There was once a very rich merchant

There was once a very rich merchant, who had six children, three boys and three girls. As he was himself a man of great sense, he spared no expense for their education. The three daughters were all handsome, but particularly the youngest; indeed, she was so very beautiful, that in her childhood every one called her the Little Beauty; and being equally lovely when she was grown up, nobody called her by any other name, which made her sisters very jealous of her. This youngest daughter was not only more handsome than her sisters, but also was better tempered. The two eldest were vain of their wealth and position. They gave themselves a thousand airs, and refused to visit other merchants’ daughters; nor would they condescend to be seen except with persons of quality. They went every day to balls, plays, and public walks, and always made game of their youngest sister for spending her time in reading or other useful employments. As it was well known that these young ladies would have large fortunes, many great merchants wished to get them for wives; but the two eldest always answered, that, for their parts, they had no thoughts of marrying any one below a duke or an earl at least. Beauty had quite as many offers as her sisters, but she always answered, with the greatest civility, that though she was much obliged to her lovers, she would rather live some years longer with her father, as she thought herself too young to marry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เคยมีตัวอย่างมากมายร้านค้า ที่มีลูกหกคน ชายสาม และหญิงสาม เป็นเขาเองเป็นคนความรู้สึกดี เขาช่วยไม่มีค่าใช้จ่ายสำหรับการศึกษา ลูกสาวทั้งสามหล่อทั้งหมด แต่โดยเฉพาะอายุน้อยที่สุด แน่นอน เธอจึงสวยงามมาก ว่า ในวัยเด็กของเธอ ทุกคนเรียกเธองามน้อย และไม่มีใครถูกดีเท่า ๆ กันเมื่อเธอได้เติบโตขึ้น เรียกเธอ ด้วยชื่อใด ๆ ที่อื่น ๆ ซึ่งทำให้น้องสาวของเธอมากอิจฉาของเธอ ลูกสาวคนเล็กนี้เท่านั้นไม่หล่อยิ่งกว่าน้องสาวของเธอ แต่ยัง ไม่ดีขึ้นอารมณ์ สองคนได้ vain ความมั่งคั่งและตำแหน่ง พวกเขาให้ตัวเองออกอากาศพัน และปฏิเสธไปเยี่ยมลูกสาวของพ่อค้าอื่น ๆ หรือจะพวกเขาดูถูกได้ยกเว้นกับคนคุณภาพ พวกเขาไปทุกวัน กับลูก เล่น เดินสาธารณะ และทำเกมของน้องสาวคนเล็กของพวกเขาที่ใช้เวลาในการอ่านหรือการจ้างอื่นประโยชน์เธอเสมอ ก็รู้จักกันดีว่า สาว ๆ เหล่านี้จะมีตัวใหญ่ ๆ ขนาดใหญ่ ร้านค้าดีมากปรารถนาจะได้รับพวกเขาสำหรับภรรยา แต่สองคนเสมอ ตอบ ว่า สำหรับชิ้นส่วนของพวกเขา พวกเขามีความคิดไม่แต่งใด ๆ หนึ่งด้านล่างเป็นดยุคหรือเอิร์ลมีน้อย ความงามก็มีค่อนข้างมากเป็นน้องสาวของเธอ แต่เธอเสมอ ตอบ มีมารยาทมากที่สุด ที่ ว่าเธอมากหน้าที่เพื่อรักเธอ เธอจะค่อนข้างอยู่นานปีกับพ่อ เป็นเธอที่คิดว่า ตัวเองยังเด็กเกินไปที่จะแต่งงานกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีครั้งหนึ่งเคยเป็นพ่อค้ารวยมากที่มีลูกหกคนสามชายและหญิงสาม ในฐานะที่เขาเป็นคนของตัวเองความรู้สึกที่ดีที่เขาจ่ายไม่อั้นเพื่อการศึกษาของพวกเขา ทั้งสามคนเป็นลูกสาวหล่อทุกคน แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่อายุน้อยที่สุด; แน่นอนเธอเป็นที่สวยงามมากว่าในวัยเด็กของเธอทุกคนเรียกเธอว่าความงามเล็ก ๆ น้อย ๆ ; และเป็นที่น่ารักไม่แพ้กันเมื่อเธอโตขึ้นไม่มีใครเรียกเธอด้วยชื่ออื่น ๆ ซึ่งทำให้น้องสาวของเธอมากอิจฉาของเธอ ลูกสาวคนเล็กนี้ไม่เพียง แต่หล่อกว่าน้องสาวของเธอ แต่ก็มีอารมณ์ที่ดีขึ้น ทั้งสองคนโตเป็นไร้สาระของความมั่งคั่งและตำแหน่งของพวกเขา พวกเขาทำให้ตัวเองพันดและปฏิเสธที่จะเยี่ยมชมร้านค้าอื่น ๆ ลูกสาว '; หรือพวกเขาจะก้มลงมาจะเห็นยกเว้นกับบุคคลที่มีคุณภาพ พวกเขาเดินทุกวันเพื่อลูกละครและเดินสาธารณะและมักจะทำให้เกมของน้องสาวคนสุดท้องของพวกเขาสำหรับการใช้เวลาของเธอในการอ่านหรือการจ้างงานมีประโยชน์อื่น ๆ ในขณะที่มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าหญิงสาวเหล่านี้จะมีความมั่งคั่งขนาดใหญ่ร้านค้าที่ดีมากอยากที่จะได้รับพวกเขาสำหรับภรรยา; แต่ทั้งสองคนโตตอบเสมอว่าสำหรับส่วนของพวกเขามีความคิดที่ไม่ได้แต่งงานกับหนึ่งดังต่อไปนี้ดยุคหรือเอิร์ลอย่างน้อย ๆ ความงามมีข้อเสนอค่อนข้างมากเท่าที่น้องสาวของเธอ แต่เธอมักจะตอบด้วยความสุภาพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ว่าเธอถูกบังคับมากเพื่อคนที่รักเธอ, เธออยากจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไปหลายปีกับพ่อของเธอขณะที่เธอคิดว่าตัวเองยังเด็กเกินไปที่จะแต่งงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีครั้งหนึ่งเคยเป็นพ่อค้าที่ร่ำรวยที่มีลูก 6 คน สามหนุ่มและสามสาว เป็นเขาเองเป็นคนที่มีความรู้สึก เขาใช้เงินเพื่อการศึกษาของพวกเขา สามสาวก็หล่อ แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนสุดท้อง แน่นอน เธอดูสวยมาก ที่ในวัยเด็กของเธอ ทุกคนเรียกเธอว่าสาวน้อยน่ารัก และเพราะน่ารักกันเมื่อเธอโตขึ้นไม่มีใครเรียกเธอด้วยชื่ออื่น ซึ่งทำให้พี่สาวของเธอมากนะ ลูกสาวคนสุดท้อง นี้ไม่เพียง แต่ดูดีกว่าน้องสาวของเธอ แต่ยัง ดีกว่าอารมณ์เสีย สองคนคนโตเป็นไร้สาระของความมั่งคั่งและสถานะ พวกเขาให้ตัวเองสักพันที และปฏิเสธที่จะเยี่ยมชมลูกสาวพ่อค้าอื่น ๆ ; หรือพวกเขาจะก้มลงมาเพื่อให้เห็น ยกเว้นกับคนคุณภาพพวกเขาไปทุก ๆวันให้ลูก เล่น และประชาชนเดิน และทำให้เกมของน้องสาวคนสุดท้องของพวกเขาและใช้เวลาในการอ่านหรือการจ้างงานที่มีประโยชน์อื่น ๆ มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าสาวๆเหล่านี้จะมีความมั่งคั่งขนาดใหญ่ ร้านค้ามากมายอยากเอามาให้ภรรยา แต่สองคนคนโตตอบเสมอว่า สำหรับส่วนของพวกเขาพวกเขาไม่มีความคิดที่จะแต่งงานกับใคร ด้านล่างของดยุคหรือเอิร์ลเป็นอย่างน้อย ความงามจึงค่อนข้างมีหลายเป็นน้องสาวของเธอ แต่เธอตอบเสมอ มีความสุภาพมากที่สุด แม้ว่าเธอยังบังคับให้คนรักของเธอเธอจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไปในบางปี บิดาของเธอ เพราะเธอคิดว่าตัวเองยังเด็กเกินไปที่จะแต่งงาน