EBioethanol has been established as

EBioethanol has been established as one of the most promising
renewable energy sources, particularly as a carbon–neutral liquid
transport fuel (Agarwal, 2007; Carroll and Somerville, 2009). Currently,
the majority of bioethanol is produced from grains such
as corn, which is considered unsustainable with the growing competition
between bioethanol feedstock supply versus food supply
to utilize the same existing farmland and water resources
(Chakravortya et al., 2008; Simpson et al., 2008). Compared to
grain-derived bioethanol, cellulosic bioethanol is a more economically
feasible alternative given the abundance of cellulosic
biomass.
However, the recalcitrance of cellulosic feedstock to biotransformation
has hindered the development of cost-effective processes
for cellulosic bioethanol, which typically involve multiple
steps of physicochemical pretreatment, enzymatic hydrolysis,
and ethanolic fermentation. To minimize the processing steps
and enhance efficiency, the consolidated bio-processing (CBP) concept
has been proposed to combine all biochemical steps involved
in cellulosic bioethanol production into a single bioconversion
process (Lynd et al., 2002), representing a potential technological
advance that could lead to the largest reduction in processing costs
for cellulosic bioethanol production (Lynd et al., 2008). One
strategy to developing CBP is the genetic engineering of microbial
cultures capable of both efficient cellulose utilization and carbohydrate
fermentation (Lynd et al., 2005), which is currently limited
by the availability of effective genetic tools. An alternative is the
development of microbial consortia consisting of metabolically
complementary microbial populations capable of carrying out the
suite of bioconversion steps required for bioethanol production
from cellulose. The use of mixed culture microbial consortia for
bioconversion, however, poses a challenge to process control,
requiring understanding of the interactions between microbial
populations, particularly those with coupled metabolic functions.
One such interaction is the relationship between cellulolytic
and ethanologenic fermentative bacteria, which form a critical bioconversion
tandem for cellulosic bioethanol production. Capable of
thermophilic cellulolysis, Clostridium thermocellum has been the
model organism for CBP development (Demain et al., 2005); but
its application has been limited by the low ethanol yields in carbohydrate
fermentation by this bacterium (Beguin and Aubert, 1994;
Lynd, 1989). Subsequently, it was proposed that co-cultivation of C.
thermocellum with another fermentative bacterium efficient in
ethanolic carbohydrate fermentation would improve ethanol
production

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

EBioethanol ถูกก่อตั้งเป็นหนึ่งที่ว่าแหล่งพลังงานทดแทน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นของเหลวคาร์บอน – กลางขนส่งน้ำมันเชื้อเพลิง (Agarwal, 2007 คาร์โรลล์และโซเมอร์วิลล์ 2009) ในปัจจุบันส่วนใหญ่ของ bioethanol ผลิตจากธัญพืชดังกล่าวเป็นข้าวโพด ซึ่งถือว่าไม่ มีการแข่งขันเพิ่มขึ้นระหว่าง bioethanol ซัพพลายวัตถุดิบเทียบกับแหล่งอาหารเพื่อใช้ทรัพยากรเดียวกันที่มีอยู่พื้นที่การเกษตรและน้ำ(Chakravortya et al. 2008 ซิมป์สัน et al. 2008) เมื่อเทียบกับมาลาย bioethanol, bioethanol ไลต์มีมากขึ้นทางเศรษฐกิจทางเลือกไปได้รับความอุดมสมบูรณ์ของไลต์ชีวมวลอย่างไรก็ตาม recalcitrance วัตถุดิบไลต์เพื่อ biotransformationมีการขัดขวางการพัฒนาของกระบวนการประสิทธิภาพสำหรับ bioethanol ไลต์ ซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับหลายตอนคุณลักษณะสวยงามมากกว่า เอนไซม์สลายการหมัก ethanolic เพื่อลดขั้นตอนการประมวลผลและเพิ่มประสิทธิภาพ แนวคิดรวมการประมวลผลทางชีวภาพ (CBP)ได้รับการเสนอการรวมขั้นตอนทั้งหมดชีวเคมีเกี่ยวข้องในการผลิต bioethanol ไลต์เป็น bioconversion เดียวกระบวนการ (Lynd et al. 2002), แสดงศักยภาพทางเทคโนโลยีล่วงหน้าที่อาจนำไปสู่การลดที่ใหญ่ที่สุดในการประมวลผลต้นทุนสำหรับผลิต bioethanol ไลต์ (Lynd et al. 2008) อย่างใดอย่างหนึ่งกลยุทธ์การพัฒนา CBP เป็นพันธุวิศวกรรมของจุลินทรีย์วัฒนธรรมที่สามารถใช้ประโยชน์มีประสิทธิภาพเซลลูโลสและคาร์โบไฮเดรตหมัก (Lynd et al. 2005), ซึ่งถูกจำกัดในปัจจุบันโดยความพร้อมของเครื่องมือทางพันธุกรรมที่มีประสิทธิภาพ เป็นทางเลือกการพัฒนาของกลุ่มร่วมค้าระดับจุลินทรีย์ประกอบด้วย metabolicallyประชากรจุลินทรีย์เสริมความสามารถในการดำเนินการชุดของขั้นตอน bioconversion ที่จำเป็นสำหรับการผลิต bioethanolจากเซลลูโลส การใช้จุลินทรีย์กลุ่มร่วมค้าระดับสำหรับวัฒนธรรมผสมbioconversion อย่างไรก็ตาม ซึ่งทำให้เกิดความท้าทายการควบคุมต้องทำความเข้าใจเกี่ยวกับการโต้ตอบระหว่างจุลินทรีย์ประชากร โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีคู่หน้าที่การเผาผลาญโต้ตอบหนึ่งรายการดังกล่าวเป็นความสัมพันธ์ระหว่าง cellulolyticethanologenic หมัก แบคทีเรีย แบบ bioconversion สำคัญควบคู่การผลิต bioethanol ครั้ง ความสามารถในการthermophilic cellulolysis, Clostridium thermocellum ได้รับการสิ่งมีชีวิตพัฒนา CBP (Demain et al. 2005); แต่การประยุกต์มีถูกจำกัด โดยผลผลิตเอทานอลต่ำในคาร์โบไฮเดรตหมัก โดยแบคทีเรียนี้ (Beguin และดุ๊ก 1994Lynd, 1989) ต่อมา มันถูกเสนอที่ปลูกร่วมคthermocellum กับแบคทีเรียหมักอื่นมีประสิทธิภาพในการการหมักคาร์โบไฮเดรต ethanolic จะพัฒนาเอทานอลผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

EBioethanol ได้รับการยอมรับว่าเป็นหนึ่งในแนวโน้มมากที่สุด
แหล่งพลังงานทดแทนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นคาร์บอนสมดุลของเหลว
การขนส่งน้ำมันเชื้อเพลิง (Agarwal, 2007 และแครอลวิลล์ 2009) ปัจจุบัน
ส่วนใหญ่ของเอทานอลที่ผลิตจากธัญพืชเช่น
ข้าวโพดซึ่งถือว่าไม่ยั่งยืนกับการแข่งขันที่เพิ่มมากขึ้น
ระหว่างการจัดหาวัตถุดิบเอทานอลเมื่อเทียบกับแหล่งอาหาร
ที่จะใช้เหมือนกันพื้นที่การเกษตรและแหล่งน้ำที่มีอยู่
(Chakravortya et al, 2008;. ซิมป์สัน, et al 2008) เมื่อเทียบกับ
เอทานอลของเมล็ดข้าวที่ได้มาจากเอทานอลจากเซลลูโลสเป็นมากขึ้นทางเศรษฐกิจ
ทางเลือกที่เป็นไปได้รับความอุดมสมบูรณ์ของเซลลู
ชีวมวล.
แต่ดื้อรั้นของวัตถุดิบเซลลูโลสที่จะเปลี่ยนรูปทางชีวภาพ
ได้ขัดขวางการพัฒนาของกระบวนการที่มีประสิทธิภาพ
สำหรับเอทานอลจากเซลลูโลสซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับหลาย
ขั้นตอน การปรับสภาพทางเคมีกายภาพ, ย่อยโปรตีน
และการหมักเอทานอล เพื่อลดขั้นตอนการประมวลผล
และเพิ่มประสิทธิภาพการรวมชีวภาพการประมวลผลแนวคิด (CBP)
ได้รับการเสนอที่จะรวมขั้นตอนทางชีวเคมีทุกคนที่เกี่ยวข้อง
ในการผลิตเอทานอลจากเซลลูโลสเป็น bioconversion เดียว
กระบวนการ (Lynd et al., 2002) คิดเป็นเทคโนโลยีที่มีศักยภาพ
ล่วงหน้า ที่อาจนำไปสู่การลดค่าใช้จ่ายที่ใหญ่ที่สุดในการประมวลผล
สำหรับการผลิตเอทานอลจากเซลลูโลส (Lynd et al., 2008) หนึ่ง
กลยุทธ์ในการพัฒนา CBP เป็นพันธุวิศวกรรมของจุลินทรีย์
วัฒนธรรมที่มีความสามารถทั้งการใช้เซลลูโลสและคาร์โบไฮเดรตที่มีประสิทธิภาพ
การหมัก (Lynd et al., 2005) ซึ่งขณะนี้ถูก จำกัด
โดยความพร้อมของเครื่องมือทางพันธุกรรมที่มีประสิทธิภาพ อีกทางเลือกหนึ่งคือ
การพัฒนาไพรีจุลินทรีย์ประกอบด้วยเมตาบอลิ
ประชากรจุลินทรีย์เสริมความสามารถในการดำเนิน
ชุดของขั้นตอนกระบวนการทางชีวภาพจำเป็นสำหรับการผลิตเอทานอล
จากเซลลูโลส การใช้ผสมไพรีวัฒนธรรมจุลินทรีย์
bioconversion แต่ท้าทายในการดำเนินการควบคุม
ที่กำหนดให้ความเข้าใจในการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างจุลินทรีย์
ประชากรโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีฟังก์ชั่นการเผาผลาญคู่.
หนึ่งปฏิสัมพันธ์ดังกล่าวคือความสัมพันธ์ระหว่างเซลลูโลส
และแบคทีเรียหมัก ethanologenic ซึ่งรูปแบบ ทางชีวภาพที่สำคัญ
ควบคู่สำหรับการผลิตเอทานอลจากเซลลูโลส ความสามารถในการ
cellulolysis อุณหภูมิ, Clostridium thermocellum ได้รับ
สิ่งมีชีวิตรูปแบบการพัฒนา CBP (Demain et al, 2005.); แต่
แอพลิเคชันที่ได้รับการ จำกัด โดยผลผลิตเอทานอลในระดับต่ำในคาร์โบไฮเดรต
หมักจากแบคทีเรียนี้ (Beguin และ Aubert 1994;
Lynd, 1989) ต่อจากนั้นมันก็เสนอว่าร่วมการเพาะปลูกของซี
thermocellum อีกด้วยแบคทีเรียหมักที่มีประสิทธิภาพใน
การหมักเอทานอลคาร์โบไฮเดรตจะปรับปรุงเอทานอล
ที่ผลิต