Xu Luodi’s expression flickered, an

Xu Luodi’s expression flickered, and then he spun around. With the flick of a sleeve, he shot off into the distance with his Clansmen. His eyes were filled with venomous hatred. The object of his resentment, however, was not really Meng Hao, but the Xiao Clan. He was now convinced that Meng Hao had been called by the Xiao Clan to provide assistance.

Meng Hao watched with the same expression as ever as Xu Luodi left. He didn’t call back the vines, either. He looked at Xiao Chang’en with the same smirk as before.

“Fellow Daoist,” said Xiao Chang’en, “many thanks for your assistance. I, Xiao, was also pushed into a corner. Please accept my apology for causing you any trouble….” He clasped hands and bowed deeply to Meng Hao.

Honest people don’t need to speak with hidden words. Xiao Chang’en spoke very directly, causing a smile to break out on Meng Hao’s face. Even though he wasn’t sure of all the details of the situation he had stepped into, he had picked up on some clues, especially the excitement that had appeared earlier on Xiao Chang’en’s face. Meng Hao could see clearly that he had been used to put some pressure on the Xu Clan.

That was why he hadn’t killed anyone, but rather let Xu Luodi escape. This caused Xiao Chang’en to hesitate. Xu Luodi had left in a rage, angry not at Meng Hao, but at the Xiao Clan.

Even though he was being used, he helped. He fixed the problem for the moment, but sooner or later, the Xu Clan would return. If Meng Hao was gone at that time, then Xiao Chang’en would have to pay the price. That price wouldn’t merely be a daughter and a lake.

Xiao Chang’en laughed bitterly, and then bowed again to Meng Hao. Next to him, the young woman was silent, then seemed to come to a realization. She joined Xiao Chang’en in bowing toward Meng Hao.

“Many thanks, benefactor,” she said, her voice crisp and melodious.

At the moment, everything was quiet, except for the voice of the hat on Meng Hao’s head. “…. and then you should lightly pick me up. You mustn’t trample me underfoot.” Actually, the voice hadn’t stopped speaking this entire time. The word poured out in a steady flow.

Meng Hao frowned.

“Fellow Daoist, please forgive me,” said Xiao Chang’en. “I don’t care if the Xu Clan covets my Spirit lake, or even if they bully me because of my declining longevity. But they want to swallow up my entire Clan. Ai….” A bitter look appeared on his face. Suddenly he began to cough violently. The young woman stepped forward, her face covered with anxiety.

Meng Hao looked at Xiao Chang’en, and the thick death aura which emanated from him.

“What is this place?” he asked coolly.

“Sir,” said the young woman, “we are on the border between the Blood Demon Sect and the Solitary Sword Sect.” Her voice was light, but her expression filled with nervousness as she looked at Meng Hao.

Having heard this, Meng Hao slapped his bag of holding and retrieved a jade slip. He examined it for a moment, confirming his position with a frown. Xiao Chang’en continued to eye him and the ferocious vines that surrounded him. He gritted his teeth.

“Fellow Daoist,” he said, “I would like to give you this Spirit lake as a gift!” All of the Xiao Clan members, except for the young woman, stared in shock.

Meng Hao lifted his head and looked at Xiao Chang’en. He didn’t express any opinion whatsoever, nor did he speak.

“I myself used to be a disciple of the Blood Demon Sect,” said Xiao Chang’en. “But I was injured, barely escaping with my life. My Cultivation base is incapable of advancement, and my longevity cannot be increased. I’m afraid I only have a few years of life left.

“This Spirit lake was passed down to me from a member of the senior generation before he died. It’s become the only way to grow the Xiao Clan. However, more and more people have been casting eyes upon it lately. I’m not sure how to keep it within the Clan. The Spiritual energy in the lake might not seem very abundant, but it’s actually very beneficial for Spirit minions. Doing breathing exercises in this area is very good for them.

“Fellow Daoist, please accept the lake.” His words were sincere. Although his heart was filled with bitterness, he couldn’t think of any other option than this. His relationship with the Blood Demon Sect had been severed, and he couldn’t participate in any of the struggles and fighting that went on amongst the Clans founded by former Blood Demon Sect disciples.

His only option was this early Foundation Establishment Cultivator in front of him, who happened to have a Spirit minion at the late Foundation Establishment stage.

“Furthermore,” continued Xiao Chang’en, “there has been friction lately between the Blood Demon Sect and the Solitary Sword Sect. Occasionally great battles erupt, but this place isn’t a battlefield, and with the exception of occasional disturbances from other local Clans, no one pays much attention to it….” He chose his words carefully as he tried to persuade Meng Hao to stay. Meng Hao smiled, and his

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นิพจน์ Xu Luodi flickered แล้ว เขาปั่นรอบ สะบัดแขน เขายิงออกเป็นระยะทางกับ Clansmen ของเขา ตาของเขาเต็มไป ด้วยความเกลียดชังที่มีพิษ วัตถุของความไม่พอใจของเขา แต่ ไม่ได้จริง ๆ เมงเฮาแต่กองทัพเซียว เขาตอนนี้เชื่อที่เฮาเมงได้ถูกเรียกว่ากองทัพเซียวให้ความช่วยเหลือเมงเฮาดูกับนิพจน์เดียวกันเคยซ้าย Xu Luodi เขาไม่ได้โทรกลับเถา อย่างใดอย่างหนึ่ง เขามองที่เซียว Chang'en กับเกเรเหมือนกันเป็นมาก่อน"เพื่อน Daoist กล่าวว่า เสี่ยว Chang'en "ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของคุณ ฉัน เสี่ยว ถูกผลักดันในมุม "กรุณายอมรับฉันขอโทษสำหรับการก่อให้เกิดปัญหาใด ๆ... เขา clasped มือ และลงลึกไปเฮาเมงคนซื่อสัตย์ไม่จำเป็นต้องพูด ด้วยคำที่ซ่อนอยู่ เสี่ยว Chang'en พูดมากโดยตรง ทำให้เกิดรอยยิ้มแบ่งเมงเฮาหน้า แม้ว่าเขาไม่แน่ใจว่ารายละเอียดทั้งหมดของเขาได้ก้าวเข้าสู่สถานการณ์ เขาได้รับกับปมบาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองที่ได้ปรากฏก่อนหน้านี้บนใบหน้าของเซียว Chang'en เมงเฮาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่า เขาได้รับใช้บางดันแคลน Xuนั่นคือเหตุผลที่เขาไม่ได้ฆ่าคน แต่ให้ค่อนข้าง Xu Luodi หนี นี้เกิดจากเซียว Chang'en ลังเล Xu Luodi ได้จากไปในความโกรธ โกรธไม่เมงเฮา แต่ ที่กอง ทัพเซียวแม้ว่าเขาถูกนำมาใช้ เขาช่วย เขาแก้ไขปัญหาสำหรับขณะนี้ แต่ช้า แคลน Xu จะกลับมา ถ้าเมงเฮาหายไปในเวลานั้น แล้วเซียว Chang'en จะมีการชำระราคา ราคาที่จะไม่เป็นเพียงลูกสาวและทะเลสาบเสี่ยว Chang'en หัวเราะดี ๆ แล้ว โค้งคำนับอีกครั้งเพื่อเฮาเมง ถัดจากเขา หญิงสาวน้ำดี จาก นั้นดูเหมือนจะ มาจากการรับรู้ เธอเข้าร่วมกับเซียว Chang'en ในโค้งไปทางเมงเฮา"ขอบคุณมาก บุญคุณ, " เธอกล่าวว่า เสียงคมชัด และไพเราะในขณะที่ เสร็จ เงียบยกเว้นเสียงของหมวกบนศีรษะเมงเฮา "... และจากนั้น คุณควรเบา ๆ หยิบฉัน คุณต้องไม่บาทาสามัคคีฉันพรมนอก" จริง ๆ เสียงไม่หยุดพูดเวลานี้ทั้งหมด คำที่เทออกในไหลคงที่เมงเฮา frowned"เพื่อน Daoist โปรดยกโทษให้ฉัน, " เสี่ยว Chang'en กล่าวว่า "ฉันไม่ดูแล ถ้าแคลน Xu อยากทะเลสาบวิญญาณของฉัน หรือ แม้ว่าพวกเขากลั่นแกล้งผม เพราะอายุของฉันลดลง แต่ต้องการกลืนขึ้นกองทัพของฉันทั้งหมด อาย..." ดูขมปรากฏบนใบหน้าของเขา ทันใดนั้นเขาเริ่มไออย่างรุนแรง หญิงสาวที่ก้าวไปข้างหน้า ใบหน้าของเธอที่ปกคลุม ด้วยความวิตกกังวลเมงเฮาดูเซียว Chang'en และกลิ่นอายความตายหนาซึ่งเล็ดลอดออกมาจากเขาเขาคืออะไรนี่ "ถามเฉย"เซอร์ กล่าวว่า หญิงสาว "เราอยู่ในระหว่างเลือดอสูรนิกายและนิกายดาบโดดเดี่ยว" เสียงของเธอเป็นแสง แต่นิพจน์ของเธอเต็มไป ด้วยความกังวลใจเป็นเธอดูห้าวเมงได้ยินเสียงนี้ เมงห้าวตบถือถุงของเขา และเรียกใบหยก เขาตรวจสอบมันครู่ ยืนยันตำแหน่งของเขากับหน้างอ เสี่ยว Chang'en ยังคงมองเขาและเถาวัลย์ดุร้ายที่ล้อมรอบเขา เขา gritted ฟันของเขา"เพื่อน Daoist เขากล่าวว่า "อยากจะให้คุณนี้ตกเป็นของขวัญ" สมาชิกกองทัพเซียว ยกเว้นหญิงสาว จ้องในช็อตเมงเฮายกศีรษะของเขา และมองเสี่ยว Chang'en เขาไม่ได้แสดงความคิดเห็นใด ๆ ก็ตาม ไม่ได้พูด"ผมเองเคยเป็นสาวกของนิกายอสูรเลือด กล่าวว่า เสี่ยว Chang'en "แต่ฉันได้รับบาด เจ็บ แทบไม่หนีกับชีวิตของฉัน ฐานการเพาะปลูกของฉันไม่สามารถทำงานก้าวหน้า และไม่สามารถเพิ่มอายุการใช้งานของฉัน ฉันกลัวฉันมีเพียงไม่กี่ปีของชีวิตที่เหลือ"ทะเลสาบวิญญาณนี้ถูกส่งผ่านลงฉันจากสมาชิกรุ่นอาวุโสก่อนเขาเสียชีวิต มันได้กลายเป็นวิธีเดียวที่จะเติบโตกองทัพเซียว อย่างไรก็ตาม คนมากขึ้นมีการหล่อสายตามันเมื่อเร็ว ๆ นี้ ไม่แน่ใจวิธีการรักษาให้ภายในกองทัพ พลังงานทางจิตวิญญาณในทะเลสาบอาจดูเหมือนไม่อุดมสมบูรณ์มาก แต่มันเป็นจริงเป็นประโยชน์มากสำหรับวิญญาณสมุน ฝึกการหายใจในบริเวณนี้ทำได้ดีมากสำหรับพวกเขา"เพื่อน Daoist กรุณาให้ทะเลสาบ" คำพูดของเขาก็จริงใจ แม้ว่าหัวใจของเขาเต็มไป ด้วยความขมขื่น เขาไม่สามารถนึกตัวอื่น ๆ มากกว่านี้ ได้ถูกตัด ขาดความสัมพันธ์ของเขากับนิกายปีศาจเลือด และเขาไม่สามารถมีส่วนร่วมในการต่อสู้ และการต่อสู้ที่ไปในท่ามกลางกองทัพที่ก่อตั้ง โดยอดีตสาวกนิกายอสูรเลือดตัวเลือกของเขาเท่านั้นคือ เกษตรกร จัดตั้ง มูลนิธินี้ต้นเดือนหน้าเขา ที่เกิดขึ้นจะมีสมุนวิญญาณในขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิสาย"นอกจากนี้ ต่อเซียว Chang'en "ได้รับแรงเสียดทานเมื่อเร็ว ๆ นี้ระหว่างเลือดอสูรนิกายและนิกายดาบโดดเดี่ยว การรบที่ดีบางครั้งการปะทุออก มา แต่นี่ไม่ใช่สนามรบ และยกเว้นรบกวนเป็นครั้งคราวจากชนเผ่าท้องถิ่นอื่น ๆ ไม่มีใครน้อมาก. ... " เขาเลือกคำพูดของเขาอย่างเขาพยายามชักชวนเฮาเมงที่พัก เมงเฮายิ้ม และของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแสดงออกของเสี่ยว Luodi flickered และจากนั้นเขาหมุนตัวไปรอบ กับสะบัดแขนที่เขายิงออกไปในระยะทางที่มีผู้ดีของเขา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังพิษ เป้าหมายของความไม่พอใจของเขา แต่ไม่ได้จริงๆเม้งเฮา แต่เสี่ยวแซ่ เขาเชื่อว่าตอนนี้เม้งเฮาได้รับการเรียกโดยเสี่ยวแซ่เพื่อให้ความช่วยเหลือ. เม้งเฮาดูมีการแสดงออกเช่นเดียวกับที่เคยเป็นเสี่ยว Luodi ซ้าย เขาไม่ได้โทรกลับองุ่นอย่างใดอย่างหนึ่ง เขามองไปที่เสี่ยว Chang'En กับรอยยิ้มเช่นเดียวกับก่อน. "เพื่อนร่วม Daoist," เสี่ยว Chang'En ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของคุณกล่าวว่า " ฉันเสี่ยวยังถูกผลักเข้ามุม โปรดยอมรับคำขอโทษของฉันสำหรับคุณพบปัญหาใด ๆ ... . "ประสานมือเขาและโค้งคำนับอย่างมากให้กับเม้งเฮา. คนที่ซื่อสัตย์ไม่จำเป็นต้องพูดคุยกับคำที่ซ่อน เสี่ยว Chang'En พูดมากโดยตรงทำให้เกิดรอยยิ้มที่จะแบ่งออกบนใบหน้าเม้งเฮาส์ แม้เขาจะเป็นไม่แน่ใจว่ารายละเอียดทั้งหมดของสถานการณ์ที่เขาได้ก้าวเข้ามาเขาได้หยิบขึ้นมาบนปมบางอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งความตื่นเต้นที่ได้ปรากฏตัวขึ้นก่อนหน้านี้บนใบหน้าของเสี่ยว Chang'En เม้งเฮาจะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาได้ถูกนำมาใช้เพื่อกดดันบางอย่างเกี่ยวกับเสี่ยวแซ่. นั่นคือเหตุผลว่าทำไมเขาไม่ได้ฆ่าใคร แต่ให้เสี่ยว Luodi หลบหนี เรื่องนี้ทำให้เกิดเสี่ยว Chang'En ลังเล เสี่ยว Luodi ได้ทิ้งด้วยความโกรธเกรี้ยวโกรธไม่ได้อยู่ที่เม้งเฮา แต่ในเสี่ยวแซ่. แม้เขาจะถูกนำมาใช้เขาช่วย เขาได้รับการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นขณะนี้ แต่ไม่ช้าก็เร็วที่เสี่ยวแซ่จะกลับมา หากเม้งเฮาก็หายไปในเวลานั้นแล้วเสี่ยว Chang'En จะต้องจ่ายในราคา ราคาที่จะไม่เพียง แต่จะเป็นลูกสาวและทะเลสาบ. เสี่ยว Chang'En หัวเราะอย่างขมขื่นแล้วโค้งคำนับอีกครั้งเพื่อเม้งเฮา ถัดจากเขาหญิงสาวก็เงียบแล้วดูเหมือนจะมาสำนึก เธอเข้าร่วมเสี่ยว Chang'En ในโค้งไปทางเม้งเฮา. "ขอบคุณมากผู้มีพระคุณ" เธอกล่าวเสียงของเธอที่คมชัดและไพเราะ. ในขณะที่ทุกอย่างเป็นที่เงียบสงบยกเว้นสำหรับเสียงของหมวกบนศีรษะของเม้ง Hao ของ " ... และจากนั้นคุณเบา ๆ ควรเลือกฉัน คุณไม่ต้องเหยียบย่ำบนพื้นฉัน. "จริงๆแล้วเสียงก็ไม่ได้หยุดพูดเรื่องนี้ตลอดเวลา คำว่าเทออกในการไหลคงที่. เม้งเฮาขมวดคิ้ว. "เพื่อนร่วม Daoist โปรดยกโทษให้ฉัน" เสี่ยว Chang'En กล่าวว่า "ฉันไม่สนใจถ้าเสี่ยวแซ่ปรารถนาทะเลสาบวิญญาณของเราหรือแม้กระทั่งถ้าพวกเขารังแกฉันเพราะฉันยืนยาวลดลง แต่พวกเขาต้องการที่จะกลืนแซ่ทั้งหมดของฉัน Ai ... . "ดูขมปรากฏบนใบหน้าของเขา ทันใดนั้นเขาก็เริ่มที่จะมีอาการไออย่างรุนแรง หญิงสาวที่ก้าวไปข้างหน้า, ใบหน้าของเธอปกคลุมไปด้วยความวิตกกังวล. เม้งเฮามองที่เสี่ยว Chang'En และกลิ่นอายความตายหนาที่เล็ดลอดออกมาจากเขา. "อะไรคือสถานที่แห่งนี้?" เขาถามเฉย. "เซอร์" หญิงสาวกล่าวว่า "เราอยู่บนพรมแดนระหว่างเลือดปีศาจนิกายและโดดเดี่ยวดาบนิกาย." เสียงของเธอเบา แต่การแสดงออกของเธอเต็มไปด้วยความกังวลใจในขณะที่เธอมองที่เม้งเฮา. เมื่อได้ยินนี้เม้งเฮาตบกระเป๋าของเขาของการถือครองและเรียก ใบหยก เขาตรวจสอบมันสักครู่ยืนยันตำแหน่งของเขากับขมวดคิ้ว เสี่ยว Chang'En ยังคงตาเขาและเถาดุร้ายที่ล้อมรอบเขา เขา gritted ฟันของเขา. "เพื่อนร่วม Daoist" เขากล่าวว่า "ผมอยากจะให้คุณทะเลสาบวิญญาณนี้เป็นของขวัญ!" ทั้งหมดของสมาชิกเสี่ยวแซ่ยกเว้นสำหรับหญิงสาวจ้องในช็อต. เม้งเฮายกศีรษะของเขา และมองไปที่เสี่ยว Chang'En เขาไม่ได้แสดงความคิดเห็นใด ๆ เขาก็ไม่พูด. "ตัวผมเองเคยเป็นศิษย์ของเลือดปีศาจนิกาย" เสี่ยว Chang'En กล่าวว่า " แต่ผมได้รับบาดเจ็บแทบไม่รอดกับชีวิตของฉัน ฐานการเพาะปลูกของฉันคือความสามารถในการก้าวหน้าและยืนยาวของฉันไม่สามารถเพิ่มขึ้น ฉันกลัวฉันมีเพียงแค่ไม่กี่ปีของทิ้งชีวิต. "ทะเลสาบวิญญาณนี้ถูกส่งลงมาให้ฉันจากสมาชิกของรุ่นอาวุโสก่อนที่เขาจะเสียชีวิต มันเป็นวิธีเดียวที่จะเติบโตแซ่เสี่ยว แต่คนมากขึ้นและได้รับการหล่อตาเมื่อนั้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ ผมไม่แน่ใจว่าวิธีการเพื่อให้ได้ภายในตระกูล พลังงานทางจิตวิญญาณในทะเลสาบไม่อาจดูเหมือนชุกชุมมาก แต่มันเป็นเรื่องจริงที่เป็นประโยชน์มากสำหรับสมุนวิญญาณ ทำแบบฝึกหัดการหายใจในพื้นที่นี้เป็นสิ่งที่ดีมากสำหรับพวกเขา. "เพื่อนร่วม Daoist โปรดยอมรับทะเลสาบ." คำพูดของเขามีความจริงใจ แม้ว่าหัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความขมขื่นเขาไม่ได้คิดตัวเลือกอื่น ๆ กว่านี้ ความสัมพันธ์ของเขากับเลือดปีศาจนิกายที่ได้รับการตัดและเขาไม่สามารถมีส่วนร่วมในการใด ๆ ของการต่อสู้และการต่อสู้ที่เกิดขึ้นในหมู่ผู้สมัคก่อตั้งโดยอดีตสาวกเลือดปีศาจนิกาย. ตัวเลือกเดียวของเขาคือต้นนี้มูลนิธิจัดตั้งเกษตรกรในด้านหน้าของ เขาที่เกิดขึ้นจะมีสมุนวิญญาณที่ปลายเวทีมูลนิธิจัดตั้ง. "นอกจากนี้" ยังคงเสี่ยว Chang'En "มีได้รับแรงเสียดทานเมื่อเร็ว ๆ นี้ระหว่างเลือดปีศาจนิกายและโดดเดี่ยวดาบนิกาย เป็นครั้งคราวต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ปะทุ แต่สถานที่แห่งนี้ไม่ได้เป็นสนามรบและมีข้อยกเว้นของการรบกวนเป็นครั้งคราวจากสมัครพรรคพวกท้องถิ่นอื่น ๆ ที่ไม่มีใครให้ความสำคัญมากกับมัน ... . "เขาเลือกอย่างระมัดระวังคำพูดของเขาขณะที่เขาพยายามที่จะชักชวนให้เม้งเฮาจะเข้าพัก . เม้งเฮายิ้มของเขา