The lexical syllabus is a form of t

The lexical syllabus is a form of the propositional paradigm that takes 'word' as the unit of analysis and content for syllabus design. Various vocabulary selection studies can be traced back to the 1920s and 1930s (West 1926; Ogden 1930; Faucet et al. 1936), and recent advances in techniques for the computer analysis of large databases of authentic text have helped to resuscitate this line of work. The modern lexical syllabus is discussed in Sinclair & Renouf (1988), who state that the main benefit of a lexical syllabus is that it emphasises utility - the student learns that which is most valuable because it is most frequent. Related work on collocation is reported by Sinclair (1987) and Kennedy (1989), and the Collins COBUILD English Course (Willis & Willis 1988) is cited as an exemplary pedagogic implementation of the work, though "in fact, however, the COBUILD textbooks utilise one of the more complex hybrid syllabi in current ESL texts" (Long & Crookes 1993:23).

Sinclair & Renouf (1988:155) find that (as with other synthetic syllabi), claims made for the lexical syllabus are not supported by evidence, and the assertion that the lexical syllabus is "an independent syllabus, unrelated by any principles to any methodology" (Sinclair et al. 1988:155) is subject to the criticism levelled by Brumfit against notional functional syllabi, i.e. that it (in this case, deliberately) takes no cognisance of how a second language is learned. Since these observations were made, however, Willis (1990) and Lewis (1993) have gone some way to provide such a theoretical justification.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอนเกี่ยวกับคำศัพท์เป็นรูปแบบของกระบวนทัศน์ propositional ที่ 'คำ' เป็นหน่วยของการวิเคราะห์และเนื้อหาในตารางออกแบบ สามารถติดตามศึกษาการเลือกคำศัพท์ต่าง ๆ กลับ 1920 และ 1930s (1926 ตะวันตก Ogden 1930 ก๊อกน้ำร้อยเอ็ด al. 1936), และความก้าวหน้าล่าสุดในเทคนิคสำหรับวิเคราะห์คอมพิวเตอร์ของฐานข้อมูลขนาดใหญ่ของข้อความที่แท้จริงได้ช่วยฟื้นการทำงานสายนี้ กล่าวถึงการสอนเกี่ยวกับคำศัพท์ทันสมัยนแคลร์และ Renouf (1988), ซึ่งระบุว่า ประโยชน์หลักของตารางเกี่ยวกับคำศัพท์ ที่มันเน้นอรรถประโยชน์ - นักเรียนเรียนรู้ที่ว่าดีที่สุด เพราะเป็นบ่อย ที่เกี่ยว ข้องรายงานงาน collocation นแคลร์ (1987) และเคนเนดี้ (1989), Collins COBUILD ภาษาอังกฤษหลักสูตร (Willis & Willis 1988) จะเรียกว่าการนำไปใช้ pedagogic เยี่ยงงาน ว่า "ในความเป็นจริง อย่างไร ตามตำรา COBUILD ใช้ syllabi ไฮบริดซับซ้อนในปัจจุบัน ESL ข้อหนึ่ง" (1993:23 ยาวและ Crookes)นแคลร์และ Renouf (1988:155) พบว่า (เช่นเดียวกับ syllabi อื่น ๆ สังเคราะห์), เรียกร้องที่ทำการสอนเกี่ยวกับคำศัพท์ไม่สนับสนุนพยานหลักฐาน และยืนยันว่าสอนเกี่ยวกับคำศัพท์ "ขึ้นอยู่กับตาราง ซึ่งไม่เกี่ยวข้อง โดยมีหลักการวิธีใดๆ" (นแคลร์ al. et 1988:155) เป็น levelled โดย Brumfit กับ syllabi ที่มีการทำสัญญา การวิจารณ์การเช่นนั้นได้ (ในกรณีนี้ โดยเจตนา) จะไม่ cognisance ของวิธีการเรียนรู้ภาษาที่สอง เนื่องจากที่ทำการสังเกตเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม Willis (1990) และ Lewis (1993) ได้ไปบางวิธีการให้เหตุผลทฤษฎี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักสูตรศัพท์เป็นรูปแบบของกระบวนทัศน์เชิงประพจน์ที่เกิด 'คำว่า' เป็นหน่วยของการวิเคราะห์และเนื้อหาในการออกแบบหลักสูตร การศึกษาการเลือกคำศัพท์ต่างๆสามารถสืบย้อนกลับไปปี ค.ศ. 1920 และ 1930 (เวสต์ 1926; อ็อกเดน 1930. ก๊อกน้ำ et al, 1936), และความก้าวหน้าล่าสุดในเทคนิคการวิเคราะห์คอมพิวเตอร์ของฐานข้อมูลขนาดใหญ่ของข้อความที่แท้จริงได้ช่วยในการฟื้นฟูสายงานนี้ . หลักสูตรคำศัพท์ที่ทันสมัยจะกล่าวถึงในซินแคลและ Renouf (1988) ที่ระบุว่าผลประโยชน์หลักของหลักสูตรคำศัพท์ก็คือว่ามันเน้นสาธารณูปโภค - นักศึกษารู้ว่าซึ่งเป็นที่มีค่าที่สุดเพราะมันเป็นที่พบบ่อยที่สุด งานที่เกี่ยวข้องในการจัดระเบียบรายงานโดยซินแคล (1987) และเคนเนดี้ (1989) และคอลลิน COBUILD คอร์สเรียนภาษาอังกฤษ (วิลลิสและวิลลิส 1988) อ้างว่าเป็นการดำเนินการสอนที่เป็นแบบอย่างของการทำงาน แต่ "ในความเป็นจริง แต่ตำรา COBUILD ใช้หนึ่งในไฮบริดที่ซับซ้อนมากขึ้นหลักสูตรในตำราสอนภาษาอังกฤษในปัจจุบัน "(ยาวและ Crookes 1993: 23). ซินแคลและ Renouf (1988: 155) พบว่า (เช่นเดียวกับหลักสูตรสังเคราะห์อื่น ๆ ) เรียกร้องที่ทำสำหรับหลักสูตรคำศัพท์ที่ไม่ได้รับการสนับสนุนโดย หลักฐานและยืนยันว่าหลักสูตรศัพท์คือ "หลักสูตรอิสระที่ไม่เกี่ยวข้องตามหลักการใด ๆ ที่จะวิธีการใด ๆ " (ซินแคล et al, 1988. 155) เป็นเรื่องที่วิจารณ์ระดับโดย Brumfit กับหลักสูตรการทำงานความคิดคือว่ามัน (ใน กรณีนี้จงใจ) ใช้เวลาความรู้ความเข้าใจของวิธีการที่เป็นภาษาที่สองได้เรียนรู้ไม่มี ตั้งแต่การสังเกตเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นมา แต่วิลลิส (1990) และลูอิส (1993) ได้ไปทางที่จะให้เหตุผลเช่นทฤษฎีบาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักสูตรการเป็นรูปแบบของข้อเสนอกระบวนทัศน์ที่ใช้คำ ' ' เป็นหน่วยของการวิเคราะห์ และออกแบบหลักสูตร การศึกษาการเลือกคำศัพท์ต่าง ๆ สามารถสืบย้อนไปถึงปี ค.ศ. 1920 และ 1930 ( ตะวันตก 1926 เดน 1930 ; ก๊อก et al . 1936 ) ,และความก้าวหน้าล่าสุดในเทคนิคคอมพิวเตอร์การวิเคราะห์ฐานข้อมูลขนาดใหญ่ของข้อความจริงได้ช่วยที่จะช่วยงานสายนี้ หลักสูตรภาษาสมัยใหม่ คือ การหารือใน ซินแคลร์&เรอนูฟ ( 1988 ) , สภาพที่ที่ประโยชน์หลักของหลักสูตรที่เน้นศัพท์สาธารณูปโภค - นักเรียนเรียนรู้สิ่งที่มีคุณค่ามากที่สุดเพราะมันเป็นบ่อยมากที่สุดงานที่เกี่ยวข้องในการจัดวาง รายงาน โดย ซินแคลร์ ( 1987 ) และ เคนเนดี้ ( 1989 ) และคอลลิน COBUILD ภาษาอังกฤษ ( วิลลิส&วิลลิส 1988 ) จะอ้างเป็นอาจารย์ที่เป็นแบบอย่างในการดำเนินงานของงาน แต่ในความเป็นจริง อย่างไรก็ตาม cobuild ตำราใช้ที่ซับซ้อนมากขึ้นในการผสมตัวอักษรข้อความปัจจุบัน” ยาว&ครูค 1993:23 )

ซินแคลร์&เรอนูฟ ( 2531 :155 ) พบว่า ( ที่มีตัวอักษรสังเคราะห์อื่น ๆ ) ที่อ้างว่าทำเพื่อสอนคำศัพท์จะไม่ได้รับการสนับสนุนโดยหลักฐาน และยืนยันว่า หลักสูตร " การสร้างศัพท์อิสระ ไม่เกี่ยวข้องกัน โดยหลักการใดใด ๆ วิธีการ " ( ซินแคลร์ et al . 1988:155 ) อาจมีการวิจารณ์ปรับระดับ โดย brumfit กับสัญญาการทำงานสอดคล้อง เช่นว่านั้น ( ในกรณีนี้จงใจ ) ใช้เวลาไม่ cognisance ของวิธีที่สอง คือ ภาษา เรียน ตั้งแต่การสังเกตเหล่านี้ได้ อย่างไรก็ตาม วิลลิส ( 1990 ) และลูอิส ( 1993 ) ได้ไปบางวิธีการให้เหตุผลทางทฤษฎี