Conceptions of adult personality de

Conceptions of adult personality development have
evolved out of two very different traditions in psychology;
clinical psychology and life-span developmental
psychology. The approaches and the findings
about systematic change in adulthood reflect these
different paradigmatic approaches to the study of
lives. Due to considerable overlap between studies of
individual differences and clinical psychology, many
of the oldest and most influential theories of personality,
most notably psychoanalytic psychology but
also ego psychology and interpersonal psychology,
were developed based on clinical observations of
patients. Although strikingly different in its basic
tenets, social cognitive theory of personality also
evolved out of close connections between clinical and
personality psychology, essentially addressing differences
between normal and abnormal processing involved
in basic psychological functioning. Thus, the
oldest approaches to personality were tied closely to
understanding psychopathology.
In contrast to the traditional individual difference
approach, life-span psychology was born only in about the 1970s and reflects the view that human development
is a continuous adaptive process (Baltes and
Goulet 1970). Life-span psychology aims to identify
and illuminate normal developmental changes in all
areas of psychological functioning, including but not
limited to personality, from birth until death. Perhaps
most notably, life-span psychology is distinguished by
the presumption that human growth is at no time
during the life course complete. Consequently, the
different presumptions inherent in the two approaches
direct attention to different research foci. Whereas
traditional adult personality psychologists ask
whether traits acquired in childhood persist across
adulthood, whether particular personality crises
present themselves at particular stages of life, or how
personality disorders are transformed in later life, lifespan
psychologists are more likely to target specific
age-related issues, like whether people grow wiser with
age, whether conceptions of the self grow more or less
complex over time, and whether self-regulatory processes
change in systematic ways over time. As noted
above, whether one finds evidence for stability or
change depends importantly on where one looks and
the particular questions one poses.
The next sections include a birdseye view of the
earliest approaches to personality development and
brief synopses of research on personality development
deriving from the trait approach to personality development
and from life-span developmental psychology.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีแนวของการพัฒนาบุคลิกภาพสำหรับผู้ใหญ่พัฒนามาจากประเพณีที่แตกต่างกันสองในจิตวิทยาจิตวิทยาคลินิกและช่วงชีวิตพัฒนาด้านจิตวิทยา วิธีการและผลที่ได้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงระบบในวัยผู้ใหญ่สะท้อนเหล่านี้แนวทางในการศึกษา paradigmaticชีวิต เนื่องจากทับซ้อนมากระหว่างการศึกษาความแตกต่างของแต่ละบุคคลและจิตวิทยาคลินิก มากมายของทฤษฎีเก่าแก่ที่สุด และทรงอิทธิพลที่สุดของบุคลิกภาพสะดุดตาที่สุด psychoanalytic จิตวิทยา แต่นอกจากนี้อาตมาจิตวิทยาและจิตวิทยามนุษยสัมพันธ์พัฒนาขึ้นจากการสังเกตทางคลินิกของผู้ป่วย แม้อันโดดเด่นแตกต่างกันในพื้นฐานของความเชื่อ สังคมความรู้ความเข้าใจทฤษฎีบุคลิกภาพของยังพัฒนามาจากการปิดการเชื่อมต่อระหว่างทางคลินิก และจิตวิทยาบุคลิกภาพ การจัดการกับความแตกต่างเป็นหลักระหว่างการประมวลผลที่ปกติ และผิดปกติที่เกี่ยวข้องในพื้นฐานทางด้านจิตใจทำงาน ดังนั้น การบุคลิกภาพวิธีเก่าแก่ที่สุดถูกเชื่อมโยงอย่างมากpsychopathology เข้าใจตรงกันข้ามกับความแตกต่างแต่ละแบบวิธี ช่วงชีวิตจิตวิทยาเกิดเฉพาะในเกี่ยวกับปี 1970 และสะท้อนมุมมองว่าการพัฒนามนุษย์เป็นกระบวนการปรับตัว (Baltes และทาง Goulet ที่ 1970) ช่วงชีวิตจิตวิทยามีจุดมุ่งหมายในการระบุและสว่างปกติพัฒนาการการเปลี่ยนแปลงในทั้งหมดทำงานของจิตใจ รวมถึงแต่ไม่จำกัดบุคลิก ตั้งแต่เกิดจนตายนั้น บางทีสุดยวด ช่วงชีวิตจิตวิทยามีความโดดเด่นโดยข้อสันนิษฐานที่ไม่มีเวลาเจริญเติบโตของมนุษย์ในช่วงชีวิตสมบูรณ์ ดังนั้น การpresumptions แตกต่างกันในสองวิธีให้ foci วิจัยต่าง ๆ โดยตรง ในขณะที่ถามนักจิตวิทยาบุคลิกภาพแบบผู้ใหญ่ว่าลักษณะที่ได้มาในวัยเด็ก ยืนยันผ่านวัยผู้ใหญ่ ว่าวิกฤตบุคลิกภาพเฉพาะนำเสนอตัวเองในบางขั้นตอนของชีวิต หรือวิธีบุคลิกภาพผิดปกติจะเปลี่ยนในภายหลังชีวิต อายุการใช้งานนักจิตวิทยามีแนวโน้มที่จะกำหนดเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงปัญหาที่เกี่ยวข้องกับอายุ เช่นว่าท่านเติบโตฉลาดด้วยอายุ ว่าแนวของตัวเองเติบโตมากหรือน้อยช่วงเวลา ซับซ้อน และว่ากระบวนการกำกับดูแลตนเองเปลี่ยนแปลงในระบบตลอดเวลา ตามที่ระบุไว้ข้างต้น ไม่ว่าคุณได้พบหลักฐานความมั่นคง หรือเปลี่ยนแปลงที่สำคัญขึ้นอยู่กับที่มองเห็น และโดยเฉพาะอย่างยิ่งคำถามหนึ่งท่าส่วนถัดไปรวม birdseye มุมมองของการวิธีแรกการพัฒนาบุคลิกภาพ และภาพยนตร์ใหม่การจัดโดยย่อของงานวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนาบุคลิกภาพอันเกิดจากลักษณะวิธีการในการพัฒนาบุคลิกภาพจากช่วงชีวิตจิตวิทยาพัฒนาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มโนทัศน์ของการพัฒนาบุคลิกภาพผู้ใหญ่ได้
วิวัฒนาการมาจากประเพณีที่แตกต่างกันอย่างมากในจิตวิทยา
จิตวิทยาคลินิกและช่วงชีวิตพัฒนาการ
จิตวิทยา วิธีการและผลการวิจัย
เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงระบบในการสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นผู้ใหญ่เหล่านี้
วิธีการที่แตกต่างกันตัวอย่างเพื่อการศึกษาของ
ชีวิต เนื่องจากคาบเกี่ยวระหว่างการศึกษา
ความแตกต่างของแต่ละบุคคลและจิตวิทยาคลินิกหลาย
ทฤษฎีเก่าแก่ที่สุดและมีอิทธิพลมากที่สุดของบุคลิกภาพ
จิตวิทยาจิตสะดุดตาที่สุด แต่
ยังจิตวิทยาและจิตวิทยาความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลอาตมา
ได้รับการพัฒนาบนพื้นฐานของการสังเกตการณ์ทางคลินิกของ
ผู้ป่วย แม้ว่าจะแตกต่างกันอย่างยอดเยี่ยมในพื้นฐานของ
หลักการทฤษฎีองค์ความรู้ทางสังคมของบุคลิกภาพยัง
วิวัฒนาการมาจากการเชื่อมต่ออย่างใกล้ชิดระหว่างทางคลินิกและ
บุคลิกภาพจิตวิทยาหลักที่อยู่ความแตกต่าง
ระหว่างการประมวลผลปกติและผิดปกติที่เกี่ยวข้อง
ในการทำงานพื้นฐานทางจิตวิทยา ดังนั้น
วิธีการที่เก่าแก่ที่สุดบุคลิกภาพถูกมัดอย่างใกล้ชิดเพื่อ
ทำความเข้าใจจิต.
ในทางตรงกันข้ามกับความแตกต่างแบบดั้งเดิมแต่ละ
วิธีช่วงชีวิตจิตวิทยาเกิดเฉพาะในประมาณปี 1970 และสะท้อนให้เห็นถึงมุมมองที่การพัฒนามนุษย์
เป็นกระบวนการปรับตัวต่อเนื่อง (Baltes และ
Goulet 1970) ช่วงชีวิตจิตวิทยามีวัตถุประสงค์เพื่อระบุ
และแสงสว่างการเปลี่ยนแปลงพัฒนาการปกติในทุก
พื้นที่ของการทำงานทางด้านจิตใจรวมถึง แต่ไม่
จำกัด เฉพาะบุคลิกภาพตั้งแต่เกิดจนตาย บางทีอาจจะเป็น
ที่สะดุดตามากที่สุดช่วงชีวิตจิตวิทยามีความโดดเด่นโดย
สันนิษฐานว่าการเจริญเติบโตของมนุษย์ที่ไม่มีเวลา
ในช่วงชีวิตที่สมบูรณ์ ดังนั้น
สมมติฐานที่แตกต่างกันอยู่ในตัวทั้งสองวิธี
ให้ความสนใจตรงไปยังจุดโฟกัสการวิจัยที่แตกต่างกัน ในขณะที่
ผู้ใหญ่แบบดั้งเดิมนักจิตวิทยาบุคลิกภาพถาม
ว่าลักษณะที่ได้มาในวัยเด็กยังคงมีอยู่ทั่ว
วัยไม่ว่าจะเป็นวิกฤตบุคลิกภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
นำเสนอตัวเองในแต่ละขั้นตอนโดยเฉพาะอย่างยิ่งของชีวิตหรือวิธีการที่
ผิดปกติของบุคลิกภาพจะเปลี่ยนในชีวิตต่อมาอายุการใช้งาน
นักจิตวิทยามีแนวโน้มที่จะกำหนดเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจง
ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับอายุ เหมือนว่าคนที่เติบโตฉลาดกับ
วัยไม่ว่าจะเป็นแนวความคิดของตัวเองเติบโตมากกว่าหรือน้อยกว่า
ที่ซับซ้อนในช่วงเวลาและไม่ว่าจะเป็นกระบวนการกำกับดูแลตนเอง
เปลี่ยนในรูปแบบระบบตลอดเวลา ตามที่ระบุไว้
ข้างต้นว่าหนึ่งพบหลักฐานเพื่อความมั่นคงหรือ
การเปลี่ยนแปลงขึ้นอยู่กับสิ่งที่สำคัญในการที่หนึ่งในรูปลักษณ์และ
คำถามโดยเฉพาะอย่างยิ่งหนึ่ง poses.
ส่วนต่อไปรวมถึงมุมมอง BirdsEye ของ
วิธีการที่เก่าแก่ที่สุดการพัฒนาบุคลิกภาพและ
synopses สั้น ๆ ของการวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนาบุคลิกภาพ
อันเกิดจาก วิธีการลักษณะการพัฒนาบุคลิกภาพ
และจากช่วงชีวิตจิตวิทยาพัฒนาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวความคิดของการพัฒนาบุคลิกภาพของผู้ใหญ่ได้พัฒนาจากสองแตกต่างกันมากประเพณีในจิตวิทยาคลินิกจิตวิทยาและพัฒนาการแต่ละช่วงวัยจิตวิทยา แนวคิดและข้อมูลเปลี่ยนแปลงระบบในวัยผู้ใหญ่สะท้อนเหล่านี้paradigmatic แนวการศึกษาที่แตกต่างกันชีวิต เนื่องจากทับซ้อนกันมากระหว่างศึกษาความแตกต่างระหว่างบุคคลและจิตวิทยาคลินิก , หลายของทฤษฎีที่เก่าแก่ที่สุดและมีอิทธิพลมากที่สุดของบุคลิกภาพส่วนใหญ่ยวดจิตวิทยาจิตวิเคราะห์แต่ก็อัตตาจิตวิทยาและจิตวิทยาบุคคลถูกพัฒนาขึ้นบนพื้นฐานของการสังเกตทางคลินิกของผู้ป่วย แม้ว่าข้อมูลที่แตกต่างกันในพื้นฐานความเชื่อ สังคมรับรู้ทฤษฎีบุคลิกภาพยังการพัฒนาของการเชื่อมต่อที่ใกล้ชิดระหว่างคลินิกและจิตวิทยาบุคลิกภาพกับความแตกต่าง เป็นหลักระหว่างปกติและผิดปกติที่เกี่ยวข้องกับการประมวลผลในการทำงานจิตวิทยาพื้นฐาน ดังนั้นวิธีที่เก่าแก่ที่สุดที่ถูกผูกอย่างใกล้ชิดเพื่อบุคลิกภาพเข้าใจจิตวิทยาในทางตรงกันข้าม ความแตกต่างแต่ละแบบดั้งเดิมวิธีการจิตวิทยาชีวิตเกิดมาแค่ประมาณปี 1970 และสะท้อนให้เห็นถึงมุมมองที่การพัฒนามนุษย์เป็นอย่างต่อเนื่องกระบวนการปรับตัว ( ที่และgoulet 1970 ) จิตวิทยาช่วงชีวิต มีวัตถุประสงค์เพื่อระบุการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาการทำงานปกติในพื้นที่การทำงานของจิต ซึ่งรวมถึง แต่ไม่จำกัดเพื่อบุคลิกภาพ ตั้งแต่เกิดจนกระทั่งตาย บางทีโดยเฉพาะ จิตวิทยาชีวิตเป็นอย่างดีข้อสันนิษฐานของมนุษย์ที่ไม่มีเวลาในช่วงชีวิตที่สมบูรณ์ ดังนั้นข้อสันนิษฐานที่แตกต่างกันโดยธรรมชาติในสองวิธีสนใจตรงบันทึกงานวิจัยที่แตกต่างกัน ในขณะที่จิตวิทยาบุคลิกภาพแบบผู้ใหญ่ถามไม่ว่าคุณลักษณะที่ได้มาในวัยเด็กยังคงมีอยู่ทั่วผู้ใหญ่ ไม่ว่าวิกฤตบุคลิกภาพเฉพาะปัจจุบัน ตนเอง โดยเฉพาะขั้นตอนของชีวิต หรืออย่างไรความผิดปกติของบุคลิกภาพเปลี่ยนในชีวิต ต่อมาอายุนักจิตวิทยามีแนวโน้มที่จะกำหนดเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงปัญหาที่เกี่ยวข้องกับอายุเช่นว่าคนที่เติบโตขึ้นด้วยอายุ ไม่ว่าจะเป็นแนวความคิดของตนเองเติบโตมากขึ้นหรือน้อยลงที่ซับซ้อนตลอดเวลา และไม่ว่ากระบวนการกำกับตนเองวิธีเปลี่ยนระบบตลอดเวลา ตามที่ระบุข้างต้น จะพบหลักฐานความมั่นคงหรือการเปลี่ยนแปลงขึ้นอยู่กับที่ที่ดูแล้วโดยเฉพาะคำถามหนึ่งถามส่วนถัดไป รวมถึงมุมมองของโดยแนวทางการพัฒนาบุคลิกภาพและสรุปข้อมูล, งานวิจัยเกี่ยวกับการพัฒนาบุคลิกภาพผลจากลักษณะแนวทางการพัฒนาบุคลิกภาพและจากชีวิตจิตวิทยาพัฒนาการ