[ยินดีต้อนรับกลับ ลูท oniichan ไม่ได้หาสิ่งคุณกำลังมองหา]บางทีแก้แค้นทำให้เธอกังวล ojousama ให้ต่างแพงกว่าที่เป็นอันตรายทำการยิ้มเป็นเรื่อง"ไม่ ฉันจำได้ว่า ผมลืมสิ่งที่สำคัญที่นี่ และกลับมารีบ"ได้ยินตอบกลับของฉัน ของ ojousama หน้าเปิดสีแดง และเธอ shyly ซ่อนอยู่เบื้องหลังของเธอกระดานดำมินิปฏิกิริยาของ Ojousama ได้น่ารักจริง ๆ ฮะ* ไอ *กับไอ Merce ซาน บรรยากาศสีชมพูก็กลับเป็นปกติเธอผ่อนนิพจน์ของเธอเล็กน้อย"ดี แล้ว เราต้องหลักอื่น ๆ ของชัยชนะ และความปลอดภัย และรอในปราสาท"เราพยักหน้าที่ Merce ซานคำฉันควรหยุด selfishly insisting ไปต่อสู้กับพวกเขา และเพียงต้องการสำหรับความปลอดภัยของพวกเขา▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼ ▼

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 034 - สงคราม. ทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงสำหรับ ojousama เราเห็นชาวกะเหรี่ยงและเพื่อน ๆ ของเธอออกจากนั้นเราก็มาพร้อมกับ ojousama กลับไปที่ห้องของเธอ. แม่บ้านหัวMercèซังชงชาหอมที่จะสงบลงอารมณ์ ojousama ของ. นั่งอยู่ข้างเตียง, ojousama ทำให้ใบหน้ากังวล. [ฉันสงสัยว่าพ่อและคนอื่น ๆ ที่มีเป็นไร ...... ] "ฉันแน่ใจว่าพวกเขาจะมีการปรับ ไม่ว่าใครเป็นศัตรูเรามีต้นแบบที่เป็นนักเวทย์อันดับใช่มั้ย? เขาจะไม่สูญเสียไม่ว่าสิ่งที่. " ผมมีMercèซังที่กำลังกลับมาหลังจากที่เธอเสร็จเบียร์ชาหอมแทนผมในการประกอบ ojousama. "ผมจำเป็นต้องออกจากการโพสต์ของฉันในขณะที่ดังนั้นโปรดดูแล ojousama . " "...... ทั้งหมดขวา อย่าทำผื่นอะไร. " "?" Mercèซังเดาความตั้งใจของฉันและทันทีที่ได้รับการอนุมัติให้เธอ. แต่ ojousama ทำใบหน้ากังวลอีกครั้งและคว้าชายเสื้อของฉันด้วยมือเล็ก ๆ ของเธอ. [เกรียง-oniichan อยู่ที่ไหน คุณจะ?] "ไม่ต้องห่วงฉันลืมบางสิ่งบางอย่างในห้องของฉัน, ฉันก็แค่จะกลับไปและได้รับมัน." [คือ ... ที่ทำให้.] Ojousama ก็ดูเหมือนจะเดาได้และปล่อยนิ้วมือเล็ก ๆ ของเธอทำให้การแสดงออกมืดมน. เธอใส่อย่างกล้าหาญในรอยยิ้มที่มีรสขมเช่นเธอพยายามที่จะอดทนบางสิ่งบางอย่าง. [โปรดใช้ความระมัดระวังและโชคดี.] "ใช่ฉันจะ ปิด ฉันจะกลับมาในเร็ว ๆ นี้. " ผมออกจากห้อง ojousama และรีบทำสำหรับห้องอาหารที่ดี. ▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼ "ไม่มีทาง เราไม่อาจนำกีตาร์พร้อม. " ปริญญาโทและคนอื่น ๆ ที่มีการเตรียมการดำเนินการในโรงอาหาร. อาหารที่เหลือถูกใส่ในชามเซรามิกและกลายเป็นอาหารสนามทันที. อาวุธและชุดเกราะที่ถูกนำออกมาจากคลังแสงและได้รับการตรวจสอบความเสียหาย . โทได้ดำเนินการแล้วออกเสื้อของเขาและได้รับการร้อนขึ้นโดยการทำเสแสร้ง. ท่านผู้หญิงถูกวางกับอุปกรณ์ที่นำโดยสาวใช้ในลักษณะที่มีประสบการณ์. ในโอกาสทั้งหมดเหล่านี้เป็นอาวุธและชุดเกราะที่เธอใช้ในการล่าสัตว์วันโจรสลัดของเธอฉันวิ่งขึ้นไปที่จีจี้ซังที่เป็นผู้กำกับการเตรียมการต่อสู้และมีรายงานว่าผมอยากจะมีส่วนร่วมในสงครามครั้งนี้. มันเป็นเพราะของเรื่องวันเมื่ออื่น ๆ Baka พี่น้องดูถูกไม่เพียง แต่ ojousama แต่หลักและแหม่มผม จะไม่พอใจจนกว่าฉันจะได้รับการตีพวกเขาอย่างน้อยหนึ่งครั้ง. แต่จีจี้ซังปฏิเสธ. ฉันตะคอกกลับมาที่เขา. "ทำไม !? ฉันสามารถใช้เวทมนตร์เล็ก ๆ น้อย ๆ ผมจะมีประโยชน์สำหรับการทำสงคราม! " "ฉบับที่ พิณเป็นผู้ปกครองของ ojousama ใช่มั้ย? คุณตั้งใจที่จะออกจากการโพสต์ของคุณสำหรับสนามรบ คุณไม่ได้มีประสบการณ์การต่อสู้ในครั้งแรกใช่มั้ย? นำทหารสีเขียวพร้อมเป็นเพียงการไปถือเรากลับ. " ข้อโต้แย้งของฉันถูกตัดออกโดยจีจี้ซังของเหตุผลที่ถูกต้อง. ด้านโทมีเพียงผู้เข้าร่วมไม่กี่. น่าจะไม่เกิน 50 คน. แต่ทุกคนของพวกเขาเป็นคนที่มี ประสบการณ์จากสงครามก่อนหน้านี้หรืออดีตนักผจญภัยที่เขาได้รู้ว่านานมาแล้ว. ดังนั้นพวกเขาจึงอยู่ในระดับที่พวกเขาสามารถให้ความร่วมมือโดยไม่มีข้อร้องเรียนใด ๆ . หากมีประสบการณ์ใหม่ที่จะมาในที่อาจจะกลายเป็นแหล่งที่มาของความขัดแย้ง. นอกจากนี้ แม้บัตเลอร์หัวเมอร์รี่ซังเข้าข้างจีจี้ซัง. "ที่เหมาะสมเกรียง คุณยาม ojousama และถุงเลือด เพียงแค่ปล่อยให้สงครามครั้งนี้กับเรา ถ้ามันเป็นชนิดของสามัญชนที่เราจะเสร็จพวกเขาออกไปในพริบตา Baa ~ " แน่นอนด้านข้างของเรามีต้นแบบ. ขวัญและกำลังใจของคนรับใช้คนอื่น ๆ อยู่ในระดับสูงมากเกินไปบางส่วนของสาวที่มีส่วนร่วมในการต่อสู้เป็นอันตรายสวมเสื้อเกราะ และโล่ที่ด้านบนของชุดเครื่องแบบแม่บ้านของพวกเขาและถืออาวุธ. แม้หัวหน้าพ่อครัวมัลคอล์ซังดูเหมือนว่าจะมีส่วนร่วมกับมีดครัวห้อยลงมาจากทั่วร่างกายของเขา. เขาเป็นคนที่น่ากลัวในทางที่ไร้สาระเช่นเดียวกับสิ่งที่ออกจากการสะบัดสยองขวัญ. อย่างไรก็ตาม ผมได้บอกออก. "C แน่นอนผมไม่ได้มีประสบการณ์การต่อสู้ แต่ฉันแน่ใจว่าฉันจะมีประโยชน์ ... " "ผมบอกคุณคุณไม่สามารถให้มันขึ้น แต่คุณควรจะอยู่โดย ojousama จากนั้น ... ปกป้อง ojousama กับชีวิตของคุณ ฉันขอของคุณ. " "จีจี้ซัง?" น่าแปลกที่จีจี้ซังอ้อนวอนฉันด้วยรูปลักษณ์ที่สเติร์นและน้ำเสียง. คำถามที่ผุดขึ้นมาในใจของฉันสำหรับทันที แต่เขาเริ่มต้นด้วยการเตรียมการอีกครั้ง. "จีจี้, เตรียมยาต้านเงินเพื่อการรักษาพิษเงินเพียงในกรณีที่ เรายังคงมีบางส่วนในร้านค้าที่เราไม่ Baa ~? " เช่นเดียวกับแดรกคิวลาในชีวิตของฉันก่อนหน้าเงินเป็นพิษในการแข่งขันแวมไพร์. พิษนี้ไม่สามารถลบออกได้ด้วยยาแก้พิษปกติก็เป็นศัตรูธรรมชาติของแวมไพร์. พิษเงิน ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้อื่นนอกเหนือจากการใช้ยาพิเศษยาต้านเงิน. ดังนั้นตามปกติบนโต๊ะอาหารและอุปกรณ์ที่ทำจากเงินจะไม่เคยใช้. "แน่นอน มันเป็นหน้าที่ของหัวหน้ายาม 'เพื่อเตรียมความพร้อมพอที่จะจัดการกับมันอีกครั้งจำเป็นต้องเกิดขึ้น ผมได้รับคำสั่งให้สิ่งที่มันอยู่ภายในรถ. " "คาดว่าในฐานะที่เป็นจีจี้จากคุณอย่างรวดเร็วเมื่อมันมาถึงการทำงานของคุณ Baa ~" ถ้าฉันอยู่ที่นี่อีกต่อไปฉันจะรำคาญ ... . ด้วยธนู ผมออกจากห้องอาหารที่ดี. เช่นเดียวกับเด็กที่ออกจากบ้านด้วยคำพูดที่รุนแรงและกลับมาผมกลับไปที่ห้องของ ojousama. ฉันเคาะและเข้าหลังจากที่ได้รับการตอบสนอง. "ขอโทษนะ ฉันขอโทษสำหรับออกจากตำแหน่งของฉัน. " เห็นใบหน้าของฉัน ojousama ให้ออกถอนหายใจด้วยความโล่งอก. [ยินดีต้อนรับกลับเกรียง-oniichan คุณพบสิ่งที่คุณกำลังมองหา?] บางทีอาจจะแก้แค้นให้กับการกังวลของเธอ ojousama ให้ตอบโต้ที่เป็นอันตรายแปลก. ฉันทำรอยยิ้มแดกดัน. "ไม่ฉันจำได้ว่าฉันลืมสิ่งที่สำคัญที่นี่และกลับมารีบร้อน " ได้ยินคำตอบของผมใบหน้า ojousama หันสีแดงและเธออาย ๆ ซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังกระดานดำเธอมินิ. ปฏิกิริยา Ojousama เป็นน่ารักจริงๆเหรอ. * ไอ * ด้วยไอ Merce ซังของบรรยากาศสีชมพูก็กลับมาเป็นปกติ. เธอผ่อนคลายการแสดงออกของเธอเล็ก ๆ น้อย ๆ"ถ้าอย่างนั้นเรามาต้องการหลักและชัยชนะของผู้อื่นและความปลอดภัยและรอในปราสาท." เราพยักหน้าคำ Merce ซังของ. ฉันควรจะหยุดเห็นแก่ตัวยืนยันที่จะไปต่อสู้ร่วมกันกับพวกเขาและเพียงแค่ต้องการเพื่อความปลอดภัยของพวกเขา. ▼ ▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 034 –สงคราม

ทำตัวเป็นพี่เลี้ยงสำหรับ ojousama เราเห็นกะเหรี่ยงและเพื่อนคนอื่นเลย

เราก็พร้อม ojousama กลับไปที่ห้องของเธอ . . . . .

หัวแม่บ้าน Merc . - ซานชงบางหอมชาใจเย็น ojousama อารมณ์

นั่งอยู่ข้างเตียง ojousama ทำหน้ากังวล

[ ผมสงสัยว่าพ่อเป็นอะไร . . . . . . . และคนอื่น ๆ ]

" ผมมั่นใจว่าพวกเขาสบายดี ไม่ว่าใครศัตรูได้เรามีอาจารย์ที่เป็นนักเวทย์ a-ranked ใช่ไหม ? เขาจะไม่สูญเสียไม่ว่าสิ่งที่ . "

ฉันมี Merc . - ซาน ที่กลับมาหลังจากเธอกินเบียร์ชาหอม , แทนที่ฉันกับ ojousama

" ฉันต้องการที่จะออกจากการโพสต์ของฉันในขณะที่ดังนั้นโปรดดูแล ojousama "

" . . . . . . . เอาล่ะ อย่าทำอะไรวู่วาม "

" "

Merc . - ซานเดาเจตนาของฉันและทันทีให้ความเห็นชอบเธอ

แต่ ojousama ทำหน้ากังวลอีกครั้ง และจับชายเสื้อของฉันกับมือเล็ก ๆของเธอ . . . . .

[ พิณพี่จะไปไหน ? ]

" ไม่กังวล ฉันลืมของไว้ในห้องของฉัน ฉันจะกลับไปเอา "

[ คือ . . . . . . . งั้น ]

ojousama ยังดูเหมือนจะเดาออกของเธอเล็กและนิ้วมือ ทำสีหน้าเศร้าหมอง .

เธอกล้ายิ้มขมเหมือนเธอพยายามอดทนอะไร

[ ระวัง , และขอให้พระเจ้าอวยพร ]

" ใช่ ฉันต้องไปแล้ว ผมจะกลับแล้ว "

ฉันออกจากห้อง ojousama และรีบร้อนทำให้ห้องโถงรับประทานอาหารที่ดี

▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼

" ไม่มีทาง เราไม่สามารถจะนำพิณมา "

อาจารย์และคนอื่น ๆ เริ่มด้วยการเตรียมในห้องโถง

อาหารที่เหลือใส่ในชามเซรามิก และเป็นเสบียงสนามทันที

อาวุธและชุดเกราะถูกนำออกจากคลังแสงและตรวจสอบความเสียหาย

อาจารย์ได้ถอดเสื้อของเขาและได้อุ่นเครื่องด้วยการทำพริ้วไหวแบบนักมวยไง

คุณนายใส่อุปกรณ์ที่นำโดยแม่บ้านในลักษณะท่า

ในความเป็นไปได้ทั้งหมดเหล่านี้เป็นอาวุธและชุดเกราะที่เธอใช้ในการล่าโจรสลัดวัน

ฉันวิ่งมาหาจีจี้ซังที่อำนวยการรบการเตรียมและรายงานที่ฉันต้องการจะเข้าร่วมในสงครามครั้งนี้

เพราะเรื่องวันอื่น ๆ เมื่อมันไม่เพียง แต่ ojousama พี่น้องดูถูก แต่คุณผู้ชายกับคุณผู้หญิงผมจะไม่หยุดจนกว่าผมจะได้ตีสักครั้ง

แต่จีจี้ซังปฏิเสธ

ฉันตะคอกกลับใส่เขา

" ทำไม ! ? ฉันสามารถใช้เวทมนตร์เล็ก ๆน้อย ๆ ฉันสามารถเป็นประโยชน์สำหรับสงคราม ! "

" ไม่ พิณเป็น ojousama เป็นผู้ปกครองใช่ไหม คุณตั้งใจที่จะออกจากการโพสต์ของคุณสำหรับสนามรบ คุณ ไม่ มี ประสบการณ์การต่อสู้ในสถานที่แรก , ใช่มั้ย ? นำทหารสีเขียวตามไปรั้งเรา "

ฉันอาร์กิวเมนต์ถูกตัดโดยจีจี้ ซาน เป็นใช้ได้

เหตุผลด้านอาจารย์มีเพียงไม่กี่ราย

คงไม่เกิน 50 คน

แต่ทุกหนึ่งของพวกเขามีผู้ที่มีประสบการณ์จากสงครามครั้งก่อน หรืออดีตนักผจญภัย เขารู้นานแล้ว

จึงอยู่ในระดับที่พวกเขาสามารถให้ความร่วมมือโดยไม่มีการร้องเรียนใด ๆ .

ถ้าเป็นมือใหม่ มือใหม่ได้เข้ามา ที่อาจกลายเป็นแหล่งสำหรับความขัดแย้ง

นอกจากนี้แม้แต่หัวหน้าพ่อบ้านเมอซานเข้าข้างจีจี้ซัง

" ใช่แล้วพิณ . นาย ojousama ยาม และถุงเลือด ไปสงครามกับเรา ถ้ามันเป็นแค่สามัญชน เราจะเสร็จพวกเขาออกในชั่วพริบตา บ้า ~ "

แน่นอน ฝ่ายเราได้อาจารย์

กำลังใจข้าราชการอื่น ๆสูง ด้วย

บางของสาวใช้ที่เข้าร่วมในการต่อสู้ถูกคุกคามใส่เกราะและโล่บนเครื่องแบบสาวใช้ และถืออาวุธ

แม้หัวหน้าเชฟมัลคอล์มซานจะเข้าร่วมกับมีดครัวแขวนจากทั้งตัว

เขาเป็นน่ากลัวในทางไร้สาระ เหมือนบางอย่างของสยองขวัญ

แต่ฉันบอกปิด .

" C แน่นอนฉันไม่มีประสบการณ์การต่อสู้ แต่ผมมั่นใจว่าผมสามารถเป็นประโยชน์ . . . . . . . "

" ฉันบอกนายไม่ได้ให้มันขึ้น แต่คุณควรจะอยู่ ojousama . แล้ว . . . . . . . ปกป้อง ojousama กับชีวิตของคุณ ผมขอร้องคุณ . "

" จีจี้ซัง ? "

แปลกจัง จีจี้ ซาน อ้อนวอนฉันดูเข้มงวดและเสียง

คำถามผุดขึ้นมาในความคิดทันที แต่เขาเริ่มต้นด้วยการเตรียมอีกครั้ง

" จีจี้ เตรียมยารักษาโรคพิษป้องกันเงินเงินเผื่อไว้เรายังมีในร้านเราไม่บ้า ~ ~ ~ ~ "

เหมือนผีดิบในชาติก่อน ซิลเวอร์เป็นยาพิษแวมไพร์

ยาพิษนี้ไม่สามารถลบออกได้ด้วยยาธรรมดา มันคือศัตรูตามธรรมชาติของแวมไพร์

เงินยาพิษรักษาไม่ได้ นอกจากใช้ยาพิเศษ , ยาป้องกันเงิน

ดังนั้นโดยปกติโต๊ะอาหารอุปกรณ์ทำจากเงินไม่เคยใช้

" แน่นอน มันเป็นหัวของหน้าที่ของทหารเพื่อเตรียมพอที่จะจัดการกับมันเมื่อต้องการ ผมสั่งอาหารแล้วยัดมันเข้าไปในรถม้า "

" ตามคาด จีจี้ คุณได้อย่างรวดเร็วเมื่อมันมาถึงงานของคุณบ้า ~ "

ถ้าผมอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป ผมจะ . . . . . . .

รบกวนด้วยธนูออกจากห้องโถงรับประทานอาหารที่ดี

ชอบเด็ก ใครออกจากบ้าน ด้วยคำพูดที่รุนแรง และกลับมาผมกลับมาที่ห้อง ojousama .

ผมล้มเข้า หลังจากได้รับคำตอบ

" ขอโทษนะ ขอโทษที่ไปโพสต์ของฉัน "

เห็นหน้าของฉัน ojousama ถอนหายใจโล่งอก

[ ยินดีต้อนรับ ลุท พี่ชาย คุณพบสิ่งที่คุณกำลังมองหา ? ]

อาจจะแก้แค้นที่ทำให้เธอต้องเป็นห่วง ojousama ให้ตอบโต้มุ่งร้ายแปลกๆ

ฉันทำรอยยิ้มเยาะเย้ย

" ไม่ผมจำได้ว่าฉันลืมสิ่งที่สำคัญและกลับมารีบ "

ได้ยินฉันตอบ ใบหน้า ojousama กลายเป็นสีแดง เธอเอียงอายอยู่หลังกระดานดำจิ๋วของเธอ

ojousama ปฏิกิริยานี้น่ารักจริงๆนะ

* ไอ *

กับนายซันไอ บรรยากาศสีชมพูไป กลับมาเป็นปกติ

เธอผ่อนคลายสีหน้าเล็กน้อย

" แล้วไปขออาจารย์และคนอื่นชัยชนะและความปลอดภัยและคอยในปราสาท "

เราพยักหน้าที่เมิร์ซซาน คำ . . . .

ผมควรเลิกเห็นแก่ตัวยืนยันที่จะไปต่อสู้กับพวกเขาและเพียงแค่ต้องการให้พวกเขาปลอดภัย

▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼▼