Hospitality and tourism firms have

Hospitality and tourism firms have applied all three approaches, as outlined in several studies that discuss benefits and drawbacks of each (e.g., see Sigala 2008, Tepelus 2005, and Budeanu 2005, single-firm approach; Tapper and Font 2005, and Schwartz, Tapper, and Font 2008, joint sector approach; and Tour Operators Initiative [TOI] 2007 and World Tourism Organization [WTO] 2004, ABTA [Association of British Travel Agents] and TOI 2002, and TOI 2007, cross-sector approach). Given the drawbacks of the single-firm sustainability approaches, research in tourism sustainability has called for sustainability implementation from the joint supply chain management approach (e.g., Kolk, Levy, and Pinkse 2008; Sigala 2008). Among the issues facing single-firm sustain- ability initiatives (e.g., green programs and voluntary carbon offset schemes) are lack of transparency and reliability (e.g., for calculating emissions reductions and interpreting “reduction”), variability among schemes (e.g., different degrees and stringency for monitoring and verifying carbon reduction by third parties), complexity and consumer confusion, and inability to foster structural changes by changing the consumers’ and firms’ behavior (as the onus for offsetting is placed on the consumer rather than the polluter—in this case, airlines: Grossling et al. 2007; Mair 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุขภาพและความงามบริษัทได้ประยุกต์ใช้แนวทางที่สามทั้งหมด ตาม outlined ในหลายการศึกษาที่กล่าวถึงประโยชน์และข้อเสียของแต่ละ (เช่น ดูเหลือบ 2008, Tepelus 2005 และ Budeanu 2005 บริษัทเดียววิธี ต๊าปและอักษร 2005 และชวาร์ตซ์ ต๊าปและ และอักษร 2008 วิธีภาคร่วม และริเริ่มของผู้ประกอบการทัวร์ [TOI] 2007 และองค์การท่องเที่ยวโลก [องค์การ] 2004, ABTA [สมาคมของอังกฤษตัวแทนท่องเที่ยว] และ TOI 2002 และ TOI 2007 ข้ามภาควิธี) รับข้อเสียของวิธีการความยั่งยืนบริษัทเดียว วิจัยการท่องเที่ยวยั่งยืนในที่เรียกว่าการดำเนินงานความยั่งยืนจากการอุปทานร่วมเชนบริหาร (เช่น ณวพัฒน์ Levy และ Pinkse 2008 ทางเหลือบที่ 2008) ปัญหาหันหน้าไปทางเดียวบริษัทรักษาความริเริ่ม (เช่น โปรแกรมสีเขียวและตรงข้ามโครงร่างคาร์บอนภาคสมัครใจ) มีขาดความโปร่งใส และความน่าเชื่อถือ (เช่น สำหรับการคำนวณการลดปริมาณการปล่อย และการตีความ "ลด") ความแปรปรวนระหว่างแบบแผน (เช่น แตกต่างและ stringency สำหรับตรวจสอบ และการตรวจสอบการลดปริมาณคาร์บอน โดยบุคคลที่สาม), ความสับสนซับซ้อนและผู้บริโภค และไม่สามารถที่จะส่งเสริมให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง โดยการเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้บริโภคและของบริษัท (เป็นภาระการชดเชยอยู่ผู้บริโภคมากกว่าการ polluter — ในการนี้ กรณี สายการบิน: Grossling et al. 2007 ทาง Mair ที่ 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริการและการท่องเที่ยว บริษัท ได้นำมาใช้ทั้งสามวิธีการดังที่ระบุไว้ในการศึกษาหลายอย่างที่หารือเกี่ยวกับประโยชน์และข้อเสียของแต่ละ (เช่นดู Sigala 2008 Tepelus 2005 และ Budeanu 2005 วิธีการเดียว บริษัท ; Tapper และตัวอักษร 2005 และชวาร์ต, แท็ปเปอร์ และตัวอักษร 2008 วิธีการภาคการร่วมทุนและผู้ประกอบการทัวร์ริเริ่ม [ทอย] ปี 2007 และองค์การการท่องเที่ยวโลก [องค์การการค้าโลก] 2004 ABTA [สมาคมตัวแทนการท่องเที่ยวอังกฤษ] และทอย 2002 และทอย 2007 วิธีการข้ามภาค) ได้รับข้อเสียของแนวทางการพัฒนาอย่างยั่งยืนเดียว บริษัท วิจัยการพัฒนาอย่างยั่งยืนในการท่องเที่ยวได้เรียกร้องให้มีการดำเนินการพัฒนาอย่างยั่งยืนจากวิธีการจัดการห่วงโซ่อุปทานร่วมกัน (เช่น Kolk ทรัพย์สินและ Pinkse 2008 Sigala 2008) ท่ามกลางปัญหาหันหน้าไปทางเดียวของ บริษัท คิดริเริ่มความสามารถยั่งยืน (เช่นโปรแกรมสีเขียวและความสมัครใจชดเชยคาร์บอนรูปแบบ) จะขาดความโปร่งใสและความน่าเชื่อถือ (เช่นสำหรับการคำนวณลดการปล่อยมลพิษและการตีความ "ลด") ความแปรปรวนในหมู่รูปแบบ (เช่นองศาที่แตกต่างกัน และความเข้มงวดในการตรวจสอบและยืนยันการลดคาร์บอนโดยบุคคลที่สาม) ความซับซ้อนและความสับสนของผู้บริโภคและไม่สามารถที่จะส่งเสริมให้เกิดการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างโดยการเปลี่ยนแปลงของผู้บริโภคและ บริษัท พฤติกรรม (เป็นความรับผิดชอบสำหรับการชดเชยที่วางอยู่บนผู้บริโภคมากกว่าที่ก่อมลพิษใน กรณีนี้สายการบิน: Grossling et al, 2007; แมร์ 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริษัทการโรงแรมและการท่องเที่ยว ได้ใช้ทั้งสามวิธี ดังที่ระบุไว้ในงานวิจัยหลายชิ้นที่กล่าวถึงข้อดีและข้อเสียของแต่ละ ( เช่น เห็น sigala 2008 tepelus 2005 และ budeanu 2005 บริษัทเดียววิธีการกรีดและตัวอักษร ; 2005 และ Schwartz กรีดและตัวอักษร 2008 ร่วมภาคเข้าหา และผู้ประกอบการท่องเที่ยวริเริ่ม [ ต้ ] 2007 และองค์การการท่องเที่ยวโลก [ ไทย ] 2004 ABTA [ สมาคมตัวแทนการท่องเที่ยวอังกฤษ ] และตอย ตอยปี 2002 และ 2007 , ข้ามภาคเข้าหา ) ให้ข้อด้อยของความยั่งยืนแนวทางเดียว บริษัทวิจัยในการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน การเรียกจากร่วมการจัดการโซ่อุปทานวิธีการ ( เช่น kolk Levy และ pinkse 2008 ; sigala 2008 ) ท่ามกลางปัญหาที่หันหน้าไปทางเดียวบริษัทรักษา - ริเริ่มความสามารถ ( เช่นสีเขียวโปรแกรมและแผนการชดเชยคาร์บอน ) ขาด ความโปร่งใส และความน่าเชื่อถือ เช่น การคำนวณ การลดและการตีความ " ลด " ) , ความผันแปรของรูปแบบ ( เช่นที่แตกต่างกันองศาและ stringency เพื่อตรวจสอบและการลดคาร์บอนโดยบุคคลที่สาม ) , ความซับซ้อน ผู้บริโภคสับสน และไม่สามารถที่จะสร้างการเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้าง โดยการเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้บริโภคและบริษัท ( เป็นหน้าที่เพื่อหักล้าง วางอยู่บน ผู้บริโภคมากกว่ามลพิษใน กรณีนี้ สายการบิน : grossling et al . 2007 ; Mair 2011 )