Let me introduce myself. My name is

Let me introduce myself. My name is Valentine. I lived in Rome during the third century. That was long, long ago! At that time, Rome was ruled by an emperor named Claudius. I didn't like Emperor Claudius, and I wasn't the only one! A lot of people shared my feelings.

Claudius wanted to have a big army. He expected men to volunteer to join. Many men just did not want to fight in wars. They did not want to leave their wives and families. As you might have guessed, not many men signed up. This made Claudius furious. So what happened? He had a crazy idea. He thought that if men were not married, they would not mind joining the army. So Claudius decided not to allow any more marriages. Young people thought his new law was cruel. I thought it was preposterous! I certainly wasn't going to support that law!

Did I mention that I was a priest? One of my favorite activities was to marry couples. Even after Emperor Claudius passed his law, I kept on performing marriage ceremonies -- secretly, of course. It was really quite exciting. Imagine a small candlelit room with only the bride and groom and myself. We would whisper the words of the ceremony, listening all the while for the steps of soldiers.

One night, we did hear footsteps. It was scary! Thank goodness the couple I was marrying escaped in time. I was caught. (Not quite as light on my feet as I used to be, I guess.) I was thrown in jail and told that my punishment was death.

I tried to stay cheerful. And do you know what? Wonderful things happened. Many young people came to the jail to visit me. They threw flowers and notes up to my window. They wanted me to know that they, too, believed in love.

One of these young people was the daughter of the prison guard. Her father allowed her to visit me in the cell. Sometimes we would sit and talk for hours. She helped me to keep my spirits up. She agreed that I did the right thing by ignoring the Emperor and going ahead with the secret marriages. On the day I was to die, I left my friend a little note thanking her for her friendship and loyalty. I signed it, "Love from your Valentine."

I believe that note started the custom of exchanging love messages on Valentine's Day. It was written on the day I died, February 14, 269 A.D. Now, every year on this day, people remember. But most importantly, they think about love and friendship. And when they think of Emperor Claudius, they remember how he tried to stand in the way of love, and they laugh -- because they know that love can't be beaten

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขอแนะนำตัวเอง. ชื่อของฉันคือวันวาเลนไทน์ ฉันอาศัยอยู่ในกรุงโรมในช่วงศตวรรษที่สาม นั่นเป็นเวลานานนานมาแล้ว! ในเวลานั้นกรุงโรมถูกปกครองโดยจักรพรรดิชื่อคาร์ดินัล ฉันไม่ชอบจักรพรรดิคาร์ดินัลและฉันก็ไม่ใช่คนเดียว! ผู้คนจำนวนมากที่ใช้ร่วมกันความรู้สึกของฉัน. คาร์ดินัลต้องการที่จะมีกองทัพขนาดใหญ่ เขาคาดว่าคนที่จะเป็นอาสาสมัครที่จะเข้าร่วม ผู้ชายหลายคนก็ไม่ได้ต้องการที่จะต่อสู้ในสงคราม พวกเขาไม่ต้องการที่จะปล่อยให้ภรรยาและครอบครัวของพวกเขา ขณะที่คุณอาจจะเดาได้ไม่มากคนที่ลงทะเบียน นี้ทำให้คาร์ดินัลโกรธ แล้วเกิดอะไรขึ้น? เขามีความคิดที่บ้า เขาคิดว่าถ้าคนไม่ได้แต่งงานพวกเขาจะไม่คิดเข้าร่วมกองทัพ ดังนั้นคาร์ดินัลตัดสินใจที่จะไม่อนุญาตให้แต่งงานมากขึ้น คนหนุ่มสาวที่คิดว่ากฎหมายใหม่ของเขาเป็นสิ่งที่โหดร้าย ฉันคิดว่ามันผิดปกติ! แน่นอนฉันจะไม่ให้การสนับสนุนกฎหมายที่! ไม่ฉันพูดถึงว่าผมเป็นพระสงฆ์หรือไม่? หนึ่งในกิจกรรมที่ชื่นชอบของฉันคือการแต่งงานกับคู่รัก แม้หลังจากที่จักรพรรดิคาร์ดินัลผ่านกฎหมายของเขาผมเก็บไว้ในการแสดงพิธีแต่งงาน - แอบแน่นอน มันเป็นจริงค่อนข้างน่าตื่นเต้น ลองนึกภาพห้องใต้แสงเทียนขนาดเล็กที่มีเพียงเจ้าสาวและเจ้าบ่าวและตัวผมเอง เราจะกระซิบคำพูดของพิธีฟังทั้งหมดในขณะที่ขั้นตอนของทหาร. คืนหนึ่งที่เราไม่ได้ยินเสียงฝีเท้า มันน่ากลัว! ขอบคุณพระเจ้าคู่ที่ผมแต่งงานกับหนีออกมาได้ในเวลา ผมถูกจับได้ (ไม่ได้ค่อนข้างเป็นแสงที่เท้าของฉันเป็นฉันเคยเป็นฉันเดา.) ฉันถูกโยนในคุกและบอกว่าการลงโทษของฉันตาย. ฉันพยายามที่จะอยู่ที่ร่าเริง และคุณรู้อะไรไหม สิ่งที่ยอดเยี่ยมที่เกิดขึ้น สาว ๆ หลายคนมาเข้าคุกไปเยี่ยมผม พวกเขาโยนดอกไม้และตั้งข้อสังเกตถึงหน้าต่างของฉัน พวกเขาต้องการให้ผมรู้ว่าพวกเขาก็เชื่อในความรัก. หนึ่งของคนหนุ่มสาวเหล่านี้เป็นลูกสาวของผู้คุมที่ พ่อของเธอได้รับอนุญาตให้เยี่ยมผมในเซลล์ บางครั้งเราจะนั่งและพูดคุยเป็นเวลาหลายชั่วโมง เธอช่วยให้ฉันเพื่อให้วิญญาณของฉันขึ้น เธอเห็นว่าผมทำสิ่งที่ถูกต้องโดยไม่สนใจจักรพรรดิและไปข้างหน้าด้วยการแต่งงานเป็นความลับ ในวันที่ผมจะตายผมออกจากเพื่อนของฉันบันทึกเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอขอบคุณสำหรับมิตรภาพและความจงรักภักดีของเธอ ผมเซ็นสัญญามัน "ความรักจากวาเลนไทน์ของคุณ." ผมเชื่อว่าทราบว่าเริ่มต้นที่กำหนดเองของการแลกเปลี่ยนข้อความความรักในวันวาเลนไทน์ มันถูกเขียนขึ้นในวันที่ฉันตาย แต่วันที่ 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 269 ตอนนี้เป็นประจำทุกปีในวันนี้คนจำ แต่ที่สำคัญที่สุดที่พวกเขาคิดเกี่ยวกับความรักและมิตรภาพ และเมื่อพวกเขาคิดว่าจักรพรรดิคาร์ดินัลพวกเขาจำได้ว่าเขาพยายามที่จะยืนอยู่ในทางของความรักและพวกเขาหัวเราะ - เพราะพวกเขารู้ว่าความรักที่ไม่สามารถตี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันขอแนะนำตัวเอง ฉันชื่อ วาเลนไทน์ ฉันอยู่ที่โรมระหว่างศตวรรษที่ 3 นั่นมันนานมาแล้ว ! ในเวลานั้นกรุงโรมถูกปกครองโดยจักรพรรดิชื่อคลอเดียส . ฉันไม่ชอบจักรพรรดิเคลาดิอุส และไม่ใช่แค่ผมคนเดียว ! คนมากมายที่แบ่งปันความรู้สึก

คลอเดียส อยาก มี บิ๊กกองทัพ เขาคาดว่าชายที่อาสาเข้าร่วม หลายๆคนก็ไม่ต้องการที่จะต่อสู้ในสงครามพวกเขาไม่ได้อยากทิ้งเมียและครอบครัว ขณะที่คุณอาจจะเดาไม่ได้ มีคนสมัคร นี้ทำให้คลอเดียส โมโหมาก แล้วเกิดอะไรขึ้น ? เขามีความคิดที่บ้า เขาคิดว่า ถ้าผู้ชายไม่แต่งงาน พวกเขาจะไม่คิดร่วมงานกับกองทัพ ดังนั้น คลอเดียส ตัดสินใจไม่อนุญาตการแต่งงานใด ๆเพิ่มเติม คนหนุ่มคิดว่ากฎหมายใหม่ของเขาโหดร้าย ฉันคิดว่ามันผิดปกติ !แน่นอนผมจะไม่สนับสนุนกฎหมายที่

ผมบอกรึยังว่าผมเป็นนักบวช ? หนึ่งในกิจกรรมที่ชื่นชอบของฉันคือการได้แต่งงานกับคู่รัก หลังจากที่จักรพรรดิเคลาดิอุส ผ่านกฎหมายของเขา ฉันเก็บไว้ในการแสดงพิธีแต่งงาน -- แอบแน่นอน มันเป็นความจริงค่อนข้างน่าตื่นเต้น ลองนึกภาพห้องที่มีเพียงแสงเทียนเล็ก ๆเจ้าบ่าว เจ้าสาว และตัวผมเอง เราก็กระซิบถ้อยคำของพิธีฟังเพลงทั้งหมดที่ในขณะที่สำหรับขั้นตอนของทหาร

คืนนึง เราได้ยินเสียงคนเดิน มันน่ากลัว ! ขอบคุณพระเจ้าผมแต่งงานกับคู่รักหลบหนีได้ทัน ผมถูกจับ ( ไม่เชิงเป็นแสงบนเท้าของฉันเป็นฉันได้ ฉันคิดว่า ฉันกำลังถูกจับเข้าคุก และบอกว่า การลงโทษคือการตาย

ฉันพยายามอยู่อย่างร่าเริง และคุณรู้อะไรไหม ? สิ่งอัศจรรย์จะเกิดขึ้นสาวๆหลายคนมาที่คุกเยี่ยมฉัน พวกเขาทิ้งบันทึกดอกไม้และขึ้นไปที่หน้าต่างของฉัน พวกเขาต้องการให้ผมรู้ว่าพวกเขาก็เชื่อในรัก

หนึ่งของคนหนุ่มสาวเหล่านี้ เป็นลูกสาวของผู้คุมคุก พ่อของเธออนุญาตให้เธอมาหาผมในเซลล์ บางครั้ง เราก็นั่งคุยกันเป็นชั่วโมง เธอช่วยให้ฉันเพื่อให้วิญญาณของฉันขึ้นเธอเห็นว่าฉันทำสิ่งที่ถูกต้องโดยการไม่สนใจจักรพรรดิ และไปข้างหน้ากับการแต่งงานเป็นความลับ ในวันที่ฉันกำลังจะตาย ฉันทิ้งเพื่อนๆทราบขอบคุณสำหรับมิตรภาพและความซื่อสัตย์ของเธอ ผมเขียนว่า " ความรักจากวาเลนไทน์ของคุณ "

ผมเชื่อว่าทราบว่าเริ่มต้นที่กำหนดเองของข้อความแลกเปลี่ยนความรักในวันวาเลนไทน์ มันถูกเขียนในวันที่ฉันตาย , กุมภาพันธ์ 14 , 269 A.D . ตอนนี้ทุกๆ ปี ใน วัน นี้ คน จำ แต่ที่สำคัญที่สุดคือ พวกเขาคิดว่า เกี่ยวกับความรักและมิตรภาพ และเมื่อพวกเขาคิดว่าของจักรพรรดิคลอดิอัส เขาจำได้ว่าเขาพยายามที่จะยืนในทางของความรัก และพวกเขาก็หัวเราะ เพราะรู้ว่ารักไม่แพ้