No one is truly happy. We all have

No one is truly happy. We all have our own problem or own monster we are fighting. The only difference is. Is that some of us can learn to face their monster strait in the eye and tell them they are not scared. While some of us can't even look at their monster. We all are hurt about something: Love,sadness, friends, yourself, betrayal. Pain changes us all. You learn to stop caring after a while. You learn to numb it. It's basically apart of you now. Now This is my opinion...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีความสุขอย่างแท้จริง เรามีปัญหาของเราเองหรือเราจะต่อสู้กับมอนสเตอร์ของตัวเอง ข้อแตกต่างได้ คือ ว่า เราสามารถเรียนรู้เพื่อเผชิญกับมอนสเตอร์ของ strait ในตา และบอกพวกเขาจะไม่กลัว ในขณะที่เราไม่สามารถแม้แต่จะมองของมอนสเตอร์ เราทุกคนได้รับบาดเจ็บเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง: ความรัก ความโศกเศร้า เพื่อน ตัวเอง ทรยศ อาการปวดเปลี่ยนเราทั้งหมด คุณเรียนรู้วิธีหยุดดูแลหลัง คุณเรียนรู้วิธี numb มัน ได้รับโดยทั่วไปของคุณตอนนี้ ขณะ นี้เป็นความคิดของฉัน...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีใครมีความสุขอย่างแท้จริง เราทุกคนมีปัญหาของเราเองหรือมอนสเตอร์ของตัวเองเรากำลังต่อสู้ ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือ คือว่าบางส่วนของเราสามารถเรียนรู้ที่จะเผชิญกับความทุกข์ยากลำบากของพวกเขามอนสเตอร์ในสายตาและบอกพวกเขาว่าพวกเขาจะไม่กลัว ในขณะที่บางส่วนของเราไม่ได้มองไปที่มอนสเตอร์ของพวกเขา เราทุกคนได้รับบาดเจ็บเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างความรัก, ความโศกเศร้าของเพื่อนตัวเองทรยศ ปวดเปลี่ยนแปลงพวกเราทุกคน คุณเรียนรู้ที่จะหยุดการดูแลหลังจากที่ในขณะ คุณเรียนรู้ที่จะชามัน มันเป็นพื้นออกจากกันของคุณในขณะนี้ ตอนนี้เป็นความคิดของฉัน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีใครมีความสุขอย่างแท้จริง เราก็มีปัญหาของเราเอง หรือเป็นเจ้าของมอนสเตอร์ เราต้องสู้ ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือ คือบางอย่างเราสามารถเรียนรู้ที่จะเผชิญกับมอนสเตอร์ในช่องแคบของตาและบอกพวกเขาว่าพวกเขาจะไม่กลัว ในขณะที่บางส่วนของเราไม่สามารถแม้แต่จะมองปีศาจของพวกเขา เราทุกคนจะเจ็บปวดเรื่องความรัก ความเศร้า เพื่อน ตัวเอง การทรยศหักหลัง ความเจ็บปวดของการเปลี่ยนแปลงเรา คุณเรียนรู้ที่จะหยุดการดูแลหลังคุณเรียนรู้ที่จะเหน็บมัน มันเป็นส่วนหนึ่งของคุณตอนนี้ นี้คือความเห็นของผม . . . . . . .