The defendant, who operated a shop

The defendant, who operated a shop (restaurant cafe), had singers, musical instrument
players and customers perform, vocally and instrumentally, musical works whose copyright was
managed by the plaintiff (Japanese Society for Rights of Authors, Composers and Publishers
(JASRAC)) (managed works) in front of a large number of unspecified customers. The plaintiff
argued that this act of the defendant’s had infringed the copyright (right of performance) of the
managed works and filed this lawsuit against the defendant to seek an injunction against the use
(performance) of managed works at the shop, removal from the shop of the musical instruments
and audio equipment used for the performance, and a prohibition on musical instruments and audio
equipment being brought into the shop. The plaintiff made a primary claim to the effect that the
defendant, who had conducted an act of tort, should pay damages equivalent to the total royalties
for the managed works and attorneys' fees, and made a secondary claim to the effect that the
defendant should return the unjust enrichment equivalent to the royalties for the managed works.
The major points at issue in this case were: (1) the type and circumstances of performance
in the shop, (2) the entity in charge of the performance of managed works at the shop, (3) the
necessity of injunction, (4) the amount of damage and unjust enrichment, and (5) completion of
extinctive prescription.
Regarding (1) above, the court found the facts based on the evidence presented. Regarding
(2), the court examined each type of performance at the shop and found that the defendant was in
charge of the performance in the case of “piano performances” conducted as part of the regular
restaurant operation and “live performances organized by the shop,” based on the grounds that
these two types of performance were conducted under the management of the shop and that any
profits and losses generated by such performances belonged to the shop. In the case of “live
performances organized by the performers, etc.,” the court found that, while the organizer was in
charge of selecting musical works for the performances and obtained profits from ticket sales, the
shop also provided a variety of support in advertising the live performances, selling tickets and
accepting reservations, as well as in providing the live audience with food and drinks for a fee.
Based on these findings, the court concluded that, from the perspective of the Copyright Act, the
defendant should be considered to have been in charge of “live performances organized by the
performers, etc.,” by holding that the defendant infringed the copyrights to the managed works
jointly with the performers, etc. organizing the live performances. On the other hand, in the case of
“reservation of the shop for exclusive use,” where guests and participants in after-reception
- 2 -
parties and any other parties performed managed works at the shop, the court found that the
defendant was not in charge of the performance of managed works. Regarding (3), the court found
that the defendant was likely to continue performing managed works at the shop, in view of the fact
that, despite the defendant’s promise not to do so until the case had been settled (during the
hearing proceedings for a preceding case where the plaintiff had sought a provisional disposition
for an injunction against the performances, etc.), live organizers had been continuing to perform
managed works at the shop without obtaining prior written authorization from the plaintiff for the
use of those managed works. Based on these findings, the court accepted the plaintiff’s claim for
an injunction against the instrumental and vocal performance of managed works in “piano
performances” and “live performances.” Regarding the plaintiff’s claim for removal of musical
instruments, the court accepted said claim for the piano only. Regarding the plaintiff’s claim for a
prohibition on musical instruments and audio equipment being brought into the shop, the court
accepted said claim for bringing in the piano and other musical instruments only (excluding cases
where the entire shop was reserved for exclusive use). Regarding (5), the court found that the
prescription was interrupted by the completion of the registration of auxiliary attachment.
Regarding the performances conducted during the three-year short-term extinctive prescription
period, the court accepted the plaintiff’s secondary claim for restitution of the unjust enrichment
equivalent to the royalties for the managed works performed. Regarding (4), the court determined
the damages equivalent to the royalties calculated based on the number of performances.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำเลย ผู้ดำเนินการร้าน (ร้านอาหารคาเฟ่), มีนักร้อง ดนตรี
เล่นและลูกค้าทำ ร้อง และ instrumentally งานดนตรีที่มีลิขสิทธิ์ถูก
จัดการ โดยโจทก์ (สังคมญี่ปุ่นสำหรับสิทธิ์ของผู้เขียน คีตกวี และ Publishers
(JASRAC)) (จัดการงาน) หน้าจำนวนลูกค้าไม่สามารถระบุ โจทก์
โต้เถียงว่า นี้การกระทำของจำเลยที่มี infringed ลิขสิทธิ์ (ขวาของประสิทธิภาพ) ของการ
จัดการงาน และยื่นคดีนี้กับจำเลยเพื่อค้นหาคำสั่งกับ use
(performance) ของงานมีการจัดการที่เอาออกจากร้านเครื่องดนตรี ร้าน
และอุปกรณ์เครื่องเสียงที่ใช้สำหรับประสิทธิภาพการทำงาน และ prohibition เครื่องดนตรีและเสียง
อุปกรณ์ที่ถูกนำเข้ามาในร้าน โจทก์ทำคำร้องหลักกับผลกระทบที่การ
จำเลย ซึ่งได้ดำเนินการการกระทำของสูญ ควรชดใช้ค่าเสียหายเท่ากับค่าภาคหลวงรวม
สำหรับงานจัดการและค่าธรรมเนียมของทนายความ และทำคำร้องรองให้ผลที่
จำเลยควรกลับโดดเด่นทำลายเท่ากับค่าภาคหลวงสำหรับการจัดการการ
จุดสำคัญที่ออกในกรณีนี้มี: (1)ชนิดและสถานการณ์ของประสิทธิภาพ
ร้าน เอนทิตี (2)รับผิดชอบประสิทธิภาพของงานมีการจัดการที่ร้าน, (3)
การสั่ง, (4) จำนวนความเสียหาย และขอทำลาย และ (5) ความสมบูรณ์ของ
extinctive ยา
เกี่ยวกับ (1) ข้างต้น ศาลพบข้อเท็จจริงตามหลักฐานที่แสดง เกี่ยวกับ
(2), ศาลตรวจสอบประสิทธิภาพการทำงานที่ร้านแต่ละชนิด และพบว่า จำเลยอยู่ใน
ค่าประสิทธิภาพในกรณีของ "เปียโน" ดำเนินเป็นส่วนหนึ่งของปกติ
ดำเนินการร้านและ "การแสดงสดจัด โดยร้าน ขึ้นอยู่ใน grounds ที่
ทั้งสองประเภทนี้ประสิทธิภาพการทำงานได้ดำเนินการภายใต้การจัดการ ของร้าน และให้
กำไรและขาดทุนที่สร้างขึ้น โดยการแสดงดังกล่าวเป็นสมาชิกร้าน ในกรณีของ "สด
แสดงโดยนักแสดง ฯลฯ, " ศาลพบว่า ขณะที่ผู้อยู่ใน
ค่าเลือกงานดนตรีสำหรับการแสดงและได้รับกำไรจากการขายตั๋ว การ
ร้านยังให้ความหลากหลายของบริการโฆษณาแสดงสด ขายตั๋ว และ
รับจอง รวมถึงในผู้อยู่อาศัย มีอาหารและเครื่องดื่มสำหรับค่าธรรมเนียม
ตามผลการวิจัยเหล่านี้ ศาลสรุปว่า จากมุมมองของลิขสิทธิ์ การ
จำเลยควรจะได้รับค่าใช้จ่ายของ "สดแสดงโดย
นักแสดง ฯลฯ, " โดยถือว่า จำเลย infringed ลิขสิทธิ์เพื่อจัดการงาน
ร่วม ด้วยนักแสดง จัดแสดงสดฯลฯ บนมืออื่น ๆ ในกรณีของ
"จองร้านใช้ร่วม ที่พักและร่วมต้อนรับหลัง
- 2-
ฝ่ายและฝ่ายอื่น ๆ ทำงานจัดการร้าน ศาลพบว่า
จำเลยไม่รับผิดชอบประสิทธิภาพของงานมีการจัดการ เกี่ยวข้อง (3), ศาลพบ
ว่า จำเลยจะดำเนินต่อการบริหารจัดการงานร้าน มุมมองความจริง
ว่า ทั้ง ๆ ที่จำเลยของสัญญาว่า จะไม่ทำเช่นนั้นจนกว่ากรณีที่มีการชำระบัญชี (ระหว่าง
ตอนฟังสำหรับกรณีข้างต้นซึ่งโจทก์ได้ขอโอนการครอบครองชั่วคราว
สำหรับคำสั่งกับการแสดง เป็นต้น), สดยกมาต่อเนื่องทำ
บริหารงานร้านโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรก่อนจากโจทก์สำหรับการ
ใช้ผู้จัดการทำงาน ขึ้นอยู่กับผลการวิจัยเหล่านี้ ศาลยอมรับข้อเรียกร้องของโจทก์สำหรับ
คำสั่งกับการบรรเลง และ vocal ประสิทธิภาพของงานมีการจัดการใน "เปียโน
แสดง" และ "แสดงสด" เกี่ยวกับข้อเรียกร้องของโจทก์สำหรับเอาดนตรี
เครื่องมือ ศาลยอมรับข้อเรียกร้องดังกล่าวสำหรับเปียโนเท่านั้น เกี่ยวกับข้อเรียกร้องของโจทก์สำหรับการ
prohibition เครื่องดนตรีและเครื่องเสียงที่ถูกนำเข้ามาในร้าน ศาล
ร้องยอมรับว่าการนำเปียโนและเครื่องดนตรีอื่น ๆ เท่านั้น (ไม่รวมกรณี
ที่ร้านทั้งหมดถูกสงวนไว้สำหรับใช้เฉพาะ) (5), เกี่ยวกับศาลพบว่าการ
ยาถูกขัดจังหวะ โดยความสมบูรณ์ของการลงทะเบียนของเสริมแนบ
เกี่ยวกับประสิทธิภาพการดำเนินการในระหว่างสามปีระยะสั้น extinctive ยา
ระยะ ศาลยอมรับเรียกร้องรองของโจทก์สำหรับ restitution บ่อทำลาย
เทียบเท่าค่าภาคหลวงสำหรับการจัดการดำเนินการ เกี่ยวข้อง (4), ศาลกำหนด
ความเสียหายเท่ากับค่าภาคหลวงที่คำนวณได้ตามจำนวนการแสดง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จำเลย ซึ่งทำงานที่ร้าน ( ร้านอาหาร คาเฟ่ ) , นักร้อง , เล่นเครื่องดนตรี
ดนตรีและลูกค้าแสดงการ และ instrumentally ดนตรีผลงานที่มีลิขสิทธิ์ถูก
การจัดการโดยโจทก์ ( สังคมญี่ปุ่นเพื่อสิทธิของนักเขียน สำนักพิมพ์ และผู้แต่ง
( jasrac ) ( การจัดการงาน ) ในหน้าของจํานวนมาก ลูกค้ายังไม่ระบุ โจทก์
เสนอว่า พระราชบัญญัตินี้ของจำเลยได้ละเมิดลิขสิทธิ์ ( ประสิทธิภาพ ) ของ
การจัดการผลงานและยื่นฟ้องเรื่องนี้กับจำเลยต้องสั่งห้ามไม่ให้ใช้
( ประสิทธิภาพ ) ของงานจัดการที่ร้าน เอาจากร้านของเครื่องดนตรี
และอุปกรณ์เครื่องเสียงที่ใช้ในการแสดง และข้อห้ามเกี่ยวกับเครื่องดนตรีและเสียง
อุปกรณ์ที่ถูกนำเข้ามาในร้าน โจทก์ได้เรียกร้องการผลกระทบที่
จำเลยที่ได้จัดให้มีการกระทำที่ละเมิด ควรจ่ายค่าเสียหายเท่ากับ
ค่าภาคหลวงรวมสำหรับการจัดการงานและค่าธรรมเนียมทนายความ และได้เรียกร้องรองผลกระทบที่
จำเลยต้องคืนผู้เท่ากับค่าภาคหลวงสำหรับจัดการ
งาน .จุดใหญ่ที่สำคัญในคดีนี้คือ ( 1 ) ประเภทและสถานการณ์ของการแสดง
ในร้าน ( 2 ) หน่วยงานรับผิดชอบในการปฏิบัติงานจัดการร้าน ( 3 )
ความจำเป็นของคำสั่ง ( 4 ) ปริมาณของความเสียหายและผู้ และ 5 ) เสร็จ

extinctive ใบสั่งยา เกี่ยวกับ ( 1 ) ข้างต้น ศาลพบข้อเท็จจริงจากหลักฐานที่นำเสนอ เกี่ยวกับ
( 2 ) ศาลไต่สวนแต่ละประเภทของงานที่ร้าน และพบว่า จำเลยถูก
ค่าใช้จ่ายของประสิทธิภาพในกรณีของ " เปียโนแสดง” จัดเป็นส่วนหนึ่งของการดำเนินงานร้านอาหารปกติ
และ " การแสดงสดที่จัดโดยร้าน " ขึ้นอยู่กับบริเวณที่
ทั้งสองประเภทของการแสดงการทดลองภายใต้การจัดการของร้าน และที่
าไรและขาดทุนที่เกิดจากการแสดงดังกล่าวเป็นของร้าน ในกรณีของ " Live
การแสดง จัดโดย นักแสดง ฯลฯ " ศาลพบว่าในขณะที่จัดอยู่ในค่าใช้จ่ายของการเลือกงาน
ดนตรีสำหรับการแสดงและได้รับผลกำไรจากการขายตั๋ว ,
ร้านยังให้ความหลากหลายของการสนับสนุนในการโฆษณาการแสดงสด , ขายตั๋วและ
รับจองห้องพัก ตลอดจนในการให้ผู้ชมด้วยอาหารและเครื่องดื่มสำหรับค่าธรรมเนียม .
จากผลการวิจัยครั้งนี้ศาลสรุปได้ว่า จากมุมมองของกฎหมายลิขสิทธิ์ ,
จำเลยควรพิจารณาได้รับในค่าใช้จ่ายของ " การแสดงสดที่จัดโดย
นักแสดง ฯลฯ " โดยถือ ว่าจำเลยละเมิด ลิขสิทธิ์ กับจัดการงาน
ร่วมด้วยนักแสดง ฯลฯ จัดการแสดงสด . บนมืออื่น ๆในกรณีของ
" จองของร้าน พิเศษ ใช้ " ที่ท่านประธานในพิธี หลังจากรับ
-
บุคคลและบุคคลอื่นดำเนินการจัดการงานที่ร้าน ศาลพบว่าจำเลยไม่ได้
รับผิดชอบการปฏิบัติงานของการจัดการงาน เรื่อง ( 3 ) ศาลพบ
ว่า จำเลยเป็นมีแนวโน้มที่จะยังคงดำเนินการจัดการงานที่ร้าน ในมุมมองของความเป็นจริง
นั้น แม้จำเลยจะไม่ทำจนกว่ากรณีถูกตัดสิน ( ในตอนก่อนหน้านี้
ได้ยินสำหรับกรณีที่โจทก์ได้ขอ
นิสัยเฉพาะกาลสําหรับคําสั่งต่อการแสดง ฯลฯ ) จัดอยู่ได้ต่อเนื่องเพื่อแสดง
บริหารจัดการงานในร้าน โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากโจทก์เพื่อ
ใช้ที่บริหารจัดการงาน จากผลการวิจัยครั้งนี้ศาลยอมรับการเรียกร้องของโจทก์สำหรับ
คำสั่งกับเพลงบรรเลงและเสียงที่เปล่งออกมาแสดงผลงานการจัดการใน " การแสดงเปียโน
" และ " การแสดงสด " เกี่ยวกับการเรียกร้องของโจทก์สำหรับการกำจัดของดนตรี
เครื่องมือศาลยอมรับว่าเรียกร้องสำหรับเปียโนเท่านั้น เกี่ยวกับการเรียกร้องของโจทก์สำหรับ
ข้อห้ามเกี่ยวกับเครื่องดนตรีและเครื่องเสียงถูกพาเข้าไปในร้าน ศาลยอมรับว่าเรียกร้อง
นำเปียโนและเครื่องดนตรีอื่น ๆเท่านั้น ( ไม่รวมกรณี
ที่ร้านทั้งหมดถูกสงวนไว้สำหรับการใช้งานพิเศษ ) เกี่ยวกับ ( 5 ) , ศาลพบว่า
ใบสั่งยาที่ถูกขัดจังหวะโดยเสร็จสิ้นการลงทะเบียนของเสริมแนบ
เกี่ยวกับการแสดงจัดขึ้นในปี extinctive ระยะสั้นใบสั่งยา
ระยะเวลาที่ศาลยอมรับการเรียกร้องของโจทก์มัธยมคืนเทียบเท่าเสริม
ธรรมแก่ค่าภาคหลวงสำหรับจัดการงานดำเนินการ เกี่ยวกับ ( 4 ) ศาลตัดสิน
ความเสียหายที่เทียบเท่ากับค่าลิขสิทธิ์คำนวณ เป็นรายการแสดง