emulsions clearly separated into a

emulsions clearly separated into a cream layer at the top and serum
layer including solid-like precipitates at the bottom, whereas the
SPI Gel based emulsions containing 3 wt% proteins or more did not
separate. It is well-known that freeze-thaw treatment produces a
much stronger and more cohesive soybean curd (tofu) gel
(Kalichevsky-Dong, Ablett, Lillford, & Knorr, 2000). The same
phenomena might have occurred in the SPI gel particles at the oil
droplet surfaces, leading to more resistance of the SPI stabilized
emulsions to phase separation. In the previous study by Palazolo,
Sobral, & Wagner (2011), thermally-denatured soybean isolatebased
emulsions were shown to be more resistant against freezethaw
treatments than native ones. In our case, emulsions stabilized
by the thermally-denatured commercial-grade SPI became
much more resistant via the heat-set gelation step, that can
introduce hydrated layers enhancing repulsive forces between the
protein molecules on the oil droplet surfaces.
The destabilized free oil from the emulsions containing 1 wt% of
SPI-Sus and Gel and LMW-SPI Sus and Gel was 1.2 ± 0.9, 2.5 ± 1.2,
1.6 ± 1.3, 7.5 ± 2.6 (wt%), respectively, whilst for all emulsions
containing 2e5 wt% protein zero free oil was detected, within
experimental error. One-cycle freeze-thaw treatment might not be
enough for elucidating clearer differences in oil phase separation
amongst the samples.
4. Conclusions
We have demonstrated that SPI microgel particles imparted
increased stability to foams and emulsion oil droplets, probably via
their enhanced steric repulsive forces in such colloidal systems.
Formation of microgel particles could be useful tool for enhancing
functional properties of other polysaccharides or proteins that
exhibit difficulties in their normal modes of solubilisation.
Acknowledgements
The authors are grateful to Dr Mahmood Akhtar, Mr Ian Hardy,
Mr Miles Ratcliffe, Dr Laura Laguna Cruanes, Ms Linda Pravinata
and Mr Phillip Bentley, staffs and members of the University of
Leeds for their experimental and technical support. We thank Dr
Masahiko Samoto and Dr Mitsutaka Kohno for providing us with
the soybean protein isolates. The authors would like to thank Dr
Yasuki Matsumura, Professor of Kyoto University and Dr Masahiko
Samoto for their useful discussion on soybean proteins. This work
was kindly supported by The John Mung Program of Kyoto
University.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อิมัลชันที่ชัดเจนแบ่งเป็นชั้นครีมด้านบนและเซรั่มชั้นรวมทั้งแข็งเหมือน precipitates ที่ด้านล่าง ในขณะเจ SPI คะแนน 3 wt %โปรตีนที่ประกอบด้วยสารแขวนลอย หรือเพิ่มเติมไม่ได้แยกต่างหาก เป็นที่รู้จักว่า freeze-thaw รักษาก่อให้เกิดการเจเต้าหู้ (เต้าหู้) ถั่วเหลืองแข็งแกร่งมาก และเหนียวมากขึ้น(ตง Kalichevsky, Ablett, Lillford และ คนอร์ 2000) เหมือนเดิมปรากฏการณ์ที่อาจเกิดในอนุภาคเจ SPI ที่น้ำมันพื้นผิวหยด นำไปสู่ความต้านทานของ SPI ที่เสถียรสารแขวนลอยจะแยกระยะ ในการศึกษาก่อนหน้านี้โดย PalazoloIsolatebased ถั่วเหลืองที่เอทิลแอลกอฮอล์ความร้อน Sobral, & วากเนอร์ (2011),สารแขวนลอยที่ถูกแสดงจะทนมากขึ้นกับ freezethawรักษากว่าคนพื้นเมือง ในกรณีของเรา อิมัลชันเสถียรโดย SPI เชิงพาณิชย์เอทิลแอลกอฮอล์ความร้อนกลายเป็นทนมากผ่านขั้นตอนความร้อนชุด gelation ที่สามารถแนะนำเพิ่มแรงผลักระหว่างชั้นผิวโปรตีนโมเลกุลบนพื้นผิวของหยดน้ำมันน้ำมันฟรี destabilized จากสารแขวนลอยที่ประกอบด้วย 1 wt %ของเจล และ Sus LMW SPI SPI Sus และเจคือ 1.2 ± 0.9, 2.5 ± 1.2± 1.6 1.3, 7.5 ± 2.6 (wt %), ตาม ลำดับ สำหรับงานโปรตีน 2e5 wt %น้ำมันฟรีศูนย์ตรวจพบ ภายในข้อผิดพลาดที่ทดลอง รักษาวงจรหนึ่ง freeze-thaw อาจไม่พอแจ่มชัดความแตกต่างชัดเจนในน้ำมันแยกขั้นตอนในบรรดาตัวอย่าง4. บทสรุปเราได้แสดงให้เห็นว่า อนุภาค microgel SPI impartedเพิ่มเสถียรภาพการโฟมและหยดน้ำมันอิมัลชัน คงผ่านเพิ่ม steric ผลักกำลังในระบบ colloidal ดังกล่าวก่อตัวของอนุภาค microgel อาจจะใช้เป็นเครื่องมือเสริมสร้างสมบัติเชิงหน้าที่ของไรด์หรือโปรตีนอื่น ๆ ที่มีความยากลำบากในการโหมดปกติของ solubilisationถาม-ตอบผู้เขียนจะขอบคุณ Dr มะแห่งประเทศไทย นายเอียนฮาร์ดี้นายไมล์ Ratcliffe, Dr Laura Cruanes ลากูน่า Ms ลินดา Pravinataและนายฟิลลิปเบนท์ ลีย์ พนักงานและสมาชิกของมหาวิทยาลัยลีดส์ต้องขอทดลอง และทางเทคนิค เราขอขอบคุณดร.Masahiko Samoto และดร. Mitsutaka เขาให้เราด้วยโปรตีนถั่วเหลืองแยก ผู้เขียนอยากจะขอขอบคุณดร.Yasuki Matsumura ศาสตราจารย์ของมหาวิทยาลัยเกียวโตและ Dr MasahikoSamoto สำหรับการสนทนาของพวกเขามีประโยชน์ในถั่วเหลืองโปรตีน งานนี้กรุณาได้รับการสนับสนุน โดยโปรแกรมมุงจอห์นของเกียวโตมหาวิทยาลัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อีมัลชั่แยกออกจากกันอย่างชัดเจนเป็นชั้นครีมที่ด้านบนและซีรั่ม
ชั้นรวมทั้งตะกอนของแข็งเช่นที่ด้านล่างในขณะที่
SPI เจลอิมัลชันตามที่มี 3 WT โปรตีน% หรือมากกว่าไม่ได้
แยก มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าการรักษาแช่แข็งละลายผลิต
มากที่แข็งแกร่งและเหนียวมากขึ้นเต้าหู้ถั่วเหลือง (เต้าหู้) เจล
(Kalichevsky ดองเล็ตต์, Lillford และ Knorr, 2000) เช่นเดียวกับ
ปรากฏการณ์ที่อาจจะเกิดขึ้นใน SPI อนุภาคเจลที่น้ำมัน
พื้นผิวหยดที่นำไปสู่ความต้านทานมากขึ้นของ SPI เสถียรภาพ
อิมัลชันจะเฟสแยก ในการศึกษาก่อนหน้านี้โดย Palazolo,
Sobral และแว็กเนอร์ (2011), ความร้อนที่มีเอทิลแอลกอฮอล์ถั่วเหลือง isolatebased
อิมัลชันมีการแสดงที่จะทนมากขึ้นกับ freezethaw
การรักษากว่าคนพื้นเมือง ในกรณีของเราอิมัลชันเสถียร
โดยความร้อนที่มีเอทิลแอลกอฮอล์ในเชิงพาณิชย์เกรด SPI กลายเป็น
มากขึ้นทนผ่านขั้นตอนเจลร้อนที่ตั้งที่สามารถ
แนะนำไฮเดรทชั้นเสริมสร้างกองกำลังน่ารังเกียจระหว่าง
โมเลกุลของโปรตีนบนพื้นผิวหยดน้ำมัน.
คาดไม่ถึงน้ำมันฟรีจาก อิมัลชันที่มี 1% โดยน้ำหนักของ
SPI-Sus และเจลและ LMW-SPI Sus และเจลเป็น 1.2 ± 0.9, 2.5 ± 1.2,
1.6 ± 1.3, 7.5 ± 2.6 (WT%) ตามลำดับในขณะที่สำหรับทุกของผสม
ที่มี 2e5 น้ำหนัก% โปรตีนศูนย์น้ำมันฟรีที่ตรวจพบภายใน
ข้อผิดพลาดในการทดลอง หนึ่งในวงจรการรักษาแช่แข็งละลายอาจจะไม่
เพียงพอสำหรับความแตกต่างที่ชัดเจนแจ่มชัดในการแยกเฟสน้ำมัน
หมู่ตัวอย่าง.
4 ข้อสรุปที่
เราได้แสดงให้เห็นว่า SPI อนุภาคไมโคร imparted
เพิ่มขึ้นความมั่นคงของโฟมและหยดน้ำมันอิมัลชันอาจจะผ่าน
กองกำลังน่ารังเกียจของพวกเขาเพิ่มขึ้น steric ในระบบคอลลอยด์เช่น.
การก่อตัวของอนุภาคไมโครอาจจะเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์ในการเพิ่ม
คุณสมบัติการทำงานของ polysaccharides อื่น ๆ หรือโปรตีนที่
แสดงความยากลำบาก ในโหมดปกติของพวกเขา solubilisation.
คำนิยม
ผู้เขียนขอขอบคุณดรลอย Akhtar นายเอียนฮาร์ดี,
นายไมล์ Ratcliffe ดรลอร่าลากูน่า Cruanes นางสาวลินดา Pravinata
และนายฟิลลิปเบนท์ลีย์, พนักงานและสมาชิกของมหาวิทยาลัย
ลีดส์สำหรับการทดลองของพวกเขาและ การสนับสนุนทางเทคนิค. เราขอขอบคุณดร
Masahiko Samoto และดรซู Kohno สำหรับให้เรามี
ไอโซเลทโปรตีนถั่วเหลือง ผู้เขียนอยากจะขอขอบคุณดร
Yasuki มัตสึศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัยเกียวโตและดร Masahiko
Samoto สำหรับการอภิปรายที่มีประโยชน์ของพวกเขาในโปรตีนถั่วเหลือง งานนี้
ได้รับการสนับสนุนความกรุณาโดยจอห์นโปรแกรม Mung เกียวโต
มหาวิทยาลัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อิมัลชันอย่างชัดเจน แบ่งเป็นชั้นครีมที่ด้านบน และเซรั่มชั้นรวมทั้งทึบเหมือนตะกอนที่ด้านล่าง ขณะที่เจลสกัดจากอิมัลชันที่มี 3 เปอร์เซ็นต์ โปรตีน หรือเพิ่มเติมไม่ได้ที่แยกต่างหาก มันเป็นที่รู้จักกันดีว่า เกิดการสร้างมากที่แข็งแกร่งและเหนียวมากกว่าเต้าหู้ ( เต้าหู้ ) เจล( kalichevsky ดง ablett lillford , และนอร์ , 2000 ) เหมือนกันปรากฏการณ์ที่อาจเกิดขึ้นใน SPI เจลอนุภาคในน้ำมันพื้นผิวหยดนํา ความต้านทานของ SPI ทรงตัวในการแยกเฟส ในการศึกษา palazolo ด้วย ,sobral และ Wagner ( 2011 ) ซึ่ง isolatebased ใช้ถั่วเหลืองกันน้ำได้เป็น freezethaw ทนมากขึ้นกับการรักษามากกว่าคนพื้นเมือง ในกรณีของเรา , อิมัลชันทรงตัวโดยการให้ใช้เกรด SPI กลายมากทนผ่านความร้อนเจลาตินชุดขั้นตอนที่สามารถแนะนำเพิ่มชั้นเพิ่มแรงผลักระหว่างโปรตีนโมเลกุลบนน้ำมันหยดพื้นผิวการสูญสลายฟรีน้ำมันจากอิมัลชันที่ประกอบด้วย 1 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนักSPI และ lmw-spi SUS SUS เจลเจลเป็น 1.2 ± 2.5 ± 0.9 , 1.2 ,1.6 ± 1.3 , 7.5 ± 2.6 ( เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก ) ตามลำดับ ในขณะที่ทุกสายพันธุ์ที่มี 2e5 เปอร์เซ็นต์โปรตีนศูนย์ฟรีน้ำมัน ตรวจพบภายในความผิดพลาดจากการทดลอง หนึ่งรอบการรักษาอาจไม่ละลายพออธิบายชัดเจนความแตกต่างในระยะแยกน้ำมันในหมู่คน4 . สรุปเราต้องแสดงให้เห็นว่าอนุภาคไมโครเจลเพิ่ม SPIเพิ่มความมั่นคงให้กับโฟมและอิมัลชันน้ำมันหยด คงผ่านเอเพิ่มแรงผลักในระบบคอลลอยด์ เป็นต้นการสร้างอนุภาคไมโครเจลสามารถเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับการเพิ่มคุณสมบัติเชิงหน้าที่ของโปรตีนว่า polysaccharides อื่นๆ หรือมีปัญหาในโหมดปกติของพวกเขาจาก solubilisation .กิตติกรรมประกาศผู้เขียนขอขอบคุณ ดร. Mahmood Akhtar , นายเอียนฮาร์ดี ,นายไมล์ แรทคลิฟฟ์ , ดร. ลอร่า ลากูน่า cruanes , นางสาวลินดา pravinataนายฟิลลิป เบนท์ลี่ย์ เจ้าหน้าที่ และสมาชิกของมหาวิทยาลัยลีดส์เพื่อสนับสนุนการทดลองและเทคนิคของพวกเขา เราขอขอบคุณดร.มาซาฮิโกะ samoto และดร mitsutaka kohno ให้กับเราถั่วเหลืองโปรตีนของเชื้อ ผู้เขียนขอขอบคุณดร.yasuki มัตสึมุระ อาจารย์จากมหาวิทยาลัยเกียวโต และ ดร. มาซาฮิโกะsamoto สำหรับการอภิปรายประโยชน์ของโปรตีนถั่วเหลือง งานนี้ได้กรุณาสนับสนุนโดย จอห์น ถั่วเขียว โปรแกรมของเกียวโตมหาวิทยาลัย