Complex SentencesAs Kamhi (2014) po

Complex Sentences
As Kamhi (2014) points out, complex syntax is a
fruitful grammar goal for children with language disorders—
one that moves us beyond Brown’s 14 grammatical morphemes
and nonspecific goals like “increasing MLU.” He
details the major ways that sentences become complex and
offers examples of treatment goals. His general take on the
status quo for complex syntax in SLP practice might be
summarized as “too little too late.” He cites recent articles
(Barako Arndt & Schuele, 2013; Eisenberg, 2013) that detail
the beginnings of complex sentence development in preschool
children and suggests ways to encourage these types of
sentences in treatment.
I couldn’t agree more. But Kamhi’s (2014) examples of
targets and goals are appropriate only for younger children.
If accomplished, they would bring a child to a developmental
language level of approximately 4–6 years. We will need to
target more complex versions of these goals for older children
and adolescents trying to function in classrooms with informational
(expository) writing requirements and with the
degree of sentence-level complexity found in the science texts
discussed previously.
In the BCL project, designed for students with language
disorders ages 10 through 14 years who are struggling academically,
we target three varieties of multiclausal sentences:
those with adverbial clauses (Although the team had a record
number of penalties, they won the game anyway); those with
object complement clauses (President Lincoln persuaded
Congress to pass the thirteenth amendment in January, 1865);
and those with relative clauses (Athletes who devote many
years of their lives to training might make it to the Olympics).2
These examples illustrate a higher level of grammatical and semantic complexity than the examples used by Kamhi
(2014). Adverbial subordinate clauses can precede or follow
a main clause; frequently in written language, they precede
so that the main clause receives the thematic emphasis that
comes with final position. The protocol exposes students to
both types (those that come before and after the main clause).
Object complements with a different subject (Congress) than
the main clause subject (President Lincoln) are later developing
and less frequent, so these are trained as well as more
common varieties (e.g., President Lincoln hoped that the
thirteenth amendment would pass). Relative clauses that are
center-embedded (that come between the main clause subject
and verb, as in the previous example) are more difficult
to process than those that come at the end of the sentence
(Olympic medals await athletes who devote many years of their
life to training). Again, both varieties are found in the training
materials.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประโยคที่ซับซ้อนKamhi (2014) ชี้ให้เห็น ไวยากรณ์ที่ซับซ้อนเป็นการเป้าหมายประสบไวยากรณ์สำหรับเด็กที่มีความ-ที่ย้ายเราเหนือ morphemes ไวยากรณ์ของสีน้ำตาล 14และเป้าหมายเจาะจงเช่น "เพิ่ม MLU" เขารายละเอียดวิธีการสำคัญที่ประโยคจะซับซ้อน และมีตัวอย่างของเป้าหมายการรักษา ทั่วไปเขาใช้เวลาในการสภาพในไวยากรณ์ที่ซับซ้อนในทางปฏิบัติ SLP อาจสรุปเป็น "น้อยเกินไปสายเกินไป" เขาสแตนดาร์ดชาร์เตอร์ดบทความล่าสุด(Barako Arndt & Schuele, 2013 ไอเซนเบิร์ก 2013) ที่มีรายละเอียดจุดเริ่มต้นของประโยคที่ซับซ้อนในหอศิลป์เด็ก และแนะนำวิธีการส่งเสริมประเภทนี้ประโยคในการรักษาฉันไม่สามารถยอมรับได้มากขึ้น แต่ของ Kamhi (2014) ตัวอย่างเป้าหมายและเป้าหมายที่เหมาะสมสำหรับเด็กเท่านั้นถ้าสำเร็จ พวกเขาจะนำเด็กเพื่อการพัฒนาระดับภาษาประมาณ 4 – 6 ปี เราจะต้องเป้าหมายเป้าหมายเหล่านี้รุ่นซับซ้อนสำหรับเด็กและวัยรุ่นที่พยายามทำงานในห้องเรียนมีรายละเอียด(expository) เขียนความต้องการ และมีการองศาของความซับซ้อนระดับประโยคในข้อความของวิทยาศาสตร์กล่าวถึงก่อนหน้านี้ในโครงการ BCL มาเรียนภาษาโรควัย 10 ปี 14 ที่ดิ้นรนเดิมเรากำหนดเป้าหมายสามพันธุ์ multiclausal ประโยค:มีประโยค adverbial (ถึงแม้ว่าทีมงานมีข้อมูลหมายเลขของบทลงโทษ พวกเขาชนะเกมต่อไป); ผู้ที่มีobject complement clauses (President Lincoln persuadedCongress to pass the thirteenth amendment in January, 1865);and those with relative clauses (Athletes who devote manyyears of their lives to training might make it to the Olympics).2These examples illustrate a higher level of grammatical and semantic complexity than the examples used by Kamhi(2014). Adverbial subordinate clauses can precede or followa main clause; frequently in written language, they precedeso that the main clause receives the thematic emphasis thatcomes with final position. The protocol exposes students toboth types (those that come before and after the main clause).Object complements with a different subject (Congress) thanthe main clause subject (President Lincoln) are later developingand less frequent, so these are trained as well as morecommon varieties (e.g., President Lincoln hoped that thethirteenth amendment would pass). Relative clauses that arecenter-embedded (that come between the main clause subjectand verb, as in the previous example) are more difficultto process than those that come at the end of the sentence(Olympic medals await athletes who devote many years of theirlife to training). Again, both varieties are found in the trainingmaterials.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประโยคที่ซับซ้อนเป็น Kamhi (2014) ชี้ให้เห็นไวยากรณ์ที่ซับซ้อนเป็นเป้าหมายหลักไวยากรณ์ผลสำหรับเด็กที่มีภาษาdisorders- หนึ่งที่ย้ายเราเกิน 14 ของบราวน์ morphemes ไวยากรณ์และเป้าหมายเชิญชมเช่น"การเพิ่ม MLU." เขารายละเอียดวิธีการที่สำคัญที่ประโยคกลายเป็นความซับซ้อนและมีตัวอย่างของเป้าหมายการรักษา ใช้ทั่วไปของเขาในสภาพที่เป็นอยู่สำหรับไวยากรณ์ที่ซับซ้อนในการปฏิบัติหลับอาจจะสรุปได้เขาอ้างอิงบทความล่าสุด"น้อยเกินไปสายเกินไป." (Barako Arndt & Schuele 2013; Eisenberg 2013) รายละเอียดที่เป็นจุดเริ่มต้นของการพัฒนาประโยคที่ซับซ้อนในเด็กก่อนวัยเรียนเด็กและแสดงให้เห็นวิธีการที่จะส่งเสริมให้เหล่านี้ประเภทของประโยคในการรักษา. ฉันไม่สามารถยอมรับมากขึ้น แต่ Kamhi ของ (2014) ตัวอย่างของเป้าหมายและเป้าหมายที่มีความเหมาะสมเพียงแต่สำหรับเด็กที่อายุน้อยกว่า. หากประสบความสำเร็จก็จะนำเด็กไปสู่การพัฒนาการระดับภาษาของประมาณ 4-6 ปี เราจะต้องมีการกำหนดเป้าหมายรุ่นที่ซับซ้อนมากขึ้นในเป้าหมายเหล่านี้สำหรับเด็กและวัยรุ่นพยายามที่จะทำงานในห้องเรียนกับข้อมูล(ชี้แจง) ข้อกำหนดการเขียนและมีระดับของความซับซ้อนประโยคระดับที่พบในตำราวิทยาศาสตร์กล่าวก่อนหน้านี้. ในโครงการ BCL, ออกแบบมาสำหรับนักเรียนด้วยภาษาทุกเพศทุกวัยมีความผิดปกติที่10 ถึง 14 ปีที่กำลังดิ้นรนวิชาการที่เรากำหนดเป้าหมายสามสายพันธุ์ของประโยคmulticlausal: ผู้ที่มีข้อกริยาวิเศษณ์ (แม้ว่าทีมมีการบันทึกจำนวนของการลงโทษพวกเขาชนะเกมต่อไป); ผู้ที่มีข้อวัตถุสมบูรณ์(ประธานาธิบดีลินคอล์นชักชวนให้สภาคองเกรสผ่านการแก้ไขที่สิบสามในเดือนมกราคม1865) และผู้ที่มีญาติเบ็ดเตล็ด (นักกีฬาที่อุทิศหลายปีของชีวิตของพวกเขาเพื่อการฝึกอบรมอาจจะทำให้การแข่งขันกีฬาโอลิมปิก) 0.2 ตัวอย่างเหล่านี้แสดงให้เห็นถึง ระดับที่สูงขึ้นของความซับซ้อนและความหมายทางไวยากรณ์กว่าตัวอย่างที่ใช้โดย Kamhi (2014) คำวิเศษณ์บุรพบทสามารถนำหน้าหรือตามคำสั่งหลัก บ่อยครั้งในภาษาเขียนที่พวกเขานำหน้าเพื่อให้ได้รับข้อหลักเน้นเฉพาะเรื่องที่มาพร้อมกับตำแหน่งสุดท้าย โปรโตคอล exposes ให้นักเรียนทั้งสองประเภท(ผู้ที่มาก่อนและหลังประโยคหลัก). วัตถุเติมเต็มกับเรื่องที่แตกต่างกัน (รัฐสภา) กว่าเรื่องข้อหลัก(ประธานาธิบดีลินคอล์น) ภายหลังการพัฒนาและบ่อยครั้งน้อยเหล่านี้จึงได้รับการฝึกฝนเป็นอย่างดีเป็นมากกว่าสายพันธุ์ที่พบบ่อย(เช่นประธานาธิบดีลินคอล์นหวังว่าการแก้ไขจะผ่านสิบสาม) ข้อญาติที่มีศูนย์ฝังตัว(ที่มาระหว่างเรื่องข้อหลักและคำกริยาเช่นในตัวอย่างก่อนหน้านี้) มีมากขึ้นยากที่จะดำเนินการกว่าผู้ที่มาในตอนท้ายของประโยค(เหรียญโอลิมปิกรอนักกีฬาที่อุทิศหลายปีของพวกเขาชีวิตให้กับการฝึกอบรม) อีกครั้งทั้งสองชนิดที่พบในการฝึกอบรมวัสดุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประโยคความซ้อน
เป็น kamhi ( 2014 ) ชี้ว่าไวยากรณ์ที่ซับซ้อนเป็น
เป้าหมายไวยากรณ์มีผลสำหรับเด็กที่มีภาษาผิดปกติ -
คนที่ย้ายเราเกินกว่าสีน้ำตาล 14 ไวยากรณ์คำ
และเป้าหมายเจาะจง เช่น " mlu เพิ่มขึ้น . " เขา
รายละเอียดวิธีหลักที่ประโยคกลายเป็นความซับซ้อนและ
มีตัวอย่างของเป้าหมายการรักษา ทั่วไปเขาใช้
สถานภาพที่ซับซ้อน การฝึกอาจจะหลับ
สรุปเป็น " สายไปแล้ว " เขา cites
บทความล่าสุด ( นั่นอาร์นด์& schuele 2013 ; Eisenberg , 2013 ) รายละเอียด
จุดเริ่มต้นของประโยคที่ซับซ้อนในการพัฒนาเด็กปฐมวัย
และแนะนำวิธีในการส่งเสริมให้ชนิดเหล่านี้ของ

ประโยคในการรักษา ฉันไม่สามารถตกลงเพิ่มเติม แต่ kamhi ( 2014 ) ตัวอย่างของ
และเป้าหมายที่เหมาะสมสำหรับเด็กอายุน้อยกว่า .
ถ้าสำเร็จก็จะนำเด็กไปสู่ระดับภาษาพัฒนาการ
ประมาณ 4 – 6 ปี เราต้องการเป้าหมายที่ซับซ้อนมากขึ้น

รุ่นของเป้าหมายเหล่านี้สำหรับเด็ก วัยรุ่น และพยายามในการทำงาน

( ห้องเรียนมีข้อมูลภาษาไทย ) ต้องการเขียนด้วย
ระดับประโยคระดับความซับซ้อนที่พบในวิทยาศาสตร์ที่กล่าวถึงก่อนหน้าข้อความ
.
ในโครงการ BCL ที่ออกแบบมาสำหรับนักเรียนที่มีความผิดปกติทางภาษา
อายุ 10 ถึง 14 ปี ที่กำลังดิ้นรนในด้านวิชาการ
เราเป้าหมายสามสายพันธุ์ของประโยค multiclausal :
พวกกริยาวิเศษณานุประโยค ( แม้ว่าทีมมีบันทึกหมายเลข
ของโทษพวกเขา ชนะอยู่แล้ว )
; เหล่านั้นด้วยวัตถุเสริมประโยค ( ประธานาธิบดีลินคอล์นได้
รัฐสภาผ่านการแก้ไขที่สิบสามมกราคม 1865 ) ;
และผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง ( นักกีฬาที่ทุ่มเทมาก
ปีของชีวิตของพวกเขาในการฝึกอบรมอาจจะได้ไปโอลิมปิก ) 2
ตัวอย่างเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงระดับที่สูงขึ้นของไวยากรณ์และความหมายซับซ้อนกว่าตัวอย่างที่ใช้โดย kamhi
( 2014 )คำวิเศษณ์ประโยคสามารถย่อยก่อนหรือตาม
ประโยคหลัก บ่อยในภาษาเขียน พวกเขานำหน้า
ดังนั้นประโยคหลัก ซึ่งเน้นที่ใจ
มาพร้อมกับตำแหน่งสุดท้าย โพรโทคอล exposes นักเรียน
ทั้งสองประเภท ( ที่มาก่อนและหลังประโยคหลัก ) .
วัตถุเสริม กับเรื่องที่แตกต่างกันกว่า
( รัฐสภา )เรื่องประโยคหลัก ( ประธานาธิบดีลินคอล์น ) ภายหลังการพัฒนา
บ่อยน้อยลง ดังนั้นเหล่านี้มีการฝึกอบรมรวมทั้งเพิ่มเติม
พันธุ์ทั่วไป เช่น ประธานาธิบดี ลินคอล์น หวังว่า
สิบสามแก้ไขจะผ่าน ) ส่วนญาติที่
ศูนย์ฝัง ( ที่มาระหว่างประโยคหลักและวิชา
คำกริยา เช่นในตัวอย่างก่อนหน้านี้ ) จะยาก
กระบวนการกว่าที่จะมา ท้ายประโยค
( โอลิมปิกเหรียญรอนักกีฬาที่ทุ่มเทหลายปีของชีวิตของพวกเขา
การฝึกอบรม ) อีกทั้ง เป็นพันธุ์ที่พบได้ในการฝึกอบรม
วัสดุ