Abstract Problem Statement: The que

Abstract
Problem Statement: The question of academic retention has emerged as a powerful discourse in educational policy in Portugal. International assessment programs, such as the Program for International Student Assessment (PISA), have fueled the controversy, and retention rates are sometimes implicated as an underlying cause for the generally poor performance observed. Purpose of Study: The data from PISA 2006 provide an opportunity to examine this question with a large sample of 15-year-old students. We report associations between retention and science performance, an analysis of the characteristics of retained students, and a hierarchical linear model of the effect of retention on performance, controlling for
economic-social-cultural status (ESCS). Research Methods: The 2006 PISA sample in Portugal consisted of 5109 students in 173 schools, all between the ages of 15 years 3 months and 16 years 2 months. Missing data resulted in 5013 usable cases for this study. Since PISA has no single variable to indicate a student’s status as “retained at least once” or “never retained”, the first step was to operationalize retention with the available data. Mean analyses were based on 80 weighted replicas of 5 plausible values of science performance and its sub-domains. Findings: Portugal is among the PISA participants with highest retention. Only 4 (of 57) PISA participants revealed a higher proportion of the age-based sample attending the 7thgrade. Students who were retained at least one year differ systematically, on several social dimensions, from those not retained. The retained are more likely to be boys, immigrants, in public schools, from small towns and villages, and of lesser economic means. Mean performance in science is directly associated with the number of student retentions (though this is confounded with other variables). Being retained is a more powerful predictor of science performance than is ESCS. Conclusions: Retention practices in Portugal are outside de norms of other OECD countries. Neither curriculum nor teaching practice seem implicated in the poor science results observed in Portugal. Low performance is a partial artifact of age-based sampling coupled with high retention.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อ รายงานปัญหา: คำถามของการศึกษาได้ผงาดขึ้นเป็นการอภิปรายที่มีประสิทธิภาพในนโยบายการศึกษาในโปรตุเกส โปรแกรมประเมินนานาชาติ เช่นโปรแกรมสำหรับนานาชาตินักเรียนประเมิน (PISA), มีการถกเถียง พลัง และเสียจะเกี่ยวข้องบางครั้งเป็นสาเหตุมีประสิทธิภาพดีโดยทั่วไปที่สังเกต วัตถุประสงค์ของการศึกษา: ข้อมูลจาก PISA 2006 ให้โอกาสตรวจสอบคำถามนี้กับตัวอย่างขนาดใหญ่ของนักเรียนอายุ 15 ปี เรารายงานความสัมพันธ์ระหว่างเก็บข้อมูล และประสิทธิภาพของวิทยาศาสตร์ การวิเคราะห์ลักษณะของนักสะสม และแบบจำลองเชิงลำดับชั้นของผลของประสิทธิภาพ การควบคุมสำหรับ สถานะทางเศรษฐกิจสังคมวัฒนธรรม (ESCS) ระเบียบวิธีวิจัย: ตัวอย่าง PISA 2006 โปรตุเกสประกอบด้วยนักเรียน 5109 โรงเรียน 173 ทั้งหมดระหว่างอายุ 15 ปี 3 เดือน 16 ปี 2 เดือน ผลข้อมูลสูญหายในกรณีใช้ 5013 สำหรับการศึกษานี้ เนื่องจาก PISA ไม่มีหนึ่งตัวแปรเพื่อบ่งชี้สถานะของนักศึกษาเป็น "คงที่" หรือ "ไม่สะสม" ขั้นตอนแรกคือการ operationalize เก็บข้อมูลกับข้อมูลมี หมายถึงวิเคราะห์ได้ตามแบบจำลองน้ำหนัก 80 ค่ารับมือ 5 ประสิทธิภาพของวิทยาศาสตร์และเป็นโดเมนย่อย ค้นพบ: โปรตุเกสเป็นหนึ่งร่วม PISA กับเก็บข้อมูลสูงสุด 4 เท่า (จาก 57) ปิซาผู้เข้าร่วมการเปิดเผยสัดส่วนที่สูงของตัวอย่างตามอายุที่เข้าร่วมการ 7thgrade นักเรียนที่ถูกเก็บไว้อย่างน้อย 1 ปีแตกต่างเป็นระบบ ในหลายมิติทางสังคม จากไม่สะสม ที่สะสมไว้ยิ่งเป็น เด็กผู้ชาย อพยพ ในโรงเรียน จากเมืองและหมู่บ้าน และหมายถึงทางเศรษฐกิจน้อยกว่า หมายถึง ประสิทธิภาพของวิทยาศาสตร์อยู่ตรงสัมพันธ์กับจำนวนนักเรียน retentions (แม้ว่านี้เป็น confounded กับตัวแปรอื่น ๆ) การรักษาเป็นที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นผู้ทายผลของวิทยาศาสตร์ประสิทธิภาพกว่า ESCS บทสรุป: แนวทางรักษาในโปรตุเกสมีอยู่นอกเดบรรทัดฐานของประเทศ OECD ไม่มีหลักสูตรหรือสอนฝึกดูเหมือน implicated ในวิทยาศาสตร์ไม่ดีผลลัพธ์ในโปรตุเกส ประสิทธิภาพต่ำคือ สิ่งประดิษฐ์ที่บางส่วนของสุ่มตามอายุควบคู่กับการเก็บรักษาสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แจ้งปัญหา : คำถาม
นามธรรมในทางวิชาการได้กลายเป็นที่มีประสิทธิภาพเชิงนโยบายการศึกษาในโปรตุเกส โครงการการประเมินนานาชาติ เช่น โปรแกรมสำหรับการประเมินผลนักเรียนนานาชาติ ( PISA ) , เชื้อเพลิงการโต้เถียง และอัตราการบางครั้งติดร่างแหเป็นสาเหตุสำหรับประสิทธิภาพที่ดีโดยทั่วไป ) วัตถุประสงค์ของการศึกษา :ข้อมูลจาก PISA 2006 ให้โอกาสที่จะตรวจสอบคำถามนี้กับตัวอย่างมากของนักเรียนอายุ 15 ปี . เรารายงานความสัมพันธ์ระหว่างการเก็บรักษาและวิทยาศาสตร์ประสิทธิภาพ , การวิเคราะห์ลักษณะของการ นักศึกษา และลำดับชั้นเชิงเส้นของผลของความคงทนในสมรรถนะ การควบคุมสำหรับ
สถานะทางเศรษฐกิจทางสังคมวัฒนธรรม ( escs ) วิธีการวิจัย :ปิซาในโปรตุเกส 2006 ตัวอย่างประกอบด้วย นักเรียนในโรงเรียน 5109 173 ทั้งหมดอายุระหว่าง 15 ปี 3 เดือนกับอีก 16 ปี 2 เดือน ข้อมูลที่ขาดหายไปทำให้ 5013 ใช้ได้ในกรณีศึกษานี้ เนื่องจาก PISA มีตัวแปรเดียว เพื่อแสดงสถานะของนักเรียนเป็น " เก็บไว้อย่างน้อยหนึ่งครั้ง " หรือ " ไม่เก็บ " ขั้นตอนแรกคือการ operationalize ความคงทนกับข้อมูลที่มีอยู่หมายถึงการวิเคราะห์อยู่บนพื้นฐานของแบบจําลองหนัก 80 ค่า 5 มาแสดงวิทยาศาสตร์และของ sub โดเมน สรุป : โปรตุเกสในปิซาผู้ที่มีความคงทนสูงสุด 4 ( 57 ) ปิซาผู้เผยสัดส่วนที่สูงของอายุตามตัวอย่างที่เข้าร่วม 7thgrade . นักเรียนที่ถูกเก็บไว้อย่างน้อยหนึ่งปีแตกต่างอย่างเป็นระบบ ในมิติทางสังคมหลายจากผู้ที่ไม่ได้สะสม การรักษามีแนวโน้มที่จะเป็นเด็กอพยพในโรงเรียนของรัฐ จากเมืองเล็ก ๆและหมู่บ้าน และน้อยกว่าเศรษฐกิจหมายถึง หมายถึงการแสดงทางวิทยาศาสตร์โดยตรงจะเกี่ยวข้องกับจำนวนนักเรียนมีความคงทน ( แม้ว่านี้สร้างความสับสนให้กับตัวแปรอื่น ๆ ) ที่ถูกเก็บไว้เป็นมีประสิทธิภาพมากขึ้น ทำนายประสิทธิภาพของวิทยาศาสตร์มากกว่า escs . สรุปในการปฏิบัติในโปรตุเกสอยู่ข้างนอก เดอ บรรทัดฐานของประเทศ OECD อื่น ๆ ทั้งหลักสูตรและฝึกดูพัวพันจนวิทยาศาสตร์ ผลที่พบในโปรตุเกส ประสิทธิภาพต่ำเป็นบางส่วนของสิ่งประดิษฐ์ของคนอายุที่ใช้คู่กับความคงทนสูง