For example, if a student listed bo

For example, if a student listed both drawing diagrams and subproblems in their reflection then we would assign expansive=2 for that student. Likewise a student could mention a certain number of limiting strategies, e.g., if they mentioned the rolodex method and listing knowns then they would be assigned a value of limiting=2.
This allows us to define a scale for a student’s problem-solving preference
pscale=(expansive−limiting)/(expansive+limiting)
which has two limits, pscale=−1 corresponds to a student who solely describes limiting strategies, and pscale=+1 corresponds to a student who solely describes expansive strategies. The average coding between the two raters is used to calculate pscale.
The distribution of pscale for reflections written at the start of the semester is shown in Fig. 2 in the filled histograms. Only the 216 students who have written a reflection at both the beginning and end of the semester are included in this plot and the following averages. At the start of the semester many of students can be classified as using limited strategies (pscale=−1) and the class average is⟨pscale⟩pre=−0.35±0.05.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างเช่น ถ้านักเรียนแสดงวาดไดอะแกรมและ subproblems ในการสะท้อนของพวกเขา แล้วเราจะกำหนดความกว้าง = 2 สำหรับนักเรียนที่ ในทำนองเดียวกัน นักเรียนสามารถพูดถึงจำนวนจำกัดกลยุทธ์ เช่น ถ้าพวกเขากล่าวถึงนามวิธีการและรายการ knowns แล้วพวกเขาจะกำหนดค่าของการจำกัด = 2ทำให้เรากำหนดสเกลสำหรับกำหนดลักษณะการแก้ปัญหาของนักเรียนpscale=(expansive−limiting)/(expansive+limiting)ซึ่งมีขีดจำกัด 2, pscale =− 1 สอดคล้องกับนักเรียนที่ผู้อธิบายจำกัดกลยุทธ์ และ pscale = + 1 สอดคล้องกับนักเรียนที่ผู้อธิบายกลยุทธ์ขยายตัว เขียนโดยเฉลี่ยระหว่างแบบสองจะใช้เพื่อคำนวณ pscaleการกระจายของ pscale สำหรับสะท้อนเขียนเริ่มต้นภาคการศึกษาจะแสดงในรูปที่ 2 ในฮิสโตแกรมเต็มไปด้วย เพียง 216 นักเขียนการสะท้อนที่จุดเริ่มต้นและสิ้นสุดภาคการศึกษารวมอยู่ในพล็อตนี้และค่าเฉลี่ยต่อไปนี้ เริ่มต้นภาคการศึกษา ของนักเรียนสามารถจำแนกเป็นการใช้กลยุทธ์จำกัด (pscale =− 1) และระดับเฉลี่ย is⟨pscale⟩pre = −0.35±0.05

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างเช่นถ้านักเรียนจดทะเบียนทั้งแผนภาพวาดภาพและปัญาในการสะท้อนของพวกเขาแล้วเราจะกำหนดขยายตัว = 2 สำหรับนักเรียนที่ว่า ในทำนองเดียวกันนักเรียนสามารถพูดถึงจำนวนหนึ่งของกลยุทธ์การ จำกัด เช่นถ้าพวกเขากล่าวถึงวิธีสมุดนามบัตรและรายชื่อ knowns แล้วพวกเขาก็จะได้รับการกำหนดค่าการ จำกัด = 2.
นี้ช่วยให้เราสามารถกำหนดขนาดสำหรับการแก้ปัญหาการตั้งค่าของนักเรียน
pscale = (ไพศาล จำกัด ) / (+ ไพศาล จำกัด )
ซึ่งมีสองข้อ จำกัด pscale = -1 สอดคล้องกับนักเรียนที่ แต่เพียงผู้เดียวอธิบายกลยุทธ์ จำกัด และ pscale + = 1 สอดคล้องกับนักเรียนที่ แต่เพียงผู้เดียวอธิบายกลยุทธ์ไพศาล การเข้ารหัสเฉลี่ยระหว่างสองผู้ประเมินใช้ในการคำนวณ pscale.
การกระจายของ pscale สำหรับการสะท้อนความเห็นเป็นลายลักษณ์อักษรที่เริ่มต้นของภาคการศึกษาที่มีการแสดงในรูป 2 ใน histograms เต็ม เฉพาะนักเรียน 216 ที่ได้เขียนสะท้อนทั้งจุดเริ่มต้นและสิ้นสุดภาคการศึกษาจะรวมอยู่ในพล็อตนี้และค่าเฉลี่ยดังต่อไปนี้ ในช่วงเริ่มต้นของภาคการศึกษาจำนวนมากของนักเรียนสามารถจัดเป็นการใช้กลยุทธ์การ จำกัด (pscale = -1) และis⟨pscale⟩preเฉลี่ย class = -0.35 ± 0.05

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวอย่างเช่น ถ้านักเรียนแสดงทั้งวาดไดอะแกรมและ subproblems ในการสะท้อนของพวกเขาแล้วเราได้กำหนดขึ้น = 2 สำหรับนักเรียน อนึ่ง นักเรียนสามารถบอกจํานวนจำกัด กลยุทธ์ เช่น ถ้าจะกล่าวถึงวิธีการและรายชื่อรายการ knowns แล้วพวกเขาจะได้รับมูลค่าการ = 2นี้ช่วยให้เราสามารถกำหนดขนาดการตั้งค่าการแก้ปัญหาของนักเรียนpscale = ( −ไพศาลจำกัด ) / ( ไพศาล + จำกัด )ซึ่งมีสองจำกัด pscale = − 1 กับนักเรียนที่ จำกัด แต่เพียงผู้เดียว อธิบายถึงกลยุทธ์และ pscale = + 1 กับนักเรียนที่เพียงอธิบายกลยุทธ์ไพศาล . มีการเข้ารหัสระหว่างสองจำนวนที่ใช้ในการคำนวณ pscale .การกระจายของ pscale สำหรับการสะท้อนเขียนตอนเทอมที่แสดงในรูปที่ 2 ในเต็มปี . เพียงมีนักเรียนที่เขียนสะท้อนทั้งจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของเทอมนี้จะรวมอยู่ในแผนนี้ และค่าเฉลี่ย ดังนี้ ในช่วงเริ่มต้นของเทอม นักเรียนหลายคนสามารถจำแนกตามการใช้กลยุทธ์ จำกัด ( pscale = − 1 ) และระดับเฉลี่ย⟨ pscale ⟩ pre = − 0.35% ± 0.05