For all leukemia, four of the eight

For all leukemia, four of the eight exposure covariates (cumulative
DMDTC mg/cm-years, cumulative # of BD HITs, cumulative #
of STY HITs, and cumulative STY >50 ppm-years) significantly (at
the 1% significance level) improve the maximum likelihood over
the model with cumulative BD ppm-years alone. The slope (per
cumulative BD ppm-year) of the Cox proportional-hazards model
for leukemia is statistically significantly different than zero before
adding any of the eight exposure covariates; however, the slope is
not statistically significantly different than zero after any one of
the eight exposure covariates is added to the Cox proportional hazards
model. Furthermore, Sielken and Valdez-Flores [23] show that
the slope is not statistically significantly different than zero when
the exposure–response modeling is based on the person-years
with cumulative BD ppm-years less than or equal to
200 ppm-years even with no other covariates in the model.
For CLL, none of the covariates significantly improves the maximum
likelihood at the 5% significance level. The slope is statistically
significantly different than zero when the model includes
BD ppm-years alone. However, Sielken and Valdez-Flores [23]
showed that the slope is not statistically significantly different
than zero when the exposure–response modeling is based on the
person-years with cumulative BD ppm-years less than or equal
to 300 ppm-years.
For lymphoid neoplasm (which include CLL), none of the covariates
significantly improves themaximumlikelihood at the 1% significance
level and only cumulative # of STY HITs improves the
maximumlikelihood at the 5% significance level. The slope is statistically
significantly different than zero when the model includes BD
ppm-years alone.However, SielkenandValdez-Flores [23] showthat,
when the exposure–response modeling is based on the person-years
with cumulative BD ppm-years less than or equal to 400 ppm-years,
the slope is not statistically significantly different than zero.
For CML and AML and myeloid neoplasms, the slope is not statistically
significantly different than zero when the model includes

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับทั้งหมดมะเร็งเม็ดเลือดขาว สี่ covariates แปดแสง (สะสมDMDTC mg/cm-ปี #สะสมของ BD ฮิต, #สะสมความฮิต STY, STY สะสม > ปี 50 ppm) อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับนัยสำคัญ 1%) ปรับปรุงโอกาสสูงสุดช่วงรุ่นสะสม BD ppm-ปีเพียงอย่างเดียว ความชัน (ต่อppm สะสม BD ปี) ของรูปแบบสัดส่วนอันตรายค็อกซ์เป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติแตกต่างจากศูนย์ก่อนเพิ่มใด ๆ ของ covariates แปดแสง ทางลาดก็ตามไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติมากกว่าศูนย์หลังใด ๆcovariates แปดแสงถูกเพิ่มสัดส่วนอันตรายค็อกซ์รุ่น แสดงว่านอกจากนี้ Sielken และ Valdez ฟลอเรส [23]ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อศูนย์ลาดโมเดลรับแสงการตอบสนองตามการ person-yearsมีสะสม BD ppm ปีน้อยกว่า หรือเท่ากับ200 ppm ปีแม้จะ มีไม่ covariates อื่น ๆ ในรูปแบบสำหรับ CLL, covariates ที่ไม่มีนัยสำคัญปรับปรุงสูงสุดโอกาสที่ระดับนัยสำคัญ 5% มีความลาดชันทางสถิติแตกต่างกว่าเมื่อแบบรวมศูนย์BD ppm ปีเดียวกัน อย่างไรก็ตาม Sielken และ Valdez ฟลอเรส [23]แสดงให้เห็นว่า ความชันไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกว่าศูนย์เมื่อโมเดลรับแสงการตอบสนองตามperson-years สะสม BD ppm ปีน้อยกว่า หรือเท่าถึง 300 ppm-ปีสำหรับเนื้องอก lymphoid (ซึ่งรวมถึง CLL), covariates ที่ไม่มีช่วยปรับปรุง themaximumlikelihood ที่สำคัญ 1%เพียงสะสมอันดับของ STY ปริมาณและระดับปรับปรุงการmaximumlikelihood ที่ระดับนัยสำคัญ 5% มีความลาดชันทางสถิติแตกต่างกว่าศูนย์เมื่อแบบมี BDคนเดียว ppm ปี อย่างไรก็ตาม showthat SielkenandValdez-ฟลอเรส [23]เมื่อโมเดลรับแสงการตอบสนองตามการ person-yearsมีสะสม BD ppm ปีน้อยกว่า หรือเท่ากับ 400 ppm-ปีความลาดชันไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่มากกว่าศูนย์CML และ AML และมะเร็งชนิดไมอิลอยด์ ลาดไม่ทางสถิติแตกต่างกว่าเมื่อแบบรวมศูนย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวทั้งหมดสี่ของตัวแปรการสัมผัสแปด (สะสม
DMDTC mg / CM-ปีสะสม # ฮิต BD สะสม #
ฮิต STY และสะสม STY> 50 ppm ปี) อย่างมีนัยสำคัญ (ที่
ระดับนัยสำคัญ 1%) ปรับปรุง ความน่าจะเป็นสูงสุดกว่า
รุ่นที่มีสะสม BD-ppm ปีที่ผ่านมา ความลาดชัน (ต่อการ
สะสม BD ppm ปี) ของค็อกซ์รุ่นสัดส่วนอันตราย
สำหรับโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวเป็นสถิติที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกว่าศูนย์ก่อนที่จะ
เพิ่มใด ๆ ของตัวแปรการสัมผัสแปด; แต่ความลาดชัน
ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญกว่าศูนย์หลังจากที่คนใดคนหนึ่งของ
ตัวแปรการสัมผัสแปดจะถูกเพิ่มในค็อกซ์อันตรายสัดส่วน
รูปแบบ นอกจากนี้ Sielken และวาลเดซฟลอเรส [23] แสดงให้เห็นว่า
ความลาดชันไม่ได้เป็นนัยสำคัญทางสถิติที่แตกต่างจากศูนย์เมื่อ
การสร้างแบบจำลองการเปิดรับการตอบสนองจะขึ้นอยู่กับบุคคลปี
ที่มีการสะสม BD ppm ปีน้อยกว่าหรือเท่ากับ
200 ppm ปีแม้กระทั่ง ไม่มีตัวแปรอื่น ๆ ในรูปแบบ.
สำหรับ CLL ไม่มีตัวแปรอย่างมีนัยสำคัญช่วยเพิ่มสูงสุด
น่าจะเป็นนัยสำคัญที่ระดับ 5% ความลาดชันเป็นสถิติ
ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าศูนย์เมื่อรูปแบบรวมถึง
BD-ppm ปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม Sielken และวาลเดซฟลอเรส [23]
แสดงให้เห็นว่าเป็นความลาดชันไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ
กว่าศูนย์เมื่อการสร้างแบบจำลองการสัมผัสตอบสนองจะขึ้นอยู่กับ
คนปีที่มีการสะสม BD ppm ปีน้อยกว่าหรือเท่ากับ
300 ppm ปี
สำหรับเนื้องอกต่อมน้ำเหลือง (ซึ่งรวมถึง CLL) ไม่มีตัวแปร
นัยสำคัญช่วยเพิ่ม themaximumlikelihood อย่างมีนัยสำคัญ 1%
ระดับและมีเพียงสะสม # ฮิต STY ปรับปรุง
maximumlikelihood นัยสำคัญที่ระดับ 5% ความลาดชันเป็นสถิติ
ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าศูนย์เมื่อรูปแบบรวมถึง BD
ppm ปี alone.However, SielkenandValdez ฟลอเรส [23] showthat,
เมื่อการสร้างแบบจำลองการเปิดรับการตอบสนองจะขึ้นอยู่กับบุคคลปี
ที่มีการสะสม BD ppm ปีน้อยกว่าหรือ เท่ากับ 400 ppm ปี,
ความลาดชันไม่ได้แตกต่างกันทางสถิติอย่างมีนัยสำคัญกว่าศูนย์.
สำหรับ CML และ AML และเนื้องอก myeloid ความลาดชันไม่ได้เป็นทางสถิติ
อย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างจากศูนย์เมื่อรูปแบบรวมถึง