Stepwells of GujaratWhile working o

Stepwells of Gujarat


While working on my first book, I travelled to various places in and around Maharashtra, Gujarat, and Delhi to look at the historic places. In passing, I heard that Vavs, in Gujarat and Rajasthan were repositories of architecture. TheseStepwells of Gujarat were wells - stepped wells in fact. Stepped and moving into the bowels of the earth, some five to six storeys in height. Designed to bring the people and Gods together, these wells attempted to entice Gods to leave their abodes for a cool drink of water - the elixir of life.

Vavs were Built in the south western region of Gujarat, in the late 6th and 7th centuries. Builders/ masons dug deep trenches into the earth for dependable, year-round groundwater. They lined the walls of these trenches with blocks of stone, without mortar, and created stairs leading up to the water. These were the first stepwells, a
practical which idea came to adopted even in Rajasthan. Several thousands of these wells were built in western India. The grandest period of the stepwell construction spanned from 11th to 16th century, the most extravagant of which is the Rani ki Vav, at Patan in Gujarat.

Vadtal Vav
I chose to go to Vadtal, a small village in the Kaira district of Gujarat. An out-of-the-way place, but accessible by road -- bus transport or private vehicle. What attracted me there was a mention from a close friend that a well existed there.

I caught a local bus from Baroda and accompanied by a local guide, reached Vadtal at about 11.30. Crossing the highway, we walked into the village/town. Asking people for directions, we reached a murky little village pond close to what seemed like an old-fashioned round well. Close to it was what looked like a buried roof., stretched 30ft across and 15ft wide. I was mistaken. It was no roof, but an opening hidden by creepers and plants that seemed to be growing from within the breaks in the wall.

Stepwells of GujaratThe well seemed to be 40 ft deep. I peered from the top. The entrance was to the west with stairs leading into the semi-dark interior of the building. The place as all old places do, smelt of old age and refuse.

Stepping into the doorway was like entering a time warp. This was a stepped well of Vadtal or Badhthal as called in history books - one of the well-known stepwells that have survived till day.

The wide steps steadily moved into the interiors and downward, with just four levels in between to break the monotonous descend. The first and the second levels had doors on either side - chained and locked, probably rooms. The doors were made in wood and were just big and wide enough for a single person to pass through. By the third level, the height of the wall had almost reached 25ft - 30ft.

The entire structure was built in stone. It had minimum of latticework, motifs and designs. Though these places were regarded as places of worship too, no idol existed except for a carved image of Lord Vishnu sitting on a serpent on the wall across the water. There was an inscription in Sanskrit written below the image - probably telling people the water came from the Ganges.

The water could not be seen due to the fallen masonry, huge black stones. But anyway, I chucked a small stone through a hole; it took quite a while before I heard a plop. There was a circular walkway built around the well, where one individual easily walk or circumambulate it. Well, the water was there, but now no one accessed it for it could notStepwells of Gujarat be. A look skywards gave the impression that I was at least 40 ft below surface level.

An amazing experience, the step well has become a piece of history. The Archaeological Society of India (ASI) has a board stuck outside, explaining that this is a historical sight. But no effort has been made to clean it or restore it.

Well structure

The vavs or baolis (step-wells) consisted of two parts, a vertical shaft from which water was drawn and the surrounding it were the inclined subterranean passageways, chambers and steps, which provided access to the well. The galleries and chambers surrounding these wells were carved generously, which became cool retreats during summers.

The earliest is the Mata Bhavani's vav at Ahmedabad, built in the 11th century. One could approach water by a long flight of steps above, which are four-storey open pavilions. The ornamentation of the columns, brackets and beams, and motifs all following are of the Solanki School of temple architecture.

The Rani Vav (Queen's well) at Patan was built during the 11th century, and is the most magnificent stepwell in Gujarat, multi-storeyed with colonnades and retaining walls that link the stepped tank to a circular well. Columns, brackets and beams are encrusted with scrollwork and wall niches have carved figures - Hindu deities alternating with maidens flanked on the walls surrounding the staircase. It is massive in construction and the ornate treatment suggests it was a place for rituals, social and ceremonial purpose.
The Dada Hari's vav at Ahmedabad, with the one at Adalaj, belongs to the Muslim period. The Dada Hari's vav was Stepwells of Gujaratmodeled on the Mata Bhavani's vav; it has an additional domed pavilion at the entrance. There is the absence of figures, but motifs and stylised scrollwork adorn the wall niches and can be compared to those that appear in Islamic architecture. Adalaj vav is located 12m north of Ahmedabad, and is octagonal in structure. A long flight of steps descends to the water level; columns and connecting beams create open structures. The receding perspective of the columns and crossbeams is particularly striking. Wall niches incorporate miniature pilasters, eaves and roof-like pediments.

Lost in time

An immensely practical idea, the step well lost out with the advent of British Raj, who were extremely unhappy with the quality of hygiene that existed in these wells, they installed pipes and pumps. The stepwell, other than a source of water, was also a place to socialise and gather for religious ceremonies. Women were usually associated with these wells, for it was they who collected the water, also prayed to the Goddess of the well for her blessings and offered votive gifts.

The wells fell into disuse with the invasion of the Mughal rulers but even they did not interfere in the rituals connected with these stepwells; in fact, they encouraged the building of many step wells. It was the British rule that forced a complete closure of these places. With it also ended the social and religious aspect of the stepwells and their importance in an individual's life.

Awareness about the importance of water has increased over the past decade particularly now when many villages and towns are facing scarcity of rain and water. Special construction of these wells during those days encouraged percolation of rainwater into it. These have also withstood the earthquakes in the range of 7.6 on the Richter scale - the large flat stones joined superbly are hard to move. Stepwells, India's most unique but little-known contribution to architecture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Stepwells ของรัฐคุชราตทำงานบนสมุดบัญชีเล่มแรกของฉัน ฉันเดินทางไปสถานต่าง ๆ สถานมหาราษฎระ คุชราต และเดลลีเพื่อดูสถานประวัติศาสตร์ที่ สำคัญในการ คว้า ฉันได้ยินว่า Vavs ในรัฐคุชราตและรัฐราชสถานได้ repositories สถาปัตยกรรม TheseStepwells รัฐคุชราตได้บ่อ - บ่อก้าวในความเป็นจริง ก้าว และย้ายไปยังส่วนในของโลก บาง storeys ห้าถึงหกสูง ออกแบบมาเพื่อรวบรวมผู้คนและพระเจ้า บ่อเหล่านี้พยายามชักจูงพระเจ้าไปนัก abodes สำหรับเครื่องดื่มเย็น ๆ น้ำ - ชีวิตอีลิกเซียร์Vavs ถูกสร้างขึ้นในแคว้นคุชราต ใต้ตะวันตกในศตวรรษ 6 และ 7 สาย ผู้รับเหมา / masons ขุด trenches ลึกลงไปในดินในน้ำบาดาลที่เชื่อถือได้ เครื่องปั่น พวกเขากำแพง trenches เหล่านี้กับบล็อกหิน ปูน ไม่มีเส้น และสร้างบันไดที่นำไปสู่น้ำ Stepwells แรก มีการ ปฏิบัติความคิดใดมาบุญธรรมถึงแม้ในรัฐราชสถาน หลายพันของบ่อเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นในอินเดียตะวันตก รอบระยะเวลาการก่อสร้าง stepwell มาจาก 11 ถึงพุทธศตวรรษที่ 16 บรรยากาศสุดหรูที่ได้ Vav ki รานี ที่ปาตันในรัฐคุชราตVadtal Vavผมเลือกไป Vadtal หมู่บ้านเล็ก ๆ ในอำเภอ Kaira ของคุชรา การก่อส แต่การคมนาคม - ขนส่งรถโดยสารประจำทางหรือรถส่วนตัว สิ่งดึงดูดฉันมีมีการเอ่ยถึงจากเพื่อนสนิทที่ดีมีอยู่ผมจับรถจากบาโรดา และพร้อม ด้วยไกด์ท้องถิ่น ถึง Vadtal ที่ประมาณ 11.30 น. เราข้ามทางหลวง เดินเข้าไปในเมืองหมู่บ้าน สอบถามเส้นทาง คนเราถึงขุ่นน้อยหมู่บ้านบ่อใกล้กับอะไรเหมือนรอบไมดี ใกล้เคียงกับมันเป็นสิ่งที่ดูเหมือนการฝังหลังคา ฟุต 30 ยืดข้าม และ ฟุตกว้าง 15 ฉันได้ดาวตามปกติ หลังคาไม่ แต่เปิดการซ่อนไม้เลื้อยและพืชที่ดูเหมือนจะเติบโตจากภายในการแบ่งในผนัง ได้Stepwells ดี GujaratThe ดูเหมือนจะ ลึก 40 ฟุต ฉัน peered จากด้านบน ทางเข้าเป็นทางตะวันตกกับบันไดที่นำเข้าภายในกึ่งเข้มของอาคาร สถานเก่าทำ หลอมยุคเก่า และปฏิเสธก้าวเข้าประตูได้เช่นป้อนแปรปรวนเวลา นี้ได้เป็นบันไดดีของ Vadtal หรือ Badhthal เรียกในหนังสือประวัติศาสตร์ - stepwells รู้จักที่มีชีวิตรอดจนถึงวันหนึ่งขั้นตอนหลากหลายอย่างต่อเนื่องย้าย เป็นการตกแต่งภายใน และ ลง มีระดับเพียงสี่ระหว่างการ descend น่าเบื่อ แรกและระดับที่สองมีประตูด้านใดด้านหนึ่ง- chained และ ล็อค คงห้อง ประตูทำไม้ และมีห้องใหญ่ และกว้างพอสำหรับคนเดียวผ่าน ระดับที่สาม ความสูงของกำแพงเกือบได้ถึงฟุต 25-30 ฟุตโครงสร้างทั้งหมดถูกสร้างขึ้นในหิน มันมีน้อย latticework โดดเด่น และการออกแบบ แม้ว่าสถานเหล่านี้ถูกถือว่าเป็นสถานที่บูชาเกินไป ไม่มีไอดอลอยู่ยกเว้นรูปแกะสลักของพระนารายณ์นั่งบนพญานาคบนกำแพงข้ามน้ำ มีจารึกในภาษาสันสกฤตที่เขียนใต้ภาพ - คงบอกคนน้ำมาจากแม่น้ำคงคาไม่เห็นน้ำเนื่องจากวัสดุก่อสร้างลดลง หินใหญ่สีดำ แต่อย่างไรก็ตาม ฉันทิ้งหินขนาดเล็กผ่านรู มันใช้เวลามากในขณะก่อนที่ผมได้ยินเป็น plop ประกอบวงกลมไปรอบ ๆ ดี ที่บุคคลหนึ่งได้เดิน หรือ circumambulate ก็ได้ ดี มีน้ำ แต่ตอนนี้ ไม่มีใครสามารถเรื่อง notStepwells ของรัฐคุชราตเป็น Skywards ลักษณะให้การแสดงผลที่ได้น้อย 40 ฟุตต่ำกว่าระดับพื้นผิวเที่ยว ขั้นตอนดีมีเป็น ชิ้นประวัติศาสตร์ ในทางโบราณคดีสังคมของอินเดีย (ประกอบ) มีกระดานติดอยู่นอก อธิบายว่า เป็นภาพประวัติศาสตร์ แต่พยายามไม่ทำความสะอาด หรือการคืนค่าโครงสร้างดีVavs หรือ baolis (ขั้นตอนบ่อ) ประกอบด้วยสองส่วน ปล่องซึ่งออกน้ำ และสภาพแวดล้อมมันถูกกินใต้พื้นดินทางเดิน แชมเบอร์สและขั้นตอน ซึ่งให้ถึงความดี หอศิลป์และหอรอบบ่อเหล่านี้ถูกแกะสลักกว้าง ซึ่งเป็นการเข้าเงียบเย็นในช่วงฤดูร้อนแรกสุดเป็นของ Bhavani ภะรัตมะตะ vav ในอาร์เมดาบัด สร้างขึ้นในศตวรรษ 11 หนึ่งสามารถเข้าน้ำ โดยเดินขั้นตอนข้างต้น ซึ่งเป็นศาลาเปิด 4 ชั้น โอบคอลัมน์ วงเล็บ และคาน และความต่อไปนี้ทั้งหมดเป็นของวิชา Solanki สถาปัตยกรรมวัดรานี Vav (ควีนส์ดี) ที่ปาตันถูกสร้างขึ้นในช่วงศตวรรษ 11 และ stepwell สวยงามมากที่สุดในรัฐคุชราต storeyed โคลอนเนดส์อและกำแพงกันดินที่เข้าถังบันไดเวียนทั้งหลาย คอลัมน์ วงเล็บ และคานหุ้มห่อ ด้วย scrollwork และผนังตรงไหนมีสลักตัวเลข - เทวดาฮินดูสลับกับเมเดนขนาบข้างบนผนังรอบภายใน เป็นใหญ่ในการก่อสร้าง และการรักษาสมแนะนำมันเป็นสถานที่สำหรับพิธีกรรม วัตถุประสงค์ทางสังคม และพิธีการVav ของ Hari Dada ในอาร์เมดาบัด กับหนึ่งใน Adalaj เป็นสมาชิกระยะเวลามุสลิม ของฮาริ Dada vav คือ Stepwells Gujaratmodeled ใน vav ของ Bhavani ภะรัตมะตะ มันมีพาวิลเลี่ยน domed เพิ่มเติมทางเข้า มีการขาดงานของตัวเลข ได้ความ stylised scrollwork ประดับผนังตรงไหน และสามารถเปรียบเทียบกับที่ปรากฏในสถาปัตยกรรมอิสลาม Adalaj vav 12 เมตรตั้งอยู่ทางตอนเหนือของอาร์เมดาบัด แปดเหลี่ยมในโครงสร้าง และ เดินตอนทอดระดับน้ำ เสาและคานเชื่อมสร้างโครงสร้างที่เปิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีการโดดเด่นมอง receding คอลัมน์และ crossbeams ผนังตรงไหนรวม pilasters จิ๋ว ชายคาบ้าน และหลังคาเหมือน pedimentsหายไปในเวลาความคิดอย่างกว้างขวางปฏิบัติ ขั้นตอนการหายดีออก ด้วยการมาถึงของบริติชราช คนไม่มีความสุขมากกับคุณภาพของอนามัยที่อยู่ในบ่อเหล่านี้ พวกเขาติดตั้งท่อและปั๊ม Stepwell ไม่ใช่แหล่งน้ำ ยังมี socialise และรวบรวมข้อมูลสำหรับพิธีทางศาสนา ผู้หญิงมักเกี่ยวข้องกับบ่อเหล่านี้ ขณะนั้นพวกเขาที่รวบรวมน้ำ ยังอธิษฐานให้เจ้าดีสำหรับเธอพร และให้ของขวัญ votiveบ่อตกลงไปในกับการรุกรานของมหากษัตริย์ Mughal disuse แต่แม้พวกเขาไม่รบกวนในพิธีกรรมที่เชื่อมต่อกับ stepwells เหล่านี้ ในความเป็นจริง พวกเขาสนับสนุนให้การสร้างหลายขั้นตอนบ่อ กฎอังกฤษที่บังคับปิดสมบูรณ์ของสถานเหล่านี้ได้ ด้วยมันยังจบด้านสังคม และศาสนาของการ stepwells และความสำคัญในชีวิตของแต่ละความตระหนักเกี่ยวกับความสำคัญของน้ำได้เพิ่มขึ้นกว่าทศวรรษโดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ เมื่อหลายหมู่บ้านและเมืองกำลังเผชิญกับฝนและน้ำที่ขาดแคลน ก่อสร้างพิเศษเหล่านี้บ่อระหว่างวันที่กำลังใจ percolation แบบสายฝนมา เหล่านี้ยังมีความทนทานเกิดแผ่นดินไหวในช่วง 7.6 ถือ - หินแบนใหญ่ร่วมยอดเยี่ยมยากย้าย Stepwells อินเดียของไม่ซ้ำกันมากที่สุดแต่มีส่วนน้อยที่รู้จักกันทำให้สถาปัตยกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Stepwells ของรัฐคุชราตในขณะที่ทำงานเกี่ยวกับหนังสือเล่มแรกของฉันฉันได้เดินทางไปยังสถานที่ต่างๆในและรอบ ๆ มหาราษฏรัฐคุชราตและนิวเดลีไปดูที่สถานที่ประวัติศาสตร์ ในการผ่านผมได้ยินมาว่า Vavs ในรัฐคุชราตและรัฐราชสถานเป็นที่เก็บของสถาปัตยกรรม TheseStepwells ของรัฐคุชราตเป็นหลุม - บ่อก้าวในความเป็นจริง ก้าวและย้ายเข้าไปอยู่ในลำไส้ของแผ่นดินบาง 5-6 ชั้นสูง ออกแบบมาเพื่อนำผู้คนและพระเจ้าด้วยกันหลุมเหล่านี้พยายามที่จะดึงดูดให้เหล่าทวยเทพที่จะออกจากบ้านเรือนของพวกเขาสำหรับเครื่องดื่มเย็น ๆ น้ำ -. ยาอายุวัฒนะของชีวิตVavs ถูกสร้างขึ้นในภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้ของรัฐคุชราตในช่วงปลายศตวรรษที่ 6 และ 7 ผู้สร้าง / ช่างขุดสนามเพลาะลึกเข้าไปในแผ่นดินเชื่อถือบาดาลตลอดทั้งปี พวกเขาเรียงรายผนังร่องลึกเหล่านี้กับบล็อกของหินโดยไม่ต้องปูนและบันไดที่สร้างขึ้นนำไปสู่น้ำ เหล่านี้เป็น stepwells แรกในทางปฏิบัติซึ่งความคิดที่นำมาใช้มาถึงแม้จะอยู่ในรัฐราชสถาน หลายพันหลุมเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นในทางตะวันตกของอินเดีย ช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ของการก่อสร้าง stepwell ทอดตั้งแต่วันที่ 11 ถึงศตวรรษที่ 16 ฟุ่มเฟือยมากที่สุดซึ่งเป็นราชินี ki Vav ที่เทนในรัฐคุชราต. Vadtal Vav ฉันเลือกที่จะไป Vadtal เป็นหมู่บ้านเล็ก ๆ ในย่าน Kaira ของรัฐคุชราต ออกจากทางสถานที่ แต่สามารถเข้าถึงได้โดยถนน - การขนส่งรถบัสหรือรถส่วนตัว สิ่งที่ดึงดูดผมมีการพูดถึงจากเพื่อนสนิทที่ดีอยู่ที่นั่น. ผมจับรถบัสท้องถิ่นจากบาโรและพร้อมด้วยไกด์ท้องถิ่นถึง Vadtal เวลาประมาณ 11.30 ข้ามทางหลวงที่เราเดินเข้าไปในหมู่บ้าน / เมือง ขอให้คนสำหรับเส้นทางที่เรามาถึงบ่อหมู่บ้านเล็ก ๆ มืดใกล้กับสิ่งที่ดูเหมือนรอบสมัยเก่าดี ใกล้กับมันเป็นสิ่งที่ดูเหมือนหลังคาฝัง. ยืด 30ft ทั่ว 15ft และกว้าง ผมก็เข้าใจผิด มันก็ไม่มีหลังคา แต่ซ่อนไว้โดยการเปิดและพืชไม้เลื้อยที่ดูเหมือนจะเติบโตจากภายในแบ่งในผนัง. Stepwells ของ GujaratThe ดูเหมือนดีที่จะเป็น 40 ฟุตลึก ฉัน peered จากด้านบน ทางเข้าเป็นไปทางทิศตะวันตกด้วยบันไดที่นำเข้าไปภายในกึ่งมืดของอาคาร สถานที่ที่เป็นทุกสถานที่เก่าทำหลอมเหลวของวัยชราและปฏิเสธ. ก้าวเข้าสู่ประตูเป็นเหมือนเวลาเข้าโค้ง นี่คือการก้าวดี Vadtal Badhthal หรือเรียกว่าในหนังสือประวัติศาสตร์ -. หนึ่งใน stepwells รู้จักกันดีว่าจะมีชีวิตรอดจนถึงวันขั้นตอนที่กว้างขึ้นอย่างต่อเนื่องย้ายเข้าไปอยู่ในการตกแต่งภายในและการลดลงมีเพียงสี่ระดับในระหว่างที่จะทำลายลงมาน่าเบื่อ . ระดับที่หนึ่งและสองมีประตูทั้งสองข้าง - ล่ามโซ่และล็อคห้องพักอาจ ประตูที่ทำด้วยไม้และมีเพียงขนาดใหญ่และกว้างพอสำหรับคนเพียงคนเดียวที่จะผ่าน โดยระดับที่สาม, ความสูงของผนังได้ถึงเกือบ 25ft - 30ft. โครงสร้างทั้งหมดถูกสร้างขึ้นในหิน มันมีขั้นต่ำของการร่างตาข่ายลวดลายและการออกแบบ แม้ว่าสถานที่เหล่านี้ถูกมองว่าเป็นสถานที่สักการะเกินไปไม่มีไอดอลที่มีอยู่ยกเว้นภาพแกะสลักของพระวิษณุนั่งอยู่บนพญานาคบนผนังข้ามน้ำ มีจารึกในภาษาสันสกฤตเป็นลายลักษณ์อักษรภาพด้านล่าง -. อาจจะบอกคนน้ำมาจากแม่น้ำคงคาน้ำไม่สามารถมองเห็นได้เนื่องจากการก่อสร้างลดลง, หินสีดำขนาดใหญ่ แต่อย่างไรก็ตามผมโยนหินขนาดเล็กผ่านหลุม; มันต้องใช้เวลามากในขณะที่ก่อนที่ผมจะได้ยินป๋อม มีทางเดินเป็นวงกลมที่สร้างขึ้นรอบดีที่หนึ่งของแต่ละบุคคลได้อย่างง่ายดายเดินหรือรอบ ๆ มันเป็น ดีน้ำก็อยู่ที่นั่น แต่ตอนนี้ไม่มีใครเข้าถึงมันก็อาจ notStepwells ของรัฐคุชราตเป็น ชี้ฟ้าดูทำให้เกิดความรู้สึกว่าผมเป็นอย่างน้อย 40 ฟุตต่ำกว่าระดับพื้นผิว. ประสบการณ์ที่น่าตื่นตาตื่นใจขั้นตอนเดียวได้กลายเป็นชิ้นส่วนของประวัติศาสตร์ สมาคมโบราณคดีของประเทศอินเดีย (ASI) มีคณะกรรมการที่ติดอยู่ด้านนอกอธิบายว่านี่เป็นภาพประวัติศาสตร์ แต่ความพยายามที่ไม่ได้รับการสร้างขึ้นมาเพื่อทำความสะอาดหรือเรียกคืนได้. ดีโครงสร้างvavs หรือ baolis (หลุมขั้นตอน) ประกอบด้วยสองส่วนเพลาแนวตั้งจากการที่น้ำถูกดึงและรอบมันเป็นทางเดินใต้ดินเอียงห้องและขั้นตอนที่ ซึ่งให้การเข้าถึงอย่างดี แกลเลอรี่และห้องโดยรอบหลุมเหล่านี้ถูกแกะสลักอย่างไม่เห็นแก่ตัวซึ่งกลายเป็นที่หลบซ่อนในช่วงฤดูร้อน. เร็วที่สุดเท่าที่เป็นมาตาฮารีวานิ vav ของอาเมดาบัดที่สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 11 หนึ่งสามารถเข้าถึงน้ำโดยเที่ยวบินระยะยาวของขั้นตอนข้างต้นซึ่งเป็นสี่ชั้นศาลาเปิด การตกแต่งของคอลัมน์วงเล็บและคานและลวดลายทั้งหมดต่อไปนี้เป็นโรงเรียน Solanki ของสถาปัตยกรรมวัด. ราชินี Vav (ควีนส์กัน) ที่เทนถูกสร้างขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 11 และเป็น stepwell ที่สวยงามที่สุดในรัฐคุชราตหลาย ชั้นกับเสาและกำแพงที่เชื่อมโยงถังก้าวไปเป็นวงกลมอย่างดี คอลัมน์วงเล็บและคานจะหุ้มห่อด้วย scrollwork และซอกผนังมีการแกะสลักตัวเลข - เทพฮินดูสลับกับสาวขนาบข้างบนผนังโดยรอบบันได มันเป็นจำนวนมากในการก่อสร้างและการรักษาที่หรูหราแสดงให้เห็นว่ามันเป็นสถานที่สำหรับประกอบพิธีกรรมวัตถุประสงค์ทางสังคมและพิธี. Dada ฮาริ ​​vav ที่อาเมดาบัดกับหนึ่งที่ Adalaj เป็นของระยะเวลาที่ชาวมุสลิม vav Dada Hari เป็น Stepwells ของ Gujaratmodeled ใน Mata วานิของ vav; มันมีศาลาโดมเพิ่มเติมที่ทางเข้า นอกจากนี้กรณีที่ไม่มีตัวเลข แต่ลวดลายและ scrollwork เก๋ประดับซอกผนังและสามารถนำมาเปรียบเทียบกับผู้ที่ปรากฏในสถาปัตยกรรมอิสลาม Adalaj vav ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของอาเมดาบัด 12m และเป็นเหลี่ยมในโครงสร้าง เที่ยวบินระยะยาวของขั้นตอนที่ลงมาให้อยู่ในระดับน้ำ; คอลัมน์และคานเชื่อมต่อสร้างโครงสร้างเปิด มุมมองถอยห่างของเสาและคานเป็นที่โดดเด่นโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ซอกผนังรวมเสาขนาดเล็กและ pediments ชายคาหลังคาเหมือน. หายไปในเวลาที่ความคิดในทางปฏิบัติอย่างมากขั้นตอนที่หายไปได้ดีออกมาพร้อมกับการถือกำเนิดของการปกครองของอังกฤษที่มีความสุขมากกับคุณภาพของสุขอนามัยที่มีอยู่ในหลุมเหล่านี้พวกเขาติดตั้ง ท่อและปั๊ม stepwell นอกเหนือจากแหล่งที่มาของน้ำก็ยังเป็นสถานที่ที่จะเข้าสังคมและรวบรวมสำหรับพิธีทางศาสนา ผู้หญิงมักจะมีความสัมพันธ์กับหลุมเหล่านี้สำหรับพวกเขามันเป็นที่เก็บรวบรวมน้ำอธิษฐานยังเทพธิดาแห่งความดีสำหรับพรและเสนอของขวัญที่เกี่ยวกับคำปฏิญาณของเธอ. ตกลงไปในหลุมเลิกกับการรุกรานของโมกุลโมหะ แต่พวกเขาไม่ได้ แทรกแซงในพิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับ stepwells เหล่านี้ ในความเป็นจริงพวกเขาได้รับการสนับสนุนการสร้างหลุมหลายขั้นตอน มันเป็นการปกครองของอังกฤษที่บังคับให้ปิดที่สมบูรณ์ของสถานที่เหล่านี้ กับมันก็จบด้านสังคมและทางศาสนาของ stepwells และความสำคัญของพวกเขาในชีวิตของแต่ละบุคคล. ให้ความรู้เกี่ยวกับความสำคัญของน้ำได้เพิ่มขึ้นกว่าทศวรรษที่ผ่านมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้เมื่อหลายหมู่บ้านและเมืองต่าง ๆ กำลังเผชิญความขาดแคลนของฝนและน้ำ ก่อสร้างพิเศษของหลุมเหล่านี้ในระหว่างวันที่ได้รับการสนับสนุนซึมของน้ำฝนเป็นมัน เหล่านี้ยังมีความคงตัวการเกิดแผ่นดินไหวในช่วง 7.6 ตามมาตราริกเตอร์ - หินแบนขนาดใหญ่เข้าร่วมที่ยอดเยี่ยมจะยากที่จะย้าย Stepwells ที่ไม่ซ้ำกันมากที่สุดของอินเดีย แต่ผลงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่รู้จักกันกับสถาปัตยกรรม