2.4. Histology and immunohistochemi

2.4. Histology and immunohistochemistry
Gill samples were processed for 24 h (Tissue-Tek II tissue processor,
Sakura, CA, USA) by dehydrating in graded ethanol bath (80–
100%), clearing in xylene, embedding in paraffin, and then were cut
in 5-μm sections on microtome (Microm, Heidelberg, Germany). Sections
were stained with haematoxylin and eosin (H&E) using an automatic
staining machine (Shandon, Linistain GLX, Waltham, USA), and
then mounted on glass slides with DPX. Gill sections were examined
using light microscope at magnifications of 40–400×. Images were
captured using a compound microscope (Olympus) with a Leica digital
camera.
The enlarged cells or “cysts”, which are regularly round or oval
shaped and frequently located at the tip or in the middle of lamellae
or positioned on the filamentous epithelium, were identified in gill
sections. Two gill sections from each fish were examined and determined
if they were positive (one or more cysts present) or negative
(no cysts) for epitheliocystis. The prevalence of epitheliocystis was
defined as the percentage of positive fish in a sampled population at
a particular sampling time. The diameters of 15 randomly chosen
cysts were measured from each positive gill section to determine
cyst size. Additionally, the infection intensity here was defined as
“cyst density”, which was calculated as the total numbers of cysts
per gill section divided by the measured area of gills (cm2). Cyst measurements
and counts were done using the compound microscope at
200× magnification and software Motic Image Plus 2.0 calibrated
with an ocular metre

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.4 เนื้อเยื่อและ immunohistochemistry
ตัวอย่างปลาที่ถูกประมวลผลเป็นเวลา 24 ชั่วโมง (เนื้อเยื่อ tek ii ประมวลผลเนื้อเยื่อ
ซากุระ, CA, USA) โดยขาดในอ่างช้าเอทานอล (80 -
100%), การล้างในไซลีนฝังในพาราฟินแล้ว ถูกตัด
ในส่วนที่ 5 ไมครอนใน microtome (microm, Heidelberg, เยอรมนี)
ส่วนที่ถูกย้อมด้วยสี haematoxylin และ eosin (ซ&จ) ใช้อัตโนมัติ
เครื่องย้อมสี (โอไฮโอ, linistain GLX วอลแทม, usa) และ
จากนั้นติดตั้งอยู่บนสไลด์แก้วที่มี dpx ส่วนปลามีการตรวจสอบโดยใช้กล้องจุลทรรศน์
แสงที่มีการขยาย 40-400 × ภาพถูกจับ
โดยใช้กล้องจุลทรรศน์ (OLYMPUS) กับกล้องดิจิตอล LEICA
.
เซลล์ขยายหรือ "ซีสต์" ซึ่งเป็นประจำกลมหรือรูปไข่
มีรูปร่างและตั้งอยู่บ่อยครั้งที่ปลายหรือในช่วงกลางของ lamellae
หรือวางอยู่บนเยื่อบุผิวใยถูกระบุไว้ในเหงือก
ส่วน สองส่วนจากเหงือกปลาแต่ละมีการตรวจสอบและกำหนด
ถ้าพวกเขาเป็นบวก (หนึ่งหรือซีสต์ปัจจุบัน) หรือลบ
(ไม่มีซิสต์) เพื่อ epitheliocystis ความชุกของ epitheliocystis เป็น
กำหนดเป็นเปอร์เซ็นต์ของปลาในเชิงบวกในประชากรตัวอย่างที่
เวลาการสุ่มตัวอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางจาก 15 สุ่มเลือก
ซีสต์ที่ถูกวัดจากแต่ละส่วนเหงือกบวกเพื่อตรวจสอบ
ขนาดถุง นอกจากนี้การติดเชื้อรุนแรงที่นี่ได้รับการกำหนดให้เป็น
"ความหนาแน่นของถุง" ซึ่งได้รับการคำนวณเป็นตัวเลขรวมของซีสต์
ต่อส่วนเหงือกหารด้วยพื้นที่วัดของเหงือก (cm2)ถุงวัด
และจำนวนที่ถูกทำโดยการใช้กล้องจุลทรรศน์ที่
200 ×ขยายและซอฟต์แวร์ภาพ MOTIC บวก 2.0 เทียบกับการ
เมตรตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.4. มิญชวิทยาและ immunohistochemistry
เหงือกอย่างถูกประมวลผลใน 24 ชม (ประมวลผลเนื้อเยื่อเนื้อเยื่อ-Tek II,
ซากุระ CA, USA) โดยขจัดน้ำออกไปในน้ำเอทานอลที่มีการจัดระดับ (80–
100%), ในไซ ฝังในพาราฟิน และจากนั้น ถูกตัด
ในส่วน 5 μm บน microtome (Microm ไฮเดลเบิร์ก เยอรมนี) ส่วน
ถูกสี haematoxylin และ eosin (H&E) ใช้อัตโนมัติ
ย้อมสีเครื่อง (แชนดอน Linistain GLX, Waltham สหรัฐอเมริกา), และ
แล้ว ติดบนกระจกสไลด์ DPX ด้วย ส่วนเหงือกถูกตรวจสอบ
ใช้แสงกล้องจุลทรรศน์ที่ขนาดของการ 40–400 มีรูป
จับด้วยกล้องจุลทรรศน์สารประกอบ (Olympus) ดิจิตอลไล
กล้อง.
เซลล์ขยายหรือ "ซีสต์" ซึ่งมีประจำกลม หรือรูปไข่
รูปร่าง และมักอยู่ ที่ปลาย หรือ กลาง lamellae
หรือวางบน filamentous epithelium ระบุอยู่ในเหงือก
ส่วน ตรวจสอบ และกำหนดส่วนเหงือกสองจากปลาแต่ละ
ถ้าพวก (น้อยซีสต์อยู่) บวกหรือลบ
(no cysts) สำหรับ epitheliocystis มีความชุกของ epitheliocystis
กำหนดเป็นเปอร์เซ็นต์ของประชากรตัวอย่างที่ปลาบวก
เวลาสุ่มตัวอย่างเฉพาะ สมมาตรแบบสุ่มเลือก 15
ซีสต์ได้โดยวัดจากแต่ละส่วนเหงือกบวกเพื่อกำหนด
ขนาดถุง นอกจากนี้ ความเข้มติดเชื้อนี่ถูกกำหนดเป็น
ความหนา "ถุงแน่น" ซึ่งมีคำนวณเป็นจำนวนซีสต์
ต่อเหงือกส่วนหาร ด้วยพื้นที่ของ gills (cm2) วัด วัดถุง
และทำการตรวจนับโดยใช้กล้องจุลทรรศน์สารประกอบที่
200 ×ขยายและซอฟต์แวร์ Motic รูปบวก 2.0 ปรับเทียบ
กับเมตรเป็นแนว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.4 . วิชาฮิซทอล - โอะจิและ immunohistochemistry
Gill ตัวอย่างก็ดำเนินการสำหรับ 24 ชั่วโมง( tissue-tek II เนื้อเยื่อโปรเซสเซอร์,
ซากุระ, CA , USA )โดยให้ผมแห้งเสียในระดับเอทานอลอ่างอาบน้ำ( 80 -
100% ),การหักบัญชีเช็คระหว่างธนาคารใน xylene ,ฝังในน้ำมันก๊าดและจากนั้นก็ถูกตัด
ใน 5 - μ m ส่วนบน microtome ( microm , Heidelberg ,เยอรมนี) ส่วน
มีแต้มสีพร้อมด้วย haematoxylin และ eosin ( h&e )โดยใช้โดยอัตโนมัติ
เครื่องเกิดรอยเปื้อนควร( shandon linistain glx Waltham สหรัฐอเมริกา)และ
และติดตั้งบนกระดานลื่นด้วยกระจกพร้อมด้วย dpx. ส่วนคู่หนุ่มสาวกำลังตรวจสอบ
การใช้กล้องจุลทรรศน์เบาๆที่ magnifications ของ 40-400 ×
ซึ่งจะช่วยให้ คุณภาพ ภาพ ได้โดยใช้วัสดุกล้องจุลทรรศน์( Olympus )พร้อมด้วย leica กล้องดิจิตอล
.เซลล์ขยาย
ที่หรือ"ซีสต์"ซึ่งได้รับเป็นประจำวงกลมหรือรูปวงรี,แหล่งจ่ายไฟแบบ
รูปทรงและคำถามที่ตั้งอยู่ที่ปลายหรือในส่วนกลางของ lamellae
หรือตั้งอยู่บน epithelium filamentous ที่ได้รับการระบุว่าในส่วน Gill
สองส่วนคู่หนุ่มสาวจากปลาแต่ละตัวมี
ซึ่งจะช่วยตรวจสอบและกำหนดหากพวกเขาเป็นบวก(หนึ่งหรือมากกว่าปรสิตมี)หรือลบ
(ไม่มีซีสต์)สำหรับ epitheliocystis มีมากกว่าของ epitheliocystis ก็ตอบแทน
ที่กำหนดไว้เป็นเปอร์เซ็นต์ของปลาในเชิงบวกในประชากรตัวอย่างที่ช่วงเวลาการลิ้มลองบางอย่างใดอย่างหนึ่งที่
เส้นผ่านศูนย์กลางของ 15 แบบสุ่มเลือก
ปรสิตมีวัดจากแต่ละมาตรา Gill ในเชิงบวกเพื่อระบุขนาด
ถุง นอกจากนี้ความเข้มของแสงการติดเชื้อในที่นี้ถูกกำหนดเป็นความหนาแน่น
"ถุง"ซึ่งเป็นการคำนวณตัวเลขรวมของปรสิต
ซึ่งจะช่วยต่อส่วน Gill แบ่งออกเป็นพื้นที่โดยวัดได้ของหน้าซีด(ซม. 2 )การวัดค่าถุง
และนับเป็นการใช้กล้องจุลทรรศน์ผสมที่
200 ×ขยายและซอฟต์แวร์ motic ภาพ รวมถึง 2.0 เมตรพร้อมด้วย
ซึ่งจะช่วยปรับแต่งจักษุที่