ช่วงเรียนมัธยมปลาย
ฉันเลือกเรียนแผนการเรียน วิทยาศาสตร์-คณิตสาสตร์ แต่ฉันรักในวิชาอังกฤษและการเรียนในโรงเรียนเน้นที่ไม่เน้นแกรมม่า อ่าน แปล ศัพท์ รากศัพท์ และการเดาความหมายศัพท์ ฉันเริ่มเอาตัวเองไปคลุกคลีกับครูต่างชาติ ได้สื่อสารจริงกับฝรั่ง ทำให้ฉันเริ่มอ่านตำราภาษาอังกฤษมากกว่าตำราภาษาไทย ส่วนใหญ่เป็นพวกคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ ฉันเริ่มหัดอ่านหนังสือพิมพ์ Bangkok Post และ The Nation ฉันเริ่มใช้ดิกส์อังกฤษเป็นอังกฤษของ Longman เล่มหนามาก พ่อซื้อให้ ประมาณ 700 กว่าบาทค่ะ ฉันว่าเป็นเรื่องที่ดีนะ ใช้แล้วเหมือนต่อยอดความรู้ภาษาอังกฤษของเราที่มีอยู่ ให้มีเพิ่มขึ้นไปอีก ซึ่งตอนนั้นสายเคเบิล wifiยังเข้าไม่ถึงหมู่บ้าน ฉันได้แต่อ่านหนังสือ อ่านบทความต่าง ๆ ตามที่ตัวเองชอบเป็นภาษาอังกฤษ แต่ที่ชอบที่สุดเลย คือ คอมพิวเตอร์ ศัพท์เยอะมาก ฉันเริ่มแชทกับฝรั่งในเรื่องที่ชอบเหมือน ๆ กัน ตรงนี้นอกจากภาษาแล้ว ยังได้รู้เรื่องอื่นอีกด้วย เช่น วัฒนธรรม ความเป็นอยู่ ฯลฯ ของเขาเทียบของเรา ไม่รู้คำไหน เปิดดิกส์แปล ไม่ยาก ฉันเริ่มสนใจภาษาอื่นที่ใช้ตัวอักษรภาษาอังกฤษในการเขียนเหมือนกัน เช่น สเปน อิตาลี โปรตุเกส อาจจะเป็นเพราะเพื่อนที่แชทด้วยมีหลายชาติ ฉันว่าเขาก็คงใช้ภาษาอื่นในคำทั่วไปเหมือนกับบ้านเรานะ เช่น บ้านเราใช้ภาษาอังกฤษ hello thank you อเมริกาใช้ภาษาสเปน โอ้หล่า กราสเซียส เป็นต้น